Καλημέρα, κι εγώ χτες για τους Molly πήγα κυρίως και με δικαίωσαν απόλυτα, επιτέλους τους είδα και γάμησαν τα πάντα όλα. Κορυφαίο σέτλιστ, δηλαδή και Drunken, και What’s Left of the Flag, και Devil’s Dance Floor, και Tobacco, και Swagger, και The Likes of You Again, και Seven Deadly Sins, AAAAAAA!!! Και ήταν τόσο ξύπνιοι που μου έκαναν τη χάρη να παίξουν, ευτυχώς, μόνο τρία τραγούδια από το μέτριο τελευταίο album - ανάμεσά τους μάλιστα το υπεργαμάτο Saints and Sinners, ντάξει παίξανε βέβαια και το ξενέρωτο_προς_ενοχλητικό Don’t Shut ‘Em Down, αλλά μη σας πω κιόλας ότι βοήθησε, έτσι για χαλάρωμα λίγο, χεχε. Γενικά ο Dave King είναι τρομερός frontman, η φωνή του σε πολύ καλά επίπεδα αλλά κυρίως πολύ εύθυμος και ξεσηκωτικός και ευπρόσδεκτες οι νύξεις “διεθνιστικής αλληλεγγύης” που έκανε κάθε τόσο (btw, πολύ γέλιο με κάτι παλικάρια που με κάθε ευκαιρία φωνάζανε συνθήματα για τους μπάτσους, λολ). Αλλά και η υπόλοιπη μπάντα κομπλέ, πολύ δεμένη, όπως τους είδα στο πρόσφατο (φανταστικό) dvd και, απ’ ότι έμαθα, όπως τους είδαν όσοι τους είδαν και στο Rockwave του 2008. Τί να πω, αυτά για Molly, χαίρομαι πάρα πολύ που ένα σεβαστού βεληνεκούς συγκρότημα των καιρών μας, με άλλα λόγια κάτι που συμβαίνει ΤΩΡΑ, έχει έρθει ήδη δυο φορές Ελλάδα και μάλιστα έχει τόσους οπαδούς. Όπως ειπώθηκε ήδη, φέρτε τους καμιά φορά και μόνους τους να τους απολαύσουμε με full setlist, αν και προσωπικά δεν ξέρω πού θα μπορούσε να γίνει αυτό: νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλοι -ήδη- για (οποιοδήποτε) club αλλά δεν ξέρω αν είναι αρκετά μεγάλοι για γήπεδο/αρένα κτλ. Τέλος πάντων, θα δούμε. Η μόνη παρατήρηση για Molly δεν αφορά τους ίδιους, αλλά τον κόσμο από κάτω: δηλαδή ΟΚ, seriously, moshpit στο… Float; Τί άλλο θα δούμε; Wall of death στο Λουδοβίκο των Ανωγείων ξέρω γω; Σύννεφο η μαλακία ρεεεεεεε. Τέλος, αν είναι φορουμίτης ή αν μπαίνει καθόλου φόρουμ, να πω χίλια ευχαριστώ στο παλικάρι που κάποια στιγμή που είχα χάσει τα γυαλιά μου τα βρήκε και μου τα δωσε. Αδερφέ να σαι καλά, χωρίς εσένα σήμερα θα μουν πρακτικά τυφλός. 
Ουφ, ας πω και για τα υπόλοιπα συγκροτήματα τώρα.
Όταν έφτασα στο Terra Vibe έπαιζαν στη μικρή σκηνή αυτοί οι Έλληνες, οι Viza νομίζω. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι είχα φτάσει υπερβολικά νωρίς! (no offense guys) Δεν μπορώ να πω ότι σχημάτισα γνώμη, πάντως ο αδερφός μου που κάπως έστησε αυτί γούσταρε και μου πε ότι μετράνε. Μπορεί να τους τσεκάρουμε κάποια στιγμή.
Μετά στη μεγάλη σκηνή οι Marky Ramones Blitzkrieg. Το σέτλιστ, βασισμένο στα κλασσικά των Ramones φυσικά, ήταν πολύ ωραίο, όσο για την απόδοσή τους, τυπικά πάνκικη θα λεγα (κοινώς, ό,τι μπορούσαν κάνανε :p). Καλά περάσαμε θα λεγα, τηρουμένων των αναλογιών και με τον κωλοήλιο στη μούρη μας.
Therapy? στη μικρή σκηνή. Ωραία πράματα! Δεν τους ήξερα σχεδόν καθόλου μουσικά, μόνο σαν όνομα ουσιαστικά, και μπορώ να πω ότι ήταν μάλλον το κορυφαίο συγκρότημα που δεν ήξερα. Και σ’ αυτούς καλά πέρασα, όσο γινόταν πάντα εκείνη την ώρα, με τον ήλιο κτλ.
Monster Magnet. Τους είδα πρώτη φορά και ροκάρανε καλά, αν και είχα μονίμως την αίσθηση ότι πλέον ό,τι είχαν να δώσουν λίγο-πολύ το έχουν δώσει. Με άλλα λόγια, ωραία εμφάνιση αλλά διαρκώς ένα κλικ πριν απ’ το να σε πορώσει, όπως περιμένεις δηλαδή σ’ ένα live Magnet. Μου φαίνεται ότι είμαι άτυχος που δεν τους είδα πριν καμιά δεκαριά χρόνια στα πάνω τους. Τέλος πάντων. Ακόμα κι έτσι ναι, είχαν σπουδαίες στιγμές. Στο Powertrip π.χ. χτυπιούνταν ακόμα και τα δέντρα. Ο δε Dave, ναι, ο κωλόγερος πλέον, υπέρβαρος και κατεστραμένος από τις καταχρήσεις Dave, αν και στην αρχή ήταν μηδέν, τίποτα, έβγαζε τα κομμάτια με το ζόρι κτλ., όσο περνούσε η ώρα σε έπειθε όλο και περισσότερο. Τίμια ροκενρόλλ φιγούρα, τίποτα άλλο.
Για τους Kyuss Lives δεν έχω να πω και πολλά πράγματα, όπως έλεγα στην παρέα αυτό το συγκρότημα υπάρχει για να παίζει live, τα κομμάτια αυτά έχουν γραφτεί πάνω στη σκηνή κτλ. Επίσης, φωνητικά ο Garcia μου φάνηκε κορυφαίος.
Μετά ήταν κάποιοι Flogging Molly.
Και μετά ήμουν τόσο χώμα που είπα να ακούσω Gogol και Prodigy μακρόθεν, ξαπλωμένος στο γρασίδι, Woodstock καταστάσεις. Όπως καταλαβαίνετε, ε ναι, έτσι δε νιώθεις κανένα συγκρότημα. Παρ’ όλα αυτά η ώρα πέρασε ευχάριστα μέχρι να την κάνω. Οι Gogol ωραίο πανηγυράκι όπως πάντα, όσο για τους Prodigy, που δεν τους ακούω η αλήθεια είναι, πρέπει όντως να αποτελούν live φαινόμενο.
Αυτά από μένα. Να πω επίσης ότι η εξυπηρέτηση στο μεταφορικό κομμάτι από την Apollon ήταν ανέλπιστα καλή, δηλαδή πήγα Μαλακάσα άρχοντας και γύρισα ακόμα πιο άρχοντας, ούτε καθυστερήσεις ούτε “παρεξηγήσεις” ούτε τίποτα, πάντα τέτοια. Τώρα που το γράφω αυτό βασικά ελπίζω να μην ήμουν απλά απ’ τους τυχερούς και άλλοι να ζήσανε καταστάσεις Black Sabbath 2005!
Cheers στο σκουληκάκι τον Αϊρονάρη που γνώρισα από κοντά και στους ήδη γνωστούς forkboy, σουρλουλού, Angel Death, Νεφέλη και Keeper21. Ένα fuck off στους άλλους μαλάκες που δεν είδα, δηλαδή Bleedin, pumpkin, shaman, Therion, Ignorant Pig, worst enemy κτλ. Κρυβόσασταν μουνάκια ε;
