Η πρώτη μου επαφή με τα rpg ήταν το 92, όταν ήταν να πάω πρώτη γυμνασίου, και είχα αγοράσει ένα περιοδικό, το Modelling, (για μοντελισμό), και το είχα πάρει μαζί μου στην Θήβα όπου και είχα πάει διακοπές για καλοκαίρι. Μέσα στο περιοδικό λοιπόν, υπήρχαν και στήλες ποικίλης ύλης, όπως π.χ. νουβέλες, ή επιτραπέζια παιχνίδια. Μέσα σε αυτά ήταν μια παρουσίαση για το Dungeons & Dragons (την 1st edition τότε ακόμα) το λεγόμενο Black Box, με τον δράκο απ’έξω, καθώς και η παρουσίαση 2 βιβλίων, ένα για τον κόσμο του “Advanced Dungeons & Dragons” και ένα για το Hollow World, τον λεγόμενο κόσμο του D&D και λεγόταν The Art of Dragon Magazine. Το ένα βιβλίο ήταν το "The Gates of Thorbardin το οποίο είχε εναν πιτσιρικά απ’έξω που είχε βρεί σε ένα σεντούκι ένα dwarvish helmet και to δεύτερο ήταν εικονογράφιση με επικά πλάσματα/ήρωές/whatever.
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα θυμάμαι, εκείνες τις 5 σειρές που έλεγαν το τί είναι αυτό το “Ντούντζεονς εντ Ντράγκονς” όπως λέγαμε τότε. Η τιμή δε (στις 6,425 δρχ.) το έκαναν ακόμη πιο ενδιαφέρον, γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, εμείς, που είχαμε μεγαλώσει με το Ghost Castle και το Hotel ότι θα υπήρχε κάτι ανάλογο, δηλαδή ένα παιχνίδι που περιείχε βιβλία, χάρτες και… ζάρια με πολλές πλευρές.
Όντας καλός μαθητής, η μαμά μου μου είχε υποσχεθεί ότι αν περάσω την πρώτη γυμνασίου χωρίς να μείνω ανεξεταστεός, θα μου διέθεται 10.000 δρχ. (ΤΟΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΣΟ!!!) για να πάρω ότι θέλω. Όταν λοιπόν βγήκαν τα αποτελέσματα και είχα περάσει, με πήγε στον Πειραιά, στην Κάισσα/Το Παιχνίδι, για να πάρω αυτό το κουτί. Το υπόλοιπο καλοκαίρι πέρασε με εμένα προσπαθόντας να αποκρυπτογραφίσω τα περιεχώμενά του και να φτιάξω τα stands με τις φιγούρες των τεράτων/παιχτών.
Όντας πρόσκοπος, για κάποιον λόγο, έπιασα έναν πορωμένο μεταλλά φίλο και του λέω: Ρε σύ, αγόρασα ένα παιχνίδι, μπορεί να το ξέρεις, λέγεται Dungeons & Dragons.
Ο
ΠΟΙΑ
ΕΚΠΛΙΞΗΣ!
Απάντηση: Το ξέρω! Εγώ έχω το Advanced Dungeons & Dragons!!~
O κόσμος μου κατέρευσε. Η γή δεν με κρατούσε. Σώμα μου φτιαγμένο απο πηλό. Ότι ήξερα ήταν μια πλάνη. Με πήρε λοιπόν μαζί του, πήγαμε σπίτι του και μου δάνεισε 2 βιβλία. Το ένα έλεγε Dungeon Master’s Guide, και το άλλο Player’s Handbook. Το εξώφυλλο δε, ήταν ένα μικρό έργο τέχνης:
Λίγα πράγματα που έχω ζήσει απο τότε μπορούν να συγκριθούν με τα συναισθήματα που λυσσομανούσαν μέσα μου (ίσως η πρώτη φορά που έκανα σέξ ξέρωγω). Μετά τα υπόλοιπα ήταν φυσική εξέλιξη. Αρχίζαμε να ασχολούμαστε μόνο με το Ad&d και τα παραφερνάλιά του, όπως π.χ. το PC Game τότε που λεγόταν Eye Of The Beholder και Eye Of The Ebholder II: Legend Of Darkmoon. Μυήσαμε και άλλους στο άθλημα δε, (συμμαθητές) και κάναμε ένα δυνατό party και προσπαθούσαμε κάθε μέρα να ξεκλέψουμε χρόνο για να παίξουμε. Κάπου έχω ακόμα σε μία σελατίνα μέσα, τον πρώτο πρώτο χαρακτήρα που είχα κάνει τότε, έναν elven mage, Chaotic Evil που έγραφε το “scroll” με k.
Εν κατακλείδι, είμαι λάτρης περισσότερο του γοτθικού τρόμου (βλέπε Ravenloft) αν και το πρώτο Boxed Set που αγόρασα ήταν το Tales Of The Lance. Απο συστήματα βέβαια, έχω παίξει και έχω διάφορα, όπως το Call Of Cthulhu, Vampire, Hunter, Mage, (γενικα WoD), Alternity, GURPS, Shadowrun.
Ναι, γενικά τα pen and paper μου αρέσουν.
