προσωπική μου αδυναμία οι Amon Duul I αλλά μου βγαίνει η πίστη για να βρω υλικό που να είναι όντως από τους Ι. Τα περισσότερα που ψάχνω με το tag Amon Duul με οδηγούν στους ΙΙ και είναι κρίμα. Το δεύτερο συγκρότημα είναι κλασικό prog rock ενώ οι πρότοι είχαν κολίσει στο πολιτικοποιημένο krautrock και έτσι καταδικάστηκαν στην αφάνεια (οο τι λέει!!).
Αν κάποιος ξέρει failproof τρόπο για να πάρει στα χέρια του ολόκληρο το Disaster (σε ψηφιακή μορφή), σε παρακαλώ μην ντραπείς να μοιραστείς τη γνώση σου μαζί μας
Κοίτα να δεις δεν μπορώ να θεωρήσω ως επιχείρημα ένα βίντεο στο οποίο ένας θεός ξέρει τι έχουν πιεί και χαπακώσει, και ακόμα και να μην το είχαν κάνει ένα τραγούδι δεν αρκεί για να προσδώσουμε στο συγκρότημα εναν επιτυχή προσδιορισμό.
Καταλαβαίνω πάντως τι εννοείς και λεω ε εντάξει δεν είναι κλασσικό prog rock, στην αρχή τουλάχιστον. Στο ξεκίνημα ήταν πολύ ψυχεδελυπειραματικοί (βλ. το πραμα του Θεού LP) αλλά το ξέρεις και συ πως όσο πέρναγε ο καιρός αφτοί στανταριάζονταν όλο και πιο πολύ μέχρι που πάψαν να είναι και ψυχεδελικοί (Hijack και μετά κυρίως). Παρόλα αυτά δύσκολα τους αποκαλείς hard rock και classic rock. Πιστεύω το προγκ είναι αυτό που τους ταιριάζει καλύτερα απόλους τους χαρακτηρισμούς. Κάποια τραγούδια τους σκούζουν zappa και κάποια άλλα είναι σαν να ακούς πιωμένους genesis και floyd να τσακώνονται. (οο θα έπρεπε να γίνω συγγραφέας και να παρατήσω τα δίκτυα, έχω λέγειν 8) )
Εντάξει μετά από μερικά άλμπουμ, γράψαν πιο δομημένα πράγματα, και σε αυτό έχεις δίκιο. ΑΛΛΑ, κατά βάση, όταν λες για Amon Duul II, λές για τα πρώτα τρία ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ άλμπουμς. Βέβαια ακόμα και σε αυτά, υπήρχαν διαφορές ή εξελίξεις αν θες στον ήχο τους. Όσο για το αν δεν μπορείς να θεωρήσεις ως επιχείρημα το βίντεο από το Soap shop rock, ok πάσο, πάντως είμαι σίγουρος ότι ξέρεις πώς πρόκειται για το opening track ενός από τους πιο κλασσικούς δίσκους του ιδιώματος (Yeti).
Δεν το δέχομαι αυτό. Είναι άπειρα τα παραδείγματα των συγκροτημάτων που κάναν καταπληκτική αρχή αλλά καταλήξαν όλοι να τα κριτικάρουν για την πορεία που διαλέξαν τελικά. Βασικά σε όλα σχεδόν τα συγκροτήματα της προγκ και γενικότερα σε πάρα πολλά της ροκ σκηνής του εβδομήντα παρατηρείται η ίδια παραξενιά. Camel, YES, Kansas, Rainbow κλπ κλπ. Aυτοί είναι τα πιο χτυπητά παραδείγματα που μου πέρασαν από το μυαλό του “Βγάζω 3, 4 ηρωικούς δίσκους και μετά χάνει η μάνα το παιδί”. Βέβαια έχουμε πάντα να κάνουμε και με τον αστάθμητο παράγοντα που λέγεται υποκειμενικότητα αλλά εγώ προσωπικά όταν μιλάω για κάποιο από αυτά τα συγκροτήματα δεν εννοώ μόνο τους τρεις πρώτους δίσκους τους. Έτσι και οι Amon Duul II μάλλον χαζο-prog-ίζουν στη συνολική τους εικόνα, και πιστεύω πως πρέπει να τους κρίνουμε μάλλον βάσει της συνολικής τους εικόνας και όχι βασει των πρώτων αγνών, δημιουργηκών και μη επηρεασμένων από τη μουσική βιομηχανία, δίσκων τους.
κάθε ιδίωμα έχει την εποχή του και καλώς ή κακώς, άλλα πράγματα κυριαρχησαν μετά στον ευρύτερο χώρο του ροκ. Και η εποχή του Krautrock ήταν πολύ (πάρα πολύ) περιορισμένη χρονικά, και σε συγκεκριμένο γεωγραφικό ορίζοντα μάλιστα. Οπότε, δεν μου φαίνεται σε τι εξυπηρετεί να πώ τα παρακάτω, αν και θα τα πω γιατί τα έγραψα. Για να επιβιώσεις στα 80’ς θα έπρεπε
α) ή να είσαι στα ντουζένια σου και να παίζεις αξιοπρεπέστατο ποστ πανκ
β) ή να γίνεις μεταλλάς. θρασάς ακόμα καλύτερα (αν και το θρας στα ποστ πανκ εμπίπτει χαχαχα)
γ) ή (στην ξεφτίλα δλδ τελείως) να παίζεις χαζό-ποπ με ηλεκτρική κιθάρα (βλέπε αυτό που λένε AOR μερικοί).
δ) A! ή να λέγεσαι Hawkwind και να μην καταλαβαίνεις από αυτά (αν και αυτοί ακόμα γίνανε πιο safe, με φοβερά αποτελέσματα όμως) :p.
Εντάξει, μερικοί μαλάκωσαν τον ήχο τους και σε μερικές περιπτώσεις τα κατάφεραν κάπως, όπως οι Eloy στο Time To Turn, αν και αυτοί βγάλανε αρκετές πατάτες στα 80’ς.
(τους Tangerine Dream εννοείται ότι δεν τους αναφέρω, παίζουν μπάλλα μόνοι τους)
Παιδια προσπαθω να βρω στα ιντερνετς το die losung των amon duul και το βρισκω μονο σ’ ενα τορεντ που δεν κατεβαινει και σε flac μορφη (εγω ψαχνω mp3). Οποιος ξερει κατι, ας στειλει ενα pm.
ε καλά ας ακούσει τα faust tapes κατευθείαν τότε. Είπα: ξεκίνα από τα πιο ελαφριά, δεν είπα ότι αυτό είναι ο οριζμός. Πάντως, μπορεί αυτές οι μπάντες να είναι περισσότερο κοντά στον αγγλικό ήχο, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν έχουν στοιχεία από την μουσική της εποχής τους στην χώρα τους. Γιατί πχ το Paperhouse ή το Hallogallo να θεωρείται krautrock και όχι τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στο δεύτερο μισό του light from deep darkness?
οσο για το τελευταιο που λες πιστευω οτι εχουν διαφορα γιατι απλα η μουσικη του Kraut rock στιριζεται στον αυτοσχεδιασμο σε αντιθεση με τους eloy που στιριζονται σε στανταρ θεματικες αλλαγες.
θα τα ξανακοιτάξω ! ευχαριστώ παναγιώτη ! 