Βασικά και για μένα το Christ Illusion είναι ο δίσκος που έπρεπε να βγει μετά το Seasons. …και μόνο ο απίστευτος ήχος των drums του Lombardo είναι αρκετός για να πατήσει κάτω ότι έχουν βγάλει χωρίς αυτόν.
Αυτό που λες δεν ισχύει, γιατί God Hates Us All :!:
Ειμαι κι εγω απο τους περιεργους που τους αρεσει το God Hates Us all!!!
Ναι άντε το God Hates Us All είναι οκ και το Divine προφανώς…απλά μουσικά είναι πιο κοντά στο Seasons…(το Christ Illusion). Oι δίσκοι με τον Bostaph έχουν περισσότερη hardcore-ίλα
Αν θεωρήσουμε ότι όλοι οι δίσκοι τους είναι τσίτα γκάζια και απλά thrash, τότε το “μουσικά πιο κοντά στο Seasons” προσωπικά δεν το πιάνω… Οι Slayer από την πρώτη μέρα παίζουν thrash, όλοι οι δίσκοι τους είναι ο ένας κοντά στον άλλον.
Αν εξαιρέσουμε το Divine Intervention στο οποίο θα έλεγε κανείς ότι πειραματίστηκαν κάπως, οι υπόλοιποι δίσκοι τους είναι σίγουρα thrash. Είναι κάτι σαν τους Ac/Dc ή τους Motorhead. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα: Ή η μουσική του δίσκου συνολικά είναι ωραία (ποιοτική) ή δεν είναι. Άρα, με ποιο κριτήριο το Christ Illusion είναι κοντά στο Seasons in the abyss? Ποιο τραγούδι από το Seasons θα πέταγε κανείς για να βάλει ένα του Christ Illusion?
Το Christ Illusion δεν το θεωρώ κακό, απλά είναι μέτριο, και πιστεύω ότι ο ντόρος έγινε λόγω της επιστροφης του Lombardo και όχι για τα τραγούδια του…
Και εννοείται ότι το God hates us all συγκαταλέγεται στα καλύτερά τους.
Είπα πουθενά ότι δεν είναι thrash οι άλλοι δίσκοι τους; Αυτό που είπα είναι ότι ξεκάθαρα σε δίσκους όπως τα Diabolus, God Hates…υπάρχουν περισσότερες hardcore αναφορές κάτι που στους δίσκους τους μέχρι και το Seasons δεν ήταν τόσο εμφανές. Κατά τα άλλα και το Christ Illusion, αν και καλύτερο κατ΄εμέ από τους δύο προκατόχους του αλλά και το αδιάφορο World Painted Blood, συνεχίζει την σε γενικές γραμμές μέτρια πορεία της μπάντας μετά το Divine.
Γιατί, είπα εγώ ότι είπες ότι δεν είναι thrash;
Απλά το τόνισα για να δείξω ότι ο ήχος τους ήταν πάντα ο ίδιος, δεν κάνουν ιδιαίτερα πειράματα. Συμφωνώ για τις πιο έντονες hardcore αναφορές, αλλά αυτό πιστεύω ότι είναι θέμα παραγωγής, γιατί και παλιά παίζαν έτσι, απλά η παραγωγή δεν έδινε έμφαση σε αυτά τα σημεία.
Anyway, το Diabolus είναι κακό για 'μενα. Και ας έχει γράψει όλο (σχεδόν) το δίσκο ο Hanneman, που ήταν το συνθετικό βαρόμετρο. Το World painted blood μου αρέσει αρκετά, αν και στην αρχή μου ξίνισε, αλλά γενικά τον θεωρώ πολύ καλό δίσκο. Ο καθένας με τα γούστα του.
Θα συμφωνήσω βέβαια ότι μετά το Seasons η συνθετική πορεία είναι πτωτική, με εξαίρεση το Undisputed Attitude (στο οποίο η μοναδική σύνθεση των Slayer στο δίσκο είναι μέτρια) και το God hates us all.
Τις εποχες του Diabolus γινοταν ενας παραλληλισμος με Machine Head, κακο αυτο για τους Machine Head! Εγω το συγκεκριμενο δεν το βρισκω κακο, ισως εχει μια-δυο αδυναμες στιγμες αλλα κομματια οπως το Bitter Peace και το Stain Of Mind τα λατρευεω.
Κακό δίσκο κι εγώ δεν θα έλεγα κανέναν μέχρι μετριότατο φτάνουν και αυτό είναι το Diabolus αλλά και εκεί όντως υπάρχουν διαμαντάκια όπως τα παραπάνω και το In The Name Of God…
Kαι το καινούριο ενώ μπαίνει τόσο δυνατά μετά κάνει μια μεγάλη κοιλιά ρε γαμώτο.
Δε θα το βάλω σχεδόν ποτέ να παίξει, άρα αυτομάτως κάτι είναι λάθος στο δίσκο. Έχει 3 ωραία κομμάτια σίγουρα, αλλά με το που μπαίνει το Death’s head και νομίζω ότι ακούω System of a Down, ξενερώνω απίστευτα. Καμία μομφή για τους System of a Down.
Και είναι κρίμα, γιατί γουστάρω άπειρα το εξώφυλλό του…
Δεν έχουν πραγματικά κακό δίσκο οι Slayer. Κυμαίνονται από τα αριστουργήματα/ μνημεία κτλ έως απλά καλούς δίσκους. Α και το Divine Intervention γαμάει. Προφανώς τα μεγαλεία των 80ς δεν τα ξαναπιάνου, it’s only human
Μαζι με τον τζεφ χάθηκε και η υπόλοιπη μπαντα .
Μόλις είδα το βίντεο του Repentless… Εκπληκτικό όντως! Μπορεί ο δίσκος εμένα να μου φάνηκε μετριότατος αλλά το βίντεο είναι ΣΛΕΪΕΡ!!!
Το diabolus ειναι γαμω τους δισκους.
Πάντως για να πω την αμαρτία μου το καινούριο τους με αποσχολεί περισσότερο από το Book Of Souls. Μιας και βλέπω ότι δεν υπάρχει αντίστοιχο θέμα στις νέες κυκλοφορίες, αντίθετα του Book Of Souls κοντεύει να φτάσει 200 σελίδες από τις οποίες οι μισές είναι παπαρολογίες.
Μάλλον λόγω διάρκειας συμβαίνει αυτό. Δεν λέω, και εγώ το ακούω τακτικά, όμως ποιοτικά απέχει αρκετά από το Book of Souls.
Συμφωνείτε με αυτήν την αποθεωτική κριτική;
Βέβαια και μόνο που λέει το παρακάτω, καταλαβαίνεις πολλά για την αντικειμενικότητα του συντάκτη (όχι ότι είναι κακό να λατρεύεις την μπάντα της οποίας κάνεις κριτική αλλά δε νομίζω να βρίσκει υποστηρικτές στο παρακάτω ούτε καν στους υπόλοιπους συντάκτες του rocking.gr)
Δεν έχει προφανώς νόημα να συγκρίνουμε το “Repentless” με ό,τι έβγαλαν στην αρχή της καριέρας τους, αλλά κατά τη γνώμη μου κοιτάει στα μάτια και το “Christ Illusion” και το "World Painted Blood
Διαφωνω με την κριτικη, ο δισκος ειναι καλουτσικος. Το οτι (δεν) κοιταει στα ματια το Christ Illusion (καλο) και το WPB (μετριο στην καλυτερη) δεν λεει τιποτα. Το punkικο Atrocity Vendor παντως μετραει. Τελος, ο Araya ακουγεται σε καλη κατασταση.
Εντάξει, κοιτάει στα μάτια το World Painted Blood είπε όχι το Seasons In The Abyss. Σε γενικές γραμμές είναι αρκετά καλός δίσκος και με κάποιες κομματάρες μέσα όπως το Piano Wire ας πούμε. Μια χαρά!
Πολύ καλό το Repentless. Συνδυάζει groove και ξυραφιές. Araya σε φόρμα. Παραγωγή γεμάτη και όχι ξερή σαν τα τελευταία. Άνετα καλύτερο από το προηγούμενο και για το Christ Illusion δεν ξέρω, θα δείξει ο χρόνος.
Μπράβο στους Σφαγείς για τον ανέλπιστα καλό δίσκο και να μας ξανάρθουν