Θεωρούνται (κι όχι μόνο από εμένα ) ένα από τα καλήτερα alternative συγκροτήματα των 90s. Και από το 91 μέχρι και τώρα με την πρόσφατη επανένωση (ο θεός να τη κάνει) μας έχουν εφοδιάσει με κομμάτια αριστουργηματικά και με δίσκους που σου δίνουν να καταλάβεις πως τα 90s δύσκολα θα ξαναυπάρξουν.
Η μουσική τους είναι ξεχωριστή, οι στίχοι τους πολύ ποιητικοί και το ύφος τους μοναδικό, το συναισθηματικό τόνο της φωνής του Corgan δε τον έχω ακούσει πουθενά αλλού.
Το ύφος τους άλλαζε με τον καιρό και με τους διάφορους πειραματισμούς που έκαναν (άλλοι πιο πετυχημένοι άλλοι όχι τόσο, αλλά γι’αυτό λέγονται πειραματισμοί) αλλά πάντα άνηκαν στο alternative.
Για εμένα είναι ένα συγκρότημα που χωρίς αυτό τα 90s δε θα είχαν ένα μεγάλο μέρος της αίγλης τους.
8O Τη σκέψη μου διάβασες βρε Diz! Και ήμουν έτοιμος να κάνω παραγγελία Pumpkins για το πάρτυ της Παρασκευής!
Τεράστιο συγκρότημα πραγματικά, και απο τα κορυφαία των '90ς, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Αυτή η εναλλαγή σε διαφορετικά μουσικά στυλ ήταν ένα απο τα χαρακτηριστικά τους που με προσέλκυσαν μια που πάντα αγαπούσα τις μπάντες που πειραματίζονταν και δεν είχαν ένα και μόνο σταθερό ύφος.
Σκεφτείτε μόνο πόση ποικιλία παρουσιάζει η μουσική τους. Η βάση είναι ο alternative ήχος των '90ς, μέσα όμως θα βρείτε metal, μπαλάντες, gothic, grunge, electro, ψυχεδελικά στοιχεία… Θυμάμαι όταν τους είχα πρωτοακούσει δε μου άρεσε καθόλου αυτή η νιαουριστή φωνή του Billy Corgan, με τον καιρό όμως συνήθισα!
Στιχουργικά επίσης βρίσκονται πάρα πολύ ψηλά, οι στίχοι του Billy είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτεροι.
Αγαπημένος δίσκος το ανεπανάληπτο, επικό Mellon Collie and the Infinite Sadness, αν και τα Siamese Dream, Adore και Gish ακολουθούν απο κοντά
πρώτα είχα ακούσει το siamese dream και αμέσως μετά το mellon collie.
Στη αρχή δε μου άρεσε το siamese dream αλλά στη συνέχεια τρελάθηκα με το mellon collie και στη συνέχεια και με το siamese dream.
Δίσκοι που πραγματικά δε μπορείς να προσπεράσεις κανένα κομμάτι.
Κάπως έτσι είχε συμβεί και με μένα. Γι’ αυτό και ως πρώτο δίσκο για άκουσμα σε όσους δε τους ξέρουν συνιστώ το Mellon Collie, μια που είναι και ο πιο άμεσα προσβάσιμος ίσως δίσκος τους σε μεγάλη μερίδα κοινού (και σε αυτό ευθύνεται ασφαλώς και η ποικιλομορφία στο ύφος)…
mellon collie,adore ,zeitgeist(ποτέ δε θα μπορέσω να το γράψω#-o )Απ τις πολύ αγαπημένες seatle μπάντες…Εντάξει έχω τις ενστάσεις μου για τον Corgan…αλλα κατα τ άλλα είναι ίσως το πιο επιδραστικό γκρουπ των 90’s:thumbup:
Τε-ρά-στι-ο συγκρότημα από τα πιο επιδραστικά των 90ς και από τα πιο αγαπημένα μου! Την εποχή που πρωτοάκουσα το επικό και τρισμέγιστο Mellon Collie (όσοι έχουν παραλείψει να το τσεκάρουν, να σπεύσουν άμεσα! Ένα από τα καλύτερα artwork σε bookletακι ever!!!) δεν ήθελα να ακούω τίποτε άλλο (το έρμο το Discman μου φώναζε έλεος!), είχα κυριολεκτικά λιώσει και τα 2 δισκάκια!
Με κάλυψαν απολύτως και οι προλαλήσαντες. Εκπληκτικοί στίχοι, με απίστευτα νοήματα που συχνά λείπουν από την ροκ μουσική και πολυδιάστατη μουσική που ακουμπάει πολλά και εντελώς διαφορετικά είδη.
Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να τους δω με την τωρινή τους σύνθεση…:-k :? :-s
Εγώ πάλι θα ήθελα να τους δω και με αυτή τη σύνθεση και για το λόγο ότι το Zeitgeist ήταν ένα καλό και αξιοπρεπέστα το αλμπουμ για τους Pumpkins του σήμερα, αλλά βέβαια και για το λόγο ότι τη μουσική που μας αρέσει είναι καλύτερα να την αποδίδουν οι δημιουργοί της. Τεράστια μπάντα (και τεράστια μορφή ο Κοργκαν για να λέμε τα πράγματα με το όνονμα τους) που δυστυχώς δεν της είχα δώσει την απαιοτούμενη προσοχή το καιρό της ακμής της. Οπως και να’ χει, ήταν κρίμα που δεν τους είδαμε το καλοκαίρι, αλλά και που δεν προγραμματίστηκε εκ νέου αυτό το λαιβ…
Τι φοβερό album το mellon collie…
Οποιαδήποτε φορά και να το βάλω να το ακούσω νιώθω πως είναι σαν να το ακούω για πρώτη φορα.
Το ένα αριστούργημα μετά το άλλο!
Και φοβερά video clips!
ΓΚΡΟΥΠΑΡΑ. Από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των τελευταίων 20 ετών. Η πρώτη συναυλία που είχα πάει στην ζωή μου τον Μάιο του 1998 στον Λυκαβητό. Τα Siamese Dream, Mellon Collie και Adore είναι αριστουργήματα.
φαγαμε και την πικρα με τους pumpkins φετος 10 χρονια τους περιμενα και 2 μερες πριν την συναυλια ακυρωθηκε
το τραγικο(και εκνευριστικο) ειναι οτι ξαναερχονται για ευρωπαικη περιοδεια τον ιανουαριο και παιζουν σε βελιγραδι-πραγα-βουδαπεστη κλπ κλπ και σε εμας δεν τους φερνει καποιος[-X
Δεν πήγαινε καλά η προπώληση… Και εδώ μιλάμε για τους Pumpkins ε. Κάτι τέτοια είχα στο νου μου όταν άνοιξα το θέμα για την προσέλευση κόσμου στις συναυλίες. Είναι μόνο θέμα προώθησης λοιπόν?.. Ελπίζω να τους δούμε κάποια στιγμή, τι να πω, είναι κρίμα πραγματικά.
ακριβώς το ίδιο είχα πάθει κι εγώ!!!όχι οτι δε μου άρεσε το siamese dream,αλλά δεν του είχα δώσει ιδιαίτερη βάση,έκτος απ’ τις λατρείες για τα disarm και today…ύμνοι!!!
Today is the greatest
Day I have ever known
Cant wait for tomorrow
I might not have that long
από τα μεγαλύτερα ξενερώματα της ζωής μου η στιγμή που επέστρεφα το εισιτήριο…
φερτέ τους κι από εδώ ρε μ@#@@νια!!!
) ένα από τα καλήτερα alternative συγκροτήματα των 90s. Και από το 91 μέχρι και τώρα με την πρόσφατη επανένωση (ο θεός να τη κάνει) μας έχουν εφοδιάσει με κομμάτια αριστουργηματικά και με δίσκους που σου δίνουν να καταλάβεις πως τα 90s δύσκολα θα ξαναυπάρξουν.
