νέοι, ανανεωμένοι, μπομπάτοι Warbringer!!!
είμαι στις πρώτες ακροασεις και το πρώτο που προσέχεις είναι ότι αυτή η μπάντα βελτιώθηκε 
ωραιος παναγιωτη
το warbringer το ακουσα το σαββατο στο metal era
και γουσταρα πολυ
παραγωγη holt απο exodus αν δεν απατωμαι
τους lazarus ad με ειχε πρηξει ενας φιλος να τους ακουσω
πολυ καλοι αλλα θελουν λιγη δουλεια παραπανω
οι επιρροες τους παντως ειναι πολυ καλες!!!
ωχ! η πλάκα είναι ότι κάνει μπαμ η παραγωγή του Holt kai χωρίς να το ξέρω, μου έφερε στο μυαλό απευθείας τον ήχο των Exodus των τελευταίων αλμπουμς!
[FONT=“Courier New”][FONT=“System”]τελευταία έχω μία τάση για πιο εξωτικά ακούσματα 
λοιπόν επειδή δεν έχει αναφερθεί κάτι για αυτή την σκηνή ας ξεκινήσω με βασικά:
Executer - Rotten Authorities (1991)
Από τα πιο κλασσικά και καλτ αλμπουμς της θρασοβραζιλίας. Η μουσική κατευθυνση
των Executer συνδυάζει τον γνώριμο ήχο της χώρας τους με μία πιο crossover
αισθητική και καταλήγει να είναι σχεδόν crossover, αρκετά ωμή και in your face,
θα έλεγα ότι έτσι θα ηχούσαν οι Tankard με λίγο DRI αν ήταν από την Βραζιλία. Με
εξαιρετικά κομμάτια όπως το Υοu 'll come back before dying, Money, ενώ σίγουρα
την παράσταση κλέβει το all time classic ομώνυμο τραγούδι, αλλά και το “To Clean
The Filthiness” όπου τα λυσσαλέα κιθαριστικά σόλος δεν σου αφήνουν περιθώρια
επιλογής: θα κοπανηθείς! Τα “ξερατά” φωνητικά μαζί με την ξύλινη old schoοl
παραγωγή κατατάσσουν το συγκεκριμένο άλμπουμ σαν ένα από τα πιο “χύμα” που
μπορείτε να ακούσετε, παρόλαυτα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά του χώρου.
Κorzus - Mass Illusion (1991)
Οκ, το Sonho Maniaco του 87 είναι το άλμπουμ που τους εδραίωσε στην χώρα τους,
βασικά αν ήταν να επιλέξω ανάμεσα στα πιο “ιστορικά” άλμπουμς και για τους speed
freaks λάτρεις της κουλαμάρας τότε θα έβαζα αυτό. Αλλά αν πάμε σε καθαρά μουσικά
κριτήρια τότε το Mass Illusion αποτελεί την κορυφαία στιγμή των Korzus. Η βασικη
διαφορά με τα παλιά είναι ότι οι ταχύτητες έχουν πέσει σε ένα λογικό επίπεδο ενώ
η μουσική φανερώνει το early nineties feeling και την μετέπειτα εποχή των Arise
και Βeneath The Remains με αρκετά heavy κιθαρές και στακάτες συνθέσεις. Κατά τα
άλλα δεν υπάρχουν τρομακτικές αποκλίσεις από το παρελθόν, με εξαίρεση βέβαια το
ότι επίτέλους μπορείς να απολαύσεις ένα άλμπουμ των Korzus με μία “ανθρώπινη”
παραγωγή. Ο δίσκος ξεκινά πολύ δυναμικά με το εξαιρετικό “Agony”, λίγο πιο μετά
το “Unpredictable Disease” δίνει κάποιες πιο τεχνικές πινελιές. Δυστυχώς η
συνέχεια δεν είναι τόσο εντυπωσιακή, καθώς η ολοκληρωμένη ακρόαση του αλμπουμ
αφήνει την αίσθηση της επανάληψης από ένα σημείο και μετά.
Οverdose - Circus Of Death (1992)
1985 και η Cogumelo Records - τοπικό δισκάδικο στο Belo Horizonte - κυκλοφορεί
ένα split lp. Τα ονόματα που φιγουράριζαν στο εξώφυλλο ήταν αυτά των Sepultura
και Overdose με τα ντεμπούτα τους Bestial Devastation και Seculo XX αντίστοιχα.
Oι μεν γίνανε ένα από τα κορυφαία μεταλ γκρουπς αργότερα, ενώ οι δε δυστυχώς δεν
είχαν την ίδια τύχη. Πάντως η αλήθεια είναι το πρωτόλειο speed metal που παίζαν
οι Overdose το 85 δεν φανέρωνε τις πραγματικές τους δυνατότητες οι οποίες θα
γινόταν ξεκάθαρες αρκετά χρόνια αργότερα. Συγκεκριμένα, το 1992 κυκλοφορεί ο 4ος
(full length) δίσκος των Overdose και η σχέση του με το Seculo XX είναι μάλλον
ανύπαρκτη. Ευτυχώς δηλαδή, μιας και εδώ μας χαρίζουν ένα από τα πιο δυνατά
άλμπουμς που έχουν κυκλοφορήσει από την Βραζιλία. Δυνατό, heavy και groove - ατο
thrash metal, των early nineties. Οκ οι επιρροές από and justice for all, cowboys
from hell είναι εκεί, αλλά υπάρχει ένα έντονο προσωπικό στίγμα σε όλα αυτά που
κάνει τον δίσκο έναν από τους αγαπημένους μου. Το Violence είναι η στιγμή που θα
λατρέψει ο “θρασας” αλλά εκεί μέσα υπάρχουν και άλλες στιγμές όπως το σκοτείνο
“Τhe Healer”, ή τα “Powerwish” και “Beyond My Bad Dreams” με τα εξαιρετικά
μελωδικά σόλα κλπ όπου κάνουν το συνολικό άκουσμα αρκετά ποικιλόμορφο, το οποίο
είναι τελικά εκείνο το στοιχείο που κερδίζει τον ακροατή. Εν ολίγοις, πρόκειται
για έναν πολύ καλό δίσκο όπου δεν θα ακούσετε σε καμμία περίπτωση Βραζιλιάνικο
καγκουρο-θρας, αλλά μοντέρνο θρας των early 90’s.
Ratos De Porao - Brasil (1989)
Δεν θα μπορούσε να λείπει το συγκεκριμένο άλμπουμ. Το ξέρετε και το αγαπάτε, δεν
έχω να πω και πολλά λοιπόν. Για όσους άπιστους, οι RTP ξεκίνησαν ως πανκ μπάντα
στα early 80’s. Οι Sepultura μάλιστα έχουν διασκευάσει το Crucificados Pelo
Sistema από τα πρώτα τους. Σιγά - σιγά στρέφονται σε πιο thrash / crossover
μονοπάτια με αποκορύφωμα το συγκεκριμένο άλμπουμ όπου θεωρείται από τις πιο
σημαντικές στιγμές του χώρου σε σημείο να κοντράρεται με τους DRI κλπ. Προσφατα
άκουσα και την Βραζιλιάνικη εκδοχή του άλμπουμ, πέραν την κλασσικής.
Vulcano - Bloody Vengeance (1986)
Ας βάλω και κάτι από τίμιο old school και κάφρικο όσο πρέπει. Αυτός ο δίσκος
είναι για όσους θεωρούν ότι οι Venom και οι Kreator του Endless Pain ήταν
εμπορικοί, με γυαλισμένη παραγωγή και τεχνικούρες. Πέρα από την πλάκα, όσοι
αρέσκονται στον πρώιμη speed - βαβουριάρικη και άτεχνη εκδοχή του thrash - έτσι
όπως διδάχθηκε από Venom, Kreator και Possessed, εδώ θα βρουν ένα από τους πιο
άξιους αντιπροσώπους του. Διότι αν το θρας δεν μυρίζει σαπίλα, μούχλα, αξυρισιά
και μασχαλίλα και κυκλοφορεί από το 87 και μετά δεν είναι θρας! :p[/FONT][/FONT]
Λοιπόν επειδή με κανά δυό ψαχτήρια δεν είδα ιδιαίτερη αναφορά, είπα να πω κανά δυο λόγια για ΤΟ δίσκο της περυσινής χρονιάς. (αν έχει αναφερθεί σόρυ, και πείτε κανά λόγο όσοι το έχετε ακούσει, ε?)
Από το Swansea μας έρχονται οι Ουαλλοί πιτσιρικάδες, παραδίδωντας ένα υποδειγματικό αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο σε μίξη και μάστεριν James Murphy (Death, Obituary, κ.α.). Παρότι Ευρωπαίοι, κινούμενοι σε παραδοσιακές αμερικάνικες συνταγές, με τις “ευλογίες” (ποιών άλλων) Slayer, Exodus, Overkill, δημιουργούν ένα ηχητικό τείχος που μας προιδεάζει για πολύ καλά πράγματα στη συνέχεια. Όλα είναι εδώ. Κιθάρες κοφτερές, ηλεκτρισμένα σόλο, τύμπανα ερπύστριες, τεθωρακισμένο μπάσο κλπ, συνοδευόμενα από αρκετά καλή φωνή και κλασική θεματολογία για πόλεμο, μαζικη καταστροφή, σκοτάδι, κλπ. Χωρίς να πρωτοτυπεί, περιέχει τα all about thrash συστατικά για να καθηλωθεί στο στέρεό σας. Και θα ναι λάθος αν δεν το ξέρετε ήδη να μην το τιμήσετε. Κάτι ξέρουν οι αναγνώστες του Τerrorizer, που τους έδωσαν τον τίτλο καλύτερη unsigned μπάντα για τη χρονιά που πέρασε. Εγώ προσωπικά το ακούω εδώ και λίγο καιρό κι ένα έχω να πω. Σπέρνει.:band:
Νιώστε κι εσείς:
Έντιτ: το Vulcano, δεν το ξέρω, αλλά τα άλλα 3 γαμάν. Cheerz Παναγιώτη!
Οι Warpath, Warbringer και Ratos De Porao μπηκαν στην λιστα 
Κανα λινκ για το αλμπουμ?
Από τη Ρωσία με αγάπη!
Το γνωστό μιντιακό πόρταλ εννοώ μπρε:p
ασταδιάλα και νομιζα πως στο σπόιλερ θα’ταν κάνα ξεκωλάκι… :(:(
Ντανκεσεν για το λινκ γιατι σαν νουμπας που ειμαι δεν θα το εβρισκα! 
MOYXAXAXAXAXAXAXA!
AMAN! Eρωτας με την πρωτη αυτια με το Damnation των Warpath! :band:
ουοου8O:metal: και δεν τους ειχα ξανα ακουσει. Γαματο ειναι.
Για να μήν περάσει έτσι απλά panagioti, μα τέτοια δύναμη που την βρίσκουν τα παιδιά!! Μιλάμε για θρασοθράς, έχει το ΤΕΛΕΙΟ balance μεταξύ oldschool sound και φρεσκαδούρας…τρελό δέσιμο. Ας παντρέψει κάποιος αυτούς και τους Municipal Waste να δείτε τι θα γίνει…
Indeed…και εγώ αυτό είπα από μέσα μου όταν το άκουγα, δεν μου πολυτραβούσαν το ενδιαφέρον γενικά αλλά αυτό το άλμπουμ κατάφερε και μου σήκωσε το ένα φρύδι (από ενδιαφέρον έτσι!!).
Εγώ βασικά θέλω να πώ τον πόνο μου για δύο άλμπουμ που ακούω ΣΥΝΕΧΕΙΑ και δεν μπορώ να ξεκολλήσω.
και
Μπορώ να πώ ότι ΕΧΩ ΧΑΖΕΨΕΙ…τα άλμπουμ τα αναφέρω εδώ γιατί από την μία τα αυτιά που νιώθουν σε αυτό το thread είναι πιο πολλά:lol: και από την άλλη το μέν Gnostic είναι thrashodeathia του κερατά με ολίγον από Destruction και το Obscura είναι απαραίτητο γιά όποιον ακούει οτιδήποτε που αρχίζει από technical…
Τι να πώ απλά χαίρομαι που μετά από τόσα χρόνια και έχοντας ακούσει τόσα πράγματα φτάνουν οι Obscura και σε πάνε ακόμη παραπέρα, ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ DEATH από το πλανητικό σύστημα που είναι και ο πλανήτης των Coroner, τέτοια ιδιοφυία λέμε…όσο για Gnostic…είναι φρέσκο ακόμη και δεν θέλω να μιλάω για αυτό…απλά ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ…
παρανοικό και ιδιοφυές οι δύο μόνες λέξεις…και αυτός ο ξερός ήχος από τα τύμπανα…ααααααχχχχ
το warpath πολυ πιασαρικα ριφς και μελωδιες παντως
το Warpath σπέρνει όπως και το Evile. κάνει το comeback στο thrash η Γηραιά Αλβιόνα
Απο Warpath, το λιγο που ακουσα στο myspace, μου αρεσε πολυ (δεν λεει να τελειωσει και το πουστικο το download)
Ειμαι στο 2ο ακουσμα του album των Warbringer και το βρισκω ενδιαφερον
Aπο τους Ratos De Porao ακουσα λιγο, δεν μπορω να πω οτι με ενθουσιασε. Οχι λογω δικιας τους κουλαμαρας, αλλα διοτι δεν πολυταιριαζουν στα γουστα μου. Θα το ξαναακουσω βεβαια.
Eπισης, δεν θυμαμαι αν εχει ξαναποσταριστει:
/Cursed%20Cross/Cursed%20Cross.jpg)
Crucifier - Cursed Cross
Ελληνες θρασαδες, πολυ ωραιοι κατα την γνωμη μου
Παναγιωτη απο αυτα που ποσταρες ξερω μονο τους Ratos De Porao & Vulcano 
Oι Warpath ειναι enqueued in Winamp.
Warbringer οταν ειχα ακουσει το ντεμπουτο δεν ξετρελαθηκα.
Lazarus AD & Crucifier θα τσεκαριστουν…
παμε πολυυυυ πισω!!!
μου αρέσει όταν παίρνει φωτιά το θρέντι αυτό
Το Warpath φαίνεται όντως αρκετά υποσχόμενο, θα τσεκαριστεί!
Για το Obscura τα έχουμε πει. Σπέρνει.
Άκουσα και μερικά κομματια απο Gnostic και οι τύποι είναι κάτσε καλά, θα το βρω και αυτό να το ξεψαχνίσω για τα καλα!
Οι Crucifier είναι όντως πολύ καλοί, νομίζω ότι είναι οι νυν Released Anger αν δεν κάνω λάθος? Και να πω την αλήθεια τους προτιμώ και τους δύο από τους Suicidal Angels.
(το περσινό των Released Anger έχει και μια γαμάτη διασκευή σε εκίνη την μπαλάντα των Whiplash με τίτλο Παουα Θρασιν Ντεθ!!!)
εχω αρκετα χρονια συνειδητης αποχης απο το ψαξιμο του ειδους (καποια στιγμη βαρεθηκα να αγοραζω πραγματα τα οποια δεν μετρουσαν μετα απο “Χ” ακροασεις!).
αλλα τωρα ,εφοσον μπορω να "δοκιμασω’ πριν αγορασω, (και με δεδομενη την σοβαροτατη ελλειψη μπαντων που ΤΑ ΣΠΑΝΕ!) βουταω ξανα!
Enlighten meh!
btw…Crucifier και Warpath…:bounce: