Μια παρένθεση για το Blackadder. Το πιο ευφυές gimmick της όλης σειράς και της εξέλιξης του χαρακτήρα του Blackadder είναι πως όσο περνάνε οι σαιζόν κατεβαίνει στην ιεραρχία και από πρίγκηπας τον Μεσαίωνα καταλήγει χαμηλόβαθμος αξιωματούχος στον Α’ΠΠ, αλλά όσο κατεβαίνει γίνεται ολοένα και πιο έξυπνος/πονηρός/κυνικός, ενώ ξεκινάει θεόχαζος, εντελώς ραπανάκι. Και επειδή ο Atkinson είναι τεράστιο ταλέντο, κατάφερε να κάνει τόσο ομαλά τις αλλαγές αυτές, που πραγματικά η ερμηνεία του είναι σεμινάριο.
Επίσης να πούμε πως ο Baldrick υπήρξε ο καλύτερος β’ χαρακτήρας/αναλώσιμος/αφελής έβερ ξέρω γω. “I have a cunning plan”.
Εγώ ήρθα να φλεξαρω λίγο πως με τον Dylan Moran (Black Books) συναντιομαστε τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, είναι πελάτης μου εδώ στο Galway.
Ωνασου
Η αγαπημενη μου σειρα μετα τα Φαδερ Τεντ, Παντρεμενοι κ Μπατλεσταρ
Ερωτας με Τζεν Μπαρμπερ. Αυτες τις 4 σειρες τις εχω μπακ απ σε οτι δισκο εχω κ δεν εχω. Ονειρευομαι Αποκαλυψη που θα τις βλεπω ασταματητα τρωγοντας κονσερβες
Από τα πιο παλιά, αγαπημένο μου μακράν το Yes Minister/Yes Prime Minister. Λατρεύω τέτοιου είδους βρετανικό χιούμορ. Φυσικά και τα κλασικά Fawlty Towers και Blackadder.
Από τα πιο πρόσφατα, ένα που μου άρεσε αρκετά, αλλά δεν προαναφέρθηκε, είναι το The Middle (2009-2018), μεσοαστική αμερικάνικη οικογένεια, με 3 παιδιά, το καθένα με το θέμα του, όπου έστω και επιφανειακά θίγονται διάφορα κοινωνικά και ταξικά θέματα, με άφθονο γέλιο πάντα.
Σκεψου τι αντιμετωπισε εδω!


Ισως το καλυτερο επεισοδιο της σειρας
. Δυο σαιζον των εξι επεισοδιων ειναι, δειτε ΑΦΟΒΑ, ειναι υπεροχο. Τυπισσα αναλαμβανει προϊσταμενη του τμηματος IT μεγαλης εταιρειας, εχοντας απο κατω της τους δυο πανω εικονιζομενους…
Μαλλον θα σε χαροποιησω, αλλα εχεις χασει αλλες δυο σεζον και 13 επεισοδια. 4 συνολικα των 6 κ ενα εξτρα.
Το επεισοδιο που λες με το θεατρο ενα ΕΠΟΣ. Αυτο κ ενα με το παρτυ γνωριμιας που κανουν αξεχαστα. Τα χω δει με τους φιλους μου καμια 30αρια φορες. Οπως κ τα Φεδερ Τεντ που παιζουν οι παππουδες μπαλα
Sorry, δεν κρατήθηκα να σου γαμησω το ποστ
Εχεις δικιο, ναι, ειναι 4 σαιζον (τις εχω δει). Το εξτρα το θυμομουν αλλα δεν το εγραψα.
Επισης, να πουμε οτι Father Ted, Black Books (η πρωτη σαιζον) και The IT Crowd εχουν κοινο παρονομαστη τον Graham Linehan, ο οποιος τα εχει γραψει. Και ο οποιος επισης εχει σημερα φαει τρελο κανσελ λογω των αποψεων του για τους transgenders - αλλα τρελο μιλαμε ![]()
Καλά, δεν είναι μόνο απόψεις. Κάνει και επιθεσεις σε ανθρώπους που έχουν αντίθετη οπτική. Έχει τρελό μπιφ με τον Stewart Lee, για παράδειγμα, έχει βγάλει βιντεάκια να τον βρίζει επειδή υποστηρίζει τα δικαιώματα των transgender.
Ο οποιος Stewart Lee είναι σαφέστατα ο καλύτερος εν ζωή κωμικός, δε θα βαρεθω να το λέω.
Ναι, ναι, συμφωνοι, δεν ειναι μονο αποψεις, ο Linehan φαινεται οτι “το εχει χασει” ως ανθρωπος. Οριακα μονομανης ![]()
Προσωπικά τα αγαπήμενα μου είναι:
Seinfeld
The Office (US)
Friends
Parks and Recreation
Black Books
IT Crowd
How I Met Your Mother
Curb Your Enthusiasm
Blackadder
Community
Silicon Valley
Fleabag
Coupling (UK)
φοβερή σειρά που έβαλε στο επίκεντρο το σωστό άτομο για να υπάρξει το Breaking Bad. Τρομερό επίσης ότι ο πρωταγωνιστής έγινε έπειτα οδηγός φόρμουλα, είχε ατύχημα, ευτυχώς είναι καλά ο άνθρωπος αλλά δεν έχει καμία μνήμη από τη ζωή του ως ηθοποιός μετά από αυτό. Τρελό στόρι.
Επίσης, φοβερή σειρά σίγουρα εμπνευσμένη από την παραπάνω, με την Eden Sher σε αηκόνικ ερμηνεία της πρωταγωνίστριας Sue Heck, σε βαθμό που έσβηνε τους γύρω της.
Προσωπικά, δυσκολεύομαι πολύ να δω σειρές με χαρακτήρα κωμωδίας που έχουν μείνει πίσω στο χρόνο γιατί βρίσκω τα αστεία τους (φυσικά με εξαιρέσεις) οριακά προβληματικά στο σήμερα. Οπότε θα προτείνω πιο σύγχρονες.
Σε αντίθεση με τις παραπάνω αναφερθείσες, όπου ένας χαρακτήρας είναι βασικός, δύο σειρές που με έχουν γονατίσει στο γέλιο με το πρόσθετο χαρακτηριστικό ότι ΟΛΟΙ οι χαρακτήρες τους είναι ένας κι ένας, είναι
Το Parks And Recreation που αναφέρθηκε ονομαστικά. Η σειρά αυτή είναι τόσο σουρεαλ, με χαρακτήρες που είναι οβερ δε τοπ αλλά ταυτόχρονα έχουν τόσο αληθινά συναισθήματα, σκηνές που πραγματικά ήθελε κόπο για να σκεφτεί κανείς. And Ron fucking Swanson.
Έπειτα, αυτή που παραδόξως δεν αναφέρθηκε είναι το Brooklyn 99. Ως πεδίο της διπλωματικής μου έχω δει ό,τι αστυνομική σειρά κυκλοφορεί εκεί έξω τουλάχιστον από λίγο. Μια κωμωδία με μπάτσους δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα ότι θα με συγκινήσει, αλλά δεν είναι αυτό. Είναι μια σειρά με εξαιρετικό χιούμορ κι εύστοχο κοινωνικό σχολιασμό εργασιακης αυθαιρεσίας, ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων χωρίς να τα βάζει ενοχλητικά και καταναγκαστικά στο προσκήνιο, τον Τσένταρ και το μπρομανς Περάλτα - Νταγκ Τζουντι.

