Βασικα ποιο “4th Of July” και ποιο “Loud Love”… Το πιο σπανιο που ακουσα απ’οτι παρατηρω, (προς το παρον) ειναι το “Room A Thousand Years Wide” που απο ευρωπαικες εχει παιχτει μονο στο Pinkpop! Τυχαινει να ειναι το αγαπημενο μου απο Soundgarden, αλλα live χανει λιγο γιατι λειπει η σαξοφωναρα που εχει η studio εκδοχη
:thumbup:… στο 'πα ρε καλα θα περασεις
Στο Παρισι παντως εισεπραξαν αγαπη οι Gaslight Anthem. Επαιξαν λιγο ομως δυστυχως, κατι παραπανω απο μιση ωρα και μονο το ομωνυμο απο το “American Slang” ενω επαιξαν 4-5 κομματια από “59 Sound” και το “45”
Να πω κατ αρχην οτι οι Soundgarden ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου γκρουπ. Μεσα στο top five σιγουρα. Μεγαλωσα με αυτους , τους ακουω απο το 91 , περιμενα πως και πως superunknown και down on the upside , τα εβαψα μαυρα οτα διαλυθηκαν. Αρα το να ακουω ζωντανα μετα τοσα χρονια αυτα τα κομματια ετσι κι αλλιως ηταν σπουδαιο. Βεβαια παρενεβληθησαν ενα cant change me, μια μετρια προσπαθεια με audioslave και μια κουμπαρια με την Βισση. Πληγωθηκα αλλα εδωσα τοπο στην οργη
Η συναυλια ξεκινησε με θαμπο ηχο στο searching. Εφτιαξε αποτομα στο spoonman και εκει υπηρξε ενα κρεσεντο εξι κομματιων που μας εστειλαν αδιαβαστους τα περισσοτερα απο louder than love. Ακομα και το φρεσκο μετριοτατο live to rise ακουστηκε μια χαρα. Δυστυχως απο εκει και περα υπηρξαν σοβαρα προβληματα στον ηχο. Κυριως στη φωνη αλλα και στην κιθαρα του Thayil. Με αποτελεσμα να ακουμε κυριως το μπασο του Ben που ετσι κι αλλιως ηταν υπερβολικα δυνατα. Παρολ αυτα τα 4th of july και slaves and bulldozers ηταν εκπληκτικα. Αν ο ηχος παρεμενε οπως στην αρχη της συναυλιας σιγουρα θα ηταν μια απο τις καλυτερες που εχω παρακολουθησει.
Refused : ενταξει ο τυπος ειναι μεγαλη μορφη. Αλλα μουσικα δεν μου λενε κατι. Ηταν διασκεδαστικοι.
Afghan whigs : πολυ καλη εμφανιση αν συνυπολογισουμε τη στιγμη στη οποια εμφανιστηκαν. Θα ηθελα να τους δω και μονους τους παντως
Τους είδαμε επιτέλους από κοντά!!!8O8O8O8O
Πέρασα απίστευτα και μπορώ μετά από τόσα χρόνια να πω,πως ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα…εξάλλου πρώτη φορά πηγαίνω στο εξωτερικό για μπάντα και ήταν ακόμα πιο ιδιαίτερο.
Για τον ήχο που λέτε,κατά τις 23 παρά 10 πήγα πιο μπροστά και κατάλαβα μια διαφορά προς το χειρότερο…πιο πίσω δηλαδή δεν ήταν τόσο χάλια ώστε να σε χαλάει.
Όλα τέλεια,ο καιρός μια χαρά έκλεισε και η φωνή μας λίγο,αλλά αποζημιωθήκαμε,ειδικά από τον Cornell που τραγούδησε άπαιχτα,ακόμα και τα δύσκολα κομμάτια.
Το περίμενα το beyond the wheel για το τέλος ειδικά όταν στις 23.15 έφυγαν για δεύτερη φορά αλλά όντως έφυγαν:p…νόμιζα θα κλείνανε δίωρο…τα λόγια είναι περιττά βέβαια για αυτό που ζήσαμε εμείς που τους ακούμε καμιά 20αριά χρόνια και τους έχουμε στην κορυφή.8)
Άντε και στην επόμενη μετά το καινούργιο δίσκο το Φθινόπωρο.
Δεν περιμένω απολύτως τίποτα, οπότε αν είναι άνω του μετρίου θα είναι ευχάριστη έκπληξη για μένα. Σημειωτέον ότι με έμαθαν να ακούω rock και είναι στα αγαπημένα μου συγκροτήματα ever.
Ακούγονται αυτά κατά καιρούς, αλλά είναι παράλογα εκτός αν παίζουν μια φορά κάθε 3 μέρες και ο Matt είναι με ορό. Δε γίνεται αυτό ρε, θα πεθάνει ο άνθρωπος.
