Απ’ την άλλη, αν δεν σε ενδιαφέρει αποκλειστικά για ελληνικές ομάδες, κοίτα και εδώ (έχει για διάφορα σπορ):
Δες παρακάτω έπος ας πούμε
Απ’ την άλλη, αν δεν σε ενδιαφέρει αποκλειστικά για ελληνικές ομάδες, κοίτα και εδώ (έχει για διάφορα σπορ):
Δες παρακάτω έπος ας πούμε
Ω ΣΠΑΓΚΕΤΙ Ω
εντιτ: σε αγαπώ ρε γλυκέ μπλακμεταλλά γαύρε, μου φτιαξες τη μερα τη βδομάδα τη ζωη
ΓΙΟΥΓΚΟΠΛΑΣΤΙΚΑ ΡΑΤΖΑ ΛΕΕΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ
Κοντρες στην Α2 πλέον μιας και η Βίρτους υποβιβάστηκε.
Αξίζει να διαβαστεί το άρθρο του Φιλέρη και να δείτε τα σχετικά βίντεο.
Bump
Υπέροχε, ατσούμπαλε, κοκκινοτρίχη Mark Eaton που έβλεπες τον κόσμο απ’ τα 2.24, καλές διαστρικές τάπες να ρίχνεις…
Θυμάμαι εκεί κάπου στο 1990 είχα στον παλιό υπολογιστή ένα παιχνίδι NBA (με χάλια γραφικά), όπου οι Lakers, που συνήθως επέλεγα για να ξεκινήσω το πρωτάθλημα, ήταν ακόμα με Jabbar, Magic, Worthy και λοιπή παρέα. Όποτε επέλεγα τους Jazz θυμάμαι τον ψηλό Eaton που μπορεί να μην είχε τη χάρη του Jabbar με τις ραβέρσες, αλλά έριχνε τις τάπες του μεγαλοπρεπώς.
Ευτυχώς εκείνη την περίοδο άρχισα να βλέπω αρκετά ματσάκια NBA, με τους σουπερ παίκτες της εποχής, όπως και τους Jazz με Malone, Stockton και φυσικά Eaton.
Κρίμα που έφυγε έτσι.
ΥΓ welcome back ChrisP, καιρό είχα να σε δω εδώ να ξαναγράφεις
Θυμάμαι να παίζω σε pc ένα παιχνίδι One On One με Jordan vs Bird εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90. Και το από πάνω θυμάμαι.
Γαμώ τη ρετρίλα μου μέσα. Τι μου θύμησες; Amstrad με ms-dos σύστημα και ατελείωτες ώρες μιλάμε! Παιχνιδάρα και όλα τα λεφτά οι πανηγυρισμοί στις κερκίδες.
Αυτό ακριβώς! Ωχ ήταν έγχρωμο;;;
Στο μηχάνημα που είχαμε εμείς το μόνο χρώμα που βλέπαμε ήταν το γνωστό σκούρο πράσινο/γκρι… you name it!
Ναι αυτό πρέπει να ήταν! Αν και η οθόνη μου τότε δεν υποστήριζε όλα τα χρώματα…
Τα One on One (πρώτα είχε βγει το Dr.J vs Bird και ακολούθησε το Jordan vs Bird) ήταν οι πρώτες προσπάθειες της Electronic Arts στο basketball gaming.
To Lakers vs Celtics αν δεν μου έχει διαφύγει κάτι, ήταν το πρώτο ολοκληρωμένο NBA licensed παιχνίδι με 8 ομάδες (συν τις all-star Ανατολής και Δύσης) και full rosters (σεζόν 88/89 στην PC έκδοση). Αύτο και οι συνέχειές του (Bulls vs Lakers & Bulls vs Blazers, μόνο για κονσόλες όμως αν δεν κάνω λάθος) υπήρξαν οι προπομποί της ιστορικής σειράς των NBA Live.
Για όσους της γενιάς μου είχε πέσει στα χέρια μας, στις αρχές της δεκαετίας του 90 υπήρξε διαβατήριο περιωπής για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού (μιας και μέχρι τότε άντε να ξέραμε αμυδρά τον MJ, τον Magic άντε και 1-2 ακόμα), έχοντας μάλιστα και στατιστικά κανονικής περιόδου.
Τον Bill Fitch τον έμαθα ως head coach των Clippers στα μέσα των 90ς, καθώς ήταν η χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ εκείνη την εποχή στη Δύση έχοντας πάρει τα σκήπτρα από τους Mavericks των αρχών της δεκαετίας και συνεπώς κοροϊδεύαμε κατάλληλα κι αυτόν και τους παίκτες του.
Αρκετά αργότερα βέβαια έμαθα για τον coach που στα μέσα των 70ς έφτασε τους νέους και άσημους Cavs ένα βήμα πριν από τα τελικά της Ανατολής χωρίς ούτε έναν σταρ στο ρόστερ του. Την επιτυχία του αυτή την κεφαλαιοποίησε μεταπηδώντας στη Βοστόνη όπου μαζί με τον Auerbach έκαναν draft τους Bird, McHale και έφεραν τον Parish σχηματοποιώντας ουσιαστικά την ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα του 1981 και τελικά έγινε μια δυναστεία στην Ανατολή για τα επόμενα χρόνια.
Εκείνος δεν έμεινε πολύ, έφυγε το '83 για το Houston όπου ανέλαβε την ανοικοδόμηση της ομάδας χωρίς τον Big Mo με σερί draft επιλογές τους Ralph Sampson και Hakeem δημιούργησε ένα απροσδόκητο δίδυμο all-star ψηλών (2.24 & 2.13) που έφερε του Rοckets στους τελικούς του '86.
Οι τραυματισμοί του Sampson ανέκοψαν την πορεία τους και ο Fitch ακόμα μια φορά έφυγε για να δημιουργήσει κάπου αλλου, δηλαδή στο New Jersey αναλαμβάνοντας πάλι μια ομάδα στον πάτο και με στοχευμένες κινήσεις (Coleman, Blaylock και φυσικά ο αείμνηστος Drazen) έφτασε και πάλι στα playoff, εστω χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Ακόμα και του Clippers που τόσο δούλεμα τους ρίχναμε, τους πήγε playoffs με κάτι Loy Vaught και Malik Sealy, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να μην επρόκειτο ποτέ για έναν Pops, Riley, Phil κτλ, αλλά δημιουργοί ομάδων από το τίποτα, σαν αυτόν πολύ λίγοι μπορούν να καυχηθούν πως υπήρξαν.
Λίγο μετά από τότε που άρχισα κι εγώ να ασχολούμαι έγινε ο πιο πολυήττης (έτσι τον λέγαμε ) προπονητής στο NBA, λίγα χρόνια μετά τον πέρασε ο Lenny Wilkens. Αξιόλογος προπονητής πάντως.
Το βάζω εδώ γιατί ανέλαβε ακριβώς το 1980, γιατί το κολλεγιακό μπάσκετ τότε ήταν στα χάη του (μετά αναπόφευκτα έχασε μέρος της αίγλης του λόγω one-and-done ή και πλήρους skip) και για ένα από τα καλύτερα ματς στην ιστορία του μπάσκετ (vs. Pittino).
Πλέϊ μέϊκερ της Γιουγκοπλάστικα. Νέος πέθανε, κρίμα.
Λίγους μήνες μετά τον Σόμπιν, τι διάολο πάνε να μιμηθούν τους early 90s Blazers ;
Ο Κυριάκος Ραμπίδης (Kurt Rambis) είναι ψηλά δεξιά με τα γυαλιά? . Πωπω άντε να τους θυμηθείς όλους μαζί χωρίς google search δεν μιλάω για Magic ή Jabbar. Ο δικός μας David Rivers φαίνεται αμέσως χεχε.