πάτε καλά μωρέ τώρα?? γίναμε τώρα ειδικοί όλοι…χωρίς τον Jabs δεν θα είχα γίνει γνωστοί όπως και δεν ήταν παρά μόνο στην Ιαπωνία…
απλό και κατανοητό είναι.
ο μέγιστος Uli τους άφησε στα κρύα του λουτρού τότε και βρήκαν με odition ανάμεσα σε 160 κιθαρίστες τον Matthias…
με αυτόν έκαναν το μπαμ,με αυτόν γέμισαν στάδια,με αυτόν έγιναν γνωστοί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης…
αυτό έγραψε η ιστορία…
Το οτι εγιναν δημοφιλεστεροι μ’αυτον δεν σημαινει οτι δεν θα τους ξεραμε, συνελθε λιγο. Εκτος κι αν θεωρεις οτι ξερουμε μονο τα 10-15 πιο γνωστα συγκροτηματα της εποχης. Εδω ειναι γνωστα γκρουπ οπως οι Vanilla Fudge με 3 δισκους, οι Mountain, Boston, Free με 4, δεν θα΄ταν γνωστοι οι Scorpions με 5 και με δυο guitar heros στις ταξεις τους?
Επισης, το οτι επιλεχθηκε αναμεσα απο 160 ατομα εμενα τουλαχιστον δεν μου λεει τιποτα. Μπορει να μην επελεξαν τον καλυτερο, αλλα αυτον που ταιριαζε στο υφος που ηθελαν να δωσουν.
ακριβώς…
τη δεκαετία του 70 δεν τους ήξερε ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν εδώ…
Ε μη νομιζεις οτι ξεραμε και πολλους πολλους τοτε…
μάλλον θα ήταν κάτι συμπαθητικοί γερμανοί rockers παρά τα μεγαθήρια που είναι τώρα…
Καλά αυτό δε λέει τίποτα. Το '70 εδώ κανείς δεν ήξερε τίποτα…ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!
Ελπίζω να είμαι on-topic μιας και έχασα λίγο τη συνέχεια.
Οι Scorpions θα γινόντουσαν γνωστοί και χωρίς τον Jabs για δύο λόγους:
- Οι δίσκοι με τον Roth είναι διαμάντια. Και μπορεί στα 70’s να μην ήταν No.1, όμως αν υποθέσουμε ότι με τη φυγή του Roth διαλύονταν, σίγουρα θα υπήρχε αναγνώρισή τους “μετά θάνατον” ως μεγάλου γκρουπ.
- Και κάποιον άλλο να είχαν πάρει στη θέση του Jabs, λογικά στα 80’s πάλι την ίδια πορεία θα είχαν. Ούτως ή άλλως ο Jabs δεν έγραφε σχεδόν τίποτα.
Από την άλλη πάντως, μπορεί ο Jabs να μην είναι κανένας Θεός-μεταξύ μας είναι και λίγο ποζέρι-όμως τα solo του και οι δισολίες με τον Rudy και γενικά ο ήχος σε πολλά κομμάτια είναι πολύ δύσκολο να αναπαραχθούν…πιστεύω. (βλ. Εναρκτήριο solo στο “No One Like You”).
συμφωνώ στο 2ο μέρος του post σου…αλλά αυτά περνάνε έτσι,δεν τους δίνει κανείς σημασία…και μερικά solo του Matt είναι απίστευτα…βλέπε coming home…
Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε… :?
Αυτοί που προτιμούν '70s θεωρούν τον Roth θεό και τον Jabs κουλό ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο… Πάντα αυτό θα πιστεύουν…
Όσοι προτιμάμε '80s, ε εντάξει τον Roth τον σεβόμαστε (και ας έχει ακόμα αυτό το άθλιο χίππικο στυλ), αλλά ο Jabs έχει παίξει riffs και solos που στιγμάτισαν ολόκληρη μουσική σκηνή … και τις καρδιές μας… 8)
αθλιο χιππικο… θα σου λεγα τπτ αλλα αστο…
βασικα καλιυτερα χιππης παρα δερματινη αδερφη…
ο Jabs ειναι κουλος! απλα!
αν δεν ειχε παιξει στους scorpions ουτε η μανα του δεν θα τον ηξερε…
κ περα απο αυτο πεσ μου εναν που επιρεασε…
ρε ο Roth ειναι μουσικος ειναι ποιητης ειναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ κατι που ποτε δεν ηταν ο Jabs…
κ μην μου λετε για τα σολο του… γιατι ο Roth εφερε σεισμο(Earthquake)…
[quote=“bluezlick”]
αθλιο χιππικο… θα σου λεγα τπτ αλλα αστο…
βασικα καλιυτερα χιππης παρα δερματινη αδερφη…
ο Jabs ειναι κουλος! απλα!
αν δεν ειχε παιξει στους scorpions ουτε η μανα του δεν θα τον ηξερε…
κ περα απο αυτο πεσ μου εναν που επιρεασε…
ρε ο Roth ειναι μουσικος ειναι ποιητης ειναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ κατι που ποτε δεν ηταν ο Jabs…
κ μην μου λετε για τα σολο του… γιατι ο Roth εφερε σεισμο(Earthquake)…[/quote]
Αφού θίχτηκες μάλλον χίππης θα είσαι και εσύ… :twisted:
Δεν ήξερα ότι υπάρχετε ακόμα…
Άκου τον μουσικό και ποιητή σου και άσε εμένα να ασχολούμαι με τον Jabs και τα δερμάτινά του…
Καλά ΡΕ, συγκρίνεις τους άπλυτους χίππιδες με τα χαϊμαλιά, με τους hard-rockers / metalheads και τα δερμάτινά τους;
Γελάσαμε και σήμερα 8) 8) 8)
Κουλός ο Jabs, αλλά το No one like you (τυχαίο παράδειγμα) ούτε στον ύπνο του ο Roth δεν γράφει… :twisted:
Δεν θέλουμε ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, τύπους που να riffάρουν και να σολάρουν θέλουμε…
βασικά scorpions= Meine,Schenker,M.Schenker,Roth,Jabs κλπ κλπ…
αυτά πέρι εγώ προτιμώ την τάδε περίοδο και την άλλη ήταν κουλοί τα θεωρώ ανούσια και γραφικά…
δεν γίνεται να σου άρεσαν τα 70’s και άρα το steamrock fever,robot man,he’s a woman she’s a man τα οποία μοιάζουν με 80’s style…το hit, still loving you γράφτηκε από τα 70’s και αν έβγαζαν γύρω στο 85 το born to touch your feelings κάπως έτσι θα ακουγόταν…
Συμφωνω με τον maiden. Καλος ο roth(μπορει και καλυτερος απ’τον jabs) αλλα σαν στυλ ο jabs μου αρεσει περισσοτερο απ’τον roth.
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧ ΕΛΙΩΣΑ
Ειμαι μεγαλος φαν του Roth, τον θεωρω τον καλυτερο κιθαριστα που εχω ακουσει ποτε, ο τυπος ειναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ. Εχει γραψει και τραγουδια απιστευτης πορωσης που σε κανουν να χτυπιεσαι π.χ. Virgin Killer, Dark Lady, Polar Nights (αυτο για οσους λενε οτι δεν εχει γραψει δυνατα τραγουδια και ειναι (οπως No One Like Υou το οποιο δεν ειναι συνθεση του Jabs). Δεν εχω τιποτα με τον Jabs μια χαρα εκανε και κανει τη δουλεια του στους Scorpions, ειναι τεραστιο κομματι της ιστοριας της μπαντας. Σε σχεση με τον Roth ειναι σκαλες πιο πισω, αλλα καλα Leads εχει, στα σολο δεν ειναι τιποτα τρομερο αλλα δεν με χαλαει, εξαλου αλλοι οι Scorpions με Roth και αλλοι με Jabs.
Τωρα αυτο ειναι επιχειρημα??? :?
Δεν είπε κανένας ότι ο Jabs “έγραψε” το No One Like You σαν σύνθεση…
Η εισαγωγή και το solo όμως είναι δικά του και trademarks εκείνης της δεκαετίας!
Τέτοια θεϊκή εισαγωγή, υποκειμενικά μιλώντας, μόνο από Guns N’ Roses έχω ακούσει αν και έχω εκατοντάδες hard rock δίσκους, δηλαδή χιλιάδες hard rock κομμάτια…
Sorry, αλλά ο Roth δεν έχει παίξει τέτοιο εκθαμβωτικό riff…
Το Dark Lady είναι όντως κομματάρα! Τα Virgin Killer και Polar Nights είναι από τα λίγα Scorpions tracks που με κουράζουν… Είναι τόοοοοσο '70s για 'μένα…
Τωρα αυτο ειναι επιχειρημα??? :?[/quote]
Απλά απάντησα στο “επιχείρημα” του bluezlick: “…βασικα καλιυτερα χιππης παρα δερματινη αδερφη…”
μην ξεχνάμε ότι σχεδόν όλα τα solo είναι γραμμένα από τον Matthias…
μπορεί τεχνικά να μην προσεγγίζει Uli ούτε σε συναίσθημα,αλλά δένουν άψογα με το κομμάτι…δεν υπάρχει βαρετό solo scorpions…
εκει ειναι η διαφορα μας…
για μενα τα αλλα ειναι πολυ 80s…
k οπως ειπες ναι υπαρχουμε! ελα αμα θες να κανουμε ομαδικο χιππικο ερωτα 
πειτε μου ενα προσωπικο του Jabs που να αλαξε κ να επηρεασε τοσο την μουσικη των 80s k να δημιουργησε ενα ολοκληρο κιθαριστικο κινημα?
δεν εξετάζουμε ατομικά τους δύο κιθαρίστες…εκεί δε χωράει σύγκριση…
αλλά τη χημεία με τους υπόλοιπους και την προσφορά τους στο group…
εκει ειναι η διαφορα μας…
για μενα τα αλλα ειναι πολυ 80s…[/quote]
Πράγματι εκεί είναι η διαφορά μας…
Καλό μου ακούγεται!!! 
:lol: :lol: :lol:
Ο Roth έχει επηρέασει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, αλλά όχι τόσο την hard rock / heavy metal σκήνή των '80s, κατά τη γνώμη μου. Εξηγούμαι: Άπειρα '80s groups έχουν επηρεαστεί από τους πρώιμους Scorpions, όχι όμως λόγω παιξίματος του Roth, αλλά, γενικότερα, λόγω των συνθέσεων. Όπως, υποθέτω, έχεις ασχοληθεί εκτεταμένα με τα '70s, επέτρεψέ μου να έχω ασχοληθεί αναλόγως διεξοδικά με τα '80s. Δεν έχω ακούσει επηροές από “Evening Wind”, “Sun in My Hand”,“Hell Cat”, “Polar Nights” και “Yellow Raven” π.χ.
Αντιθέτως, κομμάτια σαν τα “Fly People Fly”, “This Is My Song”, “Far Away”, “In Trance”, “Top of the Bill”, “Living & Dying” , “Robot Man”, “He’s a Woman ? She’s a Man”, “Born to Touch Your Feelings”, “Steamrock Fever” και “We’ll Burn the Sky” (α ρε μέγιστε Rudolf!) είναι αυτά που τα στιγμάτισαν…
Τα αθάνατα refrains, οι πιασάρικες μελωδίες, τα ποζεράδικα solos και τα αιχμηρά riffs του Rudolf και του Matthias (όλα όσα λατρεύουμε στα '80s δηλαδή) έφτιαξαν σχολή…
Ο Roth επηρέασε περισσότερο μουσικούς που παρουσίασαν δουλειές στα '90s…
Ούτως ή άλλως στα '90s είχαμε επιστροφή του ήχου των '70s (δυστυχώς για κάποιους, ευτυχώς για άλλους).
Vevaiws! Alla ton manager aytoi ton proslamvanoun ka iton plirwnoun! Gavoi einai??? To Eye to Eye exei poly kales idees, wraious stixous alla h paragwgh paraeinai pop.[/quote]
Συμφωνώ! Καλύτερα να κρατούσαν τον τωρινό μάνατζερ τους σαν τον δικηγόρο τους απλά, σαν μάνατζερ τον θεωρώ απαράδεκτο?
Όσο για το Eye2Eye συμφωνώ και πάλι, απλά είπα ότι μου αρέσει, ξέρεις δεν είναι χαρντ ροκ αλλά μου αρέσει.
Μία ερώτηση: τους Σκόρπιονς από ποιο τραγούδι τους γνώρισες? Ποιο ήταν το πρώτο κομμάτι τους που άκουσες? Απάντα όμως ειλικρινά… Όσο για τη «μετριότητα» που λες, 40.000 κόσμος πέρυσι και φέτος στο Καραϊσκάκη προφανώς είχε άλλη γνώμη. Δεν τα λέω εγώ αυτά, τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Αλλά γούστα είναι αυτά. Και σε κάποιον από δω μπορεί να αρέσουν οι Celtic Frost, εμένα όχι.
:lol:
Όσο για τον Jabs θα διαφωνήσω γιατί όπως είπες «?ο ήχος σε πολλά κομμάτια είναι πολύ δύσκολο να αναπαραχθούν?». Και θέλω να μου βρείτε έναν που να παίζει το σόλο του Blackout σωστά, όπως πολύ καλά είχε παρατηρήσει ένας φίλος… Και όταν είσαι σε μια μπάντα δεν σου λένε τα άλλα μέλη «παίξε έτσι και αυτές τις νότες ακριβώς, και με αυτόν ακριβώς το ρυθμό το τάδε κομμάτι?»Μόνος ο κάθε καλλιτέχνης βάζει τη φαντασία του και τη δημιουργικότητά του, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει ότι επειδή δεν γράφει στο booklet το όνομά του, δεν έγραψε/έκανε τίποτα.
Σωστός
Ακριβώς! Το θεωρώ χαζό να συγκρίνεις δύο κιθαρίστας με τόσο διαφορετικό στυλ
Bluezlick, αφού θεωρείς τον Jabs κουλό, άντε παίξε ότι παίζει, γιατί για να κρίνεις πρέπει να έχεις γνώση πάνω στο αντικείμενο. Το ότι ακούμε μουσική ροκ και μεταλ και έχουμε 200 ή 1200 δίσκους δεν σημαίνει ότι μπορούμε να κρίνουμε τα πάντα. Αν ξέρεις και παίζεις κιθάρα και είσαι καλύτερος από τον Jabs μπράβο σου, αλλά αν ισχύει το αντίθετο τότε μην μιλάς για «αδελφίστικα» και «κουλά» παραέξω, γιατί μόνο μπράβο δεν θα σου πουν?
Αυτά που λεώ μην τα πα΄ρεις στραβά, ούτε σαν επίθεση. Πιστεύω λέω κάτι απολύτως λογικό