Ειμαι αδικαιολογητος που τοσο καιρο δεν εχω κανει τοπικ για το πιο αγαπημενο μου ντουετο! Διοτι folk rock δεν μονο οι Dylan, Young, T. Buckley…
Επισης ο Paul Simon μαλλον ειναι ο καλυτερος στιχουργος ever…
Αγαπημενος δισκος το Bookends αν και το Parlsley, Sage… ακολουθει απο κοντα…
δε τα χω ολα που γραφεις, αλλα μ’αρεσουν πολυ. μερικοι τους θεωρουν φλωρουμπες. και ο Simon οντως απο τους καλυτερους στιχουργους…
Ρε ChrisP δεν βάζεις και επιλογή στο πολλ : “Best Of”??? 
Πέραν από την πλάκα, συμπαθέστατο γκρουπ, αλλά ποτέ δεν μου έκανε αίσθηση να έχω κάτι παραπάνω από αυτούς εκτός ενός Best Of. 
Τραγούδια όπως το Sound of Silence και το The Boxer είναι απο τα λίγα που με αγγίζουν τόσο βαθιά και με ταξιδεύουν τόσο μακρυά… Δε θέλω, και δεν πρέπει να πω περισσότερα, ας μιλήσουν η μουσική και τα λόγια των τραγουδιών…
Ας πάνε να ακούσουν true heavy metal λοιπόν αυτοί, και ας αφήσουν εμάς να ακούμε μουσική.
Μα κι εγω ενας φλωρουμπας ειμαι. Που θα παει σε λιγο Mayhem… :lol:
Σεβαστο. Την ιδια αισθηση εχω κι εγω με πολλα γκρουπ, οτι μου αρκει ενα best of δλδ.
Εδω θα ηθελα να παραθεσω ενα πολυ ενδιαφερον αποσπασμα απο το booklet του Garage Inc. των Metallica:
[…]. Burton was killed instantly. But his broad taste in music had a lasting effect on Metallica’s songwriting and the genre spread of later cover romps. Hammet recalls many listening sessions with Burton: “He’d make us listen to Creedence Clearwater Revival, Simon & Garfunkel. […]”
Τόσο όμορφα τραγούδια… Και πράγματι και σε μελωδία και σε στίχους. Προσωπικά αγαπημένα (κομμάτια) τα Sound Of Silence και Bridge Over Trouble Water. (Θυμάμαι από τα πρώτα μου CD ήταν ένα best of τους… 
)
Στα metropolis ειδα ενα κουτι που πρεπει να ειχε καμμια 5-6 albums και απο οτι θυμαμαι (δεν ειμαι και σιγουρος) πρεπει να εκανε κατω απο 50αρικο. Τσεκαρετε το αν θελετε.
Αν ειναι αυτο που εχω εγω, ειναι ενα box set που περιεχει και τους 5 δισκους των S&G…
Μάλλον σε αυτό θα αναφέρεστε:
http://www.play.com/Music/CD/4-/3479144/The-Collection/Product.html
Πολύ καλή κυκλοφορία όντως. Και με μόλις 25 Ευρώ.
ναι αυτο
δεν ψηφιζω… ειναι απο τα καλυτερα ντουετα μακραν… πολυ μικρη πρωτοπαιξα στην κιθαρα το el condor pasa συναισθηματικη αξια
ChrisP συγχαρητηρια για το thread.
Απιστευτη μουσικη , καταπληκτικοι στιχοι.
Δυο απο τις μεγαλυτερες μορφες στη μουσικη.
Στην συγκεκριμενη περιπτωση , τα πολλα λογια ειναι φτωχια.
Να σαι καλα. Να κι ενα θρεντ οπου μπορεις να αναφερεσαι θετικα… 
Ερωτηση οχι για να κριτικαρω επιλογες αλλα για να γινεται κουβεντα:
Απ’ οτι βλεπω το Sounds Of Silence εχει 3 ψηφους. Αυτο εχει να κανει με το οτι περιεχει το ομωνυμο κομματι? Ρωταω διοτι η εκτελεση του SoS στο συγκεκριμενο δισκο ηταν ενα ρεμιξ με ηλεκτρικο μπασο και ντραμς εκεινης που βρισκεται στο ντεμπουτο και μαλιστα απ οσο ξερω δεν αρεσε ουτε στον ιδιο τον Simon…
Από τους πρώτους αγγλόφωνους καλλιτέχνες που άκουσα (έχω στο σπίτι το Sound of Silence σε βινύλιο…). Ωραίες μελωδίες, πολύ καλοί στίχοι. Ψηφίζω το Bridge γιατί δεν είναι τόσο δημοφιλές και γιατί ενώ ξεκινά ήρεμα, έχει ένα τέλειο κρεσέντο στο φινάλε…και είναι ένα από τα τραγούδια που μπορούν να δώσουν σε αυτούς που αγαπάς ισχυρές δόσεις ελπίδας…
Αν δεν έχετε ακούσει ακόμα το I am a Rock, σπεύσατε!..
Γενικα ο Paul Simon ειχε παντα εναν ιδιαιτερο τροπο να περιγραφει στιχουργικα την αποξενωση σε ολα της επιπεδα:
Exεις δικιο.Αναρωτιεμε αν τα εχει βιωσει ολα αυτα
O Simon είναι χαλαρά από τους συμπαθέστερους ανθρώπους του χώρου και με απίστευτο χιούμορ. Θυμηθείτε το video του You can call me Al που είναι από τα καλύτερα που έχουν γυριστεί ποτέ. Θυμίζω ακόμα τις συμμετοχές του στις ταινίες Rutles: All you need is cash και Annie Hall (Νευρικός Εραστής).
Το τραγουδι του απολυτου πεσσιμισμου:
BLEEKER STREET
Fog’s rollin’ in off the East River bank
Like a shroud it covers Bleeker Street
Fills the alleys where men sleep
Hides the shepherd from the sheep
Voices leaking from a sad cafe
Smiling faces try to understand
I saw a shadow touch a shadow’s hand
On Bleeker Street
A poet reads his crooked rhyme
Holy, holy is his sacrament
Thirty dollars pays your rent
On Bleeker Street
I heard a church bell softly chime
In a melody sustainin’
It’s a long road to Canaan
On Bleeker Street
Bleeker Street
Και αυτο της απολυτης αισιοδοξιας:
THE 59TH STREET BRIDGE SONG (FEELIN’ GROOVY)
Slow down, you move too fast
You got to make the morning last
Just kicking down the cobblestones
Looking for fun and feeling groovy
Ba da da da da da da, feeling groovy
Hello lamppost, what’cha knowing
I’ve come to watch your flowers growin’
Ain’t cha got no rhymes for me?
Doo-it in doo doo, feeling groovy
Ba da da da da da da, feeling groovy
I got no deeds to do
No promises to keep
I’m dappled and drowsy and ready to sleep
Let the morning time drop all its petals on me
Life I love you, all is groovy
Χαιρομαι που ανακαλυψα αυτο το θρεντ.Ψηφιζω Parsley, Sage, Rosemary and Thyme γιατι πολυ απλα περιεχει το αγαπημενο μου κομματι,το Scarborough Fair.
Θεωρω οτι οσο μποι λειπει απο τον Simon,τοσο το αναπληρωνει σε ταλεντο και ταπεινοτητα.Μαζι με τον Αρτ εκαναν ενα καπληκτικο διδυμο.Οι μελωδικες φωνες τους, δυο ακουστικες κιθαρες(πολλες φορες μια) και πολυ ταλαντο αρκεσαν για να εχουν ενα απιστευτα ομορφο αποτελεσμα.Τραγουδια που δε θα ξεχαστουν ποτε.Ποιος θα μπορουσε να μη κουνησει ρυθμικα το κεφαλι του στο κλασικο Mrs Robinson που γραφτηκε για τη ταινια ‘‘ο πρωταρης’’ το 1967 με τον Νταστιν Χοφμαν;Ποιος δε συγκινειται ακουγοντας το sounds of silence;
http://www.youtube.com/watch?v=fvlIpZuhuMw
http://www.youtube.com/watch?v=VflKiZzb4h4
http://www.youtube.com/watch?v=NTlu3PAV8VQ
Λοιπον, μιας και αυτον τον καιρο ελιωσα τους δισκους τους και εντυπωσιαστηκα, γιατι δεν περιμενα ακουστικο ντουετο χωρις βρωμικη μπλουζοκιθαρα να μ αρεσει τοσο πολυ!
Ομορφος δισκος, αν και προσωπικα οι συνθεσεις ακομα ειναι απλες.Αρκετα επιπεδα πιο κατω απ’τους τεσσερις υπολοιπους δισκους.Φυσικα κορυφη το all time classic the sounds of silence, στην πρωτη του εκδοση.
Καταπληκτικο album!Οι συνθεσεις εχουν ωριμασει και το συνολο των τραγουδιων ειναι αρκετα πιο δεμενο…προσωπικα δεν μπορω να επιλεξω μεταξυ αυτου και του επομενου…
Επισης υπεροχο album…το υφος , το οποιο θα διατηρηθει και στα επομενα δυο albums, πλεον ειναι περισσοτερο μελωδικο και ουσιαστικο(οπως αυτο μπορει να οριστει)…πανεμορφα κομματια και εδω
Με τα δυο τελευταια albums πιστευω παντως πως απογειωνεται το διδυμο…
Ειναι μερικοι δισκοι που με την πρωτη ακροαση τους λατρευεις.Με τον συγκεκριμενο ,αυτο συνεβη σ εμενα.Εκτος απο τις ηχογραφημενες φωνες ηλικιωμενων στο voices of old people, το οποιο προσθετει ωραια χροια αλλα ισως μπορουσε να κρατησει η διαρκεια του λιγοτερο, δεν μπορω να βρω τραγουδι που να μην ειναι φοβερο…ισως τα mrs. robinson, a hazy shade of winter , america να ξεχωριζουν…
Ε και το album που ψηφισα στο πολλ, η κορυφη της δισκογραφιας τους κατ εμε…Φυσικα χωρις ιχνος filler, μελωδικο, εκφραστικο, και με το λαλαλα του boxer:p
Aπ τους μεγαλυτερους καλλιτεχνες του folk rock!
