~ Rush ~

Άλλο Rush, άλλο Νταλάrush.

(φεύγω μόνος)

6 Likes

H διαφορά με Zeppellin και άλλες περιπτώσεις έχει να κάνει θεωρώ με δύο πράγματα. Πρώτον ότι οι Rush υπήρξαν τρίο, κάτι που αυτόματα αλλάζει τη δυναμική της συνεισφοράς και της σημασίας των μελών και δεύτερον ότι η καριέρα τους τράβηξε 40 χρόνια χωρίς αλλαγές μελών. Θέλω να πω ότι μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για το αν οι Ζεπς θα κρατούσαν τόσο, αν δεν πέθαινε ο Μπόναμ. Μαντεύω ότι δεν θα κρατούσαν, αλλά όλα αυτά τα what if, είναι κουβέντα να γίνεται προφανώς.

Στα του προγκ πιο συγκεκριμένα, το ουδείς αναντικατάστατος είναι μάλλον ανέκδοτο, εκτός από τον Fripp που λειτουργεί με τη λογική του Ζαππα πάνω κάτω στο πως βλέπει το θέμα “μέλη μπάντας”. Η κατάντια των Yes επίσης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα (προς αποφυγή…).

Η μοναδική “αντίστοιχη” περίπτωση μπάντας ίσως είναι οι ZZ Top. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο rock τρίο τέτοιου μεγέθους που το σύνολο να έμεινε αδιατάρακτο για τόσα χρόνια.

Από την αλλη βλέπουμε τους μουσικούς του Rory να περιοδεύουν επιτυχώς συνεχίζοντας το legacy, μέχρι και τους Warlord που περιοδεύουν μετά τον θάνατο του mainman τους. Τα ίδια και με Ζαππα και τους μουσικούς του, τα ίδια πρόσφατα και με τους Beat με τον Vai να “αντικαθιστά” τον ζωντανότατο Fripp. Θέλω να πω, η μουσική θα συνεχίσει να παίζεται. Αν μπορούμε να την ακούσουμε από τα 2/3 της μπάντας, γιατί όχι; Σίγουρα δεν θα είναι Peart η κοπελα και ευτυχώς δλδ. Στίχους επίσης σίγουρα δεν θα γράψει. Αλλά με κάποιον φτασμένο ήδη ντράμερ η δυναμική θα χαλούσε πιο έντονα πιστεύω.

Τώρα περί τιμών, τα είπε μια χαρά ο Παντελής. Το free θα μπορούσε να ήταν πχ ένα one-off show στο Τορόντο, σε εξωτερικό χώρο. Το τουρ είναι δουλειά, χρειάζεται πολύ, πάρα πολύ χρήμα πλέον. Εδώ για ένα πακέτο με βινύλιο που έρχεται πχ από ΕΕ πληρώνεις κανα 15-20 ευρώ μεταφορικά, τα logistics για ένα περιοδεύον show με νταλίκες με τόνους εξοπλισμού και δεκάδες roadies δεν μπορώ καν να φανταστώ τα νούμερα.

Για το ιδεολογικό κομμάτι ναι οκ δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ κομμουνισταί τα παιδιά. Αλλα ο Peart, ειδικά μετά την κριτική που τους ασκήθηκε για τις παρλαπίπες της Αυν Ραντ που υιοθέτησαν στους στίχους τους, δήλωνε μέχρι τέλους bleeding heart libertarian και φαινόταν μάλλον μετανιωμένος για την αφιέρωση στην αρχιέρεια του νεοφιλελεδάτου. Τα γράφει και ο ίδιος στο Travelling Music για το ότι μεγάλωσε σε αταξικό μεσοαστικό περιβάλλον, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ως παιδί ο Peart στον Καναδά έφαγε όλη την ψυχροπολεμική προπαγάνδα που έτρωγαν όλα τα παιδιά στα σχολεία περί red scare κτλ.

3 Likes

Το ξερεις οτι ο μπασιστας Dusty Hill πεθανε πριν μερικα χρονια και συνεχιζουν με τον τεχνικο του, ετσι;

Btw, αλλες δυο μπαντες με σταθερα μελη, σχετικα η μια και απολυτα η αλλη, ειναι οι Aerosmith και οι Radiohead. Οι πρωτοι το σχολασαν, οι δευτεροι ειναι μικροι για να εχουν πεθανει :grin:

1 Like

Γιεπ, γι αυτό λέω αντίστοιχη περίπτωση.

1 Like

Ήταν τέλειο όταν ζήτησαν σε μια από τις επανασυνδέσεις τους στον Kramer να περάσει από audition για τη θέση. :rofl: :rofl: :rofl:

1 Like

Με την τραγικότερη περίπτωση να ονομάζεται Savage Grace του σήμερα. Όχι ότι έχει νόημα να μπαίνουν στο ίδιο νήμα RUSH και Savage Grace, αλλά πατώντας πάνω στο κληροδότημα που έφτιαξε ιστορία, είναι ζήτημα και το αν υπήρξαν δηλώσεις τύπου Scorpions. Τα ίδια λέγαμε και για τους Nevermore. Δεν ξέρω τι δικαιοσύνη ψάχνουμε να βρούμε και ποια η ουσιαστική προσβολή, που μπορεί να υφίσταται, αλλά εντέλει είναι πως θέλει ο καθένας να το βλέπει, να το χαίρεται ή όχι. Προχωράμε παρακάτω και όστις θέλει ακολουθεί.

Αφιερωμένο για σένα, από τον Νάσο Βαγενά (μια που σ’ αρέσουν και τα βιβλία):

Κι εδώ που τα λέμε, το ποίημα του Βαγενά, πάει γάντι τον υπάρχοντα συναισθηματισμό να βλέπει κάποιος τους RUSH στο σανίδι. Σαν την Άρσεναλ ένα πράμα.

2 Likes

Αυτό του το δίνω

Και πάλι βέβαια capitalism ολέ πιστεύω ότι ήταν ο μακαρίτης, για το υπόλοιπο της ζωής του (και οι άλλοι δύο επίσης, εκτιμώ), αλλά εντάξει σχεδόν όλοι είναι κάπως έτσι ούτως ή άλλως, οπότε τουλάχιστον μη μας κάνουν κήρυγμα περί της αγίας ατομικότητας - μέσα από στίχους, τίτλους και πάει λέγοντας

Μα ΔΕΝ είμαι Άρσεναλ…

Και πού να ξέρει ρε ο δόκτωρας ότι είσαι αμετανόητος λιμανίσιος παντού;

(εκτός από Ισπανία;)

1 Like

Νομίζω ότι όπως και με πολλούς άλλους αντίστοιχους τους, προφανώς και δεν είναι για τα λεφτά, προφανώς δεν είναι για να χτίσουν το όνομα τους, αυτά έχουν συμβεί και με το παραπάνω. Είναι καθαρά το ψώνιο τους, η δουλειά τους, δε μπορούν χωρίς αυτή.

Θυμηθείτε τον Όζι όταν είχε πει αρχές των 90s ότι αποσύρεται και μετά, είπε ότι βαρέθηκε τη ζωή του να κάθεται και επανήλθε. Είναι η ζωή τους οι συναυλίες, όταν το κάνεις επί χρόνια, δύσκολα να το απαρνηθείς, δεν είναι κάποια τετριμμένη αγγαροδουλειά όπως κάνουμε οι περισσότεροι, που μετράμε αντίστροφα για το πότε θα αποσυρθουμε…

1 Like

Σκέφτομαι και τους Muse σαν power trio που δύσκολα θα σκεφτόμουν χωρίς τον ένα τους - που είναι και σαφές ποιος γράφει. Στους Rush πόσο μάλλον …

Γράφω από “θέση ισχύος”
Και η ισχύς αυτή μου δίνεται από το λάιβ των Rush που είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω στις 24/5/2013 στο Λονδίνο.
Δεν έχω ξανακάνει ταξίδι σκάρτου διημέρου στο εξωτερικό για να δω συναυλία και ούτε θα ξανακάνω. Αυτό μάλλον κάτι λέει.
Επειδή λοιπόν δεν “τρώγομαι” πια να τους δω “ζωντανά”, θα πω ότι δε μου πέφτει λόγος για τις αποφάσεις τους.
Προφανώς είναι δύο άνθρωποι που βλέπονται συχνά, επικοινωνούν, μοιράζονται και το βασικό, είναι κοντά εξήντα χρόνια φίλοι.
Υποθέτω λοιπόν ότι η απόφασή τους δεν είναι αποτέλεσμα σύσκεψης δικηγόρων, στελεχών και μανατζαραίων. Είναι κοινή απόφαση δύο φίλων.
Η επιλογή της συγκεκριμένης κυρίας που θα καθίσει πίσω από το ντραμ κιτ δε νομίζω ότι τους ένοιαξε και πολύ. Ο Geddy είπε ότι ήταν πρόταση του bass tech του που είχε δουλέψει μαζί της σε περιοδεία του Jeff Beck.
Δεν νομίζω ότι θα κάθονταν να κάνουν ακροάσεις για να βρουν ντράμερ. Τους έγινε η σύσταση, κάνανε κάποιες πρόβες κι αποφάσισαν να την πάρουν.
Δεν έχει λοιπόν σημασία να συζητάμε εμείς αν θα ήταν καλύτερος ο Χάρισον, ο Κόπλαντ, ο Κάρεϊ ή ο Γκρολ. Τους κάνει για αυτό που τη θέλουν και δεν τους νοιάζει καν ότι οι Rush δεν αποτελούν βασική της επιρροή.
Όσο για το αν θα έρθουν στην Ευρώπη, δε νομίζω ότι υπάρχει η παραμικρή περίπτωση. Όχι μόνο λόγω του μεγέθους μιας τέτοιας παραγωγής, που θα έμπαινε μέσα με πέντε δέκα συναυλίες εδώ, αλλά κυρίως γιατί δε βαστάνε τα πόδια και τα χέρια τους για παραπάνω. Μπορεί να είναι καλά για 72, αλλά είναι γνωστό ότι, κυρίως ο Alex αντιμετωπίζει μυοσκελετικά προβλήματα κι αυτά δε φεύγουν έτσι εύκολα.
Μακάρι να πάνε καλά, να είναι γέροι και να το ευχαριστηθούν!

10 Likes

Ωπ.

Να διαβασω παρακατω ή να παω για ποπ κορν;

1 Like

Ήρθε ο πάνκης στο νήμα των Rush, καταλαβαίνω :stuck_out_tongue:

2 Likes

Για τον Λεπερ λες ε :stuck_out_tongue: Γω μεταλλας ειμαι, που να πεταγα και αποψαρα για το θεμα της “επαναδραστηριοποίησης” τι θα γινοταν :stuck_out_tongue:

τιποτα, δεν με ενδιαφερει

1 Like

Δεν ήθελα να προβοκάρω πάντως, ειλικρινά. Απλά μού φαίνεται ότι ο οικονομικός παράγοντας (που πάντα κι εύλογα αναδύεται στις συζητήσεις που έχουν να κάνουν με περιπτώσεις reunion συγκροτημάτων με νεκρά μέλη κλπ.) προσπερνιέται εύκολα με την παραδοχή τού “μα έχουνε ήδη πολλά λεφτά=δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουνε για τα λεφτά”. Οπότε η εύρεση του λόγου για ένα τέτοιο reunion αναζητείται συνήθως σε πιο, ας πούμε, “ανθρώπινους”/“συναισθηματικούς” παράγοντες του τύπου “το νιώσανε έτσι, το έχουν ανάγκη, δεν ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο, τιμάνε τη μνήμη του έτσι (αυτό δεν ειπώθηκε εδώ, απλά χρησιμοποείται συνήθως σαν επιχείρημα) κλπ.” γενικά σε πλευρές που αναδεικνύουν τη διάσταση του καλλιτέχνη ως ανθρώπου και όχι ως επιχειρηματία.

Εγώ με την “ελεύθερη είσοδο” δεν υπονόησα ότι οι Rush είναι (ή θα έπρεπε να είναι) κομμουνιστές, αναρχικοί ή ό,τι άλλο. Απλά εξέφρασα την (ειλικρινή, το ξανατονίζω) απορία ότι εάν οι Rush (και οι κάθε Rush) είχαν ως αφετηρία μία τόσο ανθρώπινη ανάγκη για έκφραση, για σύνδεση με τους ανθρώπους που τους άκουγαν τόσα χρόνια, για “ξανάνιωμα”, ρε παιδί μου, ή ό,τι άλλο, ΟΛΑ ΑΥΤΑ δεν μπορούν να επιτευχθούν πετώντας απ’ έξω (ή μειώνοντας στο ελάχιστο ή δίνοντάς τα στις φιλανθρωπίες, ρε παδί μου, μην κολλάτε με το “ελεύθερη είσοδο”, για το συνολικό attitude μιλάω) το οικονομικό/επιχειρηματικό κομμάτι του brand που πουλάνε, ώστε αυτό να είναι και καμία αποστομωτική απάντηση σε όλες αυτές τις συζητήσεις; Δεν θα ήταν αυτό μία λογική και έξυπνη κίνηση από κάποιους που “δεν το κάνουν για τα λεφτά, γιατί έχουν ήδη πολλά”;

ρε παιδιά, αμά έχουμε ένα πιάτο φαί - γιατί κάνουμε οτιδήποτε. για την ανταμοιβή. οικονομική / ηθική κτλ κτλ. το να κουβαλάς εξοπλισμό κοστίζει και το βένιου δεν θα είναι τσάμπα, ούτε τα όργανα, ούτε το ρεύμα, ούτε τπτ. μπορεί 1 φορά να πεις θα κάνω κάτι… αλλά 1 φορά. γιατί ο χ, ψ, που παίζει στην πλατεία του δήμου σου, μου, του το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα, το κάνει αφιλοκερδώς, ή για 3-200 χιλιάδες τη φορά ? κι εκει κι αν τρώνε λεφτά…

Εγώ πιστεύω ότι ο Geddy το πρότεινε κι ο Alex το δέχτηκε γιατί ήθελε να καλύψει τα έξοδα που έκανε για την εμφύτευση :laughing: :laughing: :laughing:

1 Like

Στο μεταξυ, εχουμε καταλαβει οτι οι δυο τυποι περασαν πρωτα μια δεκαετια πενθους, διαφορων ειδων (αδοξο φιναλε τελευταιας περιοδειας, χαμο φιλου, αδοξο φιναλε μπαντας) πριν κανουμε συζητηση για το αν πρεπει να βγουν ξανα ή οχι, σωστα; Οποτε καθομαστε εμεις σε αυτη τη γωνιτσα και συζηταμε 10 χρονια μετα, αν μετα τα 62 τους επρεπε να βγουν στη συνταξη.

Εχω ξεχεσει σε αυτο το νημα και τους ιδιους και τον υπεροχο πρωην μανατζερ τους για τις τιμες των εισιτηριων τους και το μερτς τους, τα οποια τελικα χρυσοπληρωσα με τεραστια χαρα. Ομως το δικαιωμα τους να αποφασισουν αν θα ξαναβγουν στο γηπεδο να παιξουν, ποια φανελα θα φορεσουν, ποιους θα εχουν στην ομαδα τους κι αν θα ειναι εντος ή εκτος εδρας, με ή χωρις οπαδους στις εξεδρες, ειναι ξεκαθαρα δικο τους.

Στο μεταξυ, μπορω να φανταστω ενα λαιβ με ελευθερη εισοδο (ποσα εξοδα να καλυψεις απο την τσεπη σου) καπου στην Αμερικη, μετα απο 10 χρονια απραξιας. Riot (οχι η μπαντα).

Ωχου το μωρε.

3 Likes

Ρε 'σύ jonkyr, το ότι η απόφαση για οτιδήποτε αφορά τους Rush είναι δική τους, είναι κάτι το αυταπόδεικτο, δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνει και ξαναμπαίνει στην κουβέντα. Όπως δικαίωμα του καθενός είναι να κάνει κουμάντο στην τσέπη του και να επιλέξει αν θέλει να αγοράσει το τάδε ή το δείνα brandname.

Από εκεί και πέρα, κανείς δεν τους εγκάλεσε ότι δεν βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη (ή, τέλος πάντων, όχι εγώ -καταλαβαινόμαστε). Το ακριβώς αντίθετο, μάλιστα, ισχυρίζομαι εγώ. Ότι έχουν κάθε δικαίωμα να συνεχίζουν να πουλάνε το προϊόν τους, ανεξαρτήτως αν αυτό παρουσιάζεται λίγο ή πολύ αλλοιωμένο λόγω απωλειών, ώστε να συνεχίζουν να βγάζουν τα προς το ζην. Με αυτό που διαφωνώ είναι με την ωραιοποίηση αυτής της διαδικασίας ως κάτι που δεν έχει καμία μα καμία σχέση με αυτό που μόλις περιέγραψα.