Πολύ ωραίο το κείμενο σχετικά με τις μούσες της μουσικής. Δεν έχω να διαμαρτυρηθώ για κάτι… αλλά βρε παιδιά, έστω και σαν αναφορά, πως σας ξέφυγε η Φωνάρα η Mlny των Royal Thunder; Η γυναίκα αλλάζει τροχιές με το εκτόπισμά της.
Προσωπικά, μ’ έχει στοιχειώσει με τα παρακάτω τρία άσματα:
Λοιπόν, αρχικά μπράβο για την αρθράρα ρε! Εφόσον άνοιξε thread και επειδή συμφωνώ με τον επίλογό σας, να γκρινιάξω λίγο για παραλείψεις.
Αρχικά οι Smoulder. Η τύπισσα αντιστρέφει όλα τα παραδοσιακά στερεότυπα του μάτσο αυτού genre.
Επίσης, i find your lack of extreme metal disturbing.
Για να μείνω στο πνεύμα του άρθρου, θεωρώ πως έπρεπε να αναφερθούν οι Venom Prison.
Πραγματική επίθεση εκεί που πρέπει.
Να τους τσεκάρετε οι οπαδοί!
She so loves Her children
More the ones whom play with fire…
(ευχαριστίες!)
Αγαπάω Royal Thunder από εποχές CVI, πραγματικά δεν έχω κάποια καλή δικαιολογία γιατί έμεινε έξω. Θα έλεγα ότι παίζουν σε πιο προβλέψιμα ηχητικά χωράφια, αλλά μεταξύ μας δεν πείθει κανέναν τέτοια δικαιολογία. Κάπου κοντά στη Jess χωράει άνετα.
Γενικά όπως τα λέει ο συνονόματος στον επίλογο, ρίξτε προτάσεις.
Με Smoulder ασχολήθηκα αφού ολοκληρώθηκε το άρθρο, Vemon Prison μάλλον πρέπει να δώσω δεύτερη ευκαιρία.
Πολύ ωραίο άρθρο όντως!
Ήδη έχω ξεκινήσει το “ψάξιμο” με iamthemorning και σημείωσα Hildur Gudnadottir, Jo Quail και Brutus.
Προσωπικά θα πρόσθετα και την πολύ αγαπημένη (μου) πειραματικο-τζαζο-βιζουαλ-σαξοφονίστρια-κλπκλπ Matana Roberts.
Here, have my like, kind sir.
Είμαι τελείως υποκειμενικός, αλλά άκου Brutus χθες. Κατά προτίμηση ξεκινάς από δω και τα υπόλοιπα θα έρθουν.
Επίσης, επειδή δεν ξέρω πόσοι θα αντέξουν να φτάσουν μέχρι το τέλος του άρθρου:
Επανέρχομαι για να πετάξω το χαρτί Babymetal και να δω αντιδράσεις.
Στα πιο σοβαρά, αυτό:
Και στο καθαρά black, Darkened Nocturn Slaughtercult. Με frontwoman την Onielar, που πλέον είναι και στους εξαιρετικούς Γερμανούς Bethlehem, 20 χρόνια τίμιου παραδοσιακού bm (το φετινό “Mardom” παίζει να είναι από τα καλύτερά τους)
ξερει κανεις τι γινεται με τα coin coin της Matana Roberts? Ειχε πει θα βγαλει 16 νομιζω και εχουμε μεινει στα 3
Επισης ο τιτλος του τοπικ και η κατηγορια σε αποπροσανατολιζει
Ζημιά!!! 
Μεγάλη ζημιά.
18 Οκτωβρίου το τέταρτο.
Καλώς ήρθες στο κλαμπ. To Nest πάει για κορυφαίες θέσεις του 2019.
Αγαπημένο μου κομμάτι, πέρα από το War, το Django
Eπίσης, συγχαρητήρια στον αρθρογράφο για τους Rolo Tomassi. Toυς είδα λάιβ πρόσφατα και έμεινα με το στόμα ανοιχτό με την τραγουδίστρια. Ανέβηκε στη σκηνή μια συνεσταλμένη κοπέλα και μόλις άρχισε να τραγουδάει με πήρε ο διάολος. Χαρακτηριστικό δείγμα
Είστε μοβόρικα αγόρια και μαρέσει. Τόσο οι φίλοι που έγραψαν το κείμενο, όσο και οι λοιποί συνακροαταί. Εγώ πάλι μεγάλωσα και προτιμώ την She μου κάπως έτσι, να ξέρει ρε παιδί μου να σερβίρει κι ένα ποτήρι τσάι μετά από ένα μπουκάλι ρούμι:
Παιδιά, όσα και να βάλουμε κάτω πάλι δεν μείνουν πολλές στην απέξω.
Με τον συνονόματο ανταλλάζαμε mail καμιά βδομάδα και θα μπορούσαμε να συνεχίζουμε για πάντα!
Άλλη μια απόδειξη ότι οι κυρίες τα σπάνε αγριότατα.
Επίσης συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι Venom Prison και Brutus είναι στα top άλμπουμ της τρέχουσας χρονιάς, αν και το δικό μου κόλλημα λέγεται Lingua Ignota.
Θα αυτομαστιγωθώ για την μη-αναφορά της Agnete Kirkevaag των Madder Mortem, για μένα top 3 γυναικείες φωνές στο metal.
@Kostas_L επειδή μας κόβω να συμφωνούμε, να ρωτήσω αν έχεις τσεκάρει την Sofia Jarnberg στους υπέρτατους πειραματικούς jazz-ίστες The End και Fire!Orchestra ?
Δεν την γνωρίζω (τσέκαρα λίγο τώρα…μας βάζεις καλές “δουλειές” βραδιάτικα 
).
Τους Fire!Orchestra τους προτιμώ σαν τρίο (Fire!),άντε το πολύ πολύ με κανέναν Jim O’ Rourke και κανέναν Ambarchi 
Τους “The End” δεν τους γνωρίζω.
Εφόσον σου αρέσουν πειραματικά-βιζουαλ-αμπστρακτ πραγματάκια…τσέκαρε και την Anna Homler (σε περίπτωση που δεν την γνωρίζεις).
Οι The End έβγαλαν κατ’ εμέ ένας από τους 5 καλύτερους δίσκους του 18 και το φετινό άλμπουμ των Fire! Orchestra είναι σχεδόν αριστούργημα. Κοινοι και στους δύο δίσκους η Jarnberg και ο Gustafsson βεβαίως.
Δεν την ξέρω, θα την τσεκαρω οπωσδήποτε!
Νέο τραγούδι από τη δικιά μας Σοφία Σαρρή. Είναι από τον επερχόμενο δίσκο σε συνεργασία με τον Costin Chioreanu. Σε σημεία είναι λίγο απαιτητικό θα έλεγα, αλλά ακούγεται ωραίο.
Αυτή η νεαρά που μου μάθατε πέρσι μετράει για το θρεντ;; Τους γούσταρα απ το πρώτο άκουσμα
Φυσικά και χωράει, την αναφέρει και το άρθρο άλλωστε 