Ωραίο το ομώνυμο τραγούδι, φοβερό το εξώφυλλο.
Καλύτερο από τα άλλα δύο πολύ Divine Intervention ο ήχος ξανά. Οκ το εξώφυλλο λίγο αστείο όμως για 50+ ανθρώπους 
Το Repentless ειναι με ανεση μεχρι στιγμης το καλυτερο απο τα 3 τραγουδια του καινουριου δισκου. Δεν ειναι καθολου πρωτοτυπο, θυμιζει παρα πολυ το World Painted Blood στην αρχη και οι στιχοι του που ειναι αφιερωμενοι στον Hanneman θα μπορουσαν να ειναι πιο ιδιαιτεροι. Αλλα ειναι ενα κομματι με ολες τις πατεντες και τα χαρακτηριστικα του ηχου των Slayer παροντα, ενα 100% Slayer κομματι, οποτε γουσταρουμε. Μια χαρα και η παραγωγη οπως και τα φωνητικα του Araya. Θα λειτουργει αψογα συναυλιακα. 
[B]Cast The First Stone[/B]
φοβερο τραγουδι!!
απογοήτευση
Λίγα πράγματα. Καλύτερο από τα δύο πρώτα, κατώτερο από το ομώνυμο. Και τα τέσσερα που έχουμε ακούσει δύσκολα θα έμπαιναν σε κάποιον τους δύο προηγούμενους δίσκους. :-s
Μαλακα μου ! Τελείως παπαρια !!
Ακόμα ένα νέο κομμάτι
you against you
http://www.scionav.com/2015/09/04/slayer-you-against-you/
Ούτε αυτό είναι καλό. Πάμε καρφί για το χειρότερο Slayer άλμπουμ.
Αν σκεφτείς ότι έχουμε ακούσει 5/12 ε μάλλον πάμε για εντελώς μέτριο δίσκο. Μέτριο και αυτό το κομμάτι, μέχρι στιγμής μόνο το ομώνυμο κάτι κάνει.
It’s “out” there…
Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι το “You against you” είναι αξιοπρεπέστατο, ίσως το καλύτερο του δίσκου… γούστα βέβαια είναι αυτά…
Από αύριο με νέο Slayeeeeeeeerrr ρε μουνιά στο γυμναστήριο, ευκαιρία να ανεβάσουμε κιλά! 8)
Λοιπόν, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από αυτό που άκουσα, δεν απογοητεύτηκα όμως σε καμία περίπτωση. Πέρα από το ομώνυμο που είναι γνωστό καιρό, ξεχώρισα τα Vices, Chasing Death, Atrocity Vendor και You Against You.
Γενικά, σε κάθε σύνθεση θα βρω κάτι που θα με τραβήξει (ένα καλό ριφ/σόλο, ρεφραίν, χώσιμο στα ντραμς), όμως σαν σύνολο στις περισσότερες φαίνεται κάτι να λείπει.
Δύο μόλις φορές το άκουσα, ελπίζω αργότερα η άποψή μου ν’ αλλάξει προς το καλύτερο.
Το άκουσα κι εγώ. Ξεχώρισα τα ίδια τραγούδια πάνω-κάτω (όχι τόσο το Chasing Death, ίσως να να έβαζα στη θέση του το Implode που πάλι δεν είναι κάτι φοβερό).
Ξεκινάει αρκετά ενθαρρυντικά, ωστόσο μετά το Vices κάνει μία τεράστια κοιλιά, για να κλείσει κάπως καλά με τα δύο τραγούδια που ανέφερες κι εσύ (Atrocity… και You…).
4 κομμάτια για live είναι ότι πρέπει, αλλά για full-length κυκλοφορία, δύσκολα την αξιολογείς ως κάτι παραπάνω από μέτρια.
edit: μήπως θα 'πρεπε να ανοίξουμε thread;
Το άκουσα κι εγώ χθες, πραγματικά όπως τα λες, πολύ μέτριο. Ξεχώρισα το ομώνυμο, το Take Control και το Atrocity Vendor.
edit: και το Piano Wire καλό είναι
Τι σούπα είναι αυτή ρε παιδιά; Μετριότατο!!!
Και δε νομίζω ότι χρειάζεται σε τέτοιο είδος μουσικής 100 ακροάσεις για να το καταλάβεις… Από τις πρώτες ακροάσεις ακούγεται ανέμπνευστο και επίπεδο.
Επίσης, εκνευριστικό το ταμπούρο στα πρώτα κομμάτια του δίσκου. Μετά δεν ξέρω πως το έκαναν και έφτιαξε (από τη μέση και μετά ακούγεται καλύτερο).
ΥΓ: Ναι ας ανοίξει κάποιος thread.
Για εναν περίεργο λόγο, έχει παίξει πολύ στα ηχεία από τη στιγμή που “κυκλοφόρησε”… σίγουρα ξέρω (και ακούω) ότι δεν είναι κάτι φοβερό, αλλά πολλα τραγούδια έχουν σωστό groove (σε σημεία μου θυμίζουν παλιούς Sepultura πχ), πράγμα που με τραβάει να το ξανακούσω… οπότε θα έλεγα ότι μάλλον μου αρέσει, πρέπει να είμαι από τους λίγους πάντως.
Και για να αρχίσω και τις συγκρίσεις, από το Diabolus in Musica θεωρώ ότι είναι καλύτερο… (ίσως και από το Christ Illusion)
Από το Christ Illusion???!!! 8O
Τον έχω πολύ ψηλά αυτόν το δίσκο, σε φάση τοπ-5. Ίσως γιατί είναι το πρώτο Slayer που άκουσα/αγόρασα.
Γενικά ξεφούσκωσε γρήγορα το καινούργιο. Τρία καλά κομμάτια στην αρχή και άλλα τόσα στο τέλος δεν αρκούν. 6 - 6.5 θα του έβαζα, πάνω κάτω στο επίπεδο των Diabolus και Divine το αξιολογώ.
Πιθανολογώ ότι ο λόγος που έχεις τόσο ψηλά το Christ Illusion είναι επειδή ήταν το πρώτο που αγόρασες. Για 'μενα ξεφουσκωσε πολύ γρήγορα, σε φάση να μου αρέσουν 3-4 κομμάτια…
Βέβαια γούστα είναι αυτά… αλλά όταν έχουν βγάλει Hell Awaits, Reign in Blood, South of Heaven, Season in the abyss, God hates us all, ακόμα και το “άγουρο” Show no mercy (και το Divine Intervention το έχω ψηλά, αλλά δε μου αρέσει η παραγωγή στον ήχο των κιθαρών καθόλου, και το World painted blood… και το Undisputed Attitude, άσχετα αν είναι δίσκος διασκευών…), τότε στο δικό μου Top-5 δε χωράει με τίποτα το Christ Illusion.
Ναι, σωστός είσαι, υποκειμενικά είναι αυτά τα θέματα εξάλλου. Απλά μου έκανε εντύπωση που θεωρείς το καινούργιο καλύτερό του.
Γενικά δεν έχω θέμα με την post - Seasons δισκογραφία, αν εξαιρέσεις το Diabolus και λίγο το Divine. Και το WPB μου αρέσει αρκετά. Το καινούργιο όμως το βρίσκω κατώτερο των τριών τελευταίων σίγουρα.
Παιδιά να πω και εγώ την αλήθεια μου , δεν το βρίσκω και τόσο άσχημο, εννοείται το christ το πατάει εύκολα κάτω…το βιντεάκι πάντως τα σπάει