Ακόμα όχι, πάντως με αυτόν τον δίσκο στέκονται άνετα σε UTH
1 Like
Gothic θα είναι καθόλου;
live εκτέλεση
3 Likes
Not bad,αλλα θυμιζει κατι απο The Dawn Of A New age,αρκετα μελωδικο και δεν ειναι so bad αυτο.Κατα τα λοιπα,γελοιος ο τιτλος. 
Kαλό. Όχι κάτι που θα σου πάρει το μυαλό αλλά καλό.
Και για να δώσω ένα παράδειγμα τι σημαίνει τραγούδι RC που σου παίρνει το μυαλό, εννοώ το The new Messiah από το τελευταίο άλμπουμ “The Heretics”. Πόσες φορές το έχω ακούσει στο repeat…
Βουκολικό μέταλ…ύπνος βαθύς.
2 Likes
Ναι αλλα εχει ωραιες απαγγελιες. 
To messiah κανει repeat τη λεξη messiah 150 φορες.
Κλαίω.
Ωραιο τραγουδι ειναι το Πυξ Λαξ Δαξ, χωρις να ειναι κατι το κοσμογονικο. Οταν το ακουσουμε με την παραγωγη του δισκου οπως πρεπει, ισως να μπορουμε να κρινουμε κιολας, καθως το βιντεο δεν εχει και καμια φοβερη ποιοτητα στον ηχο.
Θυμιζει εποχες Dead Poem - Sleep Of The Angels, αρα λατρεψα με την πρωτη ακροαση. Την λες και παρανταησλοσταδικη την συμπραξη του βασικου ριφφ με την μελωδιαρα που το συνοδευει σε ολο το τραγουδι. Και η γεφυρα με το σολιδι… 
6 Likes
Ωραίο…σαν συνέχεια του προσωπικού του δίσκου, οπότε είναι σε καλό δρόμο.
Το Pix Lax Dax θα περιμένω να το ακούσω στην κανονική του έκδοση.
1 Like
Ύπνος ακόμα πιο βαθύς…ούτε ένα ριφφ για ακόμα μια φορά. Ατμόσφαιρα, χιλιοπαιγμένα πράγματα, άσε κ κανεναν άλλον ρε Σάκη να συμβάλλει στην σύνθεση μπας κ ακούσουμε κάτι διαφορετικό.
1 Like
Σημειώνοντας ότι η η αγαπημένη μου RC περίοδος είναι μεταξύ '96 και '99, προσωπικά, δεν πολυ-τρελάθηκα με τον γιο και τον πατέρα. Έχουν γράψει και καλύτερα σε αυτό το ύφος. Τολμώ να πω ότι το Βιξ, Σαξ, ‘Νταξ μ’ άρεσε λίγο περισσότερο.
2 Likes
Οχι καλυτερο του pix lax dax,μετριο θα ελεγα,αλλα εχει καλη μελωδια.
1 Like
Συμφωνώ, γενικά νιώθω ότι τα έχω ακούσει άλλες 100 φορές, σε πολύ καλύτερες εκδοχές. Για να δούμε και τα πιο black metal τι θα πουν 
1 Like
Έβαλα να ακούσω το Sleep of the Angels, αυτό το υπέροχο gothic/black metal album κ οι διαφορές είναι τρομακτικές. Κ αυτό στηρίζεται στην ατμόσφαιρα που γεννούν τα πλήκτρα αλλά από πίσω, πέρα από τις όμορφες μελωδίες υπάρχουν ριφφ ρε φίλε. Αλλαγές ρυθμών κ μελωδίες φωνητικών κ όχι μια μονοτονία. Ακουγα το πρωί στο YouTube το The Heretics και ούτε κατάλαβα πότε μπήκε άλλο άλμπουμ (το Ritual νομίζω), έχει πέσει σε μια λούπα ο Σάκης κ όλα μου φαίνονται ένα παρόμοιο, μέτριο πράμα. Χωρίς να είμαι ο πιο φανατικός οπαδός της μπάντας, κρίνοντάς τους σαν απλός μουσικόφιλος.
3 Likes
Καλώς ή κακώς, το πιο ενδιαφέρον πόνημα του κυρίου Σάκη Τόλη την τελευταία δεκαετία είναι ο προσωπικός του δίσκος.
Να ακούσετε και την κυκλοφορία με τις διασκευές για πιάνο, είναι υπέροχη!
Δεν είναι κακό το τραγούδι, αλλά δεν είναι και κάτι που θα ψάξεις να το ακούσεις ξανά και ξανά.
Ο οποίος προσωπικός του δίσκος, αν θυμάμαι καλά, είναι ένα αναμάσημα παλαιοτέρων ριφφ/μελωδιών. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε εμένα. Ήρθε Όσλο πέρυσι στο Inferno festival να τον παρουσιάσει κ κάθε φορά ρωτούσα τον φίλο μου από ποιον RC δίσκο είναι αυτό που ακούμε… 
2 Likes
Άλλη μία παρουσίαση του Φιξ, Κουάξ (κι) Εντάξ’. Τελικά, είναι στο χαλαρό 2-3 επίπεδα πάνω από τον γιο και τον πατέρα (οι οποίοι δεν είναι κι άσχημοι/για να μην παρεξηγηθώ).
Προσωπικα δεν περιμενω απο καμια μπαντα που εχει πλεον κλεισει 30 χρονια ενεργης δισκογραφιας και βρισκεται στο 14ο της αλμπουμ, να ανακαλυψει ξανα τον τροχο. Ποσο μαλλον οταν το μουσικο υφος στο οποιο κινειται αυτη η μπαντα, δεν αφηνει και παρα πολλα περιθωρια για κατι τετοιο (αν και ειμαι σιγουρος οτι αρκετοι διαφωνουν με αυτο). Στην περιοδο που λες εγιναν τα μεγαλυτερα βηματα προοδου για τους RC, και καπως καταφεραν να επαναπροσδιορισουν τον ηχο τους ξεκινωντας με το Theogonia, οπου φανηκε με τα τελευταια δυο τους (Heretics & Rituals) πως δεν γινεται και να παιζουν το ιδιο πραγμα επ’αοριστον.
Εμενα δεν με χαλαει σε αυτην την φαση αυτο το “back to basics” που φανηκε και με το εξαιρετικο προσωπικο του Σακη, αλλα και με τα δειγματα απο το Προ Ζριστοη. Κυριως, δεν μου δημιουργειται καμια αναγκη να συγκρινω με τα προηγουμενα, οσο βλεπω μια ποιοτητα στον ηχο και στις συνθεσεις. Το Like Father, Like Son ξεχειλιζει απο συναισθημα και εχει πεντακαθαρο ηχο, οποτε το να κατσω να παρω 50000 ριφφς και να συγκρινω το ριφφ του τραγουδιου με ολα αυτα το βρισκω περιττο. Τεσπα, εν κατακλειδι, δεν ειναι και απαραιτητο να μας συγκλονισει ολους ο 14ος δισκος των Rotting Christ μετα απο ολα οσα εχουν προσφερει στην μουσικη. Εγω αναμενω και τα υπολοιπα τραγουδια, με συγκρατημενη αισιοδοξια. Αν ειναι οσο καλο οσο το Among The Fires Of Hell, τοτε θα εχω ικανοποιηθει πληρως.
ΥΓ. Δεν προσπαθω να σου αλλαξω την γνωμη, απλα με αφορμη το quote σου εκφραζω πως βλεπω εγω τον δισκο. Διευκρινιζω γιατι την τελευταια φορα που εξεφρασα αποψη για κατι εδω μεσα ως απαντηση σε δικο σου ποστ, μονο παναγια δεν εφαγα στο τελος.
Εχουμε και βιντεο απο οτι φαινεται (!) Μισες δουλειες ο Σακης, χθες το τραγουδι, σημερα το βιντεο, παλι καλα που δεν ειναι ολα μικρα τα γραμματα στην περιγραφη κι εχει και κεφαλαια.
2 Likes