Πετυχες και εσυ το αγαπημενο μου απο τον δισκο ε 
Use Your Illusion, και από τα 2 προτιμώ το δεύτερο, τώρα το παιδί που δεν έβαλε Metallica, Fates, Skid Row, Sepultura κλπ. νομίζω ότι το ξεκαθαρίζει μιας και λέει αγαπημένος [B]rock[/B] δίσκος…
[B][SIZE=“3”]Guns N’ Roses[/SIZE][/B] !!! 
Δίσκος(-οι) ορόσημο και σταθμός στην καριέρα τους…
Αυτη η αίσθηση της πληρότητας κάθε φορά που ακούει κανείς αυτα τα τραγούδια είναι κατι που λίγοι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ το΄χουν καταφέρει…
Εγώ να αναφέρω ένα personal favourite. Το 1991 οι Talk Talk έκλεισαν την καριέρα τους με το Laughing Stock, ένα δίσκο ορόσημο της -ας πούμε- πρώτης γενιάς του post rock. Ομορφιά, παώ να τ’ακούσω να ξεχαστώ λίγο.
Thank you!
Ήθελα να το βάλω στο poll, αλλά βάση ονόματος δεν ξέρω κατά πόσο θα ταίριαζε. Είναι πάντως μαζί με το “Spiderland” των Slint δίσκοι απαρχές του post rock. Και για μένα μέσα στους 20 καλύτερους της δεκαετίας.
To 1991 o κοσμος κινουταν στους ρυθμους και τα γρατζουνισματα του grunge.
Eπομενως, αναποφευκτα, η ψηφος θα πηγαινε ειτε σε Soundgarden ειτε σε Pearl Jam ειτε σε Nirvana (ειτε σε Temple Of The Dog, οπως σωστα ανεφερε ο Giannis…).
To Badmotorfinger δεν ειναι το αγαπημενο μου απο Soundgarden, οποτε το διλημμα γινεται ευκολοτερο.
Κατα τα αλλα, σιγουρα το Nevermind ειναι “σημαντικοτερος” δισκος απο το Ten, αλλα και απο καθε αλλο του πολλ, διοτι ο αντικτυπος του ηταν κατι το ανεπαναληπτο.
Ωστοσο, καθαρα μουσικα, το Ten ειναι αρκετα καλυτερο, οπως κι οι Pearl Jam πιθανον να ειναι η κορυφαια μπαντα που ανεδειξε η περιοχη του Seattle.
Το Nevermind όσο κι αν θάβουν πολλοί τους Nirvana (βλέπε θρεντ υπερ/υποεκτιμημένοι), είναι και θα είναι το άλμπουμ που ανανέωσε το ροκ στα 90s και έσβησε την πλέμπα των ποζεράδων και τα ροκσταριλίκια. Το Blood Sugar Sex Magick παραμένει μετά από τόσα χρόνια αγαπημένο μου RHCP άλμπουμ. Το Badmotorfinger είναι ο ορισμός της βρωμοροκιάς, η επιτομή του riff και επίσης μακράν το αγαπημένο μου SG άλμπουμ. Το Ten ποτέ δεν μου άρεσε αλλά αναγνωρίζω ότι είναι μεγάλος δίσκος.
Τώρα τους U2 ποτέ δεν τους χώνεψα, το Gish δε νομίζω να το έχω ακούσει ποτέ μου και τους άλλους 2 τους αγνοώ παντελώς.
Για εντελώς συναισθηματικούς λόγους τελικά διαλέγω Use Your Illusion. Ειδικά το II, το είχα λιώσει απίστευτα κάπου στα 13-14, και είναι από τους δίσκους που με έμαθαν να ακούω ροκ και χέβυ μέταλ. Παίζει να μου αρέσει σαν σύνολο πιό πολύ κι από το Appetite.
Got to peel the bitch off my back…
1 Like
A! Kαι για να μην ξεχνιομαστε…
Προσθεστε και [I]Stranded In The Mystery Zone[/I] απο Dead Moon…8)
Ειμαι μεταξυ του Use Your Illusion 2 και του τεραστιου κατ’εμε Innuendo που δε θα επρεπε να λειπει απο το poll,για εμενα ειναι αρκετα ψηλα στη δισκογραφια των Queen.Μαλλον ομως θα επιλεξω το πρωτο γιατι υπηρξε ενας δισκος σταθμος για το ροκ στα 90s.
επιτελους ενα τετοιο θρεντ που να εχω ακουσει πανω απο 1 δισκο
Αναμεσα σε Ten , Badmotorfinger , Nevermind , Use Your Illusion και Blood Sugar Sex Magic
ψηφιζω Nevermind
1 Like
Έχω την εντύπωση ότι το Gish είναι του 1992.
Aς με συγχωρησουν οι θεοι που το ξεχασα.
Bαλτε το στο πολλ μη γινουμε κωλος εδω μεσα…:x
[I]Because we 're here…[/I]
ΣΩΣΤΟΣ!
To καλύτερο τους άλμπουμ των τελευταίων 2 δεκαετιών! 8)
Το thread ζητά το αγαπημένο σας πάντως και όχι το καλύτερο/σημαντικότερο/ επιδραστικότερο ή ότι άλλο 
Όλα του poll υπήρξαν δίσκοι που αγοράστηκαν τότε αν και οφείλω να πω πως δεν έβλεπα το λόγο να ακούω στο σπίτι το [B]Nevermind/B αφού έπαιζε παντού ή το [B]Out Of Time/B που επίσης έπαιζε παντού (και πρέπει να το είχα γράψει και σε όλες τις ξαδέρφες/θείες που το ζητάγανε) και στη 2η πλευρά της κασσέτας θέλανε είτε το [B]Joyride/B είτε το [B]Mama Said/B
Αν και θυμάμαι να λιώνω κυρίως μεταλ δίσκους εκείνη τη χρονιά ([B]Arise, Ηuman, Night of the Stormrider, Wayward Sons of Mother Earth, Streets, Horrorscope, Slave to the Grind[/B]) 3 πολύ αγαπημένοι ροκ δίσκοι ήταν τα:
[B]1)LAST DRIVE:Blood Nirvana
2)CULT:Ceremony
3)PEARL JAM:Ten[/B]
το ceremony δεν το ακούω πια, οι Last Drive δεν είναι στο πολ οπότε αναγκαστικά το ρίχνω στο Ten
8)8)8):thumbup::drunk:
Θα διαφωνησω.
Το Counterparts ηταν πολυ δυνατοτερο κατα τη γνωμη μου.
Επειδη εγω ανεφερα τη λεξη “επιδραστικο”, αυτο που ειπα ειναι οτι μπορει το Nevermind να 'χε μεγαλυτερη επιδραση/απηχηση, αλλα προτιμω το Ten …τιποτα παραπανω.
Thumbs up και στους δυο για Blood Nirvana.
Μάιο του 1991 είναι.
Δεν ξέρω αν το λες σοβαρά ή αν είναι απλά fanboy alert, αλλά μιλάμε για 1991. Δύσκολο πολύ να μπει στο poll…
Λοιπόν, εγώ ψήφισα Nevermind. Βασικά θα μπορούσα να ψηφίσω όλους τους δίσκους του poll (εντάξει, εκτός από Guns N’ Roses :p), αλλά πολλοί λίγοι δίσκοι με έχουν σημαδέψει όσο αυτό. Όχι μόνο μουσικά (κάπου εδώ να πούμε ότι η παραγωγή του Butch Vig είναι η τελειότερη ever και ότι η μισή επιτυχία του Nevermind οφείλεται στον ήχο του). Η γενικότερη αισθητική των Nirvana υπήρξε σημαντική για τη διαμόρφωση του προσωπικού μου γούστου. Όσοι θεωρούν τους Nirvana υπερτιμημένους, απλά είναι αδύνατο να απομονώσεις αυτόν το δίσκο από τον περίγυρό του και όσα εξέφραζε και 20 χρόνια μετά συνεχίζει ακόμα να εκφράζει.
Ps. Σχετικά με το Achtung Baby, να πω ότι το δίσκο τον λατρεύει ο Noel Gallacher τον Oasis, και ότι ο Alan McGee της Creation έχει δηλώσει ότι αν το γνώριζε αυτό όταν υπέγραφε με τους Oasis δε θα τους έπαιρνε ποτέ στην εταιρεία του.
Fanboy alert ειναι.
Αλλα στο πολλ χωραει, γιατι ειναι RUSH. 8)
Εντάξει γίνομαι λίγο σπάστικος αλλα επιμένω οτι κακώς δεν μπήκε το black album στο poll. Δηλαδή τι θα πει metal? Δεν νομίζω οτι είναι πρακτικό να κάνουνε δέκα δημοψηφίσματα για μια χρόνια. Αν δεν βάλεις να συγκρίνεις Μetallica με GNR τι άλλο θα συγκρίνεις; Φαντάζομαι αν ψάξεις στο google best rock albums of 1991 θα έχει σε ολα μέσα το black album. Μην διαχωριζετε τοσο τη μουσικη.
Υ.Γ:Το roll the bones είναι στο δικό μου top ten για το 1991 αλλα καταλαβαίνω οτι σε μια τοσο γεμάτη χρονια το λόγο που μένει έξω.
Y.Γ:Στηρίζω Alan McGee
Nevermind και από μένα γιατί όσο και να λέμε πλέον ότι είναι υπερτιμημένος δίσκος, όταν είχε βγει περιμέναμε πως και πως το videoclip του smells like a teen spirit στην τηλεόραση για να κοπανηθούμε. Είχα φάει τέτοιο κόλλημα με αυτό τον δίσκο που έκανε πολλές μήνες να βγει από το cd player του σαλονιού μου.