Το power metal είναι ή το έκαναν κάπως περιοριστικό. Για να είναι πλέον ένας δίσκος σε καθαρές φόρμες power metal χωρίς κάποιο επιπλέον στοιχείο πρέπει να έχει τρελή έμπνευση για να ξεχωρίσει.
Υπάρχει ένας διαχωρισμός που για εμένα είναι ευδιάκριτος. Δεν μπορώ να βάλω στην ίδια κατηγορία μουσικής τους Iron Savior με τους Kamelot πχ. Καλά κάνουν και το γουστάρουν αυτό που παίζουν οι κάθε Iron Savior αλλά είναι εκνευριστικά προβλέψιμο, επαναλήψιμο.
Η μέγιστη απατεωνιά είναι αυτό που κάνουν οι Gamma Ray στα τελευταια albums. Όσο και αν έχω σε εκτίμηση τον Kai και τους δίσκους του μέχρι ένα σημείο, από ένα σημείο και μετά η όλη φάση είναι μια απατεωνιά.
Όσον αφορά στους καλύτερους δίσκους του κάθε συγκροτήματος σχετικό είναι αυτό. Holy Land, Black Halo (ή Epica), Aeronautics ακομα και το Dark Ride για την Deris εποχή των Helloween κ.α., δείχνουν πως έπρεπε να διαφοροποιηθούν από τις τετριμμένες συνταγές.
Για να επανέλθουμε στο topic, οι Sonata Arctica δεν είναι καμια υπερμπάντα. Απευθύνονται αρχικά σε ανθρώπους που αρέσκονται στον ήχο. Είναι όμως ζωντανός οργανισμός. Αργά ή γρήγορα, εξελίσσονται. Δεν αλλάζουν επιτηδευμένα. Κρατάνε βασικά τους στοιχεία και προσθέτουν νέα. Δίνουν μεγάλη βάση στις ενορχηστρώσεις καθώς επίσης και στους στίχους (που είναι συνήθως λίγο αλληγορικοί).
(Για τα γουστα μου)
Nocturnal Rites,Sabaton,Manticora,Stormwarrior,Kiuas
(αφηνοντας στην ακρη τα πολυ μεγαλα ονοματα ε.Και αφηνοντας εξω επισης ελληνικες μπαντες οπως οι Innerwish και οι Arged L’amh που τις λιωνω πολυ περισσοτερο απο Sonata γιατι δε μπορει να μαι τελειως αντικειμενικος με αυτες…)
E νομιζω οτι αυτο ισχυει πλεον και στα περισσοτερα metal ειδη, μετα απο τοσα χρονια υπαρξης της μουσικης και τοσα συγκροτηματα.
Δηλαδη, και στο καθαρο black, το καθαρο thrash και το καθαρο death, ενας δισκος χωρις να εχει ‘‘το κατι παραπανω’’ και διαφορετικα στοιχεια/επιρροες στον ηχο του, δυσκολα ξεχωριζει απο τη μαζα ή οτι εχει ηδη κυκλοφορησει.
Παντως σε ενα δημοψηφισμα, για το πως προτιμα ο καθενας το αγαπημενο του ειδος, θυμαμαι οτι οι περισσοτεροι ψηφισαν Old-School …:roll:
Aρα το θεμα ειναι τι ζηταει ο καθενας…
πρώτα από όλα δεν έχω ιδέα για δημοψηφίσματα.
ζήτημα να έχω δει 2-3 γενικά.
δε νομίζω πως ισχύει τόσο πολύ στα άλλα είδη. Π.χ. στο αμερικάνικο power οι δομές μπορούν να μένουν σχετικά ίδιες και τα συστατικά αλλά ο δίσκος να ξεχωρίζει και να διαφοροποιείται. Από την άλλη το power έχει μεγαλύτερη ευκαιρία να συνδυάζεται με περισσότερα είδη.
Από τις μπάντες που αναφέρθηκαν πραγματικά μπορώ να τις ακούσω αλλά δεν μπορώ να βρώ κάτι τόσο σημαντικό σε αυτές. Manticora θυμάμαι είχα πάρει το πρώτο όταν είχε βγει, μετά με δυσκολία μπορούσα να τους αντέξω, οι Nocturnal Rites είναι αξιόλογο συκγρότημα σταθερά συμπαθητικοί αλλά έως εκεί, οι Stormwarrior δεν μου έκαναν.
Όσο για την ελληνική σκηνή, πάλι κακός θα γίνω αμα μιλήσω.
Τους Manticora θελει καιρο για να τους χωνεψει το αυτι,εχουν αρκετα εως πολυ σε καποια κομματια το progressive στοιχειο μεσα τους.Catchy τραγουδια και χιτακια δηλαδη δε πολυ παιζουν,ομως τα leads και γενικα οι μελωδιες ειναι απιστευτες…
