Demono Vrosis, Santa Muerte, Pir Threontai (τι σκατά σημαίνει αυτό?) είναι ήδη κλασσικά.
καυτό θρεντ
:lol:
άλλος γνώστης? 
Θα φάει λειώσιμο ο δίσκος:):!:
Threontai: cry aloud, shriek (φωνάζουν, τσιρίζουν, ουρλιάζουν κ.τ.λ. :D).
Στις Πλειάδες αναφέρεσαι? Ναι…γιαγιάδες είναι.
http://www.youtube.com/watch?v=hHp9-8WTjgM&feature=related
εχοντας ακουσει δυο φορες το δισκο θα πω τα εξης…
ο δισκος στη πλειονοτητα του δινει ενα σκληρο,ωμο υφος μαχης το οποιο δινει φρεσκαδα στο δισκο…φυσικα εχει καποια τυπικα μελοδικα ριφ για τους RC που θυμιζουν παλια τραγουδι οπως στο Demonon Vrosis( riff Athanati Este) και το Pir Threontai( riff Threnody) και FIre Death and Fear( riff Keravnos Kivernitos).
Η χωρωδια των αμαζονων(τετοια φαση μου θυμιζουν,χαχα) σε καποιες φασεις ποιανουν απολυτως το συναισθημα,σε καποιες αλλες το γαμανε ανεπανορθωτα…
Προσωπικα αγαπημενα Pir Threontai(το πιο ολοκληρωμενο τραγουδι του δισκου),Demonon Vrosis και το Santa Muerte το οποιο αν και επαναλαμβανονται καποια σημεια του τραγουδιου υπεραρκετα,το τραγουδι ειναι full power…μετα επισης πολυ δυνατα τα υπολοιπα τραγουδια του δισκου,εκτος απτο Noctis Era το οποιο ακομα δεν επιασα το νοημα του…
Φυσικα εχω να πω για το τελευταιο τραγουδι του δισκου,πως στην πρωτη ακροαση δε μπορεσα στην ουσια να το ακουσω γιατι γελουσα σα μλκας με τη προφορα της τυπισας που μιλαει…ωστοσο στη δευτερη φορα προσεξα της κιθαρες και προκειται για πολυ ωραιο τραγουδι,αν εξαιρεσεις την φωνη:lol::lol:
Εν κατακλειδη,πολυ δυνατο αλμπουμ απτους RC…με καινουρια στοιχεια και παλια…Φυσικα πιστευω το Theogonia πως ειναι ανωτερο απο αυτο,καθως εχει περισσοτερα τραγουδια σε στυλ Pir Threontai kai Santa Muerte!
ΥΓ:to dub-sag-ta-ke στο σημειο που πεφτει ποντιακη λυρα ειναι πολυ οτι να ναι!
Όχι γενικά αναφέρομαι, έτσι είθισται να είναι το original line up :p:lol:
Πάντως και εγώ τείνω προς την άποψη οτι το Theogonia είναι καλύτερο, το έχω χωνέψει καλύτερα βέβαια εκείνο. Το Aealo έχει και άλλη δυναμική σαν νέος δίσκος.
Άιντε γύρνα στο θρεντ του μπαοκ αγόρι μου…
Ε όχι και τύπισσα η Diamanda Galas… φωτιά να μας κάψει…
Απο την άλλη, έτσι γελάνε και οι ξένοι όταν ακούνε τα αγγλικά του Σάκη…
κακίες… 
Να πω και εγώ την ¨"αμαρτία" μου, ΠΟΤΕ δεν άντεξα να ακούσω ολόκληρο τραγούδι αυτής της “μάγισας”
Σορρυ ρε παιδια,εννοουσα την προφορα της φωνης…
Το Pir Threontai συνουσιάζει μάνες, έτσι απλά.
Εκανα ΚΠΝ, εξού και το εμοτικον στο ποστ μου.
Θα επανέλθω με ολοκληρωμένη ακρόαση, για αγορά θα πάει σίγουρα.
Σήμερα ένιωθα σαν παιδάκι που είχε πάρει το τέλειο δώρο και μόλις ξυπνάει τρέχει να ξαναπαίξει μαζί του…
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ξαναβάλω στο player το cd και δε λέει να βγεί…
Λατρεία!!!
Αυτή η “τύπισσα” η “μάγισσα”…τι άτιμη που είναι…τι ζημιά μας έκανε… :lol:
Παίδες, η Diamanda Galas, εξ απανέκαθεν έτσι τραγουδούσε στα ελληνικά. Αυτό είναι το στυλ της και έτσι τραγουδάει και στο original “Order from the dead”. Αν κάποιος κολλάει στο ότι η προφορά της δεν είναι για να κάνει παρουσίαση τηλεοπτικού δελτίου σε αθηναϊκό σταθμό, τότε καλύτερα να μη την ψάξει καθόλου ως καλλιτέχνιδα. Ας αφήσει τις 4 οκτάβες της φωνής της και αυτά τα ελληνικά της να τραγουδάνε παρέα με μικρούς καλλιτέχνες όπως ο John Paul Jones…
Εγώ ομολογώ ότι είναι πρώτη φορά που ακούω κομμάτι της Gallas, αλλά ψάρωσα με τη χροιά της και την ερμηνεία, ακόμα και με τη προφορά της που στοιχειώνει το κομμάτι ακόμα περισσότερο. Ο τρόπος που αλλάζει πρόσωπα στο κομμάτι είναι όλα τα λεφτά.
AΠο christ εχω ακουσει μονο κομματια απο δω και κει ολα αυτα τα χρονια μιας και δεν ειμαι φαν αυτου του χωρου,oπωτε δεν ειμαι και ο καταλληλοτερος να πει τη γνωμη του
…
Το δισκο τον ακουσα κυριως για το θεμα και τις συνεργασιες…και 2 φορες που το εχω ακουσει,μου φαινεται αφανταστα καλο και ιδιαιτερο,προβλεπεται λιωσιμο μεχρι αηδιας απο μεθαυριο που θα εχω χρονο…Noctis Era,pir threontai,κομματαρες,επικο κοβερ σε Γκαλας(ακου εκει ‘‘τυπισσα’’ η Γκαλας:roll:#-o) και γενικα,με μοιρολογια κτλ,γαμω…
Γουσταρω καργα και ειμαι και αμπαλος σε αυτο το χωρο…μπραβο στα παλικαρια,τι να πω,με εστειλαν κανονικα…8)…
παιδιά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει καλλιτεχνικό status της GALAS, αλλά από την αλλη γυναίκα είναι ο ορισμός του καλλιτέχνη που απευθύνεται σε λίγους , εγώ απλά ομολογώ ότι δεν είμαι ένας από αυτούς
αν και δεν ειμαι ιδιαιτερα φαν των rotting christ,ο δισκος ειναι απιστευτος,ανατριχιαστικος,φανταστικος.μεγαλη εμπνευση ειχε ο σακης και φοβερα τα γκεστ.αν και πρωτη ακροαση,εχω μεινει πραγματικα μαλακας:D