Oι τύποι είναι θεότρελοι!Γερμανική μπάντα με Γιαπωνέζο τραγουδιστή και αγγλικούς στίχους,χεχε.Το άλμπουμ τους “Tago Mago” είναι απ’τα αγαπημένα μου-φοβερή ατμόσφαιρα…
Ωστόσο δεν έχω καταλάβει τί ακριβώς παίχτηκε με τους Amon Duul και τους Amon Duul II(όσον αφορά τα ονόματά τους δηλαδή-είναι δύο διαφορετικά συγκροτήματα πάντως…Οι Amon Duul είναι, εχμ, πιο ΄παραδοσιακό’ krautrock και οι II ακόμα πιο φεύγα…το πιο γνωστό τους άλμπουμ είναι το Yeti,που κυκλοφόρησε το 1970…)
One of the most formidable of the German Krautrock groups, ASH RA TEMPEL were a powerful force led by guitarist Manuel GÖTTSCHING, and also included former TANGERINE DREAM drummer Klaus SCHULZE at various points. Their music is very spacy and psychedelic, in the manner popularized by early HAWKWIND and AMON DÜÜL II. The early albums all had basically one track a side, one more powerful and dramatic, the other of a more atmospheric nature.
Their albums are all classics; those with Klaus SCHULZE (“Ash Ra Tempel” and “Join Inn”) are the best. ASH RA TEMPEL’s first release is a classic of the space/cosmic genre. This is definitively the one to start with if you’re not familiar with this band. “Schwingungen” is a vastly underrated album even by ardent fans of the band. Basically, “Join Inn”, along with the two albums, are supposed to be the essential woks from ASH RA TEMPEL, and I certainly haven’t been disappointed by any of the three. GÖTTSCHING’s later work varied between solo albums and those within a group format.
Later, after recording the dreamy soundtrack “Le Berceau de Cristal” (1975 unreleased until the 90’s) ASH RA TEMPEL changed name to ASHRA, making a more melodic synthesizer based music. In the year 2000 the ASH RA TEMPEL moniker was reborn. Joined by long-time colleague Klaus SCHULZE, the appropriately titled “Friendship” was released. This is the best release by Manuel since “Blackouts” and shows that he hasn’t lost his touch. ASH RA TEMPEL is probably the best known band of the German space scene. A SPACE JOURNEY FROM START TO FINISH…!
βρηκα τις remastered 2007 εκδοσεις τους και καιγομαι ανελεητα
τα παλικαρια παιζαν 40 χρονια πριν αυτα που ακομα και σημερα θεωρουνται προχωρημενες μουσικες
ακουγοντας can σκεφτομαι πως σε ενα ιδανικο συμπαν πουλανε εκατομμυρια και ο κοσμος πεταει πατατες στις μπαντες-χλαπατσες που πανε να μας περασουν ως ‘ψαγμενες’
παρτε και μερικα ‘τριπια’ βιντεακια τους που βρηκα