R.Scott Bakker

Μετα απο καθολικη απαιτηση και πολυ πιεση (:stuck_out_tongue:)φτιαχνω λοιπον αυτο το τοπικ για να μην τα πρηζω κιολας στο φαντασυ. Ξερει πλεον μεχρι και ο τελευταιος ανθρωπος στην Γη ποσο μου αρεσει αυτος ο συγγραφεας και ποσο ιδιαιτερο τον θεωρω. Χαιρομαι που εχω καταφερει και εχω παρασυρει αλλους 3-4 απο σας στο να ασχοληθειτε και ευτυχως δεν ξερετε και που μενω!

Ο Bakker ειναι ενας Καναδος μεσηλικας μεταλλοροκας θιασωτης της φιλοσοφιας και των νευροεπιστημων με αρκετα αρρωστημενη φαντασια. Αν και εχει γραψει και και αλλα μυθιστορηματα περα της επικης φαντασιας, ειναι κυριως γνωστος για την ιστορια που ο λαος του ονομαζει ως The Second Apocalypse και αποτελειται απο δυο επι μερους σειρες. Την Prince of Nothing(3 βιβλια) και την συνεχεια The Aspect Emperor (4 βιβλια). Θεωρητικα θα ακολουθησει και μια διλογια, αλλα ακομα δεν εχουμε επισημα νεα. Ξεκινησε ως το role playing setting που σκεφτηκε ο ιδιος για να παιζει με την παρεα του τα early 80s και τελικα, επηρεασμενος κυριως απο τους Tolkien, Herbert, McCormac(Blood Meridian, The Road), Ομηρο, τις σταυροφοριες και τις Αγιες Γραφες φτιαχνει μια ιστορια στην οποια εισαγει πολλες και απο τις υπαρξιακες, φιλοσοφικες και επιστημονικες ανησυχιες του.

Ο ιδιος λεει :
"If God is dead then fantasy is His grave. I’ve spent thirty-five years, now, searching for the secret of meaning, chasing research across disciplines and arguments through millennia. What is it? Why does it seem to be slowly boiling away? …
But epic fantasy has always been my primary vehicle. For me, fantasy fiction is the crash site of meaning. Create a world possessing the structure of Biblical Israel or Vedic India or Homeric Greece and it will be called fantastic. Create an alternate, intrinsically meaningful world, and the world will instantly recognize it as especially false. The very shape of meaning now indicates delusion: and this, I think, should give us pause.

So I guess you could say that for me, fantasy is a pretty serious thing—something worth pissing people off about! My nutty ambition was to write the only kind of Bible a human could write in this remarkable and blasphemous age—a far different Book of Revelation, more honest to the complicated edges of the world, equally horrific. A textual crypt for the corpse of God."

Επειδη γενικα δεν νιωθω οτι το εχω ιδιαιτερα στο να εκφραζω οργανωμενα την σκεψη μου, παραθετω την περιγραφη ενος πολυ καλου Αμερικανου διαδικτυακου φιλου , οποιος θεωρω οτι εχει φοβερη γνωση στο ειδος και περιγραφει ιδανικα, οτι του τραβαει το ενδιαφερον.

Αυτα τα ωραια που λετε. Θα χαρω να δω τους γνωστους υποπτους εδω περα και να συζηταμε που και που οτι μας προκυπτει :stuck_out_tongue:

DH64mHjXYAAqo-6

10 Likes

Αν και είμαι ακόμα στη μέση του πρώτου βιβλίου, με έπιασα αρκετές φορές να ψάχνω για Stabilo boss για να μαρκάρω ολόκληρες προτάσεις. Δεν το έκανα γιατί είμαι ψυχαναγκαστικος με τα βιβλία μου και τα θέλω καθαρά και ατσαλακωτα. Φαίνεται ότι είναι κάτι διαφορετικό στον χώρο του φανταστικού και λογικά τα πράγματα θα εξελιχθούν σε τεράστιο βαθμό. Προβλέπω να εξελίσσεται σε αγαπημένο συγγραφέα. Ένα από τα πολλά που μου άρεσαν, είναι η περιγραφή της μαμάς του Αυτοκράτορα, οι διάλογοι μεταξύ τους και τις σκέψεις του γιου για αυτήν. Απολαυστικό σημείο. Επίσης, η συγκέντρωση των πιστών για να ακούσουν από τα χείλη του Προφήτη την έναρξη του Ιερού Πολέμου, μου θύμισε αγαπημένη σκηνή από αγαπημένη ταινία. Την κοσμοσυρροή των πιστών για να ακούσουν τον Thulsa Doom. Αυτά τα λίγα για αρχή :upside_down_face:

2 Likes

Aρχιζουν τα ωραια εκει…χαχα…

Επειδη τα ξαναδιαβαζουμε σε αργο τεμπο με δυο ακομα φιλους για να το συζηταμε, οταν εφτασα σε αυτο το σημειο σκεφτηκα που μου το χες πει και κανα αμεσως την συνδεση. Κολλαγε πολυ.

Το Kindle με χει βολεψει πολυ με τις σημειωσεις. Αυτα του Μπεηκκερ τα χω υπερτιγκαρει με υπογραμμισεις, σημειωσεις και σχολια. Και βολευει πολυ μετα και στο να τα ψαχνεις. Εχει search και στις σημειωσεις σου

Καλύτερη μέρα από τη σημερινή, για να ανοίξει thread στον Bakker και στη Second Apocalypse επταλογία του, δεν νομίζω πως θα μπορούσε να βρεθεί. Έχοντας διαβάσει τα 4 πρώτα, νιώθω πως όλη η ιστορία που διαδραματίζεται είναι ζοφερή και πένθιμη σαν το Μ. Σάββατο (καλή ώρα) :grin:

Εξαιρετικό φάνταζυ που θεωρώ πως αξίζει να το πιάσει κανείς όταν είναι και στο ανάλογο mood για ζοφερά, δυσοίωνα και βλοσυρά πράγματα. Ούτε ίχνος χαραμάδας φωτός. Προσωπικά, εκτός από την ωραία ιστορία, τους γαμάτους χαρακτήρες, τον κόσμο, κτλ, μου έχει κάνει εντύπωση τα επίπεδα της χειραγώγησης και εκμετάλλευσης που υπάρχουν. Απίστευτα πράγματα. Για να δούμε, πως θα συνεχίσει η ιστορία.
By the way, βοηθάει πολύ στην ατμόσφαιρα, η ανάγνωση υπό τους ήχους του παλιού Mortiis (era I) και ανάλογων dungeon synth μουσικών.

1 Like

Μπορείτε να δώσετε σε εμάς τους αμύητους καμία λίστα με βιβλία να ξεκινήσει κάποιος ;

1 Like

Πολυ ευστοχο σχολιο. Ταιριαζει απολυτα στην εβδομαδα των Παθων. Εξαλλου ειναι κ μια απο τις επιρροες του. Τις δε ειδικα σκηνες γυρω απο την φωτια, η καποια σημεια της Εσμενετ κ του Ακαμιαν, τις σκεφτομουνα σε mode Τζεφιρελι.

Γνωρισες δηλαδη Κλερικ κ ταξιδεψες στα Black Halls? Φοβερο, με το βολιουμ κ την παταμορφωση στο 11, τριμπιουτ στον μαστερ Τολκιν.

Εν τω μεταξυ εχω κανει ειδικο νταντζεον συνθ πλεηλιστ που το χω συνδεσει απολυτα κ το ακουω οποτε τα διαβαζω. Φυσικα με πολυ Μορτιις.

Δηλαδη αν δεν ειναι το Sorcerers Dream των Old Sorcery για τον Αchamian ποιο ειναι;!

@eviL το πρωτο βιβλιο της σειρας ειναι το The Darkness That Comes Before. Απλα δεν υπαρχει μεταφραση😔

2 Likes

και Κλέρικ και Μιμάρα και skin eaters και η τρίχα κάγκελο στα black halls.

1 Like

Kαλυτερα ^^
Οποτε ξεκιναμε δηλαδη με τη τριλογια του Prince of Nothing?

1 Like

Μονο καγκελο Slog of Slogs. Καποιος πρεπει να ζωγραφισει τον επικο, αρχαιο, prophet of Doom οταν μονολογει τα sermons του

@eviL σωστος. Καλο ξεκινημα :grin: :stuck_out_tongue:

1 Like

Κανονικά μέχρι τώρα έπρεπε να έχω διαβάσει και το 2ο και να ποστάρω σεντόνι αλλά γαμήθηκαν στη σουηδία με το κωλοβιβλιοπωλείο τους, γαμιέται και ο εκδοτικός οίκος του που παλεύω τόσους μήνες να βρω τα βιβλία και μέχρι και σήμερα κάποια ειναι εξαντλημένα, ε θα το κάνω άλλη φορά :stuck_out_tongue:

Για χάρη του πάντως παρήγγειλα kindle για να μπορέσω να τα διαβάσω όλα ανενόχλητος και όοοοοποτε τα βρω τα αγοράζω κιόλας για να υπάρχουν στη βιβλιοθήκη.

Δε θυμάμαι να έχω διαβάσει πιο ψαρωτικό ίντρο-πρώτη γραμμή σε βιβλίο από το “One cannot raise walls against what has been forgotten”. Όπως δε θυμάμαι και πιο ΚΑΒΛΩΤΙΚΟ πρόλογο σε σειρά βιβλίων, ίσως μόνο στο A Song Of Ice And Fire.

Θα επανέλθω κάποια στιγμή με περισσότερα, και σπόηλερς για πιο σοβαρή κουβέντα.

Να’ναι καλά ο @Red_Viper γιατί αλλιώς δεν θα ασχολιόμουν ποτέ με τον συγκεκριμένο συγγραφέα μάλλον, από τις πιο αγαπημένες μου ασχολίες η αναζήτηση “Scott Bakker” στο ΕΦ/Φανταζυ θρεντ και να διαβάζω τα ποστς του, τα οποία κάποια στιγμή θα βάλω εδώ σε quotes για να υπάρχουν εκτός αν τα μεταφέρει κάποιος αντμιν (!)

1 Like

Φιλε συνονοματε και μενα αυτοι οι δυο ειναι οι αγαπημενοι μου προλογοι. Ο ενας πιο συγκκριμμενος, βλεπε Martin, και ο αλλος, Bakker, για το πως μου ενεργοποιησε την φαντασια σε τοσο λιγες σελιδες με τοσα διαφορετικα ερεθισματα και ατμοσφαιρες.

Aπο τετοια μεσα να φανε και οι κοτες και του διπλανου χωριου. Εχει φτιαξει ολοκληρο background με φιλοσοφους και ιστορικους του τοπου και πεταει ατακαρες ασταματητα. Ακομα και η μαγεια του ειναι βασισμενη σε φιλοσοφικες βασεις και οσο προχωραει θα δειτε ποσο γαμει!

Γελαω :revolving_hearts:

1 Like

Καλημέρα. Επιτέλους τελείωσα το πρώτο βιβλίο από την σειρά Prince of nothing. Μου βγήκε η Παναγία βασικά. Ανάμεικτα συναισθήματα… . Εξαιρετικά δύσκολο ανάγνωσμα κ λόγω γλώσσας αλλά κ περιεχομένου. Δεν γνωρίζω σε τι επίπεδο γλώσσας βρίσκονται οι Red Viper κ YoungAtlas, ή αν ζούνε σε αγγλόφωνη χώρα, κ με τα λεγόμενά τους το διάβασαν νεράκι, που λέμε. Το επίπεδο των αγγλικών μου είναι πολύ καλό, αλλά όχι για τέτοιου είδους λογοτεχνικού βιβλίου, όπως διαπίστωσα. Ευτυχώς το είχα σε ηλεκτρονική μορφή, σε kindle, οπότε έχει ενσωματωμένο λεξικό. Ήδη από την εισαγωγή κατάλαβα που πάει το πράμα… :laughing: .
Όπως έχω αναφέρει, ξεκίνησα να διαβάζω ξανά, σχετικά πρόσφατα. Τα βιβλία που διάβασα είναι αστυνομικά, σκανδιναβικά τα οποία είναι εξαιρετικά αν σας ενδιαφέρει να ξεκινήσετε το οποίο σημαίνει ότι μου κρατούσαν το ενδιαφέρον πολύ ψηλά, με την ροή τους.
Εδώ είχα να κάνω με κάτι τελείως διαφορετικό. Πέρα από την γλώσσα, το βιβλίο πιάνετε με θέματα φιλοσοφίας, θρησκείας κλπ το οποίο σημαίνει αυτόματα ότι το υλικό του δεν είναι εύκολα προσβάσιμο κ θέλει αρκετή προσοχή κ ψάξιμο. Σε πολλά σημεία, κατάφερνα να μεταφράσω την πρόταση κ πάλι όμως δεν μπορούσα να βγάλω νόημα. Ακόμα κ στα ελληνικά μου φαινόταν δύσκολο να αποσαφηνίσω το νόημα.
Όταν διαβάζω, το κάνω για να διασκεδάσω, να περάσει ευχάριστα η ώρα μου. Δεν θα γυρίσω δλδ ξανά κ ξανά σε μια πρόταση να προσπαθήσω να βρω το νόημα, ή να προσπαθήσω να ψαχτώ μέσω ίντερνετ. Ειδικά στην αρχή, γιατί μου ήταν τελείως άγνωστος ο κόσμος του Μπέηκερ, ήθελα να σταματήσω γιατί μου είχε φύγει η χαρά του να κάτσω να διαβάσω. Τελικά, από ότι φαίνεται, δεν είμαι τέτοιος τύπος, να αφήνω ένα βιβλίο στην μέση.
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά γραμμένο, παρόλο που εγώ γκρινιάζω. Ο καταιγισμός από ονόματα είναι ένα μείον, δυσκολεύτηκα να βγάλω άκρη στην αρχή, από ένα σημείο κ μετά άρχισα να ξεδιαλύνω την κατάσταση. Το ξαναλέω πάντως ότι η γραφή του είναι απίστευτη. Εντυπωσιάστηκα.
Ο κόσμος που έχει χτίσει είναι απίστευτα πολύπλοκος, ίντριγκες, πολιτική, πόλεμος…ατελείωτες καταστάσεις. Νιώθω γεμάτος πάντως τώρα που το τελείωσα, με θετική άποψη, παρόλη την γκρίνια.
Αν θέλετε να το ξεκινήσετε, καλό είναι να το πάρετε σε ηλεκτρονική μορφή κ υπόψιν ότι παρόλο που ο φίλος Red Viper είπε ότι τα αγγλικά σας θα πρέπει να είναι σε πολύ καλό επίπεδο, θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι σε εξαίρετο επίπεδο ή τουλάχιστον να είστε πιο γνώριμοι σε αυτού του είδους βιβλίο.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο να μεταφραστεί ένα τέτοιο βιβλίο στα ελληνικά, αν μπορέσει να αποδοθεί το νόημα, τα γεγονότα με την ίδια ένταση.
Τέλος πάντων, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ρεντ Βάηπερ για την πρόταση, ένας καινούριος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου, ελπίζω βέβαια τα υπόλοιπα βιβλία-προτάσεις που συζητιούνται στο θρεντ της φανταστικής λογοτεχνίας να είναι σε λίγο πιο βατό επίπεδο :grinning:

2 Likes

Νικο εχεις απολυτο δικιο. Καθε φορα που το προτεινω κοιταω να λεω οτι δεν ειναι ευκολο αναγνωσμα. Και λογοτεχνικα και γιατι δεν ειναι ευχαριστο αν ψαχνεις κατι καθαρα διασκεδαστικο. Εχω παραδεχτει εξαλλου, οτι το χα αφησει 2 φορες στο παρελθον οταν ειχε πρωτοβγει. Πανω απο 15 χρονια. Σιγουρα δεν ειναι για τις πρωτες εξορμησεις στο ειδος. Το μονο που λεω για τα ονοματα παντα ειναι οτι μετα απο καποιο διαστημα γινονται βιωμα και δεν σε απασχολουν. Γινεται κατι παρομοιο με τον Τολκιν που διαβαζεις ενα ονομα και γερχονται μονα τους καποια πραματα.
Γενικα οταν προτεινω πραματα προσπαθω να σκεφτομαι και τον συνομιλητη και οχι απαραιτητα τι μου αρεσει εμενα περισσοτερο

1 Like

Για τη γλώσσα, οκ διαβάζω στα αγγλικά εδώ και 25 χρόνια, ίσως αυτό να φταίει που δεν το βρήκα τόσο δύσκολο :stuck_out_tongue:

Σίγουρα δε θα το πρότεινα σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει από κάπου και να μπει στον χώρο του fantasy*, εδώ καλά καλά δε θα το πρότεινα εύκολα σε κάποιον “μυημένο” στο fantasy. Σαν να σε ρωτάει κάποιος “με τι να ξεκινήσω να διαβάζω Tolkien” και να του προτείνεις το Σιλμαρίλλιον, κατά πάσα πιθανότητα θα πέσουν παναγίες :")

Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο πάντως, εγώ ας πούμε δεν άντεξα με τίποτα το Eye Of The World του Jordan, με κούρασαν τα ονόματα, η γλώσσα, η γραφή του, όλα, αν και είναι πολύ πιο εύκολα από του Bakker. Το παράτησα και ισως το πιάσω κάποια στιγμή στο μέλλον που θα είμαι σε mood για τέτοιο στυλ και μπορεί να πω τι μλκας ήμουν που δεν το συνέχισα τότε. Για τον ίδιο λόγο δεν ξεκινάω και το Μάλαζαν.

Του Bakker όμως με έπιασε από τον λαιμό, ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν να διαβάσω αυτόν τον καιρό.

Συμφωνώ, κι εγώ το βρίσκω σχεδόν αδύνατον.

*στάνταρ απάντησή μου εδώ και χρόνια σε τέτοια ερώτηση, “Tigana”, που έχει και πολύ καλή ελληνική έκδοση.

2 Likes

Εχω καταλαβει οτι το ταιμινγκ στο διαβασμα ειναι πολυ σημαντικο. Επισης εχω καταλαβει οτι βρισκω πολυ πιο ευκολη την ονοματολογια σε συγγραφεις τυπου Τολκιν η Μπεηκκερ γτ υπαρχει πατερν κ ειναι κ εξωτικα ονοματα. Κραταω πολυ πιο ευκολα εναν Ανασουριμβορα απο οτι εναν Ματ, Τζον, Ερικ ξερω γω. Ισως βοηθαει οτι διαβαζω κ καπως φωτογραφικα. Δεν επεξεργαζομαι τοσο την γλωσσα οσο το αποτελεσμα της.

Κ ναι Τιγκανα. Κλασικη εγγυημενη προταση.

3 Likes

Χρόνια πολλά σε όλους καταρχάς!!!

Το timing και το mood θεωρώ και εγώ πως είναι αναγκαία για τα βιβλία που λέμε εδώ. Νομίζω πως αν κάποιος τα πιάσει από περιέργεια και μόνο, δύσκολα θα τον κερδίσουν.

Για τα αγγλικά που λέτε. Εκτός από τα ονόματα (που συμφωνώ με viper και νομίζω πως από ένα σημείο και μετά, το μάτι τα περνάει γρήγορα χωρίς να τα ξεχνάς) ο συγκεκριμένος συγγραφέας χρησιμοποιεί και πάρα-πάρα πολύ πλούσιο λεξιλόγιο. Αν κάποιος έχει μια καλή εξοικείωση με τη γλώσσα και δεν έχει εμμονή να βρίσκει κάθε άγνωστη λέξη, δεν θα αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα. Μπορεί ο ρυθμός να είναι πιο αργός, αλλά με λίγη παραπάνω προσοχή και ένα google-translate ανοικτό, βγαίνει η δουλειά. Σίγουρα κάποια πραγματάκια μπορεί να χαθούν σε μια πρώτη ανάγνωση, αλλά για αυτό υπάρχει και η δεύτερη :stuck_out_tongue: Μετά από λίγο συνηθίζεται και ο τρόπος γραφής και γίνεται πιο εύκολο.

3 Likes

Χρονια πολλα φιλτατοι.
Ξερω οτι ειμαι ψυχακιας, αλλα ειδικα για αυτα τα βιβλια το rereading ηταν καταπληκτικο. Οποιοι θα φτασουν στο τελος θα καταλαβουν κ περισσοτερο γτ το λεω

1 Like

Moλις τελειωσα αυτο το κομματι. Βοηθαει πολυ οταν ξαναδιαβαζεις κατι να πιανεις τις λεπτες λεπτομερειες. Τουλαχιστον σε μενα που καμια φορα νιωθω οτι ισως να διαβαζω λιγο βιαστικα. Ευτυχως με τον καιρο το χω διορθωσει καπως.
Φοβερος χαρακτηρας ο αυτοκρατορας. Απο μικρες κινησεις και σκεψεις βγαινει τελεια η υπεροψια που τον εχει οδηγησει σε αυτη την παρηκμασμενη φιλοσοφημενη βαρεμαρα. Αυτο που ψαχνει η σκεψη να βρει διεξοδους σε πραματα που δεν υπαρχει και τοσο τροφη τελικα. Ταυτοχρονα πανουργος, βαρεμενος, φαντασιοπληκτος, διασκεδαστικος και χεστης.

1 Like

Πολυτάλαντος :laughing:

1 Like

Υπαρχει και αυτο για οποιον αρεσκεται σε φεησμπουκικους σχολιασμους, αλλα θελει προσοχη για σποιλερ καμια φορα