Yπαρχουν 2 περιπτωσεις…
α.Ο Τολκκι ηταν παρα πολυ ντιρλα οταν εφτιαξε το τοπικ.
β.Ο Τολκκι ηταν λιγο πιωμενος οταν εφτιαξε το τοπικ και ξεχασε να κανει τον τιτλο “Αγαπημενο Rainbow τραγουδι μετα το Stargazer”.
(νο οφφενς ε…)
Yπαρχουν 2 περιπτωσεις…
α.Ο Τολκκι ηταν παρα πολυ ντιρλα οταν εφτιαξε το τοπικ.
β.Ο Τολκκι ηταν λιγο πιωμενος οταν εφτιαξε το τοπικ και ξεχασε να κανει τον τιτλο “Αγαπημενο Rainbow τραγουδι μετα το Stargazer”.
(νο οφφενς ε…)
gates of babylon.απο κοντα και το kill the king.
Aφού όλοι παραδεχόμαστε το μεγαλείο του Σταργκέιζερ, πάμε παραπέρα.
[FONT=Arial Black][SIZE=5]Α Light In the Black[/SIZE][/FONT]
Man On The Silver Mountain:!:
το προτιμω στην live εκδοχη.πολυ πιο heavy.
Κοίταζα κάνα 5λεπτο τις επιλογές του πολλ γιατι σκεφτόμουν, δεν μπορεί να μην έχει το Stargazer, μάλλον δεν το βλέπω. Other λοιπόν.
Stargazer.
Temple of the king…
Temple Of The King…
Αυτό! Στην αρχή νόμιζα οτι με βάρεσε ο ήλιος λόγω του σημερινού πρώτου μου μπάνιου…
Μετά το Stargazer:
Lady of the Lake:!:
man of the silver mountain
Έχω ψηφίσει το Man on the Silver Mountai εδώ και κάμποσο καιρό, στην γνωστή πλέον λογική ‘‘οκ, δεν έχει το Stargazer’’. Για εμένα η αγία τριάδα (καλύτερων κομματιών) των τριών Dio-fronted Rainbow albums:
Ψηφισα αλλο, γιατι το κορυφαιο τραγουδι των Rainbow, ενα απο τα καλυτερα τραγουδια που εχουν βγει ποτε απο οποιοδηποτε ειδος ουσικης ειναι το Stargazer… Ανατριχιαστικα επικη ερμηνεια απο τον DIO, καθε φορα που το ακουω, κατι παθαινω… Εχω πει οτι ποτε δεν θα ειμαι πληρης οσο αφορα τις συναυλιακες μου εμπειριες αν δεν ακουσω αυτο το τραγουδι live… Αυτη η ερμηνεια σε συνδυασμο με αυτη την μουσικη ειναι κατι τοσο μαγικο, τοσο ιδιαιτερο, νιωθεις οτι θα αλλαξει ο κοσμος την στιγμη που το ακους, εκσταση…
ψήφισα Gates of Babylon για τη φοβερή εισαγωγή και αυτό το ανατολίτικο στοιχείο και το διαβολεμένο ρεφρέν που με τρελαίνει .
Άλλο, γιατί δεν υπάρχει το Stargazer στη λίστα.
Ακολουθεί Gates of Babylon που μαζί με το Stargazer είναι ο ορισμός του power metal.
Εκτός από τις επιτυχίες I surrender, Since you been gone, Street of dreams που είναι κομματάρες έτσι και αλλιώς υπάρχουν και τα κρυφά διαμάντια (sic) Eyes of the world και Wolf to the moon που συμπαθώ ιδιαίτερα.
S T A R G A Z E R.
Τι κάνετε ωρέ; Θα σκάσουν τα καζάνια… Πού το αφήσατε;
Can’t happen here
Self portrait
Mεγάλο ρισπέκτ στο μεγαθεριο για το Self Portrait. Το πρώτο άλμπουμ (παρά την υποτίμηση που έχει υποστεί, γιατί την έχει υποστεί) έχει κομματάρες. Και δεν εννοώ μόνο το Temple of the King, αλλά Catch the Rainbow, 16th Century Greensleeves, Man on the Silver Mountain, Self Portrait. Έχει και 2 κόβερ ψιλοαπαρατήρητα, το Black Sheep of the Family & το Still I’m Sad. Γουάτέβερ.
Οn topic: Το Stargazer όπως έχει ειπωθεί σε προηγούμενες σελίδες (από τον ντούντ νομίζω) ορθώς δεν έχει συμπεριεληφθεί στο πολλ, διότι θα το ψηφίζαμε όλοι. Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να μπορούσαμε να επιλέξουμε 2 κομμάτια, αλλά δεν μπορούμε. Γι’αυτόν το λόγο καλύτερα να παραβλέψουμε την απώλεια του έπους.
το a light in the black…ο υμνος των υμνων…τα απολυτα drums τα απολυτα φωνητικα και shred guitar πριν 35 χρονια…