Αν και δεν ακουω black, δεν μου ‘‘κανει’’ γενικα κατι, θα του ριξω μια ακροαση του δισκου, γιατι γενικα βλεπω οτι εχετε πωρωθει οι πιο πολλοι. Απο οσα εχω ακουσει απο Christ μου αρεσουν 2-3 κομματια… Υπαρχει πιθανοτητα να μου αρεσει ο δισκος, δηλαδη να αρεσει σε καποιον που δεν ακουει black metal?
ε κοιτα εγω τους εχω αφησει στο genesis οποτε απο τοτε δεν ξερω τι εχει αλλαξει, αλλα οι christ ειναι απο τις black μπαντες που μπορει να ακουσει καποιος μη μπλακας πιο ευκολα. και αν κρινω και απο τα 2-3 που ακουσα στο youtube απο τον δισκο δεν νομιζω να χεις προβλημα.
δεν εχω ακουσει το αλμπουμ τοσο ολοκληρωμενα ωστε να μπορω να διαφωνησω/συμφωνησω τουλαχιστον οσο για το περιεχομενο του αλμπουμ αλλα πιστευω οτι οσο εμπειρο κ να ειναι ενα αυτι 2 φορες συνηθως δεν σημαινουν κατι. δηλαδη δεν σ εχει τυχει ποτε να πεις για ενα αλμπουμ “μαλακια ειναι” και μετα συνεχιζοντας να το ακους να ανακαλυψεις οτι ειναι κ γαμω? θελω να πω οτι το ειπες σαν να κανεις χαρη στο αλμπουμ οτι το ακουσες 2 φορες. χαρη θα του εκανες να το ακουγες μια βδομαδα ισως. δεν σου τη λεω, απλως λεω οτι αν ακους τα αλμπουμ 2-3 φορες τα πιο πολλα σκατα θα σ φαινονται.
Πάνω κάτω συμφωνώ με Bleedin history, μόνο που για εμένα ο τελευταίος τους σπουδαίος δίσκος είναι το non serviam…
Στα του Aealo, μου φαίνεται πως ο Σάκης ασυνείδητα προσπαθεί περισσότερο να ακουστεί ξεχωριστός παρά να γράψει καλή μουσική.
Κάπου με όλα τα έθνικ στοιχεία χάνεται η κατεύθυνση/ουσία και αν τα αφαιρέσεις, η μουσική μερικές φορές ακούγεται σαν μέταλκορ και άλλες σαν φολκ μέταλ του κιλού δηλαδή…
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΝΕΡΩΜΑ είναι αυτά τα γκρουβάτα (beatdown όπως θέλετε πέστε τα) ριφάκια!!
Για το Orders from the dead, όποιος λέει ότι δεν γέλασε (τα πιδιά μου καλέι) ή έστω ένιωσε άβολα την πρώτη φορά που το άκουσε, λέει ψέματα. Βέβαια το κομμάτι είναι αρκετά δυνατό και φορτισμένο και δίνει κάτι ανατριχίλες μετά το γέλιο, περιέργως.
Το theogonia είχε σίγουρα περισσότερες καλές στιγμές που έδειχναν ότι το έχουν ακόμα αρκεί να επικεντρωθούν στα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (στις ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ, Στις ΜΕΛΩΔΙΕΣ και στο πως διαδέχονται η μία την άλλη…/ Δεν είπε και κανείς να βγάλουν τα σκοτάδια και την ψυχή του thy mighty, πως θα μπορούσαν άλλωστε…)
Βάζω ν’ ακούσω Stygian Forces of Scorn τώρα…:twisted:
ε το γαμησες τωρα
Θα σου πω γιατί προσωπικά διαφωνώ με αυτά που λες. Το ότι ένα συγκρότημα αντιγράφει τον εαυτό, επαναλαμβάνει ριφ και ιδέες από παλιότερα άλμπουμ καταρχήν δεν είναι κάτι καινούργιο σε μπάντες με 20 χρόνια ιστορία και διψήφιο αριθμό στούντιο άλμπουμ. Αλλά… μιας και πάντα υπάρχει ένα άλλα, το μεγαλύτερο τεστ για μένα θα είναι η διάρκεια ενός τέτοιου συγκροτήματος, το κατά πόσο θα κουράσει τους φαν όλο αυτό και κάθε καινούργιο άλμπουμ τους θα κάθετε όλο και λιγότερο χρόνο στο στέρεο. Οι Christ έχουν δική τους ταυτότητα, δικό τους ήχο και ποτέ δεν θέλησαν να ξεφύγουν από αυτόν και όμως δύσκολα μπορείς να πεις πως παίζουν τα ίδια και τα ίδια σε κάθε άλμπουμ. Εγώ όμως παρατηρώ να υπάρχει ο ίδιος ενθουσιασμός και σήμερα για αυτούς και όχι μόνο στην Ελλάδα (για να μην πω πως έξω τώρα τελευταία γίνεται μεγαλύτερος χαμός με αυτούς). Αρα θέμα κούρασης του ήχου τους δεν νομίζω να υπάρχει.
Όχι δεν βρίσκω ανέμπνευστο κανένα άλμπουμ τους από τα 3 τελευταία ειδικά. Ναι κάποιες ιδέες μοιάζουν ίδιες αλλά ποτέ δεν με χάλασε αυτό μιας και πάντα υπήρχε κάτι που θα το έκανε να μοιάζει διαφορετικό και φρέσκο σαν να το άκουσα μόλις χθες. Στο καινούργιο άλμπουμ είναι να εθνικ στοιχεία. Το μεγάλο στοίχημα με μπάντες που επιμένουν στο δικό τους ήχο χωρίς να απομακρύνονται ιδιαίτερα από αυτόν είναι να καταφέρνουν να σε κάνουν να νιώθεις πως κάθε φορά που τους ακούς είναι σαν να ακούς κάποια πράγματα για πρώτη φορά. Και αν κρίνω από τις αντιδράσεις τόσο του μεταλ τύπου όσο και των φαν (ανήκω σίγουρα σε αυτούς) οι Rotting Christ το έχουν κερδίσει το στοίχημα ξεκάθαρα.
Τώρα πάντα θα υπάρχουν και κάποιοι που θα βαρεθούν θα θελήσουν να ακούσουν κάτι ριζοσπαστικά διαφορετικό και απλά δεν θα ακολουθήσουν. Αυτό δεν σημαίνει πως μια μπάντα έγινε ξαφνικά ανέμπευστη. Σε καμιά περίπτωση δεν νομίζω πως θα εθνικ στοιχειά στο καινούργιο άλμπουν κρύβουν αδυναμίες σύνθεσης από πίσω τους. Απλά η γνώμη μου.
*Α και ο Θέμης ούτε παλιά ούτε τώρα έκανε κάτι το ιδιαίτερο πίσω από τα τύμπανα. Πάντα ήταν ένα από τα αδύναμα στοιχεία των Christ αυτό. Χωρίς να σημαίνει αυτό πως είναι κακός ντράμερ.
ε ντάξει, για ρότιν κράιστ μιλάμε, όχι για φρανκ ζάπα.
Από την αρχή τους ήταν απλοϊκοί στην προσέγγισή τους. Και αυτό ήταν πάντα και το ατού τους. Η δυνατή τραγουδοποιϊα.
Στα τελευταία άλμπουμς που έχει καθαρίσει και η παραγωγή, τα πιάνεις όλα με τη μία. Δεν είναι κακό αυτό.
Πάντως το τελευταίο κομμάτι ναι, το άκουσα κάμποσες φορές στα καπάκια για να το πιάσω καλύτερα.
Τις προαλλες εβαλα να ακουσω Rotting Christ μετα απο πολλα χρονια το πρωι οταν ξυπνησα και πετυχα τον Σακη στο μετρο πηγαινοντας στη σχολη μου… Τι στο διαολο… Mentalist ειμαι;; Δε ζηταγα λεφτα καλυτερα…
Μα καλα κανεις δεν ακουει τους στιχους??? Πως μπορουν να σε πιανουν τ γελια οταν ακους αφηγηση τετοιων γεγονοτων…
επειδή τα ακούω και δεν τα διαβάζω.
Μετα απο 5 ακροασεις … Απεφανθει !! 8) [SIZE=“7”] 8) ΔΙΣΚΑΡΑ8) [/SIZE] 8)
Δεν ειναι καλιτερο απο το θεογονεια αλλα ειναι πολυ κοντα του … Μακαρι να συνεχισουν ετσι…
Ξεχωρισα :
- Noctis Era
2.Fire Death and Fear
3.Pir Threontai
4.Demonon Vrosis (το ριφφ με τρελενει )
5.dub-sag-ta-ke
6.Thou Art Lord
Το orders ειναι απλα φρικιαστικα φρικιαστικο και τρομαχτικο… Απιστευτο!! :!:
Κι εγώ την πρώτη φορά που άκουσα το Orders…γέλασα, είναι γεγονός, αλλά είναι πραγματικά ανατριχιαστικό. Και απλά σκέφτομαι ότι οι παπούδες μου(καταγωγή από Σμύρνη) έζησαν αυτή τη κατάσταση, τότε η ανατριχίλα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Πιστεύω πάντως ότι η τελευταία τριάδα του δίσκου είναι όλα τα λεφτά.
Εγω μάγκες ένα θα πω: Κάθε φορά που το ακούω είναι καλύτερο… και αυτό μου μένει… τα ξαναλέμε σε καμιά βδομάδα ^^
Santa Muerte is a deity or saint-like figure worshiped or venerated in Mexico, probably a syncretism between Mesoamerican and Catholic beliefs. The name literally translates to ?Saint Death.?[1] Mexican culture since pre-Hispanic times has always maintained a certain reverence towards death,[2] which can be seen in the widespread Mexican celebration of the syncretic Day of the Dead.[3] Catholic elements of that celebration include the use of skeletons to remind people of their mortality.
Ε ρε τι έχει να γίνει στο Μεξικό όταν παιξουν το Santa Muerte δεν λέγεται. Υποψήφιο για καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ έτσι και αλλιώς (το Orders from the dead ειναι εκτός συναγωνισμού)
Μετα απο αρκετες ακροασεις μου φαινεται πως το Theogonia ηταν σαφως καλυτερο! Αυτο ειναι ενα απλα καλο αλμπουμ, καλυτερο απο την περιοδο 99-07, αλλα και παλι δεν το theogonia ειχε κομματι σαν το rege diabolicus που γαμουσαν το συμπαν και εφερναν στο νου μερες thy mighty contact
Non Serviam θα έλεγα αφού το riff του είναι ίδιο με του Fifth Illusion…
Τελικα το μονο τραγουδι που μου αρεσε πραγματικα παρα πολυ ειναι το ‘‘τραγουδι του Πορτοκαλογλου’’ ή αλλιως το ‘‘Αθανατοι εστε #2’’. 
Δαιμονων Βρωσις 
Συμφωνώ και εγώ με Bleedin History! Καλός δίσκος αλλά δεν με αγγίζει για παραπάνω…πολύ παρόμοια και εφφετζίδικα κομμάτια!
Το orders… ειναι συγκλονιστικο… 
ΔΙΣΚΑΡΑ
Ίσως ότι καλύτερο έχω ακούσει στην μέταλ σκηνή τα τελευταία 5 χρόνια