Και εγω το γουσταρω με τρελα το Divine Intervention, ειναι γρηγορο, σκληρο με μια πολυ μουντη ατμοσφαιρα που δεν υπαρχει σε αλλο δισκο των Slayer. Ο δισκος ειναι γκρι οπως και το χρωμα του εξωφυλλου και ειναι πολυ ιδιαιτερος. Killing Fields, Dittohead, Divine Intervention, 213 μπορουν να σταθουν ανετα σε ενα Slayer setlist. Ευχομαι να τα ακουσω live καποια στιγμη. Απο τα μη στανταρ κομματια πωρωθηκα με Hallowed Point, At Dawn They Sleep και φυσικα το Postmortem γαμω… Αρρωστησα και ουρλιαζα εκεινη την ωρα. Βασικα τα κομματια που επαιξαν μου αρεσουν ολα τρελα, οποτε δεν εχω παραπονο απο το setlist, εχω παραπονο απο την ωρα, ηθελα και επρεπε να παιξουν λιγο παραπανω. Παντως παρα τα οσα εχουν συμβει με τον θανατο του Hanneman και την φυγη του Lombardo που σου χαλανε την ολη αισθηση οταν ακους live αυτες τις κομματαρες που εχουν γραψει εκεινη την ωρα νιωθεις σαν να μην εχει αλλαξει τιποτα, εκεινη την ωρα ειναι και παλι οι [B]FUCKIN’ SLAYEEEEEER[/B]… Και το πνευμα του Hanneman ζει μεσα απο τις κομματαρες που εχει γραψει και εχουν φαρδια πλατια την υπογραφη του.
Απο το setlist των Down μου ελειψε περισσοτερο απ’ ολα το New Orleans Is A Dying Whore που ειναι λατρεια. Αλλα η μπανταρα τα εσπασε και ολα τα μελη απολαμβαναν την συναυλια κανοντας τον κοσμο να γουσταρει ολο και περισσοτερο. Βασικα αν εχεις ασχοληθει και εχεις ακουσει την μουσικη τους για να μην γουσταρεις σε live των Down πρεπει να εισαι και πολυ μουχλας ρε παιδι μου… Και ο Anselmo ηταν η μεγαλη μορφη, ο M.V.P. της βραδιας.
από DOWN μου έλειψε κάτι από το ΙΙΙ, γαμώ τους δίσκους είναι ρε γαμώτο, παίξε ένα On March The Saints να αφήσω το πτώμα μου εκεί! Οπωσδήποτε συναυλία σε gagarin, fuzz, αν, κύτταρο… ΑΜΕΣΑ!
Κατι απ το ΙΙΙ θα τανε οντως καλα να παιζανε. Εν τω μεταξυ το χω βαλει κι ειχα ξεχασει τι κομματαρες ειναι κατι Pillamyd και Invest In Fear, το δευτερο ισως και να ναι το πιο αδικημενο κομματι του δισκου.
ενα θεικο φεστιβαλ στα μεσα του καλοκαιριου και διπλα στην θαλασσα.εμεινα ευχαριστημενος απο ολα τα γκρουπ αλλα πιο πολυ θα σταθω στους αρχηγους slayer.ειναι η πεμπτη φορα που τους βλεπω live ειναι το μονο συγκροτημα που με αυτα τα slayerika riffs μου κατεβαζουν ανετα την μπυρα κατω.ηπια καμια δεκαρια heineken για την μνημη του hanneman.πλεον την heineken την παραγγελνω hanneman.ποιασε μια hanneman αρχηγε…η μεγαλη στεναχωρια μου ηταν που δεν ειδα τον jeff δεξια του araya.κατα τα αλλα το κεφι κ η αδρεναλινη χτυπησε κοκκινο.το mosh pit στο raining blood ηταν κολασμενο και θα το θυμαμαι για παντα.τα σχετικα βιντεακια στο youtube δειχνουν το λογο του αληθες.
για τις διαφορες συζητησεις οτι πρεπει να διαλυσουν οι slayer διαφωνω απολυτα.ποιο αλλο γκρουπ μπορει να πορωσει τοσο κοσμο σε live?ποιοι θα μας ανατριχιαζουν με το south of heaven?το raining blood?η αποψη μου ειναι οτι εχουν ανετα ακομα 7-10 χρονια καριερας αλλα με μια μονο προυποθεση την επιστροφη του ηγετη πισω απο την κολαση των slayeriκων drums.εαν αφησουν ποτε οι araya/king των lombardo να γραψει μουσικη αυτο το συγκροτημα θα ζησει ξανα εποχες 1985.αυτα που επαιξε στους grip inc κωλομετρανε ασχημα κ αναρωτιεμαι πως θα ηταν να τα ειχαν οι slayer αυτα τα κομματια…
περι gary holt ο τυπος εχει βαρια ιστορια κ πρεπει να ειναι κ στον νεο δισκο
πιστευω οτι ο jeff οπως και ο cliff τοτε θα ειναι υπερηφανος απο εκει που ειναι να ακουει τα τραγουδια του live.αυτο θα τον κραταει αθανατο στις μνημες κ στις καρδιες ολων μας
