Η ένστασή μου δεν ήταν στον χαρακτηρισμό τελειωμένο junkie ήταν στην διάκριση που γίνεται.
Όσο τελειωμένο junkie ήταν η Winehouse άλλο τόσο ήταν και ο Cobain ξέρω γω. Δεν είδα πολλούς να το λένε. Ή τελειωμένος αλκοόλας ήταν ο Rory. Αλλά όχι ο Rory είναι υπεράνω και δεν τον ακουμπάμε γιατί ήταν θρύλος (ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ;p )
Άλλο γνώση και άλλο επίγνωση. Και δεν το λέω για να δικαιολογήσω κανέναν. Ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του. Ενδόμυχα, όμως, παντα νομίζεις ότι δε θα συμβεί σε σένα και νομίζω ότι καταλαβαίνεις πώς το λέω. Θες να είναι αυτό η άμυνά σου; Είναι. Θες να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου με αυτό; Τον κοροϊδεύεις. Και μπορώ να σου δείξω χιλιάδες ανθρώπους με τέτοιου είδους αυταπάτες για οποιοδήποτε πάθος τους, πράξη τους, παράλειψή τους. Βεβαίως και όλες οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες. Και βεβαίως δεν είπα ποτέ ότι είμαστε έξυπνοι.
Κρίμα. Δεν ήμουν φαν ούτε καν μου άρεσε δηλαδή. Αλλά αναγνωρίζω ότι είχε ιδιαίτερη φωνή και ταλέντο. Όπως και να έχει είναι άδικο να χάνεται κάποιος τόσο νέος αλλά αυτά κάνουν οι πολλές εξαρτήσεις.
Μεγάλη αλήθεια αυτό που λέει εδώ ο Astaldo. Γενικότερα έχουμε μια τάση σε κάτι που δε μας αρέσει να χώνουμε χωρίς πρόβλημα ενώ εκεί που καραγουστάρουμε να’μαστε πιο “ελαστικοί”. Κ όσο ο άλλος αποκτάει διαστάσεις θρύλου να προσκυνούμε κ να μη δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας. Και να λέμε “τί σχέση έχει αυτός με το τελειωμένο πρεζόνι του δρόμου; Αυτός ήταν καλλιτέχνης!”
Ξεκολλήστε λίγο την κεφάλα σας κ μην παρασύρεστε από τα media κ την αξία που δίνουν σε ορισμένους ανθρώπους. Όσο πρεζόνι ήταν η Winehouse άλλο τόσο ήταν κ ο Layne Staley. Ή ακόμα και ο Jimi Hendrix. Και ο Bon Scott ταλεντάρα μεγάλη αλλά αλκοολικός του κερατά. Τα΄χει αυτά η ζωή των διασήμων. Αλλά εφ’όσον μας άφησαν χρόνους είναι κάτι που το επέλεξαν κατά κάποιο τρόπο κ είναι στην ίδια μοίρα. Η καλλιτεχνική αξία από την άλλη είναι κάτι υποκειμενικό. Κ θεωρώ πως η Winehouse είχε μεγάλο ταλέντο κ ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία ούτως ή άλλως. Γνώμη μου βέβαια.
Σε κάποια φάση πραγματικά το θρεντ εξώκοιλε απο κάθε ίχνος λογικής (αν και η λέξη “παράλογο” δεν είναι η πλέον αρμόζουσα για πράγματα που γράφτηκαν), ωστόσο ελπίζω η συνέχεια να είναι καλύτερη.
Δυο σχόλια σχετικά με τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις γενικά: Πρώτον, όπως είπαμε ήδη πίσω αρκετές φορές. [U]Μη ξεχνάτε[/U]. Τι μουσική ακούτε, ποιό το παρελθόν της (και για κάποιους, το παρόν).
Δεύτερον. Ο κάθε εξαρτημένος όσο και αν “επιλέγει” αυτό που κάνει, άλλο τόσο νιώθει πως δεν έχει επιλογή. Βρίσκεται σε αδιέξοδο και πραγματικά, [B]υποφέρει[/B]. Γίνεται να είμαστε λίγο πιο ανθρώπινοι ξέρω γω, αντί να την έχουμε δει ιεροεξεταστές? Πάει η κοπέλα, πέθανε. Δε θα κερδίσει τίποτα με σχόλια τύπου “καλά να πάθει, ας πρόσεχε”.
Οσοι λετε “αν στεναχωρηθω για το πρεζακι την Amy, τοτε τι πρεπει να κανω για τα παιδακια στην Νορβηγια που σκοτωσε ο ψυχακιας ή στην Αφρικη που σκοτωνουν ενα παιδακι καθε 30 δευτερολεπτα τα κουνουπια” μαλλον εχετε καποιο περιορισμενο στοκ συμπονοιας και ενδιαφεροντος για τους γυρω σας και σας λυπαμαι λιγο, γιατι δεν εχετε που να το πρωτοδωσετε.
Μπορεις να μου δειξεις ενα ποστ που να λεει τετοιο πραγμα ?
Γιατι μου φαινεται οτι ποστ σαν και του Alucard τα μεταφραζετε ετσι, απλα γιατι δεν το επεξεργαζεστε στο μυαλο σας πρωτα ή γιατι μαλλον ειναι must να παθαινουν καποιοι ‘‘κρισεις υπερευαισθησιας’’ ξαφνικα (ενω μαλιστα οι περισσοτεροι εχουν χλευασει/γελασει με πρεζακι ή αντιστοιχο ανεκδοτο πχ), και πραγματικα παραλογιζεστε βλεποντας ‘‘ακαρδους ανθρωπους’’ εκει που δεν υπαρχουν…:-k
Nightsky, έλεος ε. Διάβασε ξανά το θρεντ και τις βλακείες που έχουν γραφτεί, βαριέμαι να ψάχνω. Όσο αφορά μετρημένα ποστ όπως του Alucard, είναι τουλάχιστον αφελές να νομίζεις οτι εννοώ αυτόν.
Τελικά ό,τι και να πούμε δε τη γλιτώνουμε ε. Απο τη μία οι “ξαφνικές κρίσεις υπερευαισθησίας”. Απο την άλλη “τι πάτε και στεναχωριέστε ενώ πεθαίνουν παιδάκια εκεί έξω/αφού η άλλη ήταν πρεζάκι”. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
nightsky στα αρχιδια μας αν ειναι η δεν ειναι ο αλλος “ακαρδος”. στο κατω κατω γιατι να στεναχωρηθεις για οποιονδηποτε ανθρωπο που δεν γνωριζες? το αστειο ειναι στην δικαιολογηση. και αμα το δεις σε συγκριση με αλλα ριπ θρεντς καταλαβαινεις οτι μερικοι δεν μπορουν να γραψουν ενα απλο “με αφηνε αδιαφορο οσο ζουσε, αρα με αφηνει αδιαφορο και ο θανατος της” που θα ταν ειλικρινες και τιμιο αλλα αντι για αυτο καταφευγουν σε πιπες τυπου “δεν θα στεναχωρηθω για ενα ατομο που το προκαλεσε στον εαυτο του, μπορουσε να ξεφυγει και δεν το κανε, οποτε γιατι να σκασω?” και τετοια που ειναι απλα για πολλα γιαουρτια.
δηλαδη βρε μαλακα χρηστη αν πεθαινε σε τροχαιο σημερα θα χες πενθος για την winehouse? η μηπως οταν χανεις εναν κοντινο σου ανθρωπο στεναχωριεσαι αναλογα με τον τροπο που εφυγε? δηλαδη το κλαμα το μετρας οχι με τη σχεση που εχεις με εναν ανθρωπο η με το εργο του αλλα με το πως πεθανε ε?
και αυτη ειναι η φωνη της λογικης. μαλιστα.
εντιντ: πω δεν μπορω, βλεπω αυτο το “δεν θα κλαψω γι ολους το ιδιο” και γελαω. δεν αντεχω.
Καλα τα λες, οτι δεν χρειαζεται και πολυ αναλυση και δικαιολογηση για να εκφρασεις την οποια θλιψη και τα οποια συναισθηματα σου για εναν θανατο.
Παντως σε αυτο που ρωτας γενικα, ναι, εγω αν χασω εναν κοντινο μου ανθρωπο, το πως θα το αντιμετωπισω εξαρταται και απο το πως/γιατι πεθανε.
Δεν θα κλαψω το ιδιο αν τον τρακαρε μια νταλικα που περασε το στοπ με το αν πεθανε απο καρκινο γιατι καπνιζε σαν φουγαρο παρα τις παρεκλισεις της οικογενειας να το κοψει. Το πρωτο ειναι τραγικο γεγονος και θα με λυπησει ιδιαιτερα, το δευτερο ειναι ασυνειδητη επιλογη του επομενως παρα την θλιψη μου για τον χαμο θα σκεφτω οτι οκ δικια του ειναι η ζωη ο,τι θελει την κανει (παρολο που ξερει οτι ετσι θα στεναχωρησει πολλους ανθρωπους και συνεχιζει).
O Θανατος παραμενει θανατος. Ειτε ειναι απο καταχρησεις ειτε ειναι απο τροχαιο παραμενει μια απωλεια.
Τι, πως, γιατι δε χωρανε. Δλδ θα στεναχωρηθεις λιγοτερο αμα εχανες ενα κοντινο σου προσωπο απο καπνισμα παρα απο τροχαιο, επειδη "ειναι λογικο " ?
Πω εντάξει το ξεφτιλίσαμε το θέμα… Ας τελειώνει ρε 'σεις επιτέλους αυτή η ‘‘φαρσοκωμωδία’’… Ένας νέος άνθρωπος [U]πέθανε[/U], όπως τόσοι και τόσοι καθημερινά… ναι… αλλά όπως και να’χει το πράγμα… ακόμη κι αν είχε επιλογή να γλιτώσει από τα ναρκωτικά/ουσίες/αλκόολ (πράμα όμως που δε μπορούμε να το ξέρουμε απόλυτα) …έγινε! Ξαφνικά πώς την είδαμε όλοι ‘‘ειδήμονες’’ και κατακρίνουμε έναν άνθρωπο, που παρ’όλα τα λάθη του, λάθος χειρισμούς δε είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τί βίωνε; Α, και 'μεις που στενοχωρηθήκαμε γιια την Έιμι έχουμε βιώσει άσχημες καταστάσεις μέσω κοντινών μας προσώπων… έχουμε χάσει φίλους και μάλιστα σε πολύ νεαρή ηλικία και ΤΕΛΕΙΩΣ άδικα… Άλλο όμως το ένα και άλλο το άλλο -εννοώ ότι σκοπός του θρεντ δεν είναι αυτός… να συγκρίνουμε δηλαδή ποιος θάνατος είναι πιο άδικος και ποιος είναι πιο δίκαιος. Υπάρχει θάνατος άδικος και δίκαιος; Λοιπόν, εδώ μιλάμε για την τραγουδίστρια… μη συγκρίνουμε αυτό που έγινε με το περιστατικό στη Νορβηγία… Όποιος στο κάτω κάτω θέλει να εκφράσει τη λύπη του υπάρχει και το αντίστοιχο θρεντ… Αλλά όχι να μπάινουμε εδώ μέσα και να κάνουμε συγκρίσεις για δύο τελείως διαφορετικά περιστατικά… και να αποκαλούμε έναν άνθρωπο ‘‘πρεζάκι’’ ό,τι κι αν ήταν, όποιες επιλογές κι αν έκανε, μόνο και μόνο για να βγάλουμε το άχτι μας. Λίγος σεβασμός και προς τα παιδιά και προς την τραγουδίστρια… Ας τους αφήσουμε στην ηρεμία τους εκεί που είναι!!
Μπορει η στεναχωρια της στιγμης να ειναι ιδια, αλλα ναι αλλιως πιστευω οτι θα αντιμετωπισω το ενα και αλλιως το αλλο.
Τοσο περιεργο σας φαινεται δηλαδη ?