[quote="“FREAKHOOD,post:119,topic:17710”]
Εννοω πως το συγκεκριμενο μερος δεν ηταν ποτε στυλιζαρισμενο οσες φορες κι αν έχω πάει. Πραγματικα χυμα.
Ναι, [B]το λίμπο ειναι cult[/B] μα σκεψου πως ειναι μακρια απο καζουαλ και [B]δηθεν[/B].
Κι αυτο δεν εχει να κανει με την “αλητικη” κατα πολλους περιοχη στην οποία βρίσκεται
([B]λεωφορος αθηνων καβαλας 389 - αιγαλεω/χαιδαρι[/B] [U]διπλα στα ΤΕΙ[/U] για οσους δεν εχει τυχει να πανε).
Απλά διατηρει μια αυθεντικοτητα μεσα στην γραφικοτητα του. Και αυτο ειναι το πιο σημαντικο για ενα τετοιο στεκι διοτι η αυθεντικοτητα δεν βρισκεται στα σημερινα δηθεν “[B]cool[/B]” (μη χεσω) στεκια αν με καταλαβαινεις. Και απο την αλλη μερια, ο όρος “[B]cult[/B]” δεν ειναι αρνητικος. Διορθωσε με αν πιστευεις πως πεφτω εξω για το [B]λίμπο[/B].
[/QUOTE]
Well, ακολουθεί tl;dr ποστ γι’ αυτό μπαίνει σε σπόιλερ. Όποιος βαριέται ας μην μπει στον κόπο.
[SPOILER]Μάλλον έπρεπε να δώσεις μεγαλύτερη βάση στο [B]υποτιθέμενη καλτίλα[/B] αντί του [I]παλαιοντολογικές καρικατούρες[/I] που στην τελική έχουν και μια ιστορική χρησιμότητα βρε αδερφέ.
Αν το είχες κάνει δε θα χρειαζόταν η διευκρίνηση για το θετικό ή αρνητικό χρωματισμό του χαρακτηρισμού καλτ.
Αυτή είναι μια πρώτη ένσταση.
Μια δεύτερη, έχει να κάνει με τη “δαιμονοποίηση” κάποιων άλλων χαρακτηρισμών, βλέπε κουλ, formal ή εναλλακτικά επίσημο/κυριλέ -τυπικο- (και όχι casual, μάλλον μπερδεύτηκες). Τίποτα απ’ αυτά δεν είχε εξ ορισμού αρνητικό χαρακτήρα. Ίσα ίσα, το αντίθετο ίσχυε.
Απλά η έννοια διαμορφώνεται από τις εκάστοτε τάσεις.
Το ίδιο συνέβει και με το χύμα, το απεριποίητο. Κάποτε χαρακτήριζε τους αλήτες, τους άπλυτους και γενικά τους περιθωριοποιημένους. Πλέον είναι κουλ να 'σαι χυμαδιό. Είναι ιν δικέ μου.
Κάνεις τζίβες/αφήνεις μαλλιά, φοράς σταράκι, τραγουδάς [I]keep on rocking in the free world[/I] -αν το ξέρεις- για να μπεις στο πετσί του ρόλου και τσουπ, μόλις έγινες μέγας και τρανός. Βαρέθηκα να βλέπω καθημερινά Νικόλες Άσιμους να ξεπετιούνται.
Μ’ όλα αυτά θέλω να καταλήξω στο εξής απλό: όσο εύκολο είναι να συναντήσεις δηθενιά σε κουλ, μεηνστριμ κυριλέ μαγαζιά και ανθρώπους, άλλο τόσο εύκολο (πλέον) είναι να τη συναντήσεις και στο χύμα_στο_κύμα/όπου_φυσάει_ο_άνεμος_πάω_είμαι_καράβι_γέρνω_δε_σπάω.
Και ναι, το λίμπο ίσως να φαίνεται σε κάποιους αυθεντικό, αλλά ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Ενηγουέη, για να είμαι και οντοπικ, το θετικό του λίμπο είναι ότι θα παίξει πράγματα που δε φανταζόσουν. Από eloy, canned heat, camel, war, μέχρι RAtM, μωρά στη φωτιά, πελομα μποκιου, πιλαλί, ξυλούρη.
Το αρνητικό είναι ότι όλα τα ανωτέρω καταφέρνουν να γίνουν τίγκα προβλέψιμα για το θαμώνα. Ένα άλλο αρνητικό -το μεγαλύτερο ίσως- είναι η έλλειψη επαγγελματισμού (με την άσχημη έννοια) και σε διάφορες εκφάνσεις.
Συμπαθάτε με οι υπόλοιποι για την ανάλυση, απλά είδα ότι ο φρηκχουντ πήρε λίγο επί προσωπικού το κεφάλαιο ροκάδικα/αυθεντικότητα.
[/SPOILER]
[/SPOILER]