Ας υπάρχει και ένα θρεντ για τα παδιά των Black Sabbath, μία από τις κορυφαίες doom μπάντες που αδίκως βρίσκεται στην αφάνεια. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν τον τρίτο και τελευταίο δίσκο τους, So Long Suckers, ο οποίος δυστυχώς αποτελεί και το κύκνειο άσμα τους, καθώς παρά τον αρχικό τους προγραμματισμό να το διαλύσουν μετά από 5 albums στη συνέχεια άλλαξαν γνώμη και αποφάσισαν να το διαλύσουν μετά από 3 albums. O δίσκος είναι μνημείο στον χώρο του doom, αλλά δεν θα τον πρότεινα σε μη εξοικειωμένους με το είδος, καθώς έχει πολύ ακραία στοιχεία (με την ευρεία έννοια του όρου και χωρίς να εννοώ death/black πειραματισμούς). Μιλάμε για κομμάτια διαρκείας 25 και βάλε λεπτών που δεν βαριέσαι ούτε μία στιγμή !!!
Αλλά κάποιος πρέπει πρώτα να έχει συνηθήσει στο είδος για να τα εκτιμήσει, καθώς δεν είναι καθόλου εύκολα ακούσματα. Γενικά κάποιος πρέπει πρώτα να έχει ακούσει ΠΟΛΥ doom για να εισέλθει στον μαγικό κόσμο τους. Για όποιον θέλει να κάνει το βήμα προτείνω την εξής σειρά ακρόασης των δίσκων τους : 1)Crush The Insects,2)In The Rectory Of The Bizarre Reverent, 3)So Long Suckers
Πάντως ένα είναι σίγουρο. Ότι θα λείψουν πολύ από το είδος.
Οι άνθρωποι είναι θεοί!Κρίμα που διάλυσαν τόσο νωρίς…Το live που είχαν κάνει στο Αν ήταν πραγματική doom τελετή.Τσεκάρετε και τους Orne, το project του κιθαρίστα, οπου φωνιτικά κάνει ο Albert και παίζουν πάρα πολύ καλό prog/psych rock.
Mία συμβουλή : Πρώτα άκου κάποια άλλα πράγματα και μετά μυήσου στους Reverend, γιατί αλλιώς μπορεί να τους βαρεθείς. Η τουλάχιστον αν τους ακούσεις τώρα και τους βαρεθείς μην τους απορρίψεις αμέσως, αλλά έχε τους στα υπ`όψιν για το μέλλον.
Και φυσικά ποτέ δεν είναι αργά για να ασχοληθείς με αυτό το ΘΕΙΚΟ είδος. Ίσα ίσα που χαίρομαι να βλέπω και άλλους νέους να το ακούνε γιατί δυστυχώς οι κάτω των 20 doomsters είμαστε μικρότεροι και από το ποσοστό των κυνηγών στις εκλογές.
Χεχε, ευχαριστω για τη συμβουλη. Θα κατεβασω παντως οταν βρω, γιατι απ οτι βλεπω δεν βρισκονται ευκολα οι δισκοι τους. Απο καμμενα doom εχω ακουσει Οrthodox, και δεν μπορω να πω οτι μου καθησαν ασχημα. 8)
Ποτε δεν απορριπτω αμεσως καποιο δισκο με την πρωτη, αλλα αν βαρεθω μπορει να τον βαλω να τον ακουσω αλλη φορα.
Οσο για την ελλειψη doomsters κατω των 20, αυτο γινεται με τα περισσοτερα ειδη του μεταλ. Αλλα αυτο ειναι μια αλλη κουβεντα.
Sleep - Jerusalem, και Sleep - Dopesmoker μαναμ. επισης αν θες κατι αρκετα κατεστραμμενο, “Abandon - In Reality We Suffer”. έχει ειπωθει οτι ειναι η μονη μπαντα που βγαζει feeling σε ψιλοφαση corrupted. εδω που τα λεμε, παιζει να χουν δικιο οι γραφωντες αυτης της αποψης! μικρο βεληνεκες και ψιλοαγνωστοι μεν, υπεροχα κατεστραμμενοι δε :!: