Spaghetti Western

[jiopas]

‘’[B]Texas Addio[/B]’’(1966) του [B]Ferdinando Baldi[/B]

Σε αυτο το SW του [B]Ferdinando Baldi[/B],ο οποιος εχει γυρισει πολυ καλες ταινιες με αποκορυφωμα το ‘’[B]Blindman[/B]’’ με τον [B]Ringo Starr[/B] των [B]Beatles[/B],εχουμε αλλη μια ιστορια εκδικησης του θανατου του πατερα απο τον προυχοντα της περιοχης και τους δυο γιους να διψανε για αιμα και λυτρωση.Ομως τοσο καποιες απροσδοκητες αποκαλυψεις οσο κι η εμπλοκη τους στην μεξικανικη [B]a la Zapata [/B]επανασταση του λαου εναντια στον προυχοντα,δινουν αλλη διασταση σε αυτο το lesser known SW με τον τρομερο παντα [B]Franco Nero[/B].
Η ταινια ξεκιναει ως revenge film,γινεται λιγο drama κι οπως ειπα καταληγει [B]Viva La Revolucion[/B]!!!
Eκπληκτικο music score απο τον [B] Anton Garcia Abril[/B],αρκετο πιστολιδι και δραση προς το τελος και γενικα μια απο τις καλυτερες ταινιες του Baldi κι ενα τιμιοτατο και καπως πιο αμερικανιζε SW με γυρισματα σε μερη που θυμιζουν περισσοτερο αμερικανικο western!!!

[Panos_Stargazer]

Ξέρω 'γω στις 5 καλύτερες ερμηνείες του Nero στο πολύ χαλαρό. Και στην 10άδα των αγαπημένων μου SW. Εδώ βέβαια την παράσταση κλέβουν όοοοοολοι οι ρόλοι, από τους δύο αδελφούς, έως τον αρχικακό Cisco, αλλά και τον τιτανομέγιστο Luigi Pistilli και τον θεούλη Livio Lorenzon στο ρόλο του αλκοολικού με την απρόσμενη σκηνή εκεί προς το τέλος (στο ποτάμι και καλά). Εκπληκτική ταινία, χωρίς το story να είναι τίποτα πρωτότυπο (κλασική εκδίκηση-themed ταινία είναι με τις κλασικές πολιτικές-κοινωνικές και τυχοδιωκτικές σπόντες των SW) αλλά είναι τόσο καλοδουλεμένη, τόσο καλογυρισμένη, με εξαιρετικές ερμηνείες, και σε καθηλώνει. Εμένα μάλιστα μου φαίνεται σαν η ζέστη του Μεξικό να χώνεται θέλεις δε θέλεις μέσα στο δωμάτιό σου ακόμα κι αν έξω χιονίζει

ΥΓ ο Nero στο Μεξικό, καλοκαίρι με 1231324 βαθμούς να φοράει δερμάτινη καμπαρντίνα…OK

[stef]

…ταινιάρες και οι δύο αποπάνω:):!:

[jiopas]

‘’[B]Death Sentence[/B]’’(1968 του [B]Mario Lanfranchi[/B]

Τελικα πολλες φορες αν ακους καλα λογια και μαλιστα πολλα και τεκμηριωμενα τυχαινει να μην ειναι υπερβολες,αλλα αληθεια και μαλιστα ατοφια κι αυθεντικη!Διαβαζα οτι το ‘’[B]Death Sentence[/B]’’ αποτελει κρυφο διαμαντακι κι αξιολογοτατο SW που σε σημεια διαφερει απο τις παραδοσιακες ταινιες του ειδους κι ετσι ηταν.
Απο χθες το βραδυ εχω ενα πλατυ χαμογελο απολαυσης κι ευχαριστησης που βρηκα ενα spaghetti western να με ενθουσιασει τοσο πολυ.
Ο [B]Mario Lanfranchi[/B] σκηνοθετησε δυστυχως μονο ενα SW ,το συγκεκριμενο,διοτι ο τυπος ηταν σκηνοθετης οπερας και καποιων ντοκυμαντερ για την τηλεοραση.Η ταινια εχει καταπληκτικη ατμοσφαιρα,αργο αλλα ατμοσφαιρικο ρυθμο,με εμφαση στους ειρωνικους,καυστικους κι ακρως αυτοσαρκαστικους διαλογους.Απολαυση να βλεπεις τον θρυλο καποιων σημαντικοτατων films noirs,[B]Richard Conte[/B] οπως και τον μονιμο κατοικο του ειδους [B]Tomas Milian[/B],αλλα για τον τελευταιο εχω να παρατηρησω οτι ειχα μια ταση να δινει κωμικη διασταση στους ρολους που υποδυοταν,παραπανω απότι επρεπε και να μην μπορει να κρατησει σταθερα ενα σοβαρο υφος και δυστυχως εδω χωρις να χρειαζεται αυτο το πραγμα,ο συγκεκριμενος το κανει.
Ο [B]Cash/Django[/B] εχει να φερει εις περας τεσσερις απσοτολες κι αυτες αποτελουν τα τεσσερα οπερατικα acts της ταινιας,τεσσερις δλδ ιστοριουλες ολες με πρωταγωνιστη τον [B]Robert Clarke[/B] και τους προαναφερθεντες κακους…
Εν ολιγοις καταπληκτικο,ιδιαιτερο,αποκοσμο και πολυ διαφορετικο SW που οι fans θα λατρεψουν παθολογικα(ειμαι σιγουρος γι αυτο)

Y.Γ 1.Panos Stargazer,οταν ξεμπερδεψεις απλα ψαξε να το δεις.Θα κολλησεις ασχημα…

[jiopas]

‘’[B]Johnny Hamlet[/B]’’(1968 του [B]Enzo G. Castellari[/B]

Ο [B]Enzo G. Castellari[/B] ειναι ο αγαπημενος μου [B]Ιταλος[/B] σκηνοθετης λαικου κινηματογραφου.Με οποιο ειδος κι αν καταπιαστηκε,ειχε κατι αξιολογο ως πολυ αξιολογο να συνεισφερει.Απο που να ξεκινησω φυσικα?Απο το ανυπερβλητο SW ‘’[B]Keoma[/B]’’,απο τα τρομερα ιταλικα αστυνομικα ‘’[B]High Crime’[/B]’,’’[B]Street Law’[/B]’,’’[B]Il Grande Racket[/B]’’,απο το πολεμικο ‘’[B]Inglorious Bastards[/B]’’,απο το καλουτσικο giallo ‘’[B]Cold Eyes Of Fear[/B]’’.
Εξοχος σε οτι κι αν εχει κανει σχεδον.Κι εδω σε μια απο τις αρχικες του ταινιες που δεν ειχα ξαναδει μεχρι τωρα,εχουμε την μεταφορα του ‘’[B]Hamlet[/B]’’ του [B]William Shakespeare[/B] στην Αγρια Δυση και μαλιστα σε μορφη spaghetii western και θα ελεγα πως το αποτελεσμα ειναι αξιολογοτατο.
Ο Johnny γυριζει μετα απο δυο χρονια στο σπιτι του κι ανακαλυπτει οτι εχει δολοφονηθει ο πατερας του και ριχνεται στην ερευνα να μαθει την αληθεια η οποια ειναι σκληρη και πολυ πικρη.Ουτε τα πιστολιδια λειπουν,ουτε οι σκληρες φατσες που μας συνιθιζουν τα SW,ουτε τα απιστευτα γυρισματα σε χωρους ιδανικα επιλεγμενους.Εντυπωση μου προκαλεσε το νεκροταφειο το οποιο ηταν χτισμενο μεσα σε μια τεραστια σπηλια κι οταν η καμερα εκανε μακρυνη ληψη φαινοταν πολυ εντυπωσιακο με τα κερια αναμμενα,τους σταυρους και τους σταλακτιτες απο πανω να δημιουργουν ενα αποκοσμο σκηνικο.
Εννοειται πως ο ηρωας εχει κατι το τραγικο και η ολη μεταφορα του εργου δεν ειναι παρωδια,αλλα μια σκληρη,εναλλακτικη,βρωμικη version αντιπροσωπευτικοτατο δειγμα της μετεπειτα μεγαλης πορειας του [B]Castellari[/B].
Αυτη ηταν η πρωτη ταινια που εβλεπα με τον [B]Andrea Giordana[/B] και χωρις να τον θεωρω κατι το εξαιρετικο,τον βρηκα συμπαθητικο!!!

[jiopas]

‘’[B].[/B][B]…And God Said To Cain[/B]’’(1969) του [B]Antonio Margheriti[/B]

Δυο λεξεις θα πω:[B]Klaus Kinski[/B]…
Σε αυτην την ταινια ο [B]Κinski[/B] ειναι ενας καταδικος ,αδικα φυλακισμενος,στον οποιο διδεται χαρη και αυτος απλα ζηταει να εκδικηθει αυτον για τον οποιο μπηκε αδικα στη φυλακη.
Σεναριακα η ιστορια ειναι απλη και χιλιοειπωμενη,αλλα ολα τα λεφτα ειναι η σκληραδα και η αντριλα της ταινιας.
Παραπανω απο το μισο μερος της ταινιας ειναι τα πιστολιδια της εκδικησης και ως ενα βαθμο η απλαυση ψιλο-χανεται διοτι στην ταινια επικρατουν οι σκοτεινες/νυχτερινες ληψεις,αλλα αποζημιωνομαστε απο δραση κι ατμοσφαιρα.Η σεκανς στην οποια τα τσιρακια του νταβατζη της πολης περιμενουν εναγωνιως να υποδεχθουν τον εκδικητη[B] Kinski [/B]ειναι σκετη τρελα οπως και η σκηνη με την καμπανα που ειναι σκετη κ@@@α!!!
Στην σκοτεινη αυτη ταινια εκδικησης και μισους μεγαλο ρολο παιζουν οι συμβολισμοι και γι αυτον ακριβως τον λογο πιστωνω στον [B]Margheriti[/B] επιτελους μια σπουδαια ταινια διοτι εχω δει αρκετες ταινιες του που δεν ξεπερνουν τη μετριοτητα!Εδω δειχνει στοιχεια ικανοτατου σκηνοθετη κυριως για τις γωνιες ληψης και για την ατμοσφαιρα.
Οσον αφορα τον [B]Kinski[/B],καλος ειναι οπως αντιλαμβανεστε,αλλα αυτος ο ανθρωπος αφ’ενος γεννηθηκε για να παιζει το σιχαμα κι αφ’ετερου τον προτιμω σε δευτερους ρολους!!!

[jiopas]

??[B]Four of the Apocalypse[/B]’’(1975) του [B]Lucio Fulci [/B]

Η ταινια αυτη ηθελα πριν τη δω να μου αρεσει.Οι λογοι απλοι:[B]Tomas Milian[/B],[B]Fabio Testi[/B] και [B]Lucio Fulci[/B].
Ιδανικο cast,αξιολογος,αν και δεν τρελαινομαι,σκηνοθετης οποτε υπηρχαν ανετα ολα τα εχεγγυα.
Βασικα προκειται για μια ταινια που την ακολουθει ενας μυθος περι μεγαλης βιαιοτητας των σκηνων,αλλα αυτο δεν ειναι τοσο εμφανες οσο φημολογουταν.Σιγουρα η ταινια δεν ειναι ενταγμενη στα αυστηρα προτυπα του Spaghetti Western.Αργος ρυθμος,πολυ αργος ρυθμος,αρκετα αργος ρυθμος,περιεργοι χαρακτηρες,ιδιαιτερη αποψη και προσεγγιση,προσωπικα ταινια θα ελαγα,οποτε μιλαμε για ενα αποτελεσμα πολυ ξεχωριστο.
Θα την ελεγα love it or hate it film και προσωπικα δεν θα παρω ακραια τοποθετηση,καθως ειμαι καπου στη μεση.Μου αρεσε,την βρηκα βεβαια αναιτιολογητα αργη σε σημεια,αλλα δεν τρελαθηκα.
Πολυ καλος ο [B]Τesti[/B] και απολαυστικος οσο δεν παει ο μεγας [B]Tomas Milian[/B].
Στο ολο αντισυμβατικο στυλ και η μουσικη που ειναι νεροβραστη σε σημεια και πολυ εντυπωσιακη σε αλλα.
Φιγουραρει στις λιστες πολλων επωνυμων και μη μετα καλυτερα SW,προσωπικα τη θεωρω ΟΚ,αλλα οχι για ολους!!!

[jiopas]

‘’[B]Mannaja:A Man Called Blade[/B]’’(1977) του [B]Sergio Martino[/B]

Eπιτελους!!!Το εψαχνα χρονια και το βρηκα.
Στα 1977,το ειδος ηδη ειχε κανει τον κυκλο του στην [B]Ιταλια[/B] και ειχε παραδοσει την σκυταλη του σε αλλα ειδη λαικης ψυχαγωγιας οπως τα αστυνομικα,τα gialli και τα rip-off πολεμικων ταινιων!
Ομως αυτη τη χρονια και την προηγουμενη(1976) βγηκαν τρια SW που αν και τελευταια στη σειρα ηταν τρομερα σε αξια: το ‘’[B]Κeoma[/B]’’ του 1976 και τα ‘’[B]Mannaja[/B]’’ και ‘’[B]Κalifornia[/B]’’ του 1977 εκαναν την τελετη ληξης για ενα ειδος που ακομη λατρευεται παθολογικα.
Η αναφορα στο ‘’[B]Keoma[/B]’’ παντως μονο τυχαια δεν ειναι.Οι δυο ταινιες μοιαζουν εξαιρετικα.
1)Ο πρωταγωνιστης Maurizio Merli ειναι κυριολεκτικα το alter ego του [B]Franco Nero[/B],οπτικα τουλαχιστον.
2)Τα αδερφια [B]De Angelis[/B] υπογραφουν μετα το ‘’[B]Keoma[/B]’’ αλλο ενα τρομερο rock soundtrack και…
3)Ο [B]Sergio Martino[/B] σαν αλλος [B]Enzo Castellari[/B],βουταει την ταινια του μεσα στη λασπη και το βορβορο και φτιαχνει εναν μηδενιστη,σκληρο,αλλα δικαιο ηρωα που περα απο το πιστολι του χρησιμοποιει αυτοσχεδια τσεκουρια και λαμες για να μακελευει τους εχθρους του.
Εξαιρετικο SW,αντισυμβατικο και πολυ διαφερετικο απο την πλειονοτητα του ειδους,απολυτο must see για τους fans του ειδους.

Υ.Γ.Οσοι λατρεψαν το ‘’[B]Keoma[/B]’’(και ειμαστε πολλοι εδω μεσα),ας μην παραβλεψουν αυτο το διδυμο αδερφακι του.

Ακουστε και τo απιστευτο τραγουδι των τιτλων …

[martian]

Επειδη δεν κατεχω το ειδος και εχω μπερδευτει λιγακι, μπορει να μου εξηγησει κανεις σε τι διαφερουν τα Westerns απο τα Spaghetti Westerns?

[jiopas]

Πολυ μεγαλη κουβεντα…
Αρχικα τοπος προελευσης.Τα κλασικα ειναι αμερικανικα,τα spaghetti ιταλικα με γυρισματα ως επι το πλειστον στην [B]Almeria[/B] της [B] Ισπανιας[/B].Bεβαια τα spaghetti δεν ηταν τα μοναδικα δειγματα ευρωπαικου western καθως μεχρι και στην [B]Ελλαδα [/B]εχουν γυριστει (’’[B]Οι Σφαιρες Δεν Γυριζουν Πισω[/B]’’,’’[B]Αγαπη Και Αιμα[/B]").

Τωρα οι μεγαλες διαφορες εοναι ιδελογικες,στον τροπο δλδ προσεγγισης και στην θεματολογια.
Η γυναικα στα αμερικανικα ειναι κυριως κυρια,μεγαλομανταμ και κοριτσι απο σπιτι που ακολουθει πιστα τον πατροπαραδοτο πατερα και πηγαινει εκκλησια καθε [B]Κυριακη[/B].
Στα ιταλικα η γυναικα ειναι κυριως αποβρασμα της κοινωνιας,πουτανα,πορνη καμπαρετζου,που τραβαει πιστολι και φερεται σαν αντρας,παρα την πουτανια της.

Ο ηρωας στα ιταλικα ειναι αντι-ηρωας,βρωμικος,τυχοδιωκτης,τον νοιαζει μονο το χρημα,πουλαει και τη μανα του γι αυτο και σκοτωνει κοσμο για να πλουτισει(το πιο συνηθισμενο θεμα ειναι το να ειναι ο κεντρικος ηρωας bounty hunter).
Στα αμερικανικα,ο ηρωας σφαζει [B]Ινδανους[/B],ειναι γαμαω και δερνω,αγελαδαρης κτηνοτροφος,πατριαρχης,δλδ [B]Χρυση Αυγη [/B] το μεγαλειο σου…

Τα ιταλικα αντικατοπτριζουν περιτρανα το επαναστατικο πνευμα της δεκαετιας του 1960 με τον [B]Μαη [/B]του 1968 και την ανοδο του κομμουνισμου και του αριστερισμου ως τροπος ζωης,βγαζουν μια αναρχια,ειναι εντελως αντιρατσιστικα,ο [B]Ινδιανος[/B] ειναι ο καλος και ο [B]Αμερικανος[/B] ο κακος.Βεβαια αυτο δεν ειναι νομος,αλλα ειναι μια προσεγγιση που τη βλεπουμε συχνα.

Βεβαια καθαρα καλλιτεχνικα και αισθητικα εχουν γυριστει αμερικανικα western που ειναι για προσκυνημα…
Στο αντιστοιχο thread μπορει κανεις να βρει ενα σωρο προτασεις.
Απλα εγω,αν και μου αρεσουν και τα δυο ειδη,ψηφιζω [B]Ιταλια[/B] δαγκωτο…

[Panos_Stargazer]

Σε γενικές γραμμές, τα αμερικάνικα είναι αυτό τό είδος western που ξέρουμε απ’ τις παρωδίες. Δηλαδή, περνούν προς τα έξω το image του ατσαλάκωτου clean cut πρωταγωνιστή, που κάνει τα πάντα για την πατρίδα, όπως έπρεπε να είναι ο μέσος μεταπολεμικός Αμερικάνος πολίτης. Τα σενάρια είναι συχνά περιορισμένα στο cowboys vs Indians, ή στις περιπέτειες ενός rancher απέναντι σε ομάδα σκληροτράχηλων και αδίστακτων ληστών. Δε λείπουν και τα love stories που ΠΑΝΤΑ έχουν ως σκοπό τον γάμο και το νοικοκύρεμα του αγύρτη καουμπόη και πάντα υπό το πρίσμα του πως θα έπρεπε να είναι οι ερωτικές σχέσεις των νέων σύμφωνα με τις αντιλήψεις της συντηριτικής Αμερικής. Βέβαια, υπάρχει και σεβαστός αριθμός αμερικάνικων westerns που ξεφεύγει από όλα αυτά τα κλισέ αλλά μιλάω για την πλειονότητα των ταινιών του είδους.

Τα ιταλικά westerns τώρα, είναι το αγαπημένο μου είδος ταινιών μαζί με τα μαφιόζικα. Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι ΠΑΝΤΑ ένας τυχοδιώκτης αντι-ήρωας. Είτε είναι Ινδιάνος (Keoma), είτε είναι ο Man With No Name της Dollars Trilogy, είτε είναι μουγκός (o Silence στο Il Grande Silenzio), είτε είναι άρτι αποφυλακισθείς παράνομος (Lee Van Cleef στο Death Rides A Horse). Η ιστορία συχνά περιστρέφεται γύρω από ένα concept εκδίκησης του βασικού ήρωα απέναντι σε κάποιον ισχυρό άνδρα που προκάλεσε πολλές συμφορές σε αυτόν, την οικογένειά του, και τους ανθρώπους γενικά. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στις ταινίες αυτές είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε σήμερα doom με κατεστραμμένες πόλεις, εξαθλιωμένες φιγούρες, σκοτεινά και κακόφημα σαλούν (σε αντίθεση με τα ολόφωτα και με πλήρες οπτικοακουστικό show σαλούν των αμερικάνικων), γαμημένες και βλογιοκομμένες μουσάτες σκατόφατσες κλπ κλπ κλπ. Τα ιταλικά westerns σχεδόν πάντα εξαιτίας αυτών και άλλων χαρακτηριστικών τους, περνάνε και πολλά πολιτικά μηνύματα σε βαθμό που τις χαρακτηρίζεις αναρχικές ταινίες. Απλά η συνωνυμία τους με τα αμερικάνικα westerns και η ευρεία αντίληψη ότι μοιράζονται τα ίδια κλισέ έχει κάνει κατά τη γνώμη μου κακό στην υστεροφημία τους και ελάχιστοι τα ξέρουν σήμερα και ακόμα λιγότεροι τα εκτιμούν και τα παρακολουθούν. Αξίζουν πάντως εκατομμύρια φορές από το ατσαλάκωτο Χολιγουντιανό ίματζ των αμερικάνικων.

Κωστάκη, ελπίζω να σ’ άρεσε η διατριβή και να κεράσεις τίποτα για ό,τι άλλο θέλεις εγώ και ο τζιόπας εδώ είμαστε!!!

[martian]

Σας ευχαριστω πολυ, μαλλον με Ιταλια θα αρχισω, μου φαινεται πιο κοντα σε αυτο που θελω (αν και θα δωσω και στους Αμερικανους την ευκαιρια τους).

[dmembra]

Βασικά τώρα, καλοκαιράκι, είναι η καλύτερη εποχή για να αρχίσεις να βλέπεις spaghetti western. Μπαίνεις κατ’ ευθείαν στο mood. Με τι λες να ξεκινήσεις; Πέρα από την “αγία τριάδα” των σπαγκέτι γουέστερν (την τριλογία με τον Κλιντ Ίστγουντ), που είναι ίσως τα πρώτα που πρέπει να δεις, θα σου πρότεινα και την αγαπημένη μου που είναι το Il Mercenario με Franco Nero και Jack Pallance με μουσικάρα από Μορικόνε (μπορεί να την έχεις ακούσει και στο Kill Bill).

[Panos_Stargazer]

το Il Mercenario με Franco Nero και Jack Pallance με μουσικάρα από Μορικόνε

Εξαιρετικά σωστός ό παίχτης. Ταινιάρα, και η καλύτερη των Zapata westerns (δηλ. ιταλικά westerns με θέμα τις επαναστάσεις στο Μεξικό). Εύγε, εύγε!!! Έλα να γινόμαστε πολλοί δώθε!!!

[jiopas]

Για μενα το καλυτερο zapata movie ειναι το ‘’[B]Comaneros[/B]’’ παλι του θεου [B]Sergio Corbucci [/B](οπως και το ‘’[B]Il Mercenario[/B]’’)και παλι με [B]Franco Nero[/B] και [B]Jack Palance[/B].

[jiopas]

‘’[B]The Specialists[/B]’’(1969) του [B]Sergio Corbucci[/B]

Και καθως το μεσημερι μιλουσαμε για το ‘’[B]The Mercenary[/B]’’ και το ‘’[B]Companeros[/B]’’ του [B]Corbucci[/B],ειπα να δω το ‘’[B]The Specialists[/B]’’ του ιδιου,την ταινια δλδ που γυρισε μια χρονια μετα το ‘’[B]The Mercenary[/B]’’ και το ‘’[B]The Great Silence[/B]’’ και μια χρονια πριν απο το ‘’[B]Companeros[/B]’’.
H ταινια εχει πολλα κοινα με το ‘’[B]The Great Silence[/B]’’ καθως ειναι επισης γυρισμενη σε βουνο και συγκεκριμενα στις Αλπεις και δευτερον εχει ως βαση εναν μοναχικο πιστολα,με εφεση στο πιστολιδι και διψαα για εκδικηση.Στο ‘’[B]The Great Silence[/B]’’ ο ηρωας(παλι [B]Γαλλος[/B],ο [B]Jean-Louis Trintignant[/B]) εκδικειται το θανατο των γονιων του ,εδω ο [B]Γαλλος Elvis Presley,Johnny Hallyday[/B],εκδικειται το θανατο του αδερφου του.
Ισως η πιο παραγνωρισμενη ταινια του δευτερου μεγαλου [B]Sergio[/B] ,μετα το [B]Leone[/B],εχει μια ωραιοτατη ιστορια,πανεμορφα σκηνικα,καλη κεντρικη ερμηνεια απο τον [B]Hallyday[/B] και αρκετη δραση και ατμοσφαιρα,ταινια που επισης αποδειμνυει ποσο τεραστιος για το ειδος υπηρξε ο [B]Corbucci[/B]!!!

Δειτε το…

Kαι μια και μιλαμε για [B]Johnny Hallyday[/B] και ειμαστε σε μουσικο forum,λιγη μουσικη…

Δυο κομματια του που μου αρεσουν παρα πολυ…

και η διασκευη στο ‘’[B]House Of The Rising Sun[/B]’’ με τιτλο ‘’[B]Le Penitentier[/B]’'
http://www.youtube.com/watch?v=J4YVImCvH0E

[Panos_Stargazer]

Μια σφαίρα για τον στρατηγό…εφτασέεεεεεει

“Quien Sabe?” (“A Bullet For The General”, 1966) του Damiano Damiani

Όταν ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας λέγεται Tate, ε αναγκαστικά ο Stargazer ως καμένος, θα γουστάρει :p.Βρισκόμαστε στις αρχές του 20ου αιώνα λοιπόν, με το Μεξικό να ζει στη δίνη μιας μεγάλης κλίμακας επανάστασης εναντίον της τότε άρχουσας τάξης. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μια μικρή επαναστατική συμμορία που προσφέρει κλεμμένα όπλα του μεξικάνικου στρατού έναντι αμοιβής στον επαναστάτη στρατηγό Elias. Αρχηγός της συμμορίας αυτής είναι ο El Chuncho (Gian Maria Volonte) που δρα περισσότερο κερδοσκοπικά, καθώς βλέπει στην επανάσταση έναν εύκολο τρόπο να “τα κονομήσει” και αδιαφορεί για τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Δεύτερος τη τάξει είναι ο αδελφός του, ο El Santo (Klaus Kinski) ο οποίος, εκ διαμέτρου αντίθετος με τον Chuncho, είναι ιδεαλιστής, αγνός επαναστάτης και, παραδόξως, άνθρωπος με ισχυρή πίστη στο θεό. Ακόλουθος της ομάδας γίνεται ένας καλοντυμένος νεαρός Αμερικάνος, ο Bill Tate (Lou Castel), ο οποίος τους συνοδεύει και ηγείται ανεπίσημα στις επιδρομές τους.

Βασικό χαρακτηριστικό της ταινίας θα λέγαμε ότι είναι το συνεχές πιστολίδι, ενώ βρίθει και πολιτικών αναφορών δείχνοντας την τεράστια διαφορά μεταξύ καιροσκόπων και αληθινών επαναστατών. Σκηνοθετικά, η ταινία διακρίνεται από μέσαία ταχύτητα στις εναλαγές των πλάνων, με αργές αλλά και γρήγορες σκηνές, με πολύ καλή δουλειά στις σκηνές μάχης. Ερμηνευτικά, δε νομίζω πως χωράνε αμφιβολίες για το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Ο Volonte, με το κλασικό και χαρακτηριστικό του υποκριτικό στιλ, του αφηρημένου, χωρατατζή, αλκοολικού, γυναικά μα και ταυτόχρονα σκληρού και άγριου τύπου δίνει ρέστα, ενώ ο Kinski μας προσφέρει άλλη μία εξαιρετική ερμηνεία με το ρόλο του ιδεαλιστή επαναστάτη να του ταιριάζει τέλεια, και να σε κάνει να φωνάζεις ωσάν σε metal live πριν το encore…Τη μουσική υπογράφει ο μέγιστος και γνωστός από το “Django”, Luis Bacalov.

Η ταινία, σε γενικές γραμμές, είναι από τις λιγότερο “μαύρες” και “καταθλιπτικές” του είδους, και σε αφήνει με μια πολύ ωραία γεύση στο τέλος (γενικό χαρακτηριστικό των Zapata westerns), ανάλογη με ένα “companeroooooos, vamos a matar, companerooooooos”

Ε, δείτε το και τα γνωστά

(γαμώτο, πάλι το ψιλοspoiler-ιασα το θέμα…:()

[jiopas]

(γαμώτο, πάλι το ψιλοspoiler-ιασα το θέμα…:()

Eλα,ρε γιατι το λες αυτο?

Συμφωνω,οπως τα λες ειναι.Γενικως απο τα καλα του ειδους!

[Panos_Stargazer]

Το παθαίνω πάντα…νιώθω ότι απευθύνομαι αποκλειστικά σε ανθρώπους που έχουν δει την ταινία και κάνουμε κουβέντα για το πως μας φάνηκε…

[Butcher]

Ωραιες παρουσιασεις παιδες :thumbup:.

Μεσα στο Σ-Κ θα γραψω καποια πραματακια κι εγω ετσι για να ξαναπαρει το thread τα πανω του.

Για να παρετε μια γευση γουσταρω την ‘‘Tριλογια’’ εννοειται αλλα και οτι εχει να κανει με ηθοποιους οπως Gulliano Gemma, Gianni Garko, Anthony Steffen (θεος), Hunt Powers και William Berger.