Το Chaos A.D. ήταν το πρώτο σιντι ‘ακραίου’ μεταλ που πήρα, δηλαδή οτιδήποτε που να ήταν πιο ζόρικο από μειντεν, μεταλλικα και μοτορχεντ. Δεν μπόρεσα να το αντέξω με τη μία, αλλά λίγο καιρό μετά που το ξανάπιασα ένιωθα κάτοικος αμαζονίου.
Τι να πεις για το δίσκο, τα έχει όλα. Τζαμπνταφακαπ, φακσιταπ, ουν ντος τρες κουατρος, α γουονα σι δις πλεις μουβιν κι αντίο ζωή. Είναι αδιανόητο το γκρουβ και το ατιτιουντ που υπάρχει εκεί μέσα. Όποτε ακούω λαιβ κομμάτι από αυτό το δίσκο -κι ευτυχώς τα έχω ακούσει σχεδόν όλα- είτε από τους τωρινούς σεπουλτουρα είτε από τα αδέρφια, απλά παλιμπαιδίζω.
Με αυτό είχα φάει τρελή φρίκη, γιατί είχα φύγει από το δωμάτιο νομίζοντας ότι έχει τελειώσει το σιντι κι έψαχνα να δω ποιος μπήκε μέσα στο σπίτι.
Αργότερα βέβαια κατέληξα ότι ο καλύτερός τους δίσκος είναι το Beneath The Remains. Η μπάντα είναι τσιτωμένη όσο ποτέ, απλά εκείνη την περίοδο είχε και την απαιτούμενη εμπειρία για το πώς να αποδώσει ηχητικά τη δυναμική της. Πόσες φορές έχει παιχτεί το Inner Self στο γουοκμαν στο δρόμο για φροντιστήρια τραγουδώντας Walking these dirty streets with hate in my mind (λες και μεγάλωσα σε κανένα γκετο). Primitive Future, Slaves Of Pain, Mass Hypnosis, το ομώνυμο με το αυτό το καγκουροσαϊκεντελε κόψιμο που σε στέλνει αδιάβαστο, ένας καταιγισμός ιδεών, ριφς και εκπληκτικού παιξίματος στα ντραμς σε όλα τα κομμάτια.
Είναι η μετάβαση από τη ζούγκλα στην πόλη και από το ‘κοπανάμε όλοι μαζί’ σε πιο ‘μουσικές’ φόρμες. Αισθητικά, αλλά και μουσικά, το συγκρότημα βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ θρας και ντεθ όπως ειπώθηκε, άλλωστε η μισή ντεθ σκηνή της φλόριντα κάνει δεύτερα φωνητικά στο Stronger Than Hate, και ενώ παρέμειναν για τις ηχογραφήσεις στη Βραζιλία έφεραν εκεί τον Σκοτ Μπερνς να κάνει κουμάντο. Γενικά ό,τι έχει να κάνει με αυτό το δίσκο είναι μια τέλεια ισορροπία μεταξύ των πρώιμων φασαριόζων και των μετέπειτα βετεράνων.
Και για απόδοση στα λαιβ της εποχής τα είπανε οι προηγούμενοι, χαρακτηριστικό δείγμα είναι το λαιβ στο[U] Dynamo 1990[/U], σκέτη τρουίλα από την αρχή μέχρι το τέλος. Κι αυτή η κραυγή που βγάζει ο Κισσερ δίπλα στην κάμερα στο 6.22 πριν την αλλαγή στο Inner Self, θες να τον κάνεις μια ιδρωμένη αγκαλιά και να τον πάρεις μαζί σου στο πιτ.
Γενικά μεγάλη κάβλα οι σεπουλτουρα, μια από τις πιο ζωντανές συναυλιακές μου μνήμες είναι από τη συναυλία του 2004 στο Ρόδον τον Ιγκορ με τα κομμένα γάντια να παίζει το Propaganda μέσα από στρομπο και το ξύλο που έπεφτε μέχρι τα μπαρ.
Είμαι ψημένος ακόμα και για παρωχημένο ριγιουνιον με μπυροκοιλιές και σάπια δόντια.
Δεν εχω ακουσει με προσοχη και αναλυτικο λιωσιμο το Bestial Devastation split και το Morbid Visions, ασε που εχω κατι χρονια να τα ακουσω γενικα, αλλα θυμαμαι οτι δεν μου φανοντουσαν κατι ιδιαιτερο. Το Schizophrenia τους ανεβαζει επιπεδο και ειναι πολυ καλος δισκος, αλλα το μεγαλο μπαμ εγινε με το Beneath The Remains, το οποιο θεωρω ως τον καλυτερο δισκο τους. Κομματαρες, παθος, λυσσα για την ακριβεια απο την μπαντα και το αποτελεσμα ειναι ο δισκος να δαγκωνει. Απο τους καλυτερους thrash δισκους ever, καλη παραγωγη και πλεον η μπαντα ξεφευγει απο το underground και κανει το ονομα της γνωστο σε ολο τον metal κοσμο. Το Arise ειναι η φυσικη εξελιξη του Beneath The Remains και ο δευτερος καλυτερος τους δισκος για εμενα. Η μπαντα ειναι σε εκπληκτικη φορμα και συνθετικα και παικτικα τα δινουν ολα. Το Chaos A.D. ειναι ο τριτος καλυτερος δισκος τους, αρκετα πιο χαμηλα ομως απο τα 2 προηγουμενα. Καποτε το θεωρουσα υπευθυνο για το nu metal που ξεπηδησε στα 90’s και το εκραζα ως ενα βαθμο, αλλα ειναι ενας μοντερνος δισκος thrash-groove metal, πολυ καλος με ωραια κομματια, δυναμικες. Το Roots ειναι το βημα παραπερα προς αυτη την κατευθυνση, καπου ομως εκει το παρακαναν πιστευω…
Αυτοι οι 2 δισκοι ειναι πολυ κοντα και αναλογα τα γουστα του καθενος αλλαζει αυτο το ενα κλικ. Αλλα και στους 2 μιλαμε για μια μπαντα σε τρελη φορμα, με συνθετικη εμπνευση, τσαμπουκα και κομματια που σκοτωνουν.
Πιστευω οτι ειμαι απο τους λιγους που γουσταρει [B][B][U]και[/U][/B][/B] Green εποχη.Το εξωφυλλο σκιζει και ο δισκος,αν συνεχισουν στην πορεια του προηγουμενου,θα σκιζει επισης.
Double post αλλα εσκασε το πρωτο single The Age Of The Atheist.
Πολυ ελπιδοφορο!Καραμεταλ του κερατα με υπερβαρο παραμορφωμενο μπασο και τον πιτσιρικα στα τυμπανα να δειχνει την αξια του,μας ειχε δωσει μια προγευση στα live βεβαια.Αντε κυκλοφορηστε το να γουσταρουμε!
