Ολοι γνωριζουμε/λεμε οτι ειναι απο τους πιο αδυναμους δισκους τους.Και γω συμφωνω.Ομως εδω μεσα παιζει το Morphine Child,ενα απο 5-10 αγαπημενα μου τραγουδια απο δαυτους.Μιλαμε για ΥΜΝΟ.Δεκα λεπτα που πινονται μονορουφι θελοντας κι αλλο.Πιθανοτατα την τελευταια ωρα να ακουω μονο αυτο αφου το εβαλα να παιξει 4-5 φορες συνεχομενα.
σιγά που είναι αδύναμος δίσκος. δηλαδή, αυτό το surrender ας πούμε. με αυτό το τελείωμα, μουσικά και στιχουργικά. ή το back to a reason. με εκείνον τον τελευταίο στίχο που τραγούδησε ποτέ ο Οliva για τους Savatage. θα βάλω τα κλάματα βραδιάτικα γαμώ.
Χωρις να ειναι αδυναμος δισκος το Poets σιγουρα χανει εμφανως σε σχεση με τα υπολοιπα 10 επη (βγαζω εκτος το συμπαθητικο fight for the rock)
Αυτο που με χαλουσε παντα στο Poets ειναι η πολυ μετρια παραγωγη, πολυ loudness που δε ταιριαζει καθολου στους Savatage
bump και απο μενα γιατι απλα ειναι savatage και το αξιζουν να ειναι το θρεντ επανω.
οπως εχω γραψει και καπου αλλου αν ημουν σε κανενα ξερονησι στου devils mother
και μου ελεγαν διαλεξε δισκογραφια απο ΕΝΑ μονο γκρουπ να ακους εκει
SAVATAGE θα διαλεγα.(και ακουω πολλα και διαφορα πραγματα).
Ή απλά βρέθηκε ένας μαλάκας κάπου στον δρόμο κάποτε. Τόσο απλά.
Η ουσία είναι ότι θα μπορούσε να έχει κάνει τόσα πολλά ακόμα, θα υπήρχαν ακόμα 'Tage, ο χοντρός ίσως να μην είχε πάρει ποτέ την κάτω βόλτα, ίσως να τους είχαμε δει κιόλας.