Επιτέλους έγινε και η κριτική. Καιρός ήταν.
Το άλμπουμ είναι απλά ότι καλύτερο άκουσα πέρσι μαζί με το Subterranean Masquerade. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ.
Ακούστε επίσης και το Out Of Myself (2003). Υπέροχο άλμπουμ επίσης.
:oops:
Με τόσες κυκλοφορίες τρέχουμε να προλάβουμε !!!
Το αλμπουμ είναι ΕΠΟΣ !!! Και να φανταστείς οτι δεν είμαι και prog fan !!!
Dying που έχεις χαθεί???
Λοιπόν.Μιλάμε για δίσκο που ήση έχω λατρέψει. Με τον Dyingfeedom έχουμε βαρεθεί να λέμε ο ένας στον άλλο πόσο πολύ τρελαθήκαμε τόσο με αυτό, όσο και με το Out Of Myself.
Προσωπικά, αυτό και το Sieges Even από τον ευρύτερο χώρο μου έδωσαν ένα feeling που τελευταία μπάντα που θυμάμαι να μου το έχει προσφέρει ήταν οι Pain Of Salvation.
I’ve spent all my previous life searching for something else to start, now I know that I have felt so numb to anything that passed me by…
Καταπληκτικό άλμπουμ παιδιά!!
Τι απίστευτο γκρουπ ρε γμτ.
Λιώνω τα άλμπουμ τους και κάθε φορά οι ίδιες ανατριχίλες.
Άντε να βγάλουν και τίποτα καινούριο.
Αυτές τις μέρες το Out Of Myself παίζει σε καθημερινή βάση.
Φέρτε τους Ελλάδα !!!
[-o<
dyingfreedom, μιάς και γουστάρεις πολύ αυτή τη “φάση” έχεις ακούσει το Amputechture των Mars Volta;
Εκπληκτικό άλμπουμ Eagleheart.
Βασικά η πρώτη επαφή με Mars Volta ήταν πρόπερσι με το Deloused…
Μετά ήρθε το Frances The Mute(στα πρώτα ακούσματα—> 8O 8O 8O ).
Εκπληκτικό συγκρότημα. Ό,τι θέλουν παίζουν οι τυπάδες. Πραγματικά απίστευτοι.
Δεν έχουν όμως και μεγάλη σχέση με Riverside. Δλδ οι Mars Volta είναι πιο πολυσύνθετοι, αλλά όσον αφορά το prog στοιχείο, τους χαρακτηρίζει και τους δύο.
Πλάκα πλάκα, χρειάζεται και κανα τοπικ για δαύτους.
Επίσης, το Amputechture μπαίνει άνετα στην πρώτη φετινή 5άδα, μέχρι στιγμής.
Ναι όντως οι Mars Volta είναι πολύ πιο “χασιμο” σε σχέση με τους Riverside (οι συνθέσεις των οποίων είναι σαφώς πιο “επίπεδες” αλλά και πιο μελαγχολικές!) Στους Μars Volta (όσο αφορά το Amputecture μιλάω) μπορείς να “δείς” τους Rush, τους S.O.A.D και σε κάποιες φάσεις ακόμη κ Floyd! Συν ότι άλλο τρελό (με την καλή έννοια!) “σκαρφιστούν” Πάντως η μουσική τους θα έλεγα ότι είναι πολύ δύσπεπτη (και δεν εννοώ μόνο τη διάρκεια των κομματιών!) και σίγουρα θέλει πάρα πολλά ακούσματα! Κάποια στιγμή όταν θα έχω “εξερευνήσει” για τα καλά το άλμπουμ θα γράψω μία πιο “εμπεριεστατωμένη” άποψη γι’αυτό!
Έχω την εντύπωση ότι οι Mars Volta περιόδευσαν μαζί με S.O.A.D. ως opening act. Πράγματι ωραίος δίσκος το Frances the Mute.
Οι Riverside από την άλλη, όταν τους είχα πάρει, δε με ενθουσίασαν και εγκαταστάθηκαν στο ράφι (Anathema-τιζαν κάπως… 
), αλλά θα τους δώσω και δεύτερη ευκαιρία γιατί εμπιστεύομαι γούστο dyingfreedom (αν και του αρέσει η… Arsenal), eagleheart και outshined…
Dyingfreedom για να σε πειράξω και λίγο έχω την Πολωνική έκδοση του Out Of Myself. Πρέπει να κυκλοφόρησε από ανεξάρτητη πολωνική εταιρεία γιατί thank list και λοιπά είναι στα πολωνικά. Επίσης, έχει αρκετά διαφοροποιημένο εξώφυλλο.
Δεν μπορώ να πολυσυνδέσω τους The Mars Volta με τους Riverside. Προσωπικά με εκφράζουν περισσότερο οι δεύτεροι αν και αντιλαμβάνομαι την ιδιαιτερότητα / διαφορετικότητα των πρώτων. Απλά εκεί που εντυπωσιάζομαι με τη μουσική τους, κρατάνε ένα θόρυβο για κανά 5λεπτο και ξενερώνω (στο Frances The Mute).
Οι Riverside κρατάνε τη μελαγχολία των Anathema της μετά Judgement εποχής με floyd στοιχεία και progreesive περάσματα (μάλλον πρόσφατων Fates Warning). Εσωστρεφής μουσική με την οποία δένεσαι με τα ακούσματα.
Πρόσφατα, η Inside Out επανακυκλοφόρησε το E.P. Voices In My Head που είχαν κυκλοφορήσει μετά το Out Of Myself. Μάλιστα, σε έγκριτο περιοδικό που εκπροσωπείται σε αυτό το forum, η ενημέρωση είναι τόσο καλή που το παρουσιάζει ως νέο EP και μάλιστα το θάβει χαρακτηρίζοντάς το “πισωγύρισμα” μετά το Second Life Syndrome.
Παιδιά είχα ακούσει Second Life Syndrome, αρχικά, κάποτε και δεν έδωσα πολύ προσοχή. Τώρα, μετά από καιρό, ακούω το Out of Myself και έχω πάθει μεγάλη πλάκα. Παίζουν ωραία αυτοί 8) . Θα επιστρέψω και πάλι εκ νέου στο Second Life Syndrome αφού ξεκολλήσω από το άλλο.
Απ’ οτι φαίνεται οι τυπάδες, βάζουν στοιχεία από διάφορα τεράστια συγροτήματα του παρελθόντος (ειδικά Pink Floyd). Φτιάχνουν ωραία ατμόσφαιρα, συναισθηματική.
Όσον αφορά του TMV που αναφέρθηκαν προηγουμένως, αρχικά ψιλογούσταρα αρκετά με τον ήχο τους, αλλά με τον καιρό, μου φάνηκε οτι και φτιάχνουν σαλάτες αντί για τραγούδια (ακόμα και για τα δεδομένα της progressive) και τα τραβάνε πολύ αυτά που φτιάχνουν σε σημείο εμετικό. Πάντως κι αυτοί έχουν κάτι στιγμές ασύληπτες.
Επιστρέφοντας στους Riverside, δείχνουν οτι έχουν να προσφέρουν πολύ ωραίο υλικό μελλοντικά. Λίγο να στρώσουν ένα περισσότερο προσωπικό ήχο. Πάντως τα εξώφυλλα τους είναι κορυφαία.
Ισως ξεφεύγω λιγάκι, αλλά πιστεύω πώς αξίζει το κόπο. Ποιά είναι η γνώμη σας για Kino & Coheed and Cambria;
Πίσω στο τόπικ: Το Second Life Syndrome υπολογίζεται ώς κυκλοφορία του 2005 η του 2006; (για να ξέρουμε τι θα βάλουμε στα καλύτερα της χρονιάς… )
1ον. Το “Second Life Syndrome” κυκλοφόρησε Νοέμβριο του 2005.
2ον. Οι Coheed and Cambria πραγματικά είναι εκπληκτικό συγκρότημα. Στο μέλλον αν συνεχίσουν έτσι, θα ψαρώσει πολύς κόσμος. Το τελευταίο τους, “2005 - Good Apollo, I’m Burning Star IV”, είναι απίστευτη δισκάρα με στιγμές που παραπέμπουν σε Rush και σε τέτοια ωραία πράγματα. Με τους Kino δεν έχω πολυασχοληθεί ακόμα.
3ον. Οι Riverside πλεόν παίζουν μπάλα σε άλλο γήπεδο. Έχουν ξεφύγει τα παληκάρια και έχουν κυκλοφορήσει μόλις 2 άλμπουμ. Κορυφαίοι.
4ον. Σε παρόμοιο στύλ με τους Coheed and Cambria, είναι και οι “3”.Το “Wake Pig”, πάει άνετα στις κορυφαίες κυκλοφορίες του 2006.
Ωραία συζήτηση πιάσαμε εδώ και για μερικά από τα αγαπημένα μου ακούσματα τον τελευταίο χρόνο.
Αρχικά, να επιβεβαιώσω ότι το Second Life Syndrome είναι του 2005.
Οι Coheed And Cambria είναι φανταστικοί. Οι τύποι έχουν φέρει τους Rush και τους Zeppelin στο σήμερα ή τουλάχιστον το πλησιάζουν γιατί κάτι τέτοιο ακούγεται υπερβολικό (και είναι). Πέραν των άλλων έχουν και ωραίους στίχους. Το Good Apollo το έχω λιώσει. Ακούστε το ισοπεδωτικό riff του Welcome Home, το groove του Ten Speed, τις μελωδικές γραμμές των υπολοίπων. Πρόσφατα τους είδα εξώφυλλο στο Αγγλικό Hammer αν δεν κάνω λάθος να τους αναφέρει ως νέους Zeppelin.Υπερβολές αλλά έχουν εκθετική άνοδο.
Να αναφέρω πως περιοδεύουν με τους Avenged Sevenfold των οποίων το City Of Evil με το οποίο έχω πορωθεί άσχημα.
Eagleheart, οι Kino στην ουσία είναι ένα project του κιθαρίστα των Arena (Mitchell)όπου έχει αναλάβει παράλληλα και τα φωνητικά και του Trewavas των Marillion + κάποιων άλλων. Ήταν η αποκάλυψη της Inside Out για την προηγούμενη χρονιά. Το Picture κατεβαίνει μονορούφι. Υπέροχες μελωδίες, σχτικά μικρές διάρκειες κομματιών, catchy refrains και γενικά βρετανικό progressive rock στα πλαίσια των Marillion, των Porcupine Tree κλπ. Εγώ εντυπωσιαστηκα. Τσέκαρε το side project του Mitchell τους Urbane που κυκλοφόρησαν μέσω Inside Out το Glitter το 2003 το οποίο είναι αρκετά πιο straight.
Αν θες για φέτος ψάξε το Milliontown των Frost που είναι project πάλι του Mitchell με μέλη των αξιολογότατων IQ το οποίο είναι αρκετά πιο progressive λιγο πιο κοντά στους Spock’s Beard.
Τέλος, το Wake Pig που ανέφερε ο Dyingfreedom είναι Η δισκάρα, στα καλύτερα φετινά και κρίμα που δεν μπορώ να βρω τίποτα προηγούμενο από αυτούς. Εκτός από συγγένεια με τους Coheed And Cambria έχουν και τρελές προοπτικές.
Ουφ!
Πού είσασταν εσείς ρε παίδες τόσο καιρό;;;
Άν μπορείτε πάντως θα ήθελα να είστε λίγο πιο περιγραφικοί όσον αφορά στη μουσική των γκρούπ,όχι τίποτε άλλο αλλά μην βρεθώ και προ εκπλήξεων καλοκαιριάτικα,χαχα!
Αλήθεια,γιατί σε πολλές κριτικές τους “3” τους κατατάσουν στο alternative rock ενώ τους Coheed στο emo…???υπάρχει δόση αλήθειας;
Καλά μπάνια by the Riverside…
By-Tor βρές το τελευταίο των Coheed and Cambria και το φετινό των 3 και βγάλε τα συμπεράσματά σου. Είναι και τα δύο prog rock, με διάφορες άλλες επιρροές, αλλά οι τύποι ξεφεύγουν από τα κλασσικά πεδία. Πραγματικά τα συγκεκριμένα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν και παραπάνω, προσφέρουν φρεσκάδα και ποιότητα μαζί.
Επίσης το “In Keeping Secrets of Silent Earth 3” των Coheed and Cambria, το χει στις προσφορές στο metropolis. Μην το σκεφτείτε καν. Τσιμπήστε το άφοβα.
Υ.Γ.- Λογικά θα βγεί και νέο Symphony X, προς τα τέλη της χρονιάς.
Aμήν [-o< [-o< [-o<
Και για να απαντήσω κι εγώ σε κάποια πράγματα, οι Coheed and Cambria θα έλεγα πώς σε σύγκριση με τους Mars Volta, Riverside & Κino μάλλον είναι εκείνοι πού με “κερδίζουν”!
Outshined, θα τσεκάρω αυτά πού πρότεινες
Μιάς και “άναψε” για τα καλά η συζήτηση να τολμήσω να αναφέρω και τους: Beyond Twilight, Hubi Meisel, Redemption;
Wow!
Το ανοίγεις πολύ το θέμα εσύ… 
Οι Beyond Twilight είναι οι πιο metal από όσους έχουν αναφερθεί. Περιεργο progressivo/power. Έχω το τελευταίο τους album For the Love of Art and the Making και μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετα αλλά η δομή του και η διάρκεια των κομματιών δε βοηθάει για πολλές ακροάσεις…
Τι είναι τούτοι οι Hubi Meisel?Αδιάβαστος πιάστηκα μάλλον.
Για τους Redemption τρεχάτε να πάρετε και τους 2 δίσκους όσοι αρέσκεστε στο μελωδικό progressive metal. Ειδικά, το 2ο album The Fullness of time με τον Ray Alder στα φωνητικά είναι super. Ενημερωτικά ηχογραφούν 3ο album πάλι με Alder στα φωνητικά ενώ στο πρώτο τραγουδούσε ο Rick Mythiasin των Steel Prophet.
Μερικούς από τους δίσκους που αναφέρθηκαν τώρα μαζί με το ανεπανάληπτο Navigating by The Stars των Sieges Even καθώς και το ? του Neal Morse συμπληρώνουν μια σειρά από φοβερούς progressive δίσκους του 2005. Φοβερή σοδειά.
Μιάς και τη “μεταλλοποιούμε” τη κουβέντα, έχει ακούσει κανείς το καινούριο Wastefall;
Y.Γ. Outshined έχεις p.m για Hubi Meisel
Παιδιά, για φέτος αν βρείτε την ευκαιρία ρίξτε μιά “αυτιά” και στο Chimera των Andromeda! Πολύ καλό prog metal!! (είχε δίκιο ο φίλος JoeBlack!) Ήδη τσέκαρα τους 3. Ομολογουμένως πολύ καλοί κι αυτοί! (Rush-άδες όπως και οι Coheed and Cambria ) Ελπίζω να μπορέσω να βρώ την επανέκδοση για να το “τσιμπήσω”! (μαζί με το The Art Of Navigating By The Stars των Sieges Even το οποίο έχω φάει το κόσμο να το βρώ, αλλά τζίφος ) Εννοείται βέβαια πώς το έχω και είναι καταπληκτικό Outshined )