Oι μεγαλοι Royal Hunt εχουν σχεδον τελειωσει τις ηχογραφησεις του νεου τους αλμπουμ που θα ειναι η συνεχεια του κλασσικου πλεον Paradox!!Το πολυ ενδιαφερον ειναι οτι μετα την αποχωρηση του John West δεν εχουν βρει τον καταλληλο τραγουδιστη ετσι στο καινουριο αλμπουμ τα φωνητικα εχουν ηχογραφησει πολυ σπουδαιοι frontmen!!Εχουμε και λεμε Doogie White(Cornerstone,Rainbow),Ian Parry (Elegy),o Kenny Lubcke απο τους Θεους Νarita και ο πρωτος πολυ καλος τραγουδιστης που ειχαν οι Hunt…o Henrik Brockmann!!Mια δουλεια που αναμενετε με ενδιαφερον…μακαρι να ειναι κοντα στο πρωτο…
Απο το ονομα και μονο κραταω καποιες επιφυλαξεις…
Τρισμεγιστη μπανταρα αλλα ειπαμε Paradox βγαζεις μια φορα!
Κι άλλο sequel? ¶ντε να δούμε.
Το Paradox πάντως ήταν φοβερός δίσκος!
Eλεος πια με τα sequel…Και στο 95% των περιπτώσεων αποδεικνύονται πατατες…
Εκτος απο το ryche!!!
Βασικα για να πω την αληθεια απο τους Δανους εχω μονο το eyewitness το οποιο μου αρεσε καπως αλλα δεν τρελαθηκα εχω καιρο να το ακουσω.Λετε οτι αξιζει να σχοληθω με το paradox το παλιο?
Ελπιζω να κανεις πλακα με το να ρωτας αν αξιζει να ασχοληθεις με το πρωτο Paradox…
Φυσικα και αξιζει κανεις να ασχοληθει με το καλυτερο αλμπουμ τους…ηταν η πρωτη μου επαφη με αυτους πριν 10 χρονια και με κερδισε με την πρωτη αυτια…κατι οι μελωδιες και τα πληκτρα του Andre Andersen,κατι η φωναρα του DC Cooper,κατι οι ωριμοτατες συνθεσεις και τα μεγαλα σε διαρκεια τραγουδια(εν αντιθεσει με τις πρωτες δουλειες τους,οπου ηταν πιο μικρα σε διαρκεια και πιο πιασαρικα) ηταν για εμενα μια φοβερη ακουστικη εμπειρια…ειναι απο τις αγαπημενες μου prog μπαντες και αυτο ειναι χαλαρα το καλυτερο τους αλμπουμ,οπου εκει εδραιωνεται το ορχηστικο και ατμοσφαιρικο (ελεω πληκτρων Andersen)υφος τους…
Ξεχωριζουν τα εξης τραγουδια River of Pain,Tearing Down the World,Time will tell,silent scream και το Message to God…ειδικα τα time will tell-silent scream τα θεωρω ως ο κεντρικος πυρηνας του δισκου…
Σε οτι αφορα το Paradox 2 κραταω μικρο καλαθι…δεν μου αρεσει που τα γκρουπ βγαζουν σε sequel τα καλυτερα αλμπουμ τους παντα και οχι καποιο απλα καλο αλμπουμ ,με σκοπο να προσελκυσουν κοσμο…σαν να εχουν καταλαβει οτι χανουν το παιχνιδι και προσπαθουν να κεντρισουν λιγο το ενδιαφερον του κοσμου…στο κατω κατω εχω και προσφατα στο μυαλο μου τετοιες κυκλοφοριες και προβληματιζομαι…ελπιζω να μην με απογοητευσουν αν και φοβαμαι οτι δεν θα το γλυτωσουν το θαψιμο οταν βγει το αλμπουμ…
Νικος Summoning
Ποπο ρε φιλε…αυτο ουτε στα ονειρα μου!!!Ψαρωσα τρελα!!Ενας απο τους 3 αγαπημενους μου τραγουδιστες σε μια πολυ αγαπημενη μπαντα!!!Τι να πω!!!Περιμενουμε το αποτελεσμα!!Καταπληκτικη επιλογη τραγουσιστη παντως!!!
Ελπίζω με τον Mark Boals στα φωνητικά να μην χάσουν καθόλου από τον χαρακτήρα τους, αφού η φωνή του mark (σε αντίθεση με τους προκατόχους του) έχει συνδεθεί με αρκετές άλλες μπάντες και ιδιαίτερα με αυτή του Yngwie Malmsteen…
Πάντως τα samples από τα νέα κομμάτια φέρνουν χαμόγελα, αφού αποτελούν επιστροφή στον εντελώς συμφωνικό και “royal” ήχο του Paradox 1…
Δεν νομιζω να χασουν απο το χαρακτηρα τους!!Ισα ισα νομιζω θα δωσει αλλη δυναμικη ο Mark στα κομματια…νομιζω ειναι καλυτερος τουλαχιστον απο τον West…!!Παντως τα δειγματακια δειχνουν πως το αλμπουμ βαδιζει στο σωστο δρομο…
Συμφωνώ στη σύγκριση με West, οντως ο Boals υπερτερεί. Μεταξύ μας θα προτιμούσα να επέστρεφε ο Brockmann που έπαιξε και σε ενα live μαζί τους πέρσι. Αν και βέβαια, καταλληλότερος άνθρωπος για να ερμηνεύσει τα τραγούδια των RH είναι ο dc cooper (ο οποίος, όχι τυχαία, τραγούδισε στα καλύτερα albums των RH)…
Στα κλιπ που άκουσα σε κάποια σημεία είναι λες και ακούς RH με τη φωνη των Rising Force… θα το συνηθίσουμε όμως:wink:
Μολις ακουσα το δειγμα the first rock απο την επισημη ιστοσελιδα τους και δεν κρυβω οτι ενα δακρυ κυλησε απο το ματια μου απο την συγκινηση και τις αναμνησεις που μου εφερε,μιας και ειναι πολυ κοντα στην ατμοσφαιρα του λατρεμενου μου Paradox…αν εχει 3-4 τετοια κομματια μεσα τοτε θα μιλαμε για μια πολυ καλη δουλεια ,που θα συγκρινεται με την χρυση εποχη τους Moving Target-Paradox-Fear(συν το Changing skin του Θεου Andre Andersen…φοβερη δισκαρα…) …το δευτερο τραγουδι θυμιζει πιο πολυ ατμοσφαιρα και συνθεσεις απο το Fear και δεν μου εκανε τοση εντυπωση οσο το πρωτο,το οποιο πρεπει να ειναι απο τα highlight του επερχομενου δισκου…αυτο το συγκροτημα με ειχε στοιχιωσει για 3 καλοκαιρια,απο το 1997 μεχρι το 1999 και παντοτε μου θυμιζει το Μοντρεαλ και τον Γαλλικο Καναδα για δικους μου λογους…περιμενω με αγωνια την φουλ κυκλοφορια…τεστ θετικον και βλεπουμε…
Νικος Summoning
Συμφωνω με ΚΑΘΕ λεξη που εγραψες… Και προσθετω οτι το Changing Skin θα προτιμουσα να το εχει βγαλει ο Andre με τους RH, αφενος γιατι ηχητικα ταιριαζει απολυτα με τα 3 αλλα masterpieces που ανεφερες, αφετερου για να ακουσουμε live κομματαρες οπως το Burning Bridges, In My Arms η Wings of Tomorrow…
Αν το νεο paradox κινειται στο υφος του First Rock, θα ειναι οντως ισαξια συνεχεια
Συμφωνω με το Changing Skin ,μιας και ειναι μια απο τις καλυτερες συνθετικες δουλειες του Andersen,με μεγαλα σε διαρκεια πωρωτικα και ονειρικα τραγουδια,με πανεμορφες μελωδικες κιθαρες και τα φοβερα πληκτρα σημα κατατεθεν του,τοσο στους Hunt οσο και στις δικες του δουλειες…ξεχωριζω τα changing skin,bridges burning,in my arms και το τελειωτικο χτυπημα με το wings of tommorow ,οπου το τελος του ειναι γεματο απο απιστευτα λυπητερο παιξιμο στα πληκτρα και μελωδιες για τιτλους τελους ταινιας με γκο-πλαν σε νεκροταφειο…Κριμα που δεν νομιζω να απολαυσουμε ποτε αυτα τα πομπωδη prog επη επι σκηνης…
Ποσο μου αρεσει το the first rock…η αναπτυξη του,το ρεφραιν που ειναι παλι δοξαστικο και αισιοδοξο,η κλιμακωση στα σολο της lead guitar που ειναι τοσο μελωδικη και γλυκια,θυμιζοντας τις παλιες καλες εποχες,σολο μετα απο σολο που χαιρεσε να τα ακους,η φωνη του νεου που δενει πολυ καλα μεχρις στιγμης ,δινωντας μια πιο δυναμικη χροια και τονο(οκ…δεν ειναι DC Cooper …δεν βγαινουν Cooper καθε μερα…)…το ακουω συνεχεια τις τελευταιες 2 ωρες και εχει μουδιασει το προσωπο μου απο την εκσταση και συγκινηση…μακαρι να εχει και αλλες τετοιες κομματαρες το νεο τους αλμπουμ…θα πωρωθουμε ασχημα…
Νικος Summoning
Το καλυτερο ειναι οτι ο Andersen γυρισε παλι στον πολυ συγκεκριμενο και ιδιαιτερο συμφωνικο ηχο που ειχαν οι δουλειες του απο το '95 ως το '99.
Τοτε δηλαδη που οι Hunt εφτιαξαν ονομα διεθνως κυκλοφορωντας τα καλυτερα μεχρι σημερα αλμπουμ τους… Και οντως, αλλος DC δεν υπαρχει δυστυχως (και ακομη χειροτερα, μαλλον δεν θα ξαναγυρισει ποτε στους Hunt) αλλα αν η μουσικη ειναι στο επιπεδο του Paradox θα γινει και ο (διασημοτερος απο τους προκατοχους του σιγουρα) Boals αξιος συνεχιστης στην ιστορια των RH…
Ετσι ετσι ακριβως…να ζεστενομαστε σιγα σιγα…
Ενδιαφέρον και το εξωφυλλο…συνδεδεμενο με το concept προφανως…
Οριστε και αλλα 2 νεα samples απο το site της Frontiers!
Royal Hunt-Exit Wound
http://www.frontiers.it/portals/0/multimedia/royalhuntcollision03sample.mp3
Royal Hunt–The Clan
http://www.frontiers.it/portals/0/multimedia/royalhuntcollision06sample.mp3
Φοβερα!
Κατι μου λεει οτι θα γουσταρουμε αγρια με αυτο το δισκο!!!