όχι μωρε ο τάδε πανάγνωστος κουλός των Mother Love Bone και των Mudhoney :lol: και ο Jerry Cantrell :lol:
Κοντά είσαι…ο Satriani σίγουρα,ο Vinnie Moore, o Τony Macalpine,o Vai …ε τώρα εντάξει Gambale,Meola τι να λέμε Θεοί…αλλά ακούω και άλλους πχ Blues Saraceno,Michael Lee Firkins,Dave Martone,Gary Hoey,Jan Cyrka,Rob Johnson,Torben Enevoldsen,Chris Impelitterri,Lars Eric Mattsson,Michael Harris,Shawn Lane(R.I.P),Neil Zaza,Santi Leal,Thomas Blug,Thamas Szekeres,Stanley Jordan,Brett Garsed και συνέχισε εσύ αν ακούς τέτοιους γιατί είναι τόσοι Θεοί…
Φυσικα Becker!Mike Keneally,Ron Thal,Scott Mishoe,Larry Coryell,Pat Metheny,Scott Henderson,Steve Hillage,Steve Hackett και η λιστα δεν εχει τελειωμο.Επισης απo “εγχωριους” Ραγκαζας και Βρετος ειναι απλα respect!Iδιως ο Λακης…
Το 90% οσων ακουω ειναι 1980 και πισω,αν δεν το χεις καταλαβει ηδη.Απλα βαριεμαι ευκολα και ψαχνομαι συνεχεια.Cantrell-Alice in chains,Pearl Jam κτλ της περιοδου δεν εχει το καταστημα(εκτος Soundgarden),απλα δεν εχω και κανα κολλημα απεναντι τους να σου πω την αληθεια.To Dirt πχ μου φανηκε μια χαρα.Αλλα μεχρι εκει… .
Doom metal gia thn apognwsh poy dhmioyrgei, NWOSDM gia afton ton allokoto syndyasmo melwdias kai kafrilas poy telika einai toso anatrixiastikos kai hardcore gia olh afthn thn epi8etikothta poy petaei
katef8eian sta moytra.
8O Το ίδιο σόφικαπα που έγραφε αυτά λίγους μήνες πριν πήγε στους DHG και έκανε ίνδαλμα τον Kvohst…!!!
On topic, δεν υπάρχει παρακλάδι της ροκ μουσικής που να μη μου προκαλεί έστω και ελάχιστο ενδιαφέρον, απο κει και πέρα κάποια ακούω και γνωρίζω περισσότερο, και κάποια λιγότερο. Περισσότερο οικεία:
Παλιές, διαχρονικές αγάπες: heavy/power/epic metal και classic rock.
Κάπου στη μέση: Ατμοσφαιρικός ήχος, gothic rock/post (και μη) punk.
Περισσότερο σύγχρονα ακούσματα: alternative/indie rock, electro και post metal/rock.
Αυτά, συν γερές δόσεις απο πολλές άλλες μουσικές, που δεν έχουν καμία σχέση με ροκ μουσική, και οι οποίες φυσικά είναι ανεξάντλητες.
Nu-metal,gothic,sludge,doom τα αγαπημένα.Απο 'κει και πέρα όλα τα είδοι έχουν ενδιαφέροντα γκρούπ.Τα λιγότερο αγαπημένα είναι το power και το progressive.
Bασικά η αγάπη μου είναι το thrash ειδικά το prog thrash, μετά το πανκ συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής σκηνής, μετά gothic όλων των ειδών πλήν του goth metal ( όχι ότι με χαλάει, απλά δεν τη βρίσκω τόσο μαζί του), ebm φάση, και μετά θα έβαζα το krautrock και γενικώς 70’ς φάση. Όλα καλα είναι μωρέ. Όμως αυτό που δεν παλeύω με τίποτα είναι το power.
Προσωπικά, αγαπώ την καλή μουσική ανεξάρτητα από την ταμπέλα. Μπορεί και να μην είναι ροκ και να μου αρέσει. Αλλά για να ικνοποιηθεί το δημοψήφισμα: psychedelic blues rock.
.