Ειπα να φτιαξω αυτο thread, ωστε να μοιραστουμε καλες και κακες στιγμες απο αυτο το μοναδικο φεστιβαλ . . .
Ξεκιναω με μια προσφατη: 2009, τριτη μερα Motley Crue, κτλπ . Ειχα συνενοηθει με μια παρεα να παμε ολοι μαζι, και θα περνουσαν να με παρουν απο το μετρο. Φτανω εκει, και σκαει τηλ απο μια φιλη μου: Ε, θα αργησουμε λιγο φτιαχνουμε μαλλια και ετοιμαζομαστε να γινουμε ποζερουδες… Κανα μιαμισαωρο μετα, φτανουμε στον χωρο, και οπως ψαχνουμε να παρκαρουμε σκαει η ανακοινωση για ηλεκτρικη καταιγιδα Μεχρι τοτε ειχαν παιξει μονο οι Inactive Messiah. . . Ολοι θυμαστε τι εγινε μετα Κοινως εμεινα με το πουλι στο χερι, και ημουν στο ιδιο αυτοκινητο με τρεις κοπελες που ηταν ενα ιβρυδιο punk, emo και groupies των μοτλευ κρου… Αυτα προς το παρον, i’ ll be back.
εγώ δν έχω καμία παράξενη ιστορία από τερα-βαϊμπ . το μόνο που συνέβει όλες τις φορές είναι μέσα στον χαμό που επικρατούσε στους headliners να χάνομαι με τους φίλους μου και να ψαχνόμαστε μετά για καμία ώρα …:lol:
το φοβερό είχε γίνει στην τελευταία συναυλία των ΜΕΗΝΤΕΝ οπου προχωρούσα αυτόν τον μεγάλο δρόμο με το που βγαίνεις κ προσπαθούσα να τους βρω με τηλ κλπ κ τελικά ήταν 2-3 μέτρα μπροστά μου …#-o
“ωπ φιλαρακι, γαματο το μπλουζακι πριστ, απο που το πηρες? θες μετα το λαιβ να παρουμε καμια μπιρα και να αραξουμε σπιτι μου? εχω και το stained class σε βινυλιο”
βγαινοντας στο δρομο μετα το live, δεν καταλαβα ακριβως wtf αλλα ξαφνικα αρχισαν να σκανε πετρες απο παντου.
η φιλη μου εφαγε μια μικρη!!! στο κεφαλι(ευτυχως δεν της αφησε κουσουρι), εγω τη γλυτωσα με κατι σπρωξιδια μονο.
στο τερρα εχω πολλες ιστοριες αλλα δεν ειναι απο rockwave.
οφ τοπικ: το “πουστης” ακουστηκε πολυ ασχημα οντως.
Το 2005, μετά τους Σάμπαθ, εγώ, ο αδερφός μου και ο συμφορουμίτης plj667 (παίζει να μην τον θυμάστε γιατί ποστάρει σχεδόν αποκλειστικά για γαμημένες κιθάρες, ενισχυτές, πετάλια κτλ. κτλ.) ήμασταν από τους ηρωικούς 20-30 που ξεμείναμε έξω από το Τέρα Βάιμπ καθώς δεν καταφέραμε να χωθούμε σε κανένα από τα λεωφορεία που σκάγανε μύτη ένα την ώρα μέχρι τις 5 περίπου το πρωί (όσοι είχατε πάει θα θυμάστε το μπάχαλο που είχε γίνει). Η λύση δόθηκε από εκείνο τον καραγκιόζη της εταιρείας που είχε ναυλώσει τα λεωφορεία, ο οποίος αγόρασε σε όλους εισιτήρια για το Σιδηρόδρομο (με την παράλληλη υπόσχεση να μας επιστρέψει το αντίτιμο των εισιτηρίων για τα λεωφορεία, κάτι που έγινε - και τί δεν κάνουν οι κωλοέμποροι για να μη δυσφημιστούν όταν τα χουν κάνει σαν τα μούτρα τους, λολ), οπότε φύγαμε τελικά από τη Μαλακάσα με τρένο του ΟΣΕ από το σταθμό της Σφενδάλης (δακρύζει από συγκίνηση κανείς άλλος;) γύρω στις 6:30 το πρωί, φτάσαμε Αθήνα γύρω στις 7:15 και κοιμήθηκαμε κατά τις 8-8:30.
Μέχρι τότε, απλά αξέχαστα σκηνικά. Ο αδερφός μου να έχει ΣΥΓΚΑΕΙ, να τον έχουμε δαγκώσει όλοι από το κρύο αλλά το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάζουμε τα χέρια μέσα από τα μανίκια των t-shirts και να μοιάζουμε με ανάπηρους, να γνωρίζουμε άλλους Κρητικούς στο άκυρο και να πιάνουμε κουβέντα, και ο αξιολύπητος τύπος της Sunways Tickets, δεχόμενος καταιγισμό μπινελικίων και απειλών για ξυλοφόρτωμα από τους εναπομείναντες αγανακτισμένους μεταλλάδες, να είναι έτοιμος να βάλει τα κλάματα την ώρα που μας λέει “ρε παιδιά, αλήθεια σας το λέω, κάνω ότι μπορώ για να γυρίσετε στα σπίτια σας, μα την Παναγία, τώρα ψάχνω την Ψ λύση μια που η Χ λύση αποδείχθηκε για τον πούτσο, ειλικρινά ρε παιδιά, πώς να σας το πω, ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΜΕ ΓΑΜΗΣΕΤΕ ΔΗΛΑΔΗ!”
-Rockwave 1999 Προλογίζει το iron fist o Αngelripper και στην παρεα μας ειναι και ενας οχι σχετικός με το είδος και λεω θα φρικάρει με τα σπρωξίδια και τον χαμό οποτε του λέω -Μητσο φυγε για το καλό σου- αλλα αυτός δεν φευγει…ε τον ειδαμε μια και καλή στο τελος της συναυλίας να τρώει σουβλάκια έξω…(δεν υπηρχαν και κινητά τότε…)…οκ επέζησε…
Soulfly 2004 να γινεται ο κακός χαμός στο pit και να εχει κατσει ενας χοντρός στο κεντρο του pit και να φωνάζει -βαρατε ρε μ****ά- και ολοι να πεφτουν πανω του αλλα αυτός βραχος…
εγω ημουν πολυ κωλοφαρδος. πετυχαμε ενα λεωφορειο πριν παει στο σημειο απ οπου θα επαιρναν τον κοσμο (ειχε σταματησει ο οδηγος για τσιγαρο) και με το που το βλεπουμε κανουμε ντου και μπαινουμε μεσα.
Απο τη χρονιά με Judas Priest - Nightwish - Queensryche - Nightfall.
-Θυμάμαι τη βλαμμένη που είχε σηκωθεί στους ώμους του γκόμενου-φίλου της, οπότε και έκρυβε τη θέα. Αρχίζουν να της πετάνε μετά απο λίγο μπουκάλια οι γύρω, να τρώμε οι υπόλοιποι νερό στα μούτρα, πέφτει και ένα μπουκάλι δίπλα μας. Τελικά, μόνο εκείνη δεν πέτυχαν όσοι τα πετάγαν :lol: