Ακόμα ένα νέο κομμάτι
you against you
http://www.scionav.com/2015/09/04/slayer-you-against-you/
Ούτε αυτό είναι καλό. Πάμε καρφί για το χειρότερο Slayer άλμπουμ.
Αν σκεφτείς ότι έχουμε ακούσει 5/12 ε μάλλον πάμε για εντελώς μέτριο δίσκο. Μέτριο και αυτό το κομμάτι, μέχρι στιγμής μόνο το ομώνυμο κάτι κάνει.
It’s “out” there…
Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι το “You against you” είναι αξιοπρεπέστατο, ίσως το καλύτερο του δίσκου… γούστα βέβαια είναι αυτά…
Από αύριο με νέο Slayeeeeeeeerrr ρε μουνιά στο γυμναστήριο, ευκαιρία να ανεβάσουμε κιλά! 8)
Λοιπόν, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από αυτό που άκουσα, δεν απογοητεύτηκα όμως σε καμία περίπτωση. Πέρα από το ομώνυμο που είναι γνωστό καιρό, ξεχώρισα τα Vices, Chasing Death, Atrocity Vendor και You Against You.
Γενικά, σε κάθε σύνθεση θα βρω κάτι που θα με τραβήξει (ένα καλό ριφ/σόλο, ρεφραίν, χώσιμο στα ντραμς), όμως σαν σύνολο στις περισσότερες φαίνεται κάτι να λείπει.
Δύο μόλις φορές το άκουσα, ελπίζω αργότερα η άποψή μου ν’ αλλάξει προς το καλύτερο.
Το άκουσα κι εγώ. Ξεχώρισα τα ίδια τραγούδια πάνω-κάτω (όχι τόσο το Chasing Death, ίσως να να έβαζα στη θέση του το Implode που πάλι δεν είναι κάτι φοβερό).
Ξεκινάει αρκετά ενθαρρυντικά, ωστόσο μετά το Vices κάνει μία τεράστια κοιλιά, για να κλείσει κάπως καλά με τα δύο τραγούδια που ανέφερες κι εσύ (Atrocity… και You…).
4 κομμάτια για live είναι ότι πρέπει, αλλά για full-length κυκλοφορία, δύσκολα την αξιολογείς ως κάτι παραπάνω από μέτρια.
edit: μήπως θα 'πρεπε να ανοίξουμε thread;
Το άκουσα κι εγώ χθες, πραγματικά όπως τα λες, πολύ μέτριο. Ξεχώρισα το ομώνυμο, το Take Control και το Atrocity Vendor.
edit: και το Piano Wire καλό είναι
Τι σούπα είναι αυτή ρε παιδιά; Μετριότατο!!!
Και δε νομίζω ότι χρειάζεται σε τέτοιο είδος μουσικής 100 ακροάσεις για να το καταλάβεις… Από τις πρώτες ακροάσεις ακούγεται ανέμπνευστο και επίπεδο.
Επίσης, εκνευριστικό το ταμπούρο στα πρώτα κομμάτια του δίσκου. Μετά δεν ξέρω πως το έκαναν και έφτιαξε (από τη μέση και μετά ακούγεται καλύτερο).
ΥΓ: Ναι ας ανοίξει κάποιος thread.
Για εναν περίεργο λόγο, έχει παίξει πολύ στα ηχεία από τη στιγμή που “κυκλοφόρησε”… σίγουρα ξέρω (και ακούω) ότι δεν είναι κάτι φοβερό, αλλά πολλα τραγούδια έχουν σωστό groove (σε σημεία μου θυμίζουν παλιούς Sepultura πχ), πράγμα που με τραβάει να το ξανακούσω… οπότε θα έλεγα ότι μάλλον μου αρέσει, πρέπει να είμαι από τους λίγους πάντως.
Και για να αρχίσω και τις συγκρίσεις, από το Diabolus in Musica θεωρώ ότι είναι καλύτερο… (ίσως και από το Christ Illusion)
Από το Christ Illusion???!!! 8O
Τον έχω πολύ ψηλά αυτόν το δίσκο, σε φάση τοπ-5. Ίσως γιατί είναι το πρώτο Slayer που άκουσα/αγόρασα.
Γενικά ξεφούσκωσε γρήγορα το καινούργιο. Τρία καλά κομμάτια στην αρχή και άλλα τόσα στο τέλος δεν αρκούν. 6 - 6.5 θα του έβαζα, πάνω κάτω στο επίπεδο των Diabolus και Divine το αξιολογώ.
Πιθανολογώ ότι ο λόγος που έχεις τόσο ψηλά το Christ Illusion είναι επειδή ήταν το πρώτο που αγόρασες. Για 'μενα ξεφουσκωσε πολύ γρήγορα, σε φάση να μου αρέσουν 3-4 κομμάτια…
Βέβαια γούστα είναι αυτά… αλλά όταν έχουν βγάλει Hell Awaits, Reign in Blood, South of Heaven, Season in the abyss, God hates us all, ακόμα και το “άγουρο” Show no mercy (και το Divine Intervention το έχω ψηλά, αλλά δε μου αρέσει η παραγωγή στον ήχο των κιθαρών καθόλου, και το World painted blood… και το Undisputed Attitude, άσχετα αν είναι δίσκος διασκευών…), τότε στο δικό μου Top-5 δε χωράει με τίποτα το Christ Illusion.
Ναι, σωστός είσαι, υποκειμενικά είναι αυτά τα θέματα εξάλλου. Απλά μου έκανε εντύπωση που θεωρείς το καινούργιο καλύτερό του.
Γενικά δεν έχω θέμα με την post - Seasons δισκογραφία, αν εξαιρέσεις το Diabolus και λίγο το Divine. Και το WPB μου αρέσει αρκετά. Το καινούργιο όμως το βρίσκω κατώτερο των τριών τελευταίων σίγουρα.
Παιδιά να πω και εγώ την αλήθεια μου , δεν το βρίσκω και τόσο άσχημο, εννοείται το christ το πατάει εύκολα κάτω…το βιντεάκι πάντως τα σπάει
Βασικά και για μένα το Christ Illusion είναι ο δίσκος που έπρεπε να βγει μετά το Seasons. …και μόνο ο απίστευτος ήχος των drums του Lombardo είναι αρκετός για να πατήσει κάτω ότι έχουν βγάλει χωρίς αυτόν.
Αυτό που λες δεν ισχύει, γιατί God Hates Us All :!:
Ειμαι κι εγω απο τους περιεργους που τους αρεσει το God Hates Us all!!!
Ναι άντε το God Hates Us All είναι οκ και το Divine προφανώς…απλά μουσικά είναι πιο κοντά στο Seasons…(το Christ Illusion). Oι δίσκοι με τον Bostaph έχουν περισσότερη hardcore-ίλα
Αν θεωρήσουμε ότι όλοι οι δίσκοι τους είναι τσίτα γκάζια και απλά thrash, τότε το “μουσικά πιο κοντά στο Seasons” προσωπικά δεν το πιάνω… Οι Slayer από την πρώτη μέρα παίζουν thrash, όλοι οι δίσκοι τους είναι ο ένας κοντά στον άλλον.
Αν εξαιρέσουμε το Divine Intervention στο οποίο θα έλεγε κανείς ότι πειραματίστηκαν κάπως, οι υπόλοιποι δίσκοι τους είναι σίγουρα thrash. Είναι κάτι σαν τους Ac/Dc ή τους Motorhead. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα: Ή η μουσική του δίσκου συνολικά είναι ωραία (ποιοτική) ή δεν είναι. Άρα, με ποιο κριτήριο το Christ Illusion είναι κοντά στο Seasons in the abyss? Ποιο τραγούδι από το Seasons θα πέταγε κανείς για να βάλει ένα του Christ Illusion?
Το Christ Illusion δεν το θεωρώ κακό, απλά είναι μέτριο, και πιστεύω ότι ο ντόρος έγινε λόγω της επιστροφης του Lombardo και όχι για τα τραγούδια του…
Και εννοείται ότι το God hates us all συγκαταλέγεται στα καλύτερά τους.
Είπα πουθενά ότι δεν είναι thrash οι άλλοι δίσκοι τους; Αυτό που είπα είναι ότι ξεκάθαρα σε δίσκους όπως τα Diabolus, God Hates…υπάρχουν περισσότερες hardcore αναφορές κάτι που στους δίσκους τους μέχρι και το Seasons δεν ήταν τόσο εμφανές. Κατά τα άλλα και το Christ Illusion, αν και καλύτερο κατ΄εμέ από τους δύο προκατόχους του αλλά και το αδιάφορο World Painted Blood, συνεχίζει την σε γενικές γραμμές μέτρια πορεία της μπάντας μετά το Divine.
Γιατί, είπα εγώ ότι είπες ότι δεν είναι thrash;
Απλά το τόνισα για να δείξω ότι ο ήχος τους ήταν πάντα ο ίδιος, δεν κάνουν ιδιαίτερα πειράματα. Συμφωνώ για τις πιο έντονες hardcore αναφορές, αλλά αυτό πιστεύω ότι είναι θέμα παραγωγής, γιατί και παλιά παίζαν έτσι, απλά η παραγωγή δεν έδινε έμφαση σε αυτά τα σημεία.
Anyway, το Diabolus είναι κακό για 'μενα. Και ας έχει γράψει όλο (σχεδόν) το δίσκο ο Hanneman, που ήταν το συνθετικό βαρόμετρο. Το World painted blood μου αρέσει αρκετά, αν και στην αρχή μου ξίνισε, αλλά γενικά τον θεωρώ πολύ καλό δίσκο. Ο καθένας με τα γούστα του.
Θα συμφωνήσω βέβαια ότι μετά το Seasons η συνθετική πορεία είναι πτωτική, με εξαίρεση το Undisputed Attitude (στο οποίο η μοναδική σύνθεση των Slayer στο δίσκο είναι μέτρια) και το God hates us all.