Με αυτό το εξώφυλλο για όσους βαριούνται να ανοίξουν το λινκ:
Το άκουσα μια φορά, ενθουσιάστηκα και περιμένω να το ακούσω “κανονικά”!!!
Επίσης “κυκλοφορεί” και το νέο Black Tusk, “Set The Dial” αλλά και αυτό λίγο το έχω ακούσει μέχρι τώρα.
Πω, πολλά μαζεύτηκαν πάλι!
με καψατε με μονο μια σελιδα ρε αλητες. 2-3 κομματια απο το atlas moth,προβλεπω καψιμο.παω για κανονικο ακουσμα.
drone throne μου φανηκε λιγο ξενο σαν επιπεδο σαπιλας…αλλα γουσταρα και θα το ακουσω συντομα.
τωρα παιζει το weirding.
εντιτ: μετα το μισο atlas moth δε βλεπω καλα την οθονη απτο χυμενο μυαλο πανω της
Ωραια τα λεει ο αποπανω. Λατρευω την μιξη των φωνητικων στο atlas moth.
Έπρεπε να ακούσεις και το 4ο από Invernal!!!
Όσον αφορά το Drone Throne δεν ξέρω αν ανήκει εδώ αλλά μιλάμε για φοβερό δίσκο!!!
αγάπη ο δίσκος
E κρατήθηκα ρε γιατί δεν είχε νόημα. Ήθελα να τον ακούσω ολοκληρωμένο τον δίσκο με την ησυχία μου.
Ο οποίος δίσκος λίκαρε σήμερα, οπότε τα κεφάλια μέσα και βοήθεια μας!
Έχετε προτείνει πολλά που δεν έχω προλάβει να τσεκάρω, θα γίνει όμως.
To Black Cobra είναι πραγματική ισοπέδωση, απίστευτο, 4/4 δισκάρες οι πούστηδες. Και πρεπει να πούμε κάποια στιγμή την αλήθεια ότι οι σημερινοί Black Cobra είναι εύκολα δυο κλάσεις πάνω απ’τους σημερινούς High on Fire. Ναι.
Από κει και πέρα το Corrupted είναι με συνοπτικές διαδικασίες ο δίσκος-σημείο αναφοράς για το χώρο φέτος κι ας ποστίζει, κι ας μην είναι καν στα 3 καλύτερά τους, μόνο το νέο Gekkou No Daichi αρκεί.
Σε άλλα όμορφα πραματάκια, γενικά έχω βαρεθεί τις old-school punk/sludge κυκλοφορίες, αλλά όσοι περιμένουν το νέο Eyehategod ξερωγώ, ας ρίξουν μια αυτιά στο “Possession” LP των Moloch, με κράτησε αρκετά, πέρσι περιόδευαν ευρώπη με τους Thou.
Και μια πρόσφατη ανακάλυψη, οι Orm από Κολοράντο κινούνται στο αργό και υπέρβαρο doom/sludge ύφος των Conan, Moss, Fleshpress του “Worm Dirges” κλπ, φετινό ντεμπούτο “Doom Messiah” που παίζει στρήμιν και κατεβαίνει (με προαιρετικό αντίτιμο) εδώ: http://ormofdoom.bandcamp.com/
Καλοί οι orm αλλά ο δίσκος είναι αρκετά μικρός σε διάρκεια ρε συ…
Και υποτίθεται πως είναι full length;
Αυτοχρηματοδοτούμενη κασέτα. Αρκεί.
Τα full-length, EP κλπ είναι για τα metal-archives αυτού του κόσμου.
Για Black Cobra θα συμφωνήσω στο απόλυτο. Εκπληκτικός δίσκος, με κλασσικούς Black Cobra φρενιασμένους ρυθμούς και ριφάρες που ξεκολλάνε κεφάλια.
Για Corrupted αν και, ναι το Gekkou No Daichi είναι ανυπέρβλητο, από μόνο του δεν φτάνει. Γιατί αυτό είναι 30 λεπτά ενώ ο δίσκος είναι 65. Και αν και το Garten δεν είναι κακό κομμάτι, στην τελική δεν είναι και κάτι σπουδαίο. Οπότε εν κατακλείδι, ο δίσκος είναι γαμάτος αλλά άνισος.
Για μένα, στον ευρύτερο χώρο του doom/sludge το ανεπανάληπτο αριστούργημα, είναι το Rwake. Γιατί από την αρχή μέχρι το τέλος του Rest, δεν υπάρχει ούτε ένα δευτερόλεπτο που να μη μπορεί να χαρακτηριστεί ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ.
Και φυσικά υπάρχει και το SoN που τα έχουμε πει πολλές φορές…
Τωρα που λετε περι Black Cobra θυμαμαι εκεινο το μεγαλειωδες live που εδωσαν το 2006…
Σε ελευθερη μεταφραση:
Καμια επαφη ρε ! Το ανεφερα, επειδη κι ο ψηλος τους ειχε δει σ εκεινο το live και κανεις απ τους δυο μας δεν ηξερε τι ακριβως παιζει με τη παρτη τους. Τη κεραμιδα στο κεφαλι ομως τη φαγαμε καλα.
Edit:
Και 12 ευρω εισιτηριο ετσι; Πακετο με Blutch. Απο τις πολυ καλες διοργανωσεις της Venerate. Αλλα αν ο κοσμος ειναι ΣΤΟΥΡΝΟΣ… θυμαμαι εκεινη την επικη ατακα που μου ειπε αγαπητο προσωπο εξω απ το club ‘‘δεν ξερω αν θα μπω, ακριβο το εισιτηριο…’’ για να το αλλαξει σε ‘‘θελω να παω και Dark Funeral μωρε που εχουν 25…’’ κι εκει σταματησα να ασχολουμαι.
Πολύ σοβαρός είσαι 
Εχεις δικιο, αλλα διαβασε το αποπανω μετα το edit για να κυλιεσαι στο πατωμα απ τα γελια. Αυτοι ειμαστε!! …ως κοινο…
Και με Sun of nothing εκείνο το live.
Είχα φύγει με πονοκέφαλο και δεν είχα καταλάβει καλά καλά τι είδα.
Ουσιαστικά Black Cobra άρχισα να ακούω αργότερα!
Με το Invernal τρως ξύλο μόνος σου, από το πουθενά. Σκέτη απόλαυση είναι ο δίσκος. Άντε, γιατί μερικοί απογοητευτήκαμε από το Hunter κι έχουμε κάτι να μας παρηγορεί.[SPOILER] Κι όποιος κακό για τους High on Fire πει, :!:[/SPOILER]
Λοιπόν έχουν ποσταριστεί αρκετοί δίσκοι εδώ.
Ας ρίξω μερικές σύντομες εντυπώσεις για κάποιους που άκουσα.
Έτσι για να ανακατέψω ξανά την τράπουλα μήπως σας ξέφυγαν και ρίξτε καμια αυτιά…
Δύο ωραία δισκάκια που πρότεινε ο Keyser (αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη ξεφεύγουν και τα δύο από το sludge) -->
[SPOILER]
[/SPOILER]
^ Αρκετά δουλεμένο αυτό. Τις θέλει τις ακροάσεις του, δεν είναι εύπεπτο.
Έχει ωραίες συνθέσεις και αρκετές εναλλαγές διαθέσεων αλλά μού φάνηκε λιγάκι άνισο συνολικά.
Επίσης ήταν αρκετά “μελωδικό” ανά σημεία για μένα, οι κιθάρες post-ιζαν και είχαν μπλιμπλικο-εφέ που δεν είναι και τόσο του γούστου μου. Αυτά όμως είναι προσωπικά κολλήματα. Λογικά θα αρέσει σε αρκετούς.
Α, έχει και στο mastering James Murphy λέει…
[SPOILER]
[/SPOILER]
^ Αυτό είναι πολύ πιο straight-forward. Καμία σχέση με το Atlas Moth.
Έχει μερικά πολύ πορωτικά, χωσιματικά σημεία που σκάνε από το πουθενά.
Πιτσιρικάδες είναι όμως και μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν έχουν φιλτράρει τόσο καλά τις μουσικές επιρροές τους ώστε να βγει κάτι κατασταλαγμένο και συμπαγές.
Βέβαια από την άλλη έχουν την έκρηξη και τη ζωντάνια.
Ωραίο σερί τα “Fatal Rips From The North” (με τα bm ακόρντα που προδίδει και ο τίτλος) και “Stone Dome” (με τα ζόρικα φωνητικά και το βαρύ ριφφ).
Κι ένα που πόσταρε ο ψηλέας -->
[SPOILER]
[/SPOILER]
^ Αυτό εδώ είναι γαμημένα ΒΑΡΥ. Γιατί έτσι μας αρέσει.
Φλερτάρει με drone καταστάσεις και έχει ωραία φωνητικά “από το χωλ”.
Είναι μικρούλα όμως η κασσέτα. Ήθελα κι άλλο.
Για να δούμε, το κρατάμε το όνομα αυτό στα υπόψη…
Σειρά στην playlist θα πάρει το Black Cobra που δεν το έχω τσεκάρει ακόμη.
Συμφωνω για το Atlas Moth.Αρχικα,οντως πολυ μελωδικα τα κομματια που δεν με χαλαει και μπορω να πω οτι σε αρκετες στιγμες,κυριως στο πρωτο μισο του δισκου,βγαινει μια πολυ επικ ατμοσφαιρα.Tα σημεια με ταυτοχρονα ηρεμη καθαρη φωνη και δυνατα φωνητικα τα σπανε.Τα πρωτα κομματια δεν με τρελαναν εκτος απο το Holes In The Desert που θεωρω απο τα καλυτερα του δισκου.Μετα Αche For The Distance και 25s Royal Blues επισης πολυ καλα κομματια,οπως και το Υour Calm Waters με μια παρεμβολη του Courage το οποιο μπορουσε να μην υπαρχει καθολου.Το Horse Thief που κλεινει το δισκο οσο το ακουω το γουσταρω περισσοτερο αλλα ειναι καπως ξενο ως προς το υπολοιπο αλμπουμ.Οι ηχοι,τα εφε,το πιανο και η τρομπετα βγαζουν αρκετα διαφορετικη ατμοσφαιρα απ’οτι ο υπολοιπος δισκος και προσωπικα θα προτημουσα ο δισκος να ειναι ολος σε τετοιο υφος.Γενικα καλος δισκος αλλα καπως μπερδεμενος και φυσικα ξεφευγει αρκετα απο το sludge.
Το Witch Of Endor παιζει τις τελευταιες μερες στο repeat στο mp3 στο σχολειο.(Φυσικα μαζι με το Black Cobra)
Καινουργιο δισκακι απο τους Φινλανδους Demonic Death Judge ονοματι ‘‘The Descent’’ που περσι μας ταρακουνησαν με το πολυ καλο Kneel.
Ακουστε το ολο εδω