Το παταει κατω το De Mysteriis Dom Sathanas αμα λαχει ρε! 
Δεν με εχει κερδισει μεχρι στιγμης ο δισκος παντως, εχει μερικα ενδιαφεροντα κομματια αλλα σαν συνολο δεν μου αρεσε. Χειροτερος απο τα 2 προηγουμενα για μενα.
PS. Μερικοι μην διαβαζετε μονο Μεταλ Χαμμερ… αφου σας χαλαει.
Απόψεις είναι, συζήτηση κάνουμε.
Το De Mysteriis το έγραψα όχι λόγω ήχου αλλά επειδή είπες κάτι για τοτέμ και σημεία αναφοράς.
Anyway, λέω να μη δημιοργήσω flame ανάλογο με αυτό που είχα κάνει για το τελευταίο Lost (όπου μάλλον δικαιώθηκα? :-k θα δείξει…). Προσωπικά θεωρώ ότι και αυτό εδώ θα ξεχαστεί γρήγορα.
θεωρώ πως αυτό πάει για μένα? για να το λες αυτό, μάλλον ξέρεις τί γράφουν στο χάμερ. πάντως, πιο πιθανό είναι να διαβάζουν οι συντάκτες του mh εμένα, παρά το αντίθετο. όταν ήμουν 20, το διάβαζα…
EDIT: @ NoRemorse, το άνωθεν…
χρηστάρα, δεν υπάρχει λόγος και κυρίως ΝΟΗΜΑ για flame. όλοι έχουν άποψη και την καταθέτουν. άλλοι ενθουσιάζονται με το τάδε και το δηλώνουν. άλλοι ενουσιάζονται με το δείνα, άλλοι είναι επιφυλακτικοί και πάει λέγοντας.
πάντως, ότι γράφω δεν το κάνω για να πω μετά “I told you so”, το θεωρώ παιδικό. με πιάνεις?
Γενικα το λεω. 
Και οχι δεν ξερω τι γραφουν στο Μεταλ Χαμμερ και ουτε με ενδιαφερει και πολυ να σου πω την αληθεια.
εδώ, συμφωνούμε.
Εγώ ξέρω!
Καλα για τους Lost οτι και να πεις για τα τελευταια 4-5 αλμπουμ δικιο θα εχεις.
Το Εαλω σε ψαρωνει στην αρχη,σου κεντριζει το ενδιαφερον αλλα εχω την
εντυπωση οτι κατι του λειπει.Δεν το λες δισκαρα αλλα δεν το θεωρω και
πατατα.
xmmm το riff του demonon vrosis δεν μοιαζει με το athanatoi este?:-k
λιιιγο.
Είσαι σίγουρος γι αυτό που λες, γιατί για το Symbol λέω τα καλύτερα!
Το Aealo ρε γμτ είχε προοπτικές, έχει καλές ιδέες, αλλά πολύ γυαλισμένο δυστυχώς. Και το παρακάνει με τις πεντατονικές και τις πολυφωνίες, καλό είναι άμα βρίσκεις ένα ενδιαφέρον στοιχείο να εισάγεις στην μουσική σου να μη του γαμάς την παναγία, γιατί μετά χάνει την αξία του.
Καλα το Symbol βγαλτο απ’εξω γιατι δεν το εχω πολυακουσει.
Τα επομενα ομως [-X (για μενα ε)
Το Εαλω στην αρχη με πριζωσε ασχημα αλλα με 5-6 ακροασεις ηταν σαν να εμαθα
τον δισκο.Τον χορτασα και δεν με κεντριζει να το ξανακουσω.Μπορει και να αλλαξει
αυτο.
Βασικά…
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ PARADISE LOST ΡΕΕΕΕΕ
βασικα κυριως το symbol αξιζει πραγματικα στα 00’s,μαλλον η καλυτερη κυκλοφορια τους στη 10ετια κ τους πηγαινε πολυ το στυλ εκεινο.
Και το ομοτιτλο καλο,τα αλλα…οχι και τοσο.
ειμαστε:offtopic:ομως
Eσεις ειστε οφφτοπικ.Εγω με τον Κρισπ μιλαγαμε και για τις 2 μπαντες.
10:!:
αλλη μια δισκαρα απο το μεγαλυτερο ελληνικο συγκροτημα (μαζι με τους septic flesh βεβαιως-βεβαιως)! αξιοι συγχαρητηριων! μας εκαναν περηφανους παλι! τιμηστε τους επιτελους οπως δικαιως τους αξιζει! αλλα ξεχασα εντω στο ελλαντα περα απο βισση, ρουβα και λοιπους δεν…δυστηχως…
μου λειπεις =/
Σε όλους μας
Ωραίο bump μιας και άκουσα το ‘‘Aealo’’ πρόσφατα. Μεγάλο μείον ότι σε πολλά- πολλά κομμάτια δεν υπάρχουν σοβαρά riffs, μα ‘‘κοφτά’’ με καμιά lead μελωδία από πάνω, που δε λέει και πολλά. Καλή φάση όταν μπήκε στο ‘‘Theogonia’’ κλπ., αλλά όχι και σε κάθε κομμάτι, ρε φίλε. Άλλο μείον τα ‘‘ου-α’’ που ακούγονται συχνά και τα μοιρολόγια που τελικά είναι και αυτά πολλά. Όχι ότι είναι άσχημα εξαρχής, αλλά όταν ακούγονται σε κάθε κομμάτι σχεδόν, Ο.Κ.
Παρ’ όλα αυτά το album μου άρεσε περισσότερο από τα album της μεσαίας περιόδου των Christ που με απογοήτευαν πάντα (’'Triarhy of the lost lovers- ‘‘Genesis’’), χε, χε. Δηλαδή το άκουσα κάμποσες φορές και δε με χάλαγε, κι ας έχει τα μείον που είπα παραπάνω. Γενικώς είναι πιασάρικος δίσκος και φαντάζομαι ότι είνα αρκετά ψαρωτικός για κάποιον που χώνεται τώρα στο metal π.χ. Απλά ξεφουσκώνει γρήγορα, δεν έχει τόσο ουσία, όσο ‘‘φανταχτερά’’ στοιχεία κι αν έχει, τα οποία, όμως, ακούγονται ευχάριστα.
Γενικά η όλη φύση των ‘‘Theogonia’’/’‘Aealo’’ είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Πιασάρικο metal, καλή φάση. Και το πάντρεμα παραδοσιακών μουσικών με metal στοιχεία είναι ωραίο, όχι ξεκάρφωτο. Αν και (γνώμη μου είναι ότι) στο ‘‘Non serviam’’ οι Christ κατάφεραν να κάνουν ‘‘ακριβώς’’ (ή, Ο.Κ., κάτι αντίστοιχο) το ίδιο, αλλά χωρίς Πλειάδες, νταούλια και τζαμπούνες. Black metal riffs, ναι, αλλά τα riffs είναι ηπειρώτικα. Anyway, άλλο θέμα το ‘‘Non serviam’’, απλά είχα χρόνια να το ακούσω και το ξέθαψα τώρα με το ‘‘Aealo’’, όπως και όλη τη Rotting δισκογραφία. Μάλλον πρέπει να πάω από το Rotting Christ topic να φλυαρήσω εκεί.
Απολογισμός: μάλλον χειρότερο από το ‘‘Theogonia’’ (ή και στα ίδια επίπεδα), πιασάρικο όσο δεν πάει (το ξανακούς άνετα, το θυμάσαι κλπ.), χάνει κάπως σε ουσία, ιδίως αν το ψειρίσεις. Α, αλλά το ‘‘Orders from the dead’’ είναι ό,τι πιο στοιχειωμένο έχω ακούσει εδώ και καιρό, ε. Δεν έχω λόγια για αυτό το πράγμα.