Σωστά σωστά. Επιβεβαιώνω, έβαλα να ακούσω στρίμιν αλλά στο 2ο λεπτό με διέκοψε το γκολ του ΠΑΟΚ, ο σκύλος που γάβγιζε από απέναντι, και οι γείτονες που τσακώνονταν. Μάπα, μεγάλη μάπα, το χειρότερο της 10ετίας, τεσπά, εγώ όμως το άκουσα σωστά οπότε δε βαριέσαι. Και πάνω απόλα δε το λέω τυχαία, και το σχόλιό μου έχει να προσθέσει κάτι σαν το δικό σου. Συγχαρητήρια :):!:
Έχεις δίκιο,κουταμάρες λέω. Εϊμαστε σε θέση να κατανοούμε απολύτως κάτι το οποίο ακούμε, έχοντας ρίξει 4-5 αυτιές. Δεν χρειάζεται παραπάνω, έχει κι άλλα folders ο σκληρός, πότε θα προλάβουμε να ακούσουμε όλα τα υπόλοιπα που έχουμε στριμώξει εκεί μέσα.
Κοιτα να δεις, σωστα ολα αυτα. Πολλες οι κυκλοφοριες και λιγος ο χρονος οποτε επιλεγεις ή να ακους λιγοτερα αλμπουμ αλλα πιο επισταμενα ή να τα ακους ολα πιο γρηγορα και επιφανειακα για μεγαλυτερο πληθος ακουσματων. Στην δευτερη περιπτωση ομως ειναι λιγο τραβηγμενη η αποψη ‘‘απογοητευση της χρονιας’’. Υπαρχουν δισκοι που σε πιανουν απο τα μουτρα με την μια και αλλοι που χρειαζονται χρονο για να ωριμασουν μεσα σου και να τους κατανοησεις σε βαθος…
λοιπον μετα απο αρκετες ακροασεις του δισκου για μενα το χασε ο Serj δυστηχως.το Elect the Dead παλευοταν καπως, αυτο οχι εχει ξεφυγει τελειως απο soad.
ο δισκος δε μου αρεσει καθολου μουσικα.
να πω οτι με system καιγομουνα και καιγομαι ακομα και τωρα.
scars on broadway μαρεσουν πολυ επισης.
υγ. αναμενουμαι καινουργιο scars λοιπον.
ετσι κ αλλιως ο serj ειχε δηλωσει αρκετες φορες οτι θελει να πειραμτιστει σε νεα στυλ μουσικης. ποτε δν ειπε οτι σταματαει απο τους system για να κανει παρομοια projects. οποτε να τα συγκρινουμε με soad ειναι λιγο ατοπο.
οι scars ειναι αρκετα πιο κοντα σε soad. ειδικα καποια τραγουδια οπως το they say, το fucking κ καποια αλλα. αλλα κ γι αυτους καλυτερα ας μν μπαινουμε συνεχεια στο τριπακι να τους συγκρινουμε με system.
Παρτε το χαμπαρι, αλλο System Of A Down, αλλο Serj Tankian solo… Διαφορετικη ταυτοτητα, διαφορετικοι στοχοι και ο ενας μονο συνθετης των System, μην τα συγχεετε. Ακομα δεν το εχω ακουσει, θα γινει συντομα.
Το άκουσα και εγώ πρόσφατα και μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα αρκετά.
Σέβομαι απόλυτα το ότι θέλει να πειραματιστεί με την μουσική του και έχει αλλάξει ύφος αλλά για μένα το αποτέλεσμα είναι παντελώς αδιάφορο. Σε μερικά σημεία μπορώ να πω πως βαρέθηκα κιόλας.
Δεν θα το έλεγα απογοήτευση της χρονιάς αλλά περίμενα κάτι πιο κοντά στο Elect the Dead το οποίο θεωρώ τίμιο άλμπουμ και κέρδισε αρκετές ακροάσεις.
Το Imperfect Harmonies δυστυχώς δύσκολα θα κερδίσει 2η ακρόαση…
Πολυ κατωτερο του Elect The Dead, ξεχωριζεις μοναχα ενα καλο κομματι στον δισκο (Left Of Center) και γενικως αδιαφορο. Εγω, σε αντιθεση με καποιον που ποσταρε πιο πανω, θα το ελεγα ΑΝΕΤΑ απογοητευση της χρονιας! [-X
Μετα απο πολλες, πολλες ακροασεις ας πω και εγω την γνωμη μου. Δυστυχως ο δισκος ειναι μετριος, κατι που ομολογω δεν το περιμενα…
Ας παρουμε ενα-ενα τα τραγουδια. Το Disowned Inc. ειναι ενα πολυ καλο τραγουδι με καποιες πολυ ωραιες μελωδιες, ωραιους στιχους και οπως παντα τρομερη ερμηνεια απο τον Serj. Μου αρεσει ειδικα προς το τελος του.
Το Borders Are… που ειναι γνωστο απο το καλοκαιρι ειναι ενα απο τα καλυτερα του δισκου και οσο περισσοτερο το ακους, τοσο πιο πολυ ‘‘κολλας’’. Μια ακομα καλη ερμηνεια, οπως και ωραιοι στιχοι.
Το Deserving? ειναι μετριο, εχει καλα στοιχεια, αλλα του λειπει αυτο το ‘‘κατι’’. Στο live μου ειχε φανει καλυτερο.
Το Beatus κατα την γνωμη μου ειναι μακραν το χειροτερο του δισκου, κατι αντιστοιχο με το Praise The Lord And Pass The Ammunition απο το Elect The Dead, με κουραζει πολυ.
Το Reconstructive Demonstration το θεωρω και αυτο μετριο για τις προσδοκιες που εχουμε απο τον Serj το τοποθετω στο επιπεδο του Deserving?. Οχι κακο, αλλα και τιποτα το ιδιαιτερο, εκτος των στιχων για ακομα μια φορα.
Το Electron ειναι πραγματικα πολυ ωραιο κομματι, απο τα καλυτερα του δισκου, ωραιοι στιχοι, φωναρα, ωραια μουσικη, συνθεση. Πολυ καλο.
Το Gate 21 που ειναι ιδιο με την εκτελεση στο Elect The Dead Symphony ειναι καλο και αυτο και εχει πολυ ωραιες μελωδιες και η ερμηνεια ειναι πολυ ξεχωριστη.
Το Yes, It’s Genocide ειναι ιδιαιτερο κομματι, με στιχους στα αρμενικα, πολυ συναισθηματικη ερμηνεια απο τον Serj που ειχε πει οτι ειναι απο τα πρωτα τραγουδια που εγραψε ποτε.
Το Peace Be Revenged μου αρεσει κυριως για τους στιχους και για την ερμηνεια και μετα για την μουσικη, ωραιο τραγουδι παντως και πολυ καλη η αλλαγη απο το 3ο λεπτο και μετα.
Το Left Of Center ειναι με διαφορα το καλυτερο και δυνατοτερο κομματι του δισκου με εξαιρετικους στιχους, πιο κοντα μουσικα στο παρελθον του Serj. Η κομματαρα του αλμπουμ ειναι αυτη, πραγματικα απιστευτο, δεν το βαριεμαι οσο και να το ακουω.
Τελος το Wings Of Summer δεν μου αρεσει και το βρισκω καπως τραγουδι χωρις ‘‘ταυτοτητα’’. Σαν να ηθελε να δοκιμασει κατι και να μην του βγηκε.
Αρα συνολικα εχουμε καλυτερο ολων το Left Of Center, ακολουθουν τα Borders Are…, Electron, Peace Be Revenged, μετα πανε τα Gate 21 και Yes, It’s Genocide και ενα σκαλι πιο κατω σαν συνθεση το Disowned Inc… Επειτα ακολουθουν τα Deserving?, Reconstructive Demonstrations που ειναι πολυ μετρια. Το Beatus και το Wings Of Summer δεν μου αρεσαν.
Γενικα ο δισκος ειναι σιγουρα οτι πιο ‘‘πειραματικο’’ εχει κανει μεχρι στιγμης ο Serj και πιο μακρια απο οτι μας ειχε συνηθισει. Λιγοτερες κιθαρες, πολλα βιολια και ηλεκτρονικα στοιχεια. Για μια ακομα φορα οι στιχοι ειναι φανταστικοι και ειναι το δυνατο χαρτι του δισκου μαζι με την φωναρα και τις ερμηνειες του. Φωνη και στιχοι, ανεβαζουν το επιπεδο του δισκου που υστερει πολυ συνθετικα και μουσικα συγκριτικα με την δισκαρα Elect The Dead. Θεωρω οτι η (καλη γενικα) ‘‘ανοιχτομυαλια’’ του και ο πειραματισμος που ηθελε να κανει, ειχαν σαν αποτελεσμα να μπλεξει πολλα διαφορετικα μεταξυ τους στοιχεια με οχι και το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα. Ετσι ο δισκος χανει σε ταυτοτητα και οι συνθεσεις ειναι καπως ‘‘μπερδεμενες’’… Δεν ειναι τυχαιο οτι οι καλυτερες συνθεσεις του δισκου ειναι και οι πιο απλες.
Αυτο που του αναγνωριζω ειναι η θεληση του για εξελιξη και πειραματισμο, συνεχη ‘‘σπουδη’’ της μουσικης και των συνθετικων μεσων. Απλα το αποτελεσμα μου φαινεται μετριο, ειδικα αν σκεφτω τι εχει προηγηθει απο αυτον τον καλλιτεχνη. Ο δισκος δεν θεωρω οτι ειναι η απογοητευση της χρονιας, απλα δεν ειναι η δισκαρα που οι περισσοτεροι περιμεναμε. Και παλι εχει να σου δωσει πραγματα και παροτι η μουσικη δεν ειναι για headbanging, καποιοι στιχοι σου δινουν τροφη για σκεψη και headbanging των εγκεφαλικων κυτταρων.