ρε ειχαμε τετοιο Group στην Ελλαδα?
hahaaaaaaaaahahaaaa ο ντραμμερ ηταν/ειναι υπευθυνος του μουσικου τμηματος στο σχολειο μου
Πλάκα έχουν…Αλλά τα σολο είναι λίγο για γέλια…:lol:
Eνώ ειχαν τα φόντα να φτασουν πολύ ψηλά,πηγαν και αυτοί απατοι…Απο τα καλυτερα AOR δειγματα της Ελληνικής σκηνής…το street girl ειναι αιώνιο κομμάτι…
Σωστός ο παίχτης, αν και όταν είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ, μου φαινόταν κουτό. Εγώ ήμουν, αυτό όχι…
Φανταστικό το Silk Under The Skin που είχε κυκλοφορίσει το 1990.
Πρόπερσι έπαιξαν σαπόρτ στους Winger.
Πριν λίγους μήνες διάβασα στο Metal Hammer ότι τα παιδιά αυτά και κυρίως ο Κώστας Κυριακίδης, ( ο ντράμερ) ξεκινούν καινούρια προσπάθια με καινούριο όνομα που δεν συγκράτησα, κάτι σαν Nostalgia…
Και όμως υπάρχουν και έχουν και κομματάρες.To Heroes dont cry απ το silk under the skin είναι ένα απ αυτά.
Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο που λες stef
+1
βρε τον κυριακίδη…έπαιζε και ντραμς σε ένα βίντεο της πρωτοψάλτη…αυτη μωρε τη διασκευή απο nickelback:p
Αυτό ακριβώς είπα κι εγώ όταν άκουσα το CD τους πριν από μερικούς μήνες!
και το lust like a dream κομματάρα! μήπως υπάρχει κανείς τώρα που να ξέρει αν παίζει όντως κάτι σαν επανένωση?
ρε χωρίς πλάκα, τί σας αρέσει από αυτούς? χίλιες φορές Αλέξια και Δάκης.
Στην πυρά τωρα…
Ε ναι, ο δίσκος τους είναι καλός…η εμφάνιση, πριν απ’τους Winger, όντως αστεία:):!:
raw silk και trademark 2 διαμαντια του ελληνικου rock
αν κ δν είμαι μεγάλος φαν του AOR , το συγκρότημα ήταν πραγματικά πολύ καλό . σίγουρα άξιζε να πάει ένα βήμα παραπέρα . όπως κ να έχει το ντεμπούτο τους είναι από τα σημαντικότερα άλμπουμ ελληνικού συγκροτήματος .8)
Μαζί σου, αλλά έμειναν στο ντεμπούτο:):!:
Κάποτε, το 2006, έλεγαν ότι ετοιμάζουν καινούριο δίσκο, και είχαν στο site τους, studio diary, και μετα το 2008 ότι ετοιμάζει ,ο ντράμερ τους, καινούριο συγκρότημα:):!:
Κι ακόμα τίποτα:):!:
Η μπάντα είναι διαλυμένη και δεν πρόκειται να κανει κάτι καινούργιο ως Raw Silk. ούτε καν συναυλία. Δυστυχώς.
Είχα ακούσει το Silk Under the Skin κάπου στη τρίτη γυμνασίου κ από τότε μέχρι σήμερα επιμένω στην άποψη οτι η ελληνική μέταλ σκηνή τότε ήταν πολύ μικρή για να μπορέσει να στυρίξει ένα τέτοιο γκρούπ κ να του δώσει ώθηση να ανέβει ψηλά! Για εμένα το μοναδικό άλμπουμ που έχουν είναι απίστευτο και κομμάτια όπως το Heroes don’t cry για παράδειγμα αλλά κ τα Street Girl, Journey Of No Return είναι αιώνια…
ποιά μέταλ σκηνή? ποπ μπάντα ήταν και σε ποπ κοινό απευθύνοταν. απλά το έκανε με κιθάρες μπας και πιάσει και τους ροκάδες.
Δεν νομιίζω να είναι κ τόσο πόπ ρε σύ…
Ποζερομέταλ καταστάσεις μου φαίνονται…