Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν… δεν ξέρω πόσοι ακόμα ενδιαφέρονται για τους Seps, πόσο μάλλον χωρίς κανένα από τα αδέρφια στην ομάδα, αλλά ήρθα για να εκφ΄ρασω τον ενθουσιασμό μου για τους Sepultura του 2014, ύστερα και από τον όλεθρο που πρόσφεραν και είχα την ευτυχία να βιώσω στο Βερολίνο την προηγούμενη Πέμπτη.
Ξεκινάμε από τα βασικά και το setlist :
Trauma of War
The Vatican
Kairos
Propaganda
Impending Doom
Manipulation of Tragedy
Convicted in Life
Dusted
The Age of the Atheist
Dead Embryonic Cells
The Hunt (New Model Army cover)
Spectrum
Da Lama ao Caos (Nação Zumbi cover)
Inner Self
Territory
Refuse/Resist
Arise
Ratamahatta
Roots Bloody Roots
Nαι οκ, ξέρω… πολλά από το νέο άλμπουμ, γενικά υπερτερούν τα κομμάτια της Green εποχής. Αλλά αυτό το πράγμα που είδα αυτό που βίωσα δεν περιγράφεται. Δε ξερω γενικά οι Γερμανοί τι φάση οπαδοί είναι, αλλά και σε συνδυασμό με την εμφάνιση της μπάντας έσπασαν τα πάντα.
Όσον αφορά τους Seps, τεράστια απόδοση. Green γίγαντας, Paulo Jr. και Kisser αλανθαστοι, μα η αποκάλυψη ηταν drummer. Πιτσιρικάς, 22 ετών, καυλωμένος, τρελός παίχτης πήρε από το χεράκι τους υπόλοιπους και τους ανεβασε 10 επιπεδα. Τέτοιο σφυροκόπημα σε drums δεν εχω ξαναδει. ΟΛΕΘΡΟΣ απλά. Mε τελείως death metal αισθητική.
Βέβαια είναι και ο τελευταίος δίσκος φανταστικός, οπότε και τα νεα τραγούδια υποστήριξαν σημαντικά την απόδοση της μπάντας, αλλά και το ανάποδο. Και επιτέλους, τα Refuse/Resist και Τerritory επέστρεψαν στις γνωστές τους ταχυτητες. A, ναι και The Hunt, η έκπληξη της βραδιάς.
Γεινικότερα τώρα όσον αφορά το ζήτημα Seps v. 2014 και Soulfly/Cavalera Conspiracy. Aφενός με την εισαγωγή στο Propaganda και τα λόγια του Derrick Green, το reunion φανταζει πλεον απλά αδύνατο. Aφετέρου όσο οι Cavalera βγάζουν αυτα που βγάζουν, και οι Seps v. 2014 έχουν βγάλει στη σειρά δυο δισκάρες, ε προσωπικά πλέον η επιλογή έχει ήδη γίνει.
Το παρελθόν υπάρχει εκεί, τιτανοτεράστιο στο πανθεον που του αξίζει. Οι Seps v. 2014 αξίζουν όμως την ευκαιρία τους. Εμένα με έχουν κερδίσει απόλυτα.