προφανως και οχι αλλα οταν πριν 2 χρονια ειδαμε το ιδιο πραγμα στον ιδιο χωρο χωρις καμια σχεδον αλλαγη στο σετλιστ και χωρις ενα ΒΑΣΙΚΟ μελος στο line up της…ε τοτε ναι ειναι ασκοπο…
μακαρι να μας ερθουν ξανα με το νεο δισκο που εκτος απροοπτου θα βγει το 18 οπως μας ειπε ο λεννυ και ο μπαντμπιλ
1 Like
Γράφω εδώ γιατί μου φαίνεται ότι είναι το πιο σχετικό thread.
Μεγάλο φιάσκο η σημερινή εμφάνιση στο Βερολίνο. Το αποφάσισα τελευταία στιγμή και πήγα. Συνήθως μετανιώνω μετά από μέτριες συναυλίες, αλλά σήμερα δεν το μετάνιωσα που πήγα γιατί είναι μάλλον εμπειρία να βιώνεις πραγματικά κακή συναυλία. Πρώτη φορά για όλα…
Το πρόβλημα δεν ήταν το Βερολίνο ούτε τα 100-120 άτομα που βρέθηκαν σε αυτό το χάλια μέρος που γινόταν το live. Αυτοί είναι πάνω-κάτω όλοι οι μεταλλάδες σε αυτή την πόλη, όλοι οι μικροί χώροι για live είναι μαζεμένοι σε ακτίνα 500 μέτρων και είναι κάτι μίζερα καταγώγια, γενικά ξέρεις τι να περιμένεις.
Αλλά δεν ήξερα ότι ο Warrel Dane είναι τόσο τελειωμένος. Αυτό με σόκαρε βασικά, γιατί τον θεωρώ εξαιρετικά ταλαντούχο μουσικό και προσωπικότητα (δεν τον ξέρω και προσωπικά, κρίνω από τους στίχους του). Ο τύπος κούτσαινε, έφευγε κάθε τόσο από τη σκηνή (ανεβοκατεβαίνοντας με δυσκολία τα 2 σκαλοπάτια), φωνή δεν έβγαλε ούτε στα κομμάτια του “The year the sun died” - στα παλιότερα ήταν θλιβερός, μπέρδευε στίχους, στεκόταν στο ηχείο για να μην πέσει κλπ κλπ. Υπήρχαν φορές που αυτός είχε χυθεί στο stand του μικροφώνου και από κάπου έβγαινε φωνή και έλεγα “τι στο διάολο”, μέχρι που κατάλαβα ότι ο Budbill αναλάμβανε κάθε τόσο να τραγουδήσει από πίσω καναδυό στίχους όταν ο Dane δεν μπορούσε.
Rutledge/Budbill άψογοι, το μόνο που θα έχω να θυμάμαι έστω και σαν συναυλιακό απωθημένο, αφού Nevermore έχω δει 2 φορές παλιότερα στην Αθήνα, αλλά όταν έγινε το reunion Sanctuary ήμουν ήδη στο εξωτερικό και έχασα τις καλές εμφανίσεις. Προσπάθησαν να το σώσουν και κρίμα για τους μουσικούς - και για τους δυό νέους που έκαναν ότι μπορούσαν. Στο τέλος έφαγαν τα “Eden lies obscured” / “Soldiers of steel” / “Sanctuary” γιατί ο Warrel μάλλον είχε φτάσει στο τέλος της αντοχής του, είπε με το ζόρι το “Taste revenge” και καληνύχτα. Συνολικά 1 ώρα και 10 λεπτά.
Τι να πω. Διάβασα όσα έγραψε ο αγαπητός Red Viper παραπάνω και ήμουν προετοιμασμένος για μία OK συναυλία - τίποτα φοβερό - αλλά όχι κι αυτό το χάλι μετά από μία βδομάδα. Ο Warrel είπε κάποια στιγμή “sorry guys, I’m a bit sick tonight but I will try to kick ass for you”, αλλά τι “sick”, ο τύπος ήταν σαν ετοιμοθάνατος… Καλή ανάρρωση, ειλικρινά…
2 Likes
πολύ κρίμα για την ξενέρα σου
Μάλλον έτυχε και ήταν τόσο αποκαρδιωτικός . Δεν πήγα στο gagarin αλλά εδώ τα παιδιά & στην ανταπόκριση έκαναν λόγο για αξιοπρεπή (έστω) εμφάνιση
εδώ κάπου μπερδεύτηκα. Δλδ ολόκληρο Βερολίνο δεν έχει “μεταλ πυρήνα” ;;;
1 Like
Εγώ πιστεύω ότι ήταν ή πραγματικά άρρωστος ή τελείως κομμάτια.
Για το Βερολίνο ξέρω, οι περισσότεροι δε θα το πιστέψουν. Μιλάμε για πόλη με πληθυσμό πάνω-κάτω σαν της Αθήνας. Το μέρος είναι τελείως αντί-metal, βασικά όχι “αντί”, κανείς δε θα σε κοιτάξει περίεργα αν φοράς π.χ. μια μπλούζα metal συγκροτήματος. Απλώς αυτή η μουσική δεν υπάρχει σε αυτή την πόλη.
Αν υπάρχουν κάποιοι “πυρήνες metal”, αυτοί βρίσκονται στην πολιτισμένη δυτική Γερμανία, όχι σε αυτό το μπουρδέλο. 
Μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν δημιουργήθηκαν οι οπαδοί αυτής της μουσικής (70s / 80s), το Βερολίνο ήταν το μισό στο ανατολικό μπλοκ και το άλλο μισό ήταν σαν ένα “ελεύθερο-αλλά-αποκλεισμένο” μπλοκ που ανέπτυξε άλλα ένστικτα, δηλαδή electro, punk κλπ. Εγώ μουσικά και κοινωνικά απεχθάνομαι το Βερολίνο, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα… Το μόνο καλό είναι ότι δε χρειάζεται να μιλάς γερμανικά για να βρεις δουλειά, αλλά κι αυτό είναι άλλη κουβέντα… 
Το κούρασα πάλι, ενώ ήθελα αρχικά να γράψω μόνο για το σοκ που υπέστην με την παρουσία του Warrel Dane. Το συμπέρασμα είναι ότι στο Βερολίνο δεν υπάρχει metal.
4 Likes
όχι ρε συ τι κούρασες και βλακείες, αφού εγώ σε ρώτησα κι ευχαριστώ για την απάντηση
όντως , ίσως να ήταν άρρωστος . Ήσουν άτυχος , ξενέρα
3 Likes
Σπουδαιο το Βερολινο, το συμπαθησα ακομα περισσοτερο απο τις περιγραφες σου!
1 Like
Θυμαμαι κ γω οταν ειχα ερθει οτι δεν πρεπει να χα δει πανω απο 3 μεταλλαδες αν κ το χα περπατησει αρκετα. Δυστυχως αυτο με τον Ντεην ειναι κλασικο. Παντα πονταρεις στην κατασταση του. Το παραδοξο ειναι οτι μερικα απο τα καλυτερα περφορμανς του τα χει κανει κομματια. Πολυ αστατος συναισθηματικα με οτι απς κ νταουνς συνεπαγεται αυτο