Ramones

μετά την σημερινή μου αγορά του Ya Know?, ξύπνησε πάλι ο φανμποης μέσα μου

η μικρη γωνια που αναβεις κερακι? :smiley:

[SPOILER]το παθα προσφατως με ac/dc λογω ακροασης μη δημοφιλους κομματιου στο ραδιο[/SPOILER]

Μια ωραία φώτο και ένα ωραίο κείμενο από το blog against the grain

[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“5”]οι ramones στη φωκίωνος το 1989[/SIZE][/FONT]

[CENTER][/CENTER]

Τον Μάιο του 1989 έκανε κολοζέστη και αφραγκία.Αφραγκία έκανε όλο τον χρόνο άλλα όταν ήθελες τα χρήματα για να αγοράσεις εισητήριο για τους Ramones σε πείραζε πιο πολύ.Καλά τα live με τις εγχώριες μπάντες που αγαπάς (μην σου πώ καλύτερα, όχι απλώς καλά) αλλά ρε γαμώτο σάμπως είχα ξαναδεί πάνκ μπάντα τέτοιου βεληνεκούς? Και χτυπάει το τηλέφωνο μεσημεριάτικα και άντε πρόλαβε το μην ξυπνήσει ο πατέρας σου και είναι ο Σταύρος “έλα ρε είμαι στη Φωκίωνος και είναι οι Ramones σε μια ταβέρνα και τρώνε, έχεις φωτογραφική μηχανή?”.Βέβαια, αυτή η φωτογραφία θα άξιζε όσο πενήντα του μεγάλου Σταύρου με τον Σάβατζ & τον Αντίχριστο όταν θα άνοιγε το πορτοφόλι και θα την έδειχνε.“Τι λες μωρέ μαλάκα, σίγουρος είσαι? Νίκο έχουμε φίλμ? Κάτσε περνάω απο το μαγαζί να πάρω φίλμ, παίρνουμε τον Μάχο και τον Κωστα & ερχόμαστε”

Και είναι όντως εκεί, στη Θράκα, πάνω απο ένα σκασμό πιατέλες και κάτι μπύρες και πριν προλάβουμε να τους πρήξουμε τ’αρχίδια κάποιος απο τους συνοδούς τους μάς λέει, περιμένετε να τελειώσουν το φαγητό και πριν φύγουν θα βγάλετε φωτογραφίες, λίγο ροκ σταρ μας φάνηκε αυτο,δεν γαμείς οι Ramones είναι και τώρα που το σκέφτομαι σιγά μην μας αφήνανε να κάτσουμε να τσιμπήσουμε και τίποτα.Και περιμέναμε, “ρε μαλάκα οι Ramones στη Φωκίωνος λέμε”, “Μην τραβάς τώρα που τρώνε και στραβώσουνε ρε”.

Τελειώνει το τσιμπούσι και έρχονται προς το μέρος μας Joey, Johnny & Marky δεν θυμάμαι πως ένιωσα, χαμογελούσαμε όλοι εκτός απο τον Johnny & τον Σταύρο (που εκτός απο στύλ μύτης μοιράζονταν μάλλον και το attitude) και βγάλαμε 2-3 φωτογραφίες και see you tonight, ναι καλά.

Και ενώ γενικά ούτε λέω “τι ωραία που ήταν τότε” & “αχ να ξαναπήγαινα σχολείο”& “εγω στο στρατό…” και “αχ η Κυψέλη πως ήτανε” έδινα ένα χρόνο απο τη ζωή μου για να χτυπήσει το τηλέφωνο και να έιναι μεσημέρι, Μάιος του '89 και να κατέβω με τον Νικολάκη στη Φωκίωνος και να περιμένουμε τους Ramones να φάνε τις μπριζόλες τους στη Θράκα.Και ας μην θυμάμαι σχεδόν τίποτα απο τη συναυλία.

Ωραίο κειμενάκι.

Ο Σταύρος είναι αυτός που έχει το Rhythm Records;

Κάποτε η Φωκίωνος ήταν ανθρώπινη…

Γαμησε τα… Ολο το κεντρο ηταν και γαμω ! Αξιος και για το κειμενο και για την φωτο !

ωραιες ιστοριες αυτες

Ο richie και ο CJ ramone μαζί. Οι φώτο είναι από το Mosrite Party που διοργανώθηκε πριν λίγες μέρες.

Here are some background information of Mosrite guitars and [B]why Mosrite has so special place in the Ramones history[/B]. Semie Moseley (1935-1992) was the founder of Mosrite guitars. He was only 17 years old in 1952, when the first Mosrite was built. Semie built his first guitar in a metal shed in Bakersfield, California. By 1963, Semie and his brother Andy Moseley, forged one of the major guitar companies of the 60’s. The quality and craftsmanship of the Mosrite was second to none.
Johnny Ramone had inspired many famous musicians to buy and play Mosrite guitars or similar ones. And of course he has influenced people to start playing in general. As Tommy Ramone explains in his interviews in my book Ramones: Soundtrack Of Our Lives, Johnny used to be first a bass guitar player. He stopped playing music and he sold his instruments and everything. Tommy encouraged Johnny to buy an instrument and play music again. Johnny bought his first guitar from Manny’s Guitar Store on 48th street in NYC in early 1974. He paid around 50 dollars for his Mosrite. First one was a blue Mosrite Ventures II. It was stolen and he bought another blue one. These two were the same model than the brown Ventures II he bought later etc. etc.
When I and my good friend Randy Wisebrod entered producer Daniel Rey’s apartment on May 20, 2003, to do an interview, there was Johnny’s white Mosrite that he had used since 1977 until he retired in 1996. It was cool moment to handle it.

Kι επειδη ξερω οτι γουσταρεις (εσυ απο πανω κατι τετοια), απο τη Wrong Records (λεγε με εταιρεια των NoMeansNo):

[U][B]Lobotomized! A Tribute to the Ramones 7" EP[/B][/U]

αυτά είναι! και όχι μόνο εταιρεία των νΜν αλλά και απ’ ό,τι βλέπω συμμετέχουν και οι Hanson Brothers (λέγε με side project των νΜν)!

Πφφφ και εκεί που άκουγα τώρα μόλις Doom και το έπαιζα καφροκραστοπανκης, μου ποστάρεις τώρα tribute ramones και με κάνεις να βάζω πάλι punk 77. xaxa!

Ναι το 'δα.

Βεβαια, δεν καταλαβαινω γιατι να εχουν side project, αφου στην ουσια αυτοι ειναι και οι NoMeansNo, αλλα γουατεβερ …επειδη ΜΠΟΡΟΥΝ στην τελικη. :smiley:

35 χρόνια περάσανε διάβασα από την κυκλοφορία του Rocket to Russia.

Έπος, ίσως ο αγαπημένος μου.:slight_smile:

Γίνεται κλασικός για μένα κρατώντας την ομορφιά του τόσα χρόνια.
Φτιάχνει τη διάθεση με τον πιο ποιοτικό τρόπο.

Σαν σήμερα πριν 12 χρόνια ήταν μια από τις πιο δυσάρεστες μέρες. Ο Joey Ramone πέθανε μετά από 7 χρόνια μάχης με το λέμφωμα. Ήταν 50 χρονών. Το ροκ ξαναέγινε ρολλ κάπου το 76 και ο Joey ήταν ο υπεύθυνος.

[CENTER]♫♪Ahh nothing lasts forever

And nothing stays the same

Feeling numb all over

And totally deranged

When you finally make your mind up

I’ll be buried in my grave

Ohh yeah♪♫

[/CENTER]

σεβασμός και θαυμασμός

“[I]Arturo Vega, one of the most influential visual artists in punk rock ? as the designer of the Ramones iconic and much-copied logo, and artistic director for the band for their entire history ? passed away in New York City aged 65 on Saturday, June 8th.[/I]”

http://maximumrocknroll.com/

:frowning:

Πάει και αυτός. 65αρης ε; Μεγάλος για ramone. Κρίμα, επιδραστικότατος. Διαβάζω ότι είχε παραβρεθεί μόνο σε 2261 από τα 2263 shows των Ramones…

kai twra pou to skeftomai, autos o anthrwpos einai upeuthinos gia to logotipo pou stolizei:

  1. tin koupa pou pinw auth tin stigmh ton kafe moy
  2. to maksilari pou exw sto krevati mou
  3. ton toixo sto dwmatio mou
  4. tis mplouzes pou foraw.

Wow!

ναι ναι μπορεί να πρωτοδιάβασα για τον aturo vega πριν δέκα περίπου χρόνια, αλλά αυτό που θυμάμαι ακόμη είναι ότι δεν είχε χάσει λάιβ ramones:o