Καποτε προτιμουσα το δεύτερο, τωρα το πρωτο μακραν. Εσεις τι λετε;
Καποτε προτιμουσα το δεύτερο, τωρα το πρωτο μακραν. Εσεις τι λετε;
1 Like
Δεν λέτε όμως τίποτα!
Δεν έχει νόημα να βάζετε βίντεο χωρίς σχολιασμό.
4 Likes
Άλλο ένα δύσκολο. Υπάρχουν πολλά τραγούδια με τίτλο Freedom, αλλά εστιάζω σε δύο.
Τους RATM τους ξέρουμε, ξέρουμε ακριβώς τι παίζουν και γενικώς μας αρέσουν πολύ.
Κλασσικό τους κομμάτι, φοβερή μπασγραμμή, κιθάρα, drumming, στίχοι, απόδοση γενικά φοβερό κομμάτι, textbook RATM και από τα καλύτερα κομμάτια τους ως εισαγωγή για κάποιον που δεν τους ξέρει. Επίσης το riff του το παίζουν πολλές φορές οι Muse ως outro στο Stockholm Syndrome
Το δεύτερο που θα βάλω είναι του George Michael (οκ έχει το 90 στον τίτλο αλλά κανείς δεν το λέει έτσι, Freedom λέγεται το κομμάτι) .
Ένα από τα καλύτερα ever pop κομμάτια, σε μια εποχή που οι τραγουδοποιοί είχαν και κάτι να πουν και όχι απλά να ακούμε ωραία beat. 1990 η χρονιά, εγώ πάντα το κομμάτι το εκλάμβανα ( και νομίζω το έχω δει και γραμμένο ) ως το come out του George Michael και φαντάζομαι ότι τότε ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα τότε για κάτι τέτοιο, δεν ξέρω ίσως ο @pantelis79 να θυμάται καλύτερα ( επίσης το UK ήταν από τις πιο καθυστερημένες χώρες που κατήργησαν την απαγόρευση της ομοφυλοφιλίας ). Το videoclip σπέρνει, έχει μέσα τα supermodel Naomi Campbell, Linda Evangelista, Tatjana Patitz, Christy Turlington και Cindy Crawford και τη σκηνή που βάζει το παρελθόν του πίσω καίγοντας το χαρακτηριστικό του δερμάτινο jacket.
Συνιστώ ανοιχτό μυαλό ως προς την ψήφο 
- RATM
- George Michael
0 voters
edit: @apostolisza8 ρε μαν έχεις μπει σε σατανικό mood εδώ και μία ώρα, δώσε λίγο χρόνο
2 Likes
Εμ γράφεις για μοντέλα και βιντεοκλιπς, εμ δεν αναφέρεις το θέμα και όσα διαδραματίζονται στο βίντεο του κομματιού των RATM.
Summary
The video for this song is focused on Leonard Peltier, the American Indian Movement leader who was framed by the FBI and has rotted in a jail cell for the past 20 years. The general theme of this song is how the US government, media, and corporations are able to convince Americans they have their “freedom” while secretly blinding them to any other reality, which makes the freedom seem so much more of a reality.
While performing this song live, Zach de la Rocha changes the lyrics towards the end to say “Freedom…for Mumia…” This is a reference to the case of Mumia Abu-Jamal, a former death row inmate with a case similar to Leonard Peltier.
Οπότε, ψήφος χωρίς οίκτο.
Επίσης, εσείς του poll του “Valhalla”, τα κοράκια του Odhinn σας βλέπουν, να ξέρετε.
2 Likes
Όσο και να αγαπώ Bathory η φάση του να είσαι 13-14 και να ακούς το Valhalla των Guardian για πρώτη φορά είναι κάτι που θα πλήρωνα για να ξαναζήσω
4 Likes
Ωραίο νήμα… 
Εγώ τα έχω πει
;p
Επίσης, mirror mirror από guardian και def leppard και heartbreaker από zeppelin, grand funk, free (τουλάχιστον). Αλλά νταξ, αυτά είναι άχρηστα name droppings, θα επανέλθω με πιότερες λέξεις και πολλς.
@apostolisza8 ψήφισα την άλλη την βλαχάλλα (sic) γιατί ήταν ισοψηφία και θα ήθελα να δω πώς θα το διαχειριστείς ;p
1 Like
Μου ήρθε ένα κουλό για κάποιο λόγο:
Από τη μια έχουμε τούμπανο USPM από το ντεμπούτο Jacobs Dream, ρεφρενάρα για τρελά γούστα, όλα τα καλά. Σε μια εποχή (2000) που τα ηνία του power metal είχε πάρει η Ευρώπη και το είδος πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, υπήρχαν λογής λογής underground αμερικάνοι ήρωες που το κρατούσαν ζωντανό.
Από την άλλη έχουμε ντεμπούτο Amorphis, πρωτόλειο death/doom, παγωμένο και τσαμπουκαλεμένο, πιο ακατέργαστο από την υπόλοιπη δισκογραφία τους (εξαιρουμένου του Privilege) αλλά όχι τόσο ακατέργαστο όσο άλλες Φινλανδικές μπάντες της εποχής (άρα και πιο “προσιτό” σε κάποιον που δεν πολυκατέχει τον ήχο). Από τις λίγες φορές που ακούμε tremolo riffs στους Amorphis.
- Jacobs Dream
- Amorphis
0 voters
Ωραία κριτήρια έχεις, δεν λέω
Ελαφρύ μειδίαμα είναι η αντίδραση, τώρα τι να σου πω, ελπίζω να καλύφθηκες.
Αν ακούς κάτι πάντως, είναι η πόρτα της που κλείνει.
2 Likes
Συνεχίζουμε με μια ακόμη πιο απροσδόκητη κόντρα:
Από την μια έχουμε ένα φοβερό instrumental από τους Coroner, στο οποίο δεν χορταίνεις πραγματικά να ακούς τις κιθάρες να παίζουν:
Από την άλλη, έχουμε την κομματάρα των Blue Oyster Cult. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία και στον δίσκο και στην μπάντα, ολόκληρο το Spectres κουβαλάει ένα σωρό εικόνες και αναμνήσεις. Το κομμάτι είναι υπέροχο, οι στίχοι ουσιαστικά περιγράφουν (με ιδανικό τρόπο) το αριστούργημα του Murnau, έχει σολάρες και παρά τον ξεκάθαρο ροκ χαρακτήρα της μουσικής και το ότι μιλάμε για τα 70ς, μια χαρά αναδίδεται το δράμα και η γκοθιά από την ερμηνεία και τους στίχους. Με κάθε σεβασμό στους Coroner, για εμένα είναι BoC δαγκωτό.
- Coroner
- Blue Oyster Cult
0 voters
Τέλεια, τώρα θα τραγουδάω operator, operator, dial her back για το υπόλοιπο της ημέρας. 
Ον τόπι:
Πειστήριο #1, Faith No More. Από τα πιο κουλ τραγούδια όλων των εποχώνε. Ντουέτο Gould/Bordin για πούλιτζερ. Παττόν φωνάρα. Ως συνήθως. Κάποια χρόνια πίσω με αυτοκίνητο κάπου στη θεσσαλία και ανοιχτό ραδιόφωνο, σκάει εισαγωγάρα απ’ το πουθενά, πώς δεν καρφώθηκα σε καμία κολώνα ακόμα απορώ.
Πειστήριο #2, Katatonia. Σχεδόν χιτάκι. Κουλ, από την ανάποδη. Όλο το Viva Emptiness είναι μία τελειότητα, το σερί Evidence + Omerta λίγο παραπάνω. Ρένκσε φωνάρα. Ως συνήθως. Είχαμε την τύχη να το ζήσουμε και από κοντά πριν 84 χρόνια, το φεβρουάριο στο γκαγκάριν, once we were heroes – everything has changed since then.
2 Likes
Το τρίτο απ’τα τέσσερα που μου ήρθαν στο μυαλό από χθες, αλλά τα γράφω με κάποια διαφορά. Το πιο δύσκολο νομίζω δίλημμα, γιατί μιλάμε για δύο κομματάρες που είναι του ίδιου στυλ, δηλαδή rock μπαλάντες για κατάθλιψη
Creep από Radiohead, το μεγαλύτερο τραγούδι τους, προφανώς όχι το καλύτερό τους, αλλά δικαιωματικά. Ένα κλασσικό hit, δύο βαριές νότες x 3 πριν το reffrain κάνουν τη διαφορά. Δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να λέει άσχημα λόγια για τους Radiohead, ίσως το “τους βαριέμαι” είναι το χειρότερο, αλλά το Creep είναι το αντίστοιχο Sandman, όλοι το ξέρουν, σε όλους τους αρέσει και που και που το ακούμε όταν νιώθουμε λίγο down -ίδιον των Radiohead.
Creep από Stone Temple Pilots. Δεν ξέρω πολλά για το συγκρότημα, μου το είχε πετάξει το youtube, μου άρεσε πάρα πολύ αλλά κανά 4-5 τραγούδια που άκουσα δεν μου έκαναν κλικ. Άρα δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη τους στιγμή, δεν ξέρω αν έχει κάποιο backstory, δεν ξέρω γενικά τίποτα για αυτούς. Αυτό που ξέρω είναι ότι το κομμάτι αυτό έχει απίστευτη μελωδία, η φωνή του είναι 10/10 και βρίσκω και κοινά σημεία με το Unforgiven II ηχητικά, άρα λογικό να μου αρέσει πάρα πολύ. Το pre chorus δε μου λέει πάρα πολλά, αλλά όλο το υπόλοιπο είναι διαμάντι. Τραγούδι κατάθλιψης και αυτό, δεν μπορείς να το εξάρεις, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός του, απλά το ακούς και νιώθεις πράγματα.
Το είπα ότι είναι δύσκολο ε? Θα το σκεφτώ κι εγώ πολύ πριν ψηφίσω.
- Radiohead
- Stone Temple Pilots
0 voters
Μια χαρά το Katatonia, αλλά οι FnM είναι cheat και απαραιτήτως η ψήφος πάει εκεί!
1 Like
Βγήκε 5 χρόνια νωρίτερα 
. Ο Weiland είχε τρομερή φωνή. Τραγουδάει και στους Velvet Revolver, αν σε ενδιαφέρει.
1 Like
Έχω πει με U2 δεν τα πάω καλά και των tallica είναι άσμα οπότε εύκολη επιλογή. Ούτε poll βάζω πιστεύω συμφωνούμε. Για τα τυπικά τίμιο και το one των U2
bonus ένα κοβερ και των 2 ταυτόχρονα. Ιδιοφυές
A δηλαδή ένα χρόνο μετά το Unforgiven?
Έναν χρόνο μετά τον Ten βασικά
υπάρχουν κι άλλα αλλά αυτά τα δύο μπορούν να παίζουν και παρέα
2 Likes
Ψήφισα Blind Guardian, RAMT με πολύ μεγάλη δυσκολία (τρομερή τραγουδάρα το Freedom του George Michael ρε) και Stone Temple Pilots γιατί κρίμα να μην έχουν ψήφο.
- Fools Gold από Stone Roses
- Fools Gold από Motorpsycho
0 voters
Το Fools Gold είναι μυθικό single των Stone Roses από τότε που ήταν η πιο ανερχόμενη μπάντα της Αγγλίας, που ποτέ δε δικαίωσε τις προσδοκίες. B-side είχε το ουράνιο What The World Is Waiting For σε μια εποχή που όποιος είχε πάει στη συναυλία που έδωσαν στο Spike Island, μετά έφτιαξε συγκρότημα. Ο Liam Gallagher έχει μελετήσει και μάθει απ’ έξω (και αντιγράψει, εκεί το πήγαινα εξ’ αρχής ) τα πάντα γύρω από τον Ian Brown.
Στην απέναντι γωνία, με την μπλε στολή, το Fools Gold της μεγαλύτερης ίσως νορβηγικής μπάντας που έχει βγει ποτέ , από το Blissard του 1996 (όχι @nnnkkk, δεν το άκουσα τότε που βγήκε, αρκετά αργότερα τους έμαθα ). Σκάρτα τέσσερα λεπτά στον δίσκο, πολλές φορές πάνω από δεκαπέντε στις ζωντανές εμφανίσεις.
Διαλέγω Stone Roses προσωπικά.
2 Likes
Eskimo από Damien Rice με επική κλιμάκωση
Eskimo από Red Hot Chili Peppers που ήταν b-side του Fortune Faded! και δείχνει με πόση ευκολία έγραφαν τραγουδάρες εκείνα τα χρόνια
1 Like