The Heavy Wing… αυτό για αρχή
2 Likes
τελεια η τρομπετα. Αλλη μια πετυχημενη προσθηκη μετα απο Tear, Torture Me, Hump de Bump, Did I Let you Know?
Μετριότητα για τους peppers.
Ακούς τον δίσκο, και προσπαθείς μετά να θυμηθείς αν σου έμεινε κάποιο κομμάτι στη μνήμη.
Αδιάφορο βασικά.
1 Like
Γιαννης x Black Flag x Taylor Hawkins Tribute 
5 Likes
Να προσθέσω και αυτό, πολύ καλό κομμάτι από το νέο δίσκο btw
3 Likes
Ποτέ δεν ήμουν φαν, ελάχιστα τραγούδια μου άρεσαν/αρέσουν. Δεν έχω ιδέα για το νέο δίσκο, αλλά όποιος θέλει μπορεί να αποκτήσει και να βγάλει συμπεράσματα.
Το βάζεις στο καλάθι, βάζεις μέιλ και συμπράγκαλα, παίρνεις DL άμεσα, κατεβάζεις σε μορφη ζιπ. Δεν ξερω για ποσον καιρο θα ειναι διαθεσιμο, αλλα δεν παύει να είναι προσφορά από τους RHCP. Το βρήκα στα λαγωνικά δεν παίρνω καμία δόξα.
Αν θέλετε βάλτε το και σε άλλα νήματα, δεν ξέρω που μπορεί να βολεύει. Καλημέρα σε όλους.
3 Likes
Πριν σχολιάσω το Unlimited Love, να δηλώσω ότι το Blood Sugar Sex Magik είναι ο ένας εκ των 3 δίσκων που θα έπαιρνα αν ξέμενα ολομόναχος σε ένα νησί. Τους RDHP επί Frusciante τους έχω γενικά πολύ ψηλά στην προσωπική μου λίστα αγαπημένων μπαντών. Και τον Frusciante πολύ ψηλά ως κιθαρίστα/συνθέτη.
Μετά απο αρκετές ακροάσεις λοιπόν, καταλήγω στα εξής: καλός δίσκος, αλλά μέχρι εκεί. Για να είμαι ειλικρινής δε βρήκα κάποιο συναρπαστικό σημείο σε όλο τον δίσκο, υπήρχαν όμως πολλά καλά. Γενικά είναι chill out δίσκος, δεν ξέρω αν αυτό ήθελαν να βγάλουν, αλλά εμένα έτσι μου ακούγεται. Frusciante δεν ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα πάντως… είναι ο πρώτος δίσκος με Peppers που μου ακούγεται ότι ακολουθεί και δεν οδηγεί τη μπάντα (με μόνη εξαίρεση το Heavy Wing - το οποίο είναι ωραίο, αλλά μέχρι εκεί). Μου ακούγεται φοβισμένος? Σα να κρατιέται? Σα να μην είναι σίγουρος? Σα να μην του βγαίνει? Σα να πιέζεται? Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι, αλλά σίγουρα δεν είναι ο αχαλίνωτος Frusciante που έχω συνηθίσει και που περίμενα να ακούσω. Από την άλλη δεν ήξερα και τι περίμενα να ακούσω, από τη στιγμή που το είχε ρίξει στα experimental ηλεκτρονιλίκια τόσα χρόνια… Το πιο ειλικρινές (?) τραγούδι - αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι - μου ακούγεται το Tangelo, το οποίο μου βγάζει λίγο Road Trippin…
Αγαπημένα (μάλλον): Here Ever After, Aquatic Mouth Dance (μου άρεσε η jazz τρομπέτα), Black Summer.
Συνολικά μου αρέσει ο δίσκος, θα τον έλεγα grower, αλλά περίμενα μεγαλύτερα και πιο άμεσα πράγματα.
1 Like
Αφοτου διαβασα αυτην την προταση πριν 9 μερες, εχω χασει καθε ενδιαφερον να ακουσω τον δισκο, αλλα λεω να του δωσω μια ευκαιρια συντομα.
Αυτο ειδικα με ενθουσιαζει ως ιδεα, μιας και ειμαι κατα κυριο λογο οπαδος των Californication - By The Way - Stadium Arcadium (αν και το τριτο μου αρεσε αρκετα λιγοτερο απο τα αλλα δυο)
Καλός είναι ο δίσκος, κάποια κομμάτια “μεγαλώνουν” με τις ακροάσεις αλλά δεν είναι κάτι φοβερό. Οι Peppers πάντα μεγάλους σε διάρκεια δίσκους έχουν, εδώ ωστόσο θα μπορούσαν να λείπουν κάποια τραγούδια που είναι κάπως αδιάφορα.
Τα αγαπημένα για μένα προς το παρόν είναι τα Black Summer, Here Ever After, The Heavy Wing, These Are The Ways, It’s Only Natural (ίσως το πιο By The Way κομμάτι του δίσκου), Τhe Great Apes και Veronica. Δεν τα λες και λίγα εδώ που τα λέμε. Ήθελα κάτι καλύτερο; Σίγουρα. Είμαι οκ με αυτό που ακούω; Ναι απλά δεν τρελάθηκα. Είναι ωραίο να τους έχουμε πίσω με αυτή τη σύνθεση και γαμώ την τύχη μου και τον covid για την χαμένη συναυλία.
4 Likes
Θα ακουγα ολοκληρο δισκο
1 Like
3 Likes
Μακάρι να ειναι ακομα καλυτερο απο το τελευταίο που ηταν απλα οκ. Αλλά το οτι θα ειναι διπλο δεν μου αφήνει περιθώρια να είμαι και πολύ αισιόδοξος
Μόνο εγώ πιστεύω ότι το παρακάτω είναι από τα καλύτερα δείγματα RHCP εδώ και πάρα πολλών ετών?
1 Like
Ανευρο/αδιάφορο το βρήκα…
Μα, υπάρχει πιο Frusciantική μελωδία από αυτή?!?
Κι εγώ το βρίσκω φοβερό κομμάτι, πολύ ωραίο και το προηγούμενο single από τον δίσκο, το Tippa My Tongue
Κακο τραγουδι δεν προκειται να βγαλουν ποτέ.
Αλλα μου λειπει αφάνταστα το “πιασαρικο” υφος που ειχαν (παλι με τον Φρουσιαντε) στους παλιοτερους δισκους.
Define “κακο” 
Μπορω να σκεφτω δεκαδες τραγουδια RHCP που μου ειναι πληρως αδιαφορα, το οποιο για μενα οριζεται ως κακο.
Αδιαφορο ειναι αυτο που παιζει στο background αλλα δεν σε ενοχλει.
Κακο ορίζω αυτο που παιζει και θες να το κλεισεις επειδη ειναι ανυποφορο.
μετα απο μια ακροαση ξεχωριζω τα singles συν τα Reach Out, Fake as Fu@k, My Cigarette και Carry Me Home
Ευχαριστο και αυτο το αλμπουμ, ακομη περισσοτερος Frusciante αλλα ενιωσα και περισσοτερη κουραση λογω της μεγαλης διαρκειας. Γενικα σε αυτες τις περιπτωσεις προτιμω ενα αλμπουμ με επιλεγμενα κομματια παρα δυο με οτι σκεφτηκαν να γραψουν.
Τα εξι που ανεφερα πιο πανω μαζι με Black Summer, Aquatic Mouth Dance, Poster Child, She’s a Lover, White Braids & Pillow Chair, The Heavy Wing και κανα δυο ακομα θα ηταν καταπληκτικη κυκλοφορια αλλα οκ δεν παραπονιεμαι
1 Like