Πωωωωω, μόλις το άκουσα, ε ναι. (πυξ λαξ) Νταξ, ας του μιλήσει κάποιος του ανθρώπου, δλδ εγώ που ακούω περιστασιακά RC δεν θα το πρόσεχα αλλά είναι ντροπή. Κ ενισχύει αυτό που έλεγα για αναμάσημα ιδεών. Βέβαια εδώ έχουμε πιστή αντιγραφή…
2 Likes
Π Ε Θ Α Ν Α. 
1 Like
Συνοψίζοντας, το «Pro Xristoy» είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ για τους ROTTING CHRIST! Σίγουρα καλύτερο από το «Heretics» και στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τα άλμπουμ από το «Theogonia» κι έπειτα.
Παργαλατσος: “πόσο καιρό το λιβανιζεις αυτό το άλμπουμ ρε Σάκη?”
2 Likes
Εχει φάση και αυτή η θήκη για πένες “και καλά”, όλοι ξέρουμε πως είναι για να βάζει ο die hard fan το χόρτο του.
5 Likes
Ή εναλλακτικά ατομική μερίδα με αίμα θυσιασμενης κατσίκας
2 Likes
Δυνατο χιουμορ …
3 Likes
Βρήκαμε τον αδελφό του Ror
Νοικοκύρης ο Σάκης:
3 Likes
Εδώ στο ίδιο web magazine ένας άλλος το ψιλοθάβει. Αρα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση,λογικά.
2 Likes
Μαλλον το εχουν τακτικη αυτο στο thegallery,σε αλλα review δισκων επισης,με 2-3 κριτικαριους,ο ενας γραφει διθυραμβους,ο αλλος θαβει.
Το “Pro Xristou” (“Προ Χριστού” στα ελληνικά), είναι ένας ένθερμος φόρος τιμής στους τελευταίους ειδωλολάτρες βασιλιάδες που αντιστάθηκαν στην επίθεση του Χριστιανισμού, διαφυλάσσοντας τις αρχαίες αξίες και γνώσεις τους.
Σε αυτή τη θεματική οδύσσεια, που υφαίνεται περίπλοκα μέσα από κομμάτια όπως ο «Αποστάτης» και το «Ygdrassil», οι Rotting Christ εμβαθύνουν στις κληρονομιές ιστορικών μορφών όπως ο Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός και οι σκανδιναβοί μυθολογικοί βασιλιάδες, ενσαρκώνοντας τη δύναμη της παγανιστικής σοφίας, απέναντι στις χριστιανικές αντιξοότητες.
Το “Pro Xristou” είναι ένα ξεκάθαρα Rotting Christ album και σαν πρώτη εντύπωση, είναι καλύτερο από το “The Heretics”.
Είναι ένα ζωντανό album γεμάτο εικόνες, επική ατμόσφαιρα και όλα τα καλά που μας έχουν συνηθίσει οι Rotting Christ, στην τελευταία φάση, όπως είπαμε πιο πάνω, της καριέρας τους.
Για να επανέλθουμε στα βασικά του “Pro Xristou”, θεωρώ ότι είναι ένα αρκετά εύκολο στην ακρόαση album που οι νεότεροι φίλοι του συγκροτήματος θα ευχαριστηθούν.
Οι παλαιότεροι όπως εγώ ίσως πάντα να έχουμε την προσμονή για ένα 90’s album που ας είμαστε ειλικρινείς, δεν πρόκειται να έχουμε ξανά, θα μας ικανοποιήσει με το εάν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Στα θετικά είναι, ότι όλη η ροή του album είναι ευχάριστη και δεν πνίγει όπως στο “The Heretics”.Το “Pro Xristou” δεν είναι ένα album που θα μας εκπλήξει, ίσα ίσα θα μας φανεί γνώριμο.
Έχει αρνητικά όπως το εξώφυλλο το οποίο είναι πολυχρησιμοποιημένο, όπως ο τίτλος που θα μπερδέψει.
Είναι όμως ένα έπος και έχει όλα τα στοιχεία να σταθεί στη μακρόχρονη καριέρα της μπάντας.Είναι κομμάτια που θα έχουν θέση στις ζωντανές εμφανίσεις και τα φαντάζομαι με ζωντανή χορωδία.
Από το δυναμικό εξώφυλλο μέχρι και την τελευταία νότα αυτού του δίσκου, οι Rotting Christ δηλώνουν για μια ακόμη φορά δυναμικό παρόν. Το “Pro Xristou” δεν είναι ρηξικέλευθο και πρωτοποριακό, είναι όμως εμποτισμένο με όλα τα στοιχεία και τη μαγεία της μπάντας ανά τα χρόνια που την κάνουν τόσο ξεχωριστή και αγαπημένη. Είναι ένα έργο που ακούγεται συνολικά, μονοκοπανιά και στο repeat ξανά και ξανά. Well done, guys!
ROTTING CHRIST once again prove with “Pro Xristou” they are still among the best in the scene and deserve all the credit they have received. There is definitely a renewed energy to their sound and every song offers something enjoyable.
All in all, ROTTING CHRIST’s “Pro Xristou,” may not tread any new ground for the band but that’s hard to do this late in a band’s career, especially since they were the ones who built upon that ground first. They don’t have to reinvent the wheel anymore—they already did that and have inspired countless others. As it stands, this album definitely sounds like modern day ROTTING CHRIST. That could be a good or bad thing depending on your tastes but, for me, it is exactly what I wanted. Also, if you get a chance, they are a must see live band.
Aπο τα reviews θα διαβασουμε διαφορα,τα περισσοτερα συμφωνουν σε ενα πραγμα,δεν θα ανακαλυψουμε τον τροχο,δεν θα ακουσουμε 90’s υλικο,καποια πραγματα θα μας φανουν γνωριμα η οτι τα εχουμε ξανακουσει κλπ.Αλλος βρισκει μαπα το εξωφυλο,στο rockinathens λενε ειναι δυναμικο το εξωφυλο,οκευ.
3 Likes
Δεν το 'πιασα ρε…
Πολυ απαγγελια,πονεσε το κεφαλι μου. 
O sakis, γραφεί ωραία ριφ και τότε και τώρα. Όταν πάει για ατμοσφαίρα, αυτό το κάνανε πολύ καλύτερα οι Septic Flesh ακόμα και τότε, πόσο μάλλον τώρα με τις τρελές ενορχηστρώσεις τους. Όταν πάει δε για απαγγελίες κτλ, αυτό το κάνουν πιο καλά οι Αherusia, ειδικά απο όταν το γύρισαν στα Ελληνικά, που είναι και μαθητές του, ηχητικά. Στους τελευταίους δίσκους έχει πέσει σε μια λούπα, από την οποία είτε δεν μπορεί, είτε δε θέλει να ξεφύγει. Στο σόλο, κάτι γινότανε, αλλά εκεί έκανε μπαμ, οτι ήταν “παλιά” τα κομμάτια που είχαν μείνει εκτός. Βσκ τελευταίος δίσκος που είχαν να πουν κάτι (αλλά με χάλια μίξη) ήταν το Aealo. Τα 3 μετέπειτα, δείχνουν καθοδική πορεία.
2 Likes
Το όνομα της ηθοποιού αυτής είναι Saoirse 
1 Like
Δεν ειναι καλο αυτο το κομματι,μαλλον filler ας ελπισουμε,skip. 
κι εμένα δεν μου άρεσε, ξέχασα να γράψω τη γνώμη μου, δεν είμαι πολύ αισιόδοξος, όχι ότι περιμένω κάτι φοβερό πια από τους Rotting Christ, αλλά νομίζω ότι ο Σάκης έχει στερέψει.
Καλό για τα live, τραγουδάει το κοινό,φχαριστιέται που συμμετέχει, ξεπιάνονται τα όργανα, χαλαρώνουν, άπλα.
1 Like