To Chimera είναι τρελή δισκάρα.
Όπως και τα Redemption.\m/
Για να μην μιλησω για τους AYREON, που ξέθαψα σήμερα και κάθε φορά ακούγονται το ίδιο ΘΕΟΙ, όπως την πρώτη φορά.Τέτοια υπερέπη δεν γράφονται συχνά.-
Και μιας και μιλάμε γενικά για prog αριστουργήματα, είναι κρίμα να μην αναφερθούν οι ΥΠΕΡΤΑΤΟΙ, Green Carnation που με το Light of day, Day of darkness και μόνο, είναι πανάξια στην κορυφή. Τι να λέμε τώρα.
Ακούσατε μήπως και το καινούριο Wolverine; Δεν το χω ακούσει ακόμα. Για τα παλαιότερα, αν δεν τα 'χετε ακούσει να τα βρείτε!!! Ειδικά το “The Window Purpose”. Αλμπουμάρα.
Τέλος, οι προς Dream Theater προσκείμενοι, ας ψάξουν τους Aztec Jade και το Concrete Eden.
Το riverside το θεωρω -υποκειμενικα παντα- το καλυτερο περσινο αλμπουμ…αν και στην αρχη δεν με αντυπωσιασε στ τελος εφαγα τεραστιο κολλημα οπου για αρκετο καιρο δεν εβγαινε απο το cd-player…o δισκος ξεχειλιζει απο συναισθημα…και απο τις ωραιοτερες μοελωδιες που κυκλοφορησαν τελευταια…
Coheed βρηκα τα δυο τελευταια μετροπολις πειραια σε προσφορα…εκει να δεις κολλημα…αν και δεν ξετρελαθηκα οπως με riverside για καποιον απροσδιοριστο λογο το κολληματακι μου το εφαγα…
Αχ Eagleheart χτυπάς σε ευαίσθητα σημεία. Τι κόλλημα είχα φάει με το ΙΙ=Ι αλήθεια. Ε ναι λοιπόν είναι δισκάρα το Chimera αν και σχετικά κατώτερο του προκατόχου του.
Ωραία πράγματα.
Πάνο θέλω να πιστεύω πως οι Ayreon είναι αναγνωρισμένη αξία πλέον και δεν αφορούν ανερχόμενες μπάντες ή μπάντες που ξαφνικά ενθουσίασαν. Από το Into The Electric Castle που τους πρωτοέμαθα βγάζουν μόνο φοβερές δουλειές.
Αν θες Wolverine ειδοποίησε…Επιπέδου Cold Light Of Monday, δηλαδή έπος.
Για τους Green Carnation εγώ προσκυνώ το φετινό The Acoustic Verses, μετά A Blessing In Disguise, μετα Light Of Day και μετά The Quiet Offspring.
Το καινούργιο Wastefall εχω προλάβει να το ακούσω 3-4 φορές και δεν έχω συνολική εικόνα. Ακούγεται πολύ δυνατό και με πάρα πολυ καλή παραγωγή αν και μου φαίνεται πως και αυτό θα κάνει ένα κλικ λιγότερο αίσθηση σε σχέση με τον προκάτοχό του. Θέλω να βρω χρόνο…
Τσεκάρετε οπωσδήποτε το Christ0 των Vanden Plas. Καταπληκτικός progressive concept album.
Σαν σύνοψη για φέτος μέχρι στιγμής οι progressive δίσκοι που πιστεύω πως αξίζουν είναι :
Queensryche - Operation Mindcrime II
Evergery - Monday Morning Apocalypse
Vanden Plas - Christ0
Wolverine - Still
Andromeda - Chimera
3 - Wake Pig
Wastefall - Self Exile
Eagleheart, thanks για το Hubi Meisel θα τσεκάρω as soon as possible και θα ενημερώσω.
Συμφωνω σχεδόν με όλα με εξαίρεση τους Queensryche (το έχω πεί πολλές φορές ότι δύσκολα μπορώ να βάλω κάποιο άλμπουμ πάνω από το Promised Land!) Δεν ξέρω δεν με “αγγιξε” το άλμπουμ για κάποιο περίεργο λόγο. Επίσης δεν έχω ακούσει το Wolverine οπότε δεν μπορώ να εκφράσω άποψη αυτή τη στιγμή. Θα πρόσθετα ακόμη: “Pyramaze - Legend Of The Bone Carver” “Time Requiem - Optical Illusion” & “Altaria - The Fallen Empire”, τα οποία θα τα χαρακτήριζα περισσότερο prog-power. Ωραία αλμπουμάκια όμως όπως και να’χει!
Θέλω pm και ιδιαίτερα για τους Pyramaze που τους είχα στα υπ΄όψιν μου.
Όσον αφορά τους Ryche μετά το live ο δίσκος μεγάλωσε απότομα μέσα του. Δεν το συγκρίνω με την Promised Land και πίσω εποχή, θα ήταν μεγάλο ατόπημα αλλά πατάει έυκολα ότι έχουν βγάλει μετά.[/list]
Πράγματι το Still είναι πάρα πολύ καλό. (Μετά το the window purpose και cold light… συνεχίζουν ακαθεκτα τα παλικάρια. Εύγε).
To albumάκι είναι μελαγχολικό (φοβερές φωνητικές μελωδίες ο μπαγάσας ο τραγουδιστής), χωρίς θεατρινισμούς, με πειραματισμούς (βλ. sleepy town) και είναι ότι πρέπει για αυτή την εποχή που οι Fates Warning και οι Pain of Salvation δεν είναι στο προσκήνιο.
το fervent dream που είχαν βγάλει το 2001 το έχει ακούσει κανείς? Μακριά απο την τωρινή αισθητική τους αλλά φοβερό EP. Ακούγεται σαν μια μίξη των Opeth με τους Fates Warning.
Πράγματι, παρά πολύ καλό το Still! (και μόνο πού έχει στοιχεία από Fates Warning βέβαια είναι αριστούργημα! ) Από τραγούδια μου έχουν μείνει ιδαίτερα τα: House Of Plague, Taste Of Sand, Sleepy Town… αν και όλο το άλμπουμ είναι φοβερό! Μάλλον πρέπει να την ψάξω παραπάνω τη φάση με αυτή τη μπάντα
Περιμένουμε σιγά σιγά και την επιστροφή των Magnitude 9 με το “διάδοχο” του Decoding Τhe Soul!
Άλλη μία μπάντα πού αξίζει ψάξιμο είναι οι Poverty’s No Crime! Δεν θα έλεγα ότι είναι ανερχόμενη, αφού υπάρχει δέκα χρόνια. Έχουν βγάλει 5 albums (Symbiosis -1995- The Autumn Years -1996- Slave To The Mind -1999- One In A Million -2001- Slave To The Mind -2003-) με περισσότερο αγαπημένα μου τα Slave To The Mind & One In A Million.
Και ενώ το “Still” συνεχίζει να μονοπωλεί το καθημερινό playlist, ήρθε και το νέο άλμπουμ των Γερμανών Sylvan, “Posthumous Silence”, το οποίο τα σπάει. Neo-Prog με κλασσικές επιρροές από Floyd, Porcupine Tree κτλ. Είναι λίγο παλαιότεροι των Riverside, αλλά κινούνται στα ίδια ηχητικά μονοπάτια πάνω κάτω. Όπως και το “Artificial Paradise” (2002) είναι δισκάρες.
Άλλες prog κυκλοφοίρες της χρονιάς πού έχουν ενδιαφέρον θα έλεγα και τα:
Mind’s Eye - Walking On H20
Τhessera - Fooled Eyes
Πάντως το κορυφαίο “progressive” άλμπουμ της χρονιάς για μένα δεν είναι άλλο από το Blood Mountain των Mastodon Το θεωρώ τουλάχιστον 2 φορές καλύτερο από το Leviathan!!! Και η πλάκα είναι ότι μέχρι πρότινος δεν τρελαινόμουν μαζί τους! (Κάτι ανάλογο μου είχε τύχει και με τους S.O.A.D μέχρι πού άκουσα το Mezmerize!)
Το Blood Mountain γαμεί και δέρνει! Οι Mastodon κυκλοφορούν τη μία δισκάρα μετά την άλλη και είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Όσοι τους είδαν ζωντανά στην Αθηνα καταλαβαίνουν. Οι άλλοι ας τραγουδαν για Tool & GnR… :lol:
μου και μέχρι αύριο (σήμερα δλδ :lol: ) το αργότερο θα σου στείλω p.m 8)