Rocking Λέσχη Βιβλίου

Καθώς αυτή την περίοδο ξεκινάνε διάφορες λέσχες βιβλίου, κι αφού βλέπω ότι το forum είναι αρκετά βιβλιόφιλο, σκέφτηκα μήπως θα ενδιέφερε μία λέσχη βιβλίου α λα Rocking. Προσωπικά μιλώντας, η μοναχική διαδικασία της ανάγνωσης γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα όταν ακολουθείται από μία συλλογική διαδικασία συζήτησης.

Αόριστα στο μυαλό μου το έχω ως εξής:
Μικρά σε μέγεθος βιβλία (~ 250 σελίδες max), οποιασδήποτε χρονολογίας, συγγραφέα, θεματολογίας (προφανώς και music-related, ή music-adjacent, βλ. το “De Mysteriis” του Τσαπραΐλη που μας σύστησε πρόσφατα ο @Achamian), και έκδοσης, αρκεί να υπάρχει διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία (ή σε pdf, στα + το δωρεάν, στα - το διάβασμα από οθόνη). Αφού προταθούν κάποια, ψηφίζουμε, καταλήγουμε, και μετά ξεκινάει το διάβασμα. Μιας και δεν θα υπάρχει δια ζώσης συνάντηση, ίσως εκμεταλλευτούμε το μέσο ενός forum για να γράφουμε εν εξελίξει σχόλια, να ανεβάζουμε quotes που μας έμειναν, να γράφουμε συνοδευτικό soundtrack (στο κάτω κάτω Rocking βιβλιολέσχη είμαστε) κλπ κλπ, πάντα με σεβασμό σε spoiler alerts και τον ρυθμό των άλλων ατόμων.

Την ημέρα που θα έχουμε ορίσει ως “καταληκτική” της ανάγνωσης ενός βιβλίου, στην οποία θα λέμε και την αξιολόγησή μας πιο ολοκληρωμένα, εννοείται δεν είναι απαιτούμενο να έχει ολοκληρώσει την ανάγνωση ένα άτομο. Αν δεν προλάβαμε να διαβάσουμε καν το βιβλίο, ή που δεν καταφέραμε λόγω χρόνου να το τελειώσουμε, ίσως βρούμε κίνητρο να ασχοληθούμε περισσότερο, και να ακούσουμε ενδιαφέρουσες απόψεις. Δεν είναι homework!

Τούτων δοθέντων, για την ώρα υπάρχουν μερικά άτομα που έχουν δηλώσει ενδιαφέρον πέρα απ’ την αφεντιά μου, και τα κάνω summon:

@akefaloskavalaris , @SilentWinter , @JTN , κι ο πρόθυμος μεν, διστακτικός δε @Leper_Jesus

Όποιο άλλο άτομο ενδιαφέρεται για το εγχείρημα, ας μπει άφοβα, και εντάξει, πάμε για να το κάνουμε να τρέξει, αλλά αν δεν καταφέρει καν να μπουσουλήσει, μέσα στη ζωή κι αυτό…

19 Likes

Η αλήθεια είναι, πως πρόκειται για πολύ ενδιαφέρον γεγονός, αλλά αν συνεχιστεί (καθότι θα σας παρακολουθώ), θα εισέλθω αργότερα μέσα στη χρονιά. Για την ώρα, θέλω να κάτσω και να κλείσω το μεταδιδακτορικό μου κι έχω και κάποια καλλιτεχνικά να ολοκληρώσω. Οπότε, δε βάζω χρόνο προς διάθεσιν.

4 Likes

Να τι μαθαίνει κανείς ξαφνικά! Καλή επιτυχία, και καλά κουράγια!

3 Likes

Ευχαριστώ πολύ!

2 Likes

Εφόσον δεν είναι “homework” και μιλάμε για σχετικά μικρά βιβλία, είμαι μέσα αλλά αφού φύγει ο Σεπτέμβρης γιατί τώρα πήζω. Έχω μια διστακτικότητα γιατί διαβάζω με μυστήριους ρυθμούς και μέσα στην ρουτίνα συνήθως θέλω τον χρόνο μου για ένα βιβλίο (αν και έχω αρχίσει να το “βελτιώνω” αυτό, πέρσυ διάβασα καμιά 10-15αρια βιβλία).

Μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα ιδέα, count me in.

3 Likes

Και εγω ειμαι μαλλον μεσα. Μ αρεσει σαν ιδεα, απλα και εγω εχω ρουτινα με το διαβασμα και ισως ναμ ην μπορω να ακολουθησω. Αρχικα ομως ειμαι μεσα

1 Like

Στο βαθμό που προλαβαίνω με ενδιαφέρει κι εμένα αυτό.
Έχω στην καθημερινότητα το διαβάσμα επομένως ένα κίνητρο παραπάνω.

Θα παίξω κι εγώ! Ευκαιρία να ξαναρχίσω να διαβάζω βιβλία.

3 Likes

count me in…

1 Like

Μέσα κι εγώ. Έχω ψιλοστάνταρ genres που διαβάζω οπότε έτσι θα έχω κίνητρο για κάτι διαφορετικό κάθε φορά.

1 Like

Mέσα κι εγώ αν μιλάμε για βιβλία που μπορώ να βρω έστω ηλεκτρονικά ή υπάρχουν στην Αγγλία.

1 Like

θα διαλεξουμε τπτ;

Nαι, έχω μία δυο ιδέες, και θα τις έγραφα αύριο. Άφηνα ένα περιθώριο μήπως υπήρχε και κάποιο άτομο που δεν έχει ανοίξει ακόμη το φόρουμ και ενδιαφέρεται να συμμετάσχει…

Αλλά ναι, προτείνετε κι εσείς ό,τι θέλετε!

αν δεν ηταν η λεσχη, τωρα θα ξεκινουσα ενα απο τα παρακατω

Their Eyes Were Watching God - Zora Neale Hurston (τα μάτια τους κοιτούσαν τον Θεό)
Amok - Stefan Zweig (αμόκ)
The Trial - Franz Kafka (η δίκη)

+αλλα δυο πανω απο το οριο

1 Like

Οι ως τώρα προτάσεις:

Hurston Neale Zora - "Τα Μάτια τους Κοιτούσαν τον Θεό", 1934 (σελ. 256, 16.34€)

Το μυθιστόρημά της Ζόρα Νιλ ΧέρσονΤα μάτια τους κοιτούσαν τον θεό (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Αίολος), εξετάσει τα αναλλοίωτα αιτήματα των γυναικών (αυτοδιάθεση, ισότητα, μάχη ενάντια στις πατριαρχικές δομές) που στις μέρες μας έχουν αποκτήσει επιτακτικό χαρακτήρα. Η Χέρσον υπήρξε μια σημαντική φυσιογνωμία του κινήματος της Αναγέννησης του Χάρλεμ) και το βιβλίο της, αν και γράφτηκε μακριά από τη δική μας εποχή, είναι πιο σύγχρονο από ποτέ. Η ηρωίδα της, η Τζέινι, όλη τη ζωή της αναζητεί το δρόμο της προσωπικής ελευθερίας. Φευ, είναι τόσο δύσκολο να βρει την ταυτότητά της όταν οι άνδρες με τους οποίους συνδέεται, το μόνο που θέλουν είναι να τσαλαπατήσουν την αυταξία, τα όνειρά και τα θέλω της. Εν πολλοίς το καταφέρνουν, εντούτοις αυτός ο δρόμος που περπατάει επί δεκαετίες δεν είναι της απώλειας, αλλά της αγάπης. Μέσω αυτής θα ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό της και θα συμφιλιωθεί. Το ενδιαφέρον σ’ αυτό το βιβλίο είναι ότι λειτουργεί σε δύο ταυτόχρονα επίπεδα. Στην ιστορία της Τζέινι, αλλά και στη μεγάλη ιστορία της μαύρης κοινότητας που έχει αρχίσει να ζει τη δεκαετία του '20 δίχως τις αλυσίδες του φυλετικού διαχωρισμού και της δουλείας

Stefan Zweig - "Αμόκ και Άλλες Ιστορίες", 1881 (Σελ. 232, 12.00€)

Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του Στέφαν Τσβάιχ (Βιέννη 1881 - Πετρόπολις, Βραζιλία, 1942), που αν και δημοσιεύτηκαν πολλές φορές και σε διάφορες μεταφράσεις στην Ελλάδα σε προηγούμενες δεκαετίες, παραμένουν κατ’ ουσίαν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που ανακαλύπτει ξανά τον Στέφαν Τσβάιχ τα τελευταία χρόνια. Γραμμένες από έναν από τους διασημότερους αυτόχειρες της λογοτεχνίας, έχουν κοινό παρονομαστή την αυτοχειρία και βίαιους θανάτους. Το ΑΜΟΚ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόνωση και την απώλεια της λογικής και του εαυτού ενός γιατρού σε μια ζούγκλα των Τροπικών της Μαλαισίας. Στο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ανακαλύπτεται γυμνός σε μια σχεδία ένας Ρώσος λιποτάκτης πολέμου. Στη ΛΕΠΟΡΕΛΛΑ, μία αλλόκοτη υπηρέτρια με ανύπαρκτη ζωή στο αρχοντικό ενός βαρόνου στις όχθες του Δούναβη, ερωτεύεται το αφεντικό της με καταστροφικές συνέπειες. Στο κλασικό και πολυδημοσιευμένο ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ έχουμε την ιστορία ενός ταπεινωμένου πάθους σ’ ένα μικρό γαλλικό λιμάνι, όπου βρίσκεται τυχαία ο αφηγητής-συγγραφέας, με ένα αριστοτεχνικό διφορούμενο τέλος. Στη ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΤΣΕΝΤΣΙ, με άλλο αφηγηματικό ύφος, ο Τσβάιχ αναδιαπραγματεύεται έναν αιμοσταγή θρύλο μέσα από την Ιστορία, δίνοντας μια νέα ποιητική διάσταση στο τραγικό και καταστροφικό πάθος.

Ερωφίλη Κόκκαλη - "Λόλα Καραμπόλα", 2022 (Σελ. 208, 13.00€)

“Δεν σου κρύβω ότι κατά βάθος όπως κάθε μάνα που μεγαλώνει αγόρι με… με το αυτό του… πώς να το πω… κατάλαβες, χάρηκα, χίλιες φορές να τον μαζεύω από τα γήπεδα παρά από τις μπιμπιμπό και τα πατίνια. Στάξε μου λίγο γάλα, μωρή. Μια σταγόνα. Φτάνω στα γηπεδάκια, ρωτάω, ξαναρωτάω, και εκεί που έχω ξελαρυγγιαστεί κι έχω λαχανιάσει, μπαμπάκι το στόμα μου, και δεν έχω πια ανάσα να φωνάξω κι έχει πιάσει και ψύχρα, σουρούπωνε. Φτάνει, μωρή, το γάλα. Εκεί είναι αλάνα, δεν είναι πλατεία να κόβει λίγο, τον εντοπίζω να βγαίνει σεινάμενος κουνάμενος από ένα περιβολάκι, ο Θεός να το κάνει. Ήθελα να 'ξερα, για ομορφιά το παράτησαν εκεί οι αχαΐρευτοι του δήμου; Κάτι πικροδάφνες σαν ανάποδο γαμώτο. Και τότε, τσουπ, ξοπίσω του βγαίνει και ο γιος της Αλβανίδας με κατεβασμένα παντελόνια, αυτός που δουλεύει στο σουβλατζίδικο του μπαρμπα-Μήτσου του Κρητικού, τον αναγνώρισα με την πρώτη”.
Η Λόλα Καραμπόλα στέκεται μπροστά στον θαμπό καθρέφτη του μπάνιου, τυλιγμένη σε μια πετσέτα με τα αρχικά του Ε.Σ. Αρπάζει μια μπλούζα από τα άπλυτα και, καθώς τον καθαρίζει από την υγρασία, μέσα του βλέπει τα χρόνια του δημοτικού να περνάνε σαν σκηνές από ταινία. Πίσω από τις κλειστές πόρτες, στο δυομισάρι της προσφυγικής συνοικίας, αντιλαλούν τραγούδια και κατάρες. Έξω παραμονεύουν κραξίματα, αστυνομουνίες και καραμπόλες. Στον καθαρό καθρέφτη παρατηρεί ξανά το ξένο ρούχο, το σώμα της

Fernanda Melchor - "Παραντάις", 2023 (Σελ. 168, 15.00€)

ερεθίζει τους άντρες. Γι’ αυτό κι εκείνος ο φαλάκρας, ο κοντοστούπης σύζυγός της την περιέφερε σαν τρόπαιο και δεν σταματούσε να τη χουφτώνει, όταν την έδειχνε στους λεφτάδες φίλους του, που ερχόντουσαν να τους επισκεφτούν στο συγκρότημα πολυτελών κατοικιών Πάρανταϊς.
Δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, αλλά αυτός ο σιχαμένος ο χοντρός, ο Φράνκο Ανδράδε, με τις δίπλες στην κοιλιά και τα μπιμπίκια στη μούρη, είχε πάθει εμμονή μαζί της. Μόνο γι’ αυτή μιλούσε και πάντα έβρισκε τρόπο να είναι δίπλα της και να την παίρνει μάτι, όποτε η σενιόρα Μαριάν έβγαινε στην πισίνα με τα δυο κακομαθημένα βρωμόπαιδά της για να κάνει ηλιοθεραπεία.
Ο Πόλο δεν έφταιξε σε τίποτα. Ποτέ δεν το πίστεψε ότι ο Φράνκο σκόπευε στ’ αλήθεια να κάνει αυτό που έλεγε. Ο Πόλο είναι εντελώς αθώος, ο χοντρός φταίει για όλα.

@JTN Βρήκα τη “Δίκη” σε δύο εκδόσεις, μία με 256 σελίδες εξαντλημένη (Κέδρος), και μία 368 σελίδες διαθέσιμη (Μίνωας), γι’ αυτό και λέω μήπως το αποφύγουμε

1 Like

και αμοκ και δικη τα εχω απο ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, 91 και 190 σελιδες αντιστοιχα, καφκα σιγουρα βρισκεις και ονλαιν. Δηλαδη τα παντα βρισκεις αλλα ναι no big deal

Α, οκ, τα βρήκα σε εκδόσεις online και τα έγραψα. Αν υπάρχουν τέτοια, γράφτε λεπτομέρειες για να κατατοπιζόμαστε! (και link, όπου είναι διαθέσιμο, εννοείται)

Εννοειται πως ειμαι μεσα…

Το βιβλιο που θα αρχιζα τωρα θα ηταν αυτο

Screenshot_20240908_165933_Chrome

αλλα οτι βγάλει η κάλπη

1 Like

Έχω την εντύπωση πως η Δίκη κυκλοφορεί ακόμα από τον Κέδρο. Μικρός την είχα διαβάσει, αλλά δεν θυμάμαι έκδοση, δεν θα με χάλαγε επανάληψη, πάνε κοντά 14 χρόνια.

Εγώ τώρα διαβάζω Blood Meridian και υπολογίζω/ελπίζω τέλος του μήνα να το έχω τελειώσει γιατί δουλειά/κούραση και το μυαλό δεν είναι καθαρό για ανάγνωση, ωστόσο αν είναι να ξεκινήσουμε το εγχείρημά μας τώρα, θα συμβάλλω.

Τι να προτείνω; Τι θέλω να διαβάσω; Από που να το πιάσω…Ας ρίξω στο τραπέζι τα:

“Νέα Ιερουσαλήμ” του Μπόρισλαβ Πέκιτς (εκδ.Καστανιώτη)
“Το Πρόσωπο του Άλλου” του Kobo Abe (εκδ.Αγρα)
“De Mysteriis” του Τσαπραϊλη από Αντίποδες
“Το Σκοτάδι” του Ragnar Jonasson (Καστανιωτης)

3 Likes

Θέλετε να κάνουμε ένα παρόμοιο φορμάτ στις προτάσεις όπως έκανα παραπάνω, να είναι όλα μαζεμένα, και να έχουμε όσο λιγότερες επιλογές; Άλλο ς θα υπάρξει μεγα χάωμα.

1 Like