Πωωω ναι. Το μεγαλυτερο guilty pleasure μου το Savage Amusement, τρελα εμπορικος τυρο 80ς-radio friendly rock, αλλα εχει κατι catchy κομματαρες μεσα αλλο πραμα.
Εγω τους χωριζω σε 3 περιοδους. Η 1η ειναι μεχρι το Taken, που καθαρα καλλιτεχνικα ειναι απλα αλλο επιπεδο, μετα τα 80ς οπου εγραψαν τους σουπερ εμπορικους hard rock υμνους τους, και η τριτη απο το Crazy World και κατω που οκ εχει πεσει η ποιοτητα αλλα υπαρχουν πολλα διαμαντια εκει μεσα (Face the Heat τρομερη δισκαρα πχ και το Crazy World φυσικα, αν και απο πλευρας υφους και χαρακτηρα θα το εβαζα στην 80ς περιοδο τους και ας βγηκε to 90).
Yellow Raven εγραψα εγω πιο πανω ρε, απο τα αγαπημενα μου τραγουδια γενικα, το ριφφ στο outro με ανατριχιαζει ακομα μετα απο 1 δισεκατομμυριο ακροασεις.
Σορρυ, δεν το είδα! Επίσης, να πω ότι το Crazy World είναι στην 80’s πλευρά της δισκογραφικής όχι μόνο για το στυλ, αλλά κι επειδή ήταν το τελευταίο με τον καλύτερο μπασίστα τους, τον Francis Buchholz, που ήταν από το Fly to the Rainbow (σ’ όλα τα καλούδια μέσα, δλδ).
ποτε δεν ειναι αργα
και προσωπικα μου ειναι δυσκολο να ειμαι υποκειμενικος και να σου προτεινω καποιους δισκους αναφορας,πιστευω οτι αν σε τραβανε σαν μπαντα κανε μια περασια την δισκογραφια και παρελειψε τα γνωστα,εχουν ομορφα διαμαντακια,που δεν ειναι καν στα best of πχ,οπως συμβαινει με ολους τους δεινοσαυρους,αυτο παρατηρω εδω και χρονια ανατρεχοντας σε δισκογραφιες σε μπαντες με πολλα ενσημα,παντα ψαρευω διαμαντακια που δεν ειναι καν essential…
Κι εγώ, όπως και ο @generationx θα πω να ξεκινήσεις χρονολογικά, αλλά από το δεύτερο (Fly to the Rainbow). Το ντεμπούτο προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικό, αλλά μάλλον δεν είναι ενδεικτικό. Θα μου πεις, τόσα άλμπουμ, τι να πρωτο-ακούσεις;
Απάντηση: την καλύτερη συλλογή για τους Scorpions στα 70’s
Animal magnetism και ομωνυμο,παλετα τριπλετα κιθαριες και bonus το εκτος δισκου(μετεπειτα αν δε κανω λαθος κυκλοφορησε σε μια συλλογη),hey you ,με schenker στα lead φωνητικα(ασυνηθιστο και συναμα ενδιαφερον)
Lovedrive ισως το πιο κοντινο προς το μεταλ αλμπουμ τους, το αγαπαω.
China White τεραστια κομματαρα εννοειται.
Το παρακατω ειναι απο τα κομματια που η εκτελεση στο λαηβ ειναι καλυτερη απο τον δισκο, δεν ξερω γιατι, το ελαφρως πιο γρηγορο τεμπο, η ενεργεια, για εμενα ειναι απλα καλυτερο. World Wide Live απο τα καλυτερα live album ever κατα την ταπεινη μου αποψη btw.
Το Make it Real ήταν το πρώτο σόλο που έμαθα στην κιθάρα (το μακρινό 2008!) κι ένιωθα λες κι είχα βγάλει άλμπουμ από την περηφάνεια…
Προσωπικά, το Savage Amusement το βρίσκω εξαιρετικά εθιστικό, με καταπληκτικά radio friendly rock χιτακια (Dont Stop at the Top, Passion Rules the Game, Rhythm of Love), ένα πιο τραχύ κομματάκι έτσι για το γκάζι (We let it rock… You let it Roll) και καψουρομπαλάντες για να γεμίσουν τα κενά… Από τα πιο εμπορικά τους, αλλά ταυτόχρονα έχει μερικά από τα σπουδαιότερα κομμάτια των '80s. Κρίμα που δεν μνημονεύεται παραπάνω
Και εγώ δεν έχω ακούσει πλήρη δισκογραφία, αλλά τα in trance, blackout, lovedrive, animal magnetism είναι δισκαρες, με προσωπικό αγαπημένο το lovedrive από αυτά τα τέσσερα.
Και το pure instict επίσης αγαπημένο στα όρια του guilty pleasure αφού πολλοί το κράζουν σαν άκρως εμπορικό αλλά ποιος νοιάζεται έχει κομματαρες- μου το ειχε γράψει κολλητός φίλος στην τρυφερή ηλικία των 15 (το '97) όταν ήταν τελείως φρέσκο και ακόμα την έχω την κασέτα
Από κομμάτια για να είμαι και on topic, in trance, hey you, the zoo, loving you sunday morning, when the smoke is going down*, still loving you κάποια από τα πολύ αγαπημένα
Το αστείο με αυτό το κομμάτι είναι πως το έμαθα από κασέτα της μάνας μου η οποία στα νιάτα της άκουγε και λίγο ροκ
Το μνημονευσα πιο πανω ρε, τρελο guilty pleasure το Savage Amusement, τυρενια 80ιλα, πιο ποπ-ροκ παρα χαρντ ροκ αλλα με πολυ catchy κομματαρες μεσα, το αγαπαω επισης.
yeap 
