:-k :?
τι είπα ρε συ?
Τιποτα ρε
επειδη δε βλεπω και μεγαλη κινητικοτητα στο τοπικ, να ενημερωσω πως τον απριλιο κυκλοφορει το νεο αλμπουμ των Deceased, που καποιοι θα τους θυμουνται απο το Fearless undead machines (1997).
το προηγουμενο αλμπουμ τους, “Αs the weird travel on” (2005) συστηνεται ανεπιφυλακτα!
συνεχιζω με 2 προτασεις…
Αρχικα οι νεοϋορκεζοι [B]Deathalizer[/B], με το περσινο ντεμπουτο τους, “[B]It Dwells Within[/B]”.
Καλοπαιγμενο thrash, με ωραια μελωδικα περασματα και εμφανη επιρροη τους Metallica, τοσο στη μουσικη, οσο και στα φωνητικα (κυριως εκει, ειναι κατι παραπανω απο “επιρροη”). Το αλμπουμ τους διατιθεται απο το [U][B]site[/B][/U] τους για free download, οποτε οι fan του ειδους ας σπευσουν 
[B]Aggression-Moshpirit[/B] (2009)
Oι συγκεκριμενοι ερχονται απο την Ισπανια, ηχητικα κινουνται στα πλαισια των γνωστων σχηματων που μας απασχολησαν στο νεο κυμα του thrash (Municipal Waste, Gamabomb κ.α.), το εξωφυλλο τους επιμεληθηκε ο γνωστος μας Εd Repka και γενικα εχουν δημιουργησει πολυ θορυβο γυρω απο το ονομα τους. Πλεον ειναι στο στουντιο ετοιμαζοντας το 2ο full-length album τους που θα κυκλοφορησει το 2011.
υγ: και μια μπαντα που ανακαλυψα τυχαια στο myspace, μου εκανε παρα πολυ καλη εντυπωση και περιμενω να ακουσω μια ολοκληρωμενη δουλεια τους στο μελλον, οι [B][U]Ominos[/U][/B] απο το San Francisco
Ωραιος, να κινηθει λιγο το τοπικ γιατι δε βλεπω πολλα πραγματα.
Τους decesed που ποσταρες, τους ειχα ακουσει, αλλα ηταν πολυ Death για μενα. Οχι οτι με ενοχλει γενικα, αλλα συγκεκριμενα δε μου κανε καποια ιδιαιτερη εντυπωση. Δεν ξερω αν μετα αλλαξανε στυλ, παντως…
Τους δευτερους που ποσταρες δεν τους ειχα ακυοστα…,
Το moshpirit των aggression, το χω ακουσει, και ναι, ειναι ενα πολυ καλο αλμπουμ, του “νεου κυματος” του thrash
Aντε να κανω μια προταση κι εγω
Gammacide - Victims of Science
Αμερικανοι οι συγκεκριμενοι τυπαδες! Το μοναδικο (αν δεν κανω τραγικο λαθος) τους αλμπουμ, κυκλοφορησε το 1989! Και απλουστατα γαμαει! Μανιασμενο thrash στα πλαισια των vio-lence και των Exodus. Τα φωνητικα μου φερνουν λιγο σε Evildead, ακουστε και σεις να μου πειτε:p
Οσοι γουσταρουν τιγκα αμερικανικο thrash να το ακουσουν
Ελπιδοφορο πρωτο ντεμο που περιεχει και πολυ καλη διασκευη. Ωραιο εξωφυλλο επισης8)
καλη φαση θα πρεπει να το ψαξω!
debut των αμερικανων Wargasm ετους 1988. Δεν ειναι το ιν γιορ φεις θρας που θα σου τιναξει τα μυαλα, αλλα το κανει με τον δικο του τροπο και σωστα
Ωραια η Μαριαννα
Έψαξα και δεν βρήκα τίποτα, αν υπάρχει διορθώστε με.
[B]The Accused - The Curse of Martha Splatterhead (2009)[/B]
Δεν είχα ιδέα ότι βγάζουν ακόμη άλμπουμ, πόσο μάλλον, ότι τα βγάζουν και από τη Southern Lord. Επίσης, σύμφωνα με τη γουικιπίντια είχαν προτείνει στον Patton να κάνει τα φωνητικά αλλά αρνήθηκε λόγω φόρτου εργασίας (ούτε που μπορώ να το φανταστώ πώς θα ήταν το αποτέλεσμα 8O ).
Δεν το έχω ακούσει ακόμη το άλμπουμ, μόνο 2-3 κομμάτια. Για να δούμε.
Oυτε εγω δεν το χα παρει χαμπαρι, ειχα μεινει στο Oh Martha… Τεσπα, θενξ almighty
[B]Ιntruder[/B]
Live to die - 1987
Ηigher Form of Life - 1989
Live to Die… Relived
Aμερικανιλα τρελη… Speed/thrash φαση, με αρκετα τεχνικα στοιχεια, ιδιαιτερα στο δευτερο τους αλμουμ. ΓιαεΕμενα αγαπημενο αλμπουμ, ομως, ειναι το πρωτο το Live to Die που επενακυκλοφορησε το 2004 αν δεν κανω λαθος, με τιτλο Live to Die… Relived με bonus τραγουδια απο τοτε που λεγοντουσαν Transgresser
Εχουν ακομα ενα αλμπουμ του 1991 το Psycho Savant το οποιο δεν εχω ακουσει καθολου. Οριστε και το εξωφυλλο του
.jpg)
για το καινουριο Exciter εχει καποιος αποψη?
Αν σ’αρέσουν οι Exciter τότε θα σ’αρέσει και το τελευταίο 8)
Βασικά δεν ξέρω τι διάολο κάνανε με την φωνή αλλά είναι άθλια σ’αυτό το δίσκο
Και γενικά ο ήχος και η παραγωγή δεν ταιριάζει στους Exciter, αλλά ειδικά στον τομέα της φωνής είναι…
Πέρα απ’αυτά, όλα τα υπόλοιπα είναι κλασσικά Exciter. Νταξ δεν τρελάθηκα με το δίσκο,δεν περιμένουμε κάτι άλλο/καινούριο απ’τους Exciter.
Panagioti… αυτο εδω το εχεις ακουσει;
Έχει leakαρει το καινούριο Onslaught…
Demo του 2004. Thrash απο Παραγουαη με φωνητικα απο σπηλια:D
Bump! Δεν απαντησε κανεις γμτ. Ας πουμε δυο λογια.
Οι [B]Funeral Nation[/B] ειναι απο τις μπανταρες της φασης one-hit wonder που βηκαν στα τελη των 80’ς με αρχες των 90’ς και το [B]After The Battle[/B] ειναι η δισκαρα που περισσοτερο στοχευει στο Τεχνοκρατη Μεταλλα που πιστευει πως Το Ριφφ εχει Τη Δυναμη, μονο που παροτι στακατοι σ αυτο που παιζουν, οι Funeral Nation δε παιζουν τοσο μπαλα με πιασαρικα ριφφς, οσο με το γενικοτερο δεσιμο της ΜΟΥΣΙΚΑΡΑΣ τους που παιρνει κατι νεοθρας της πλακας και του ελεους και τους δειχνει το δρομο για το πως παιζεται μουσικη με ψυχη. Δεν θα βρειτε κατι το πρωτοποριακο εδω, καμια επαφη, αλλα ειναι απ τους δισκους που τους ακους το '91 και σου φαινονται ωραιοι, και μετα τους βαζεις ξανα το '11 και συνεχιζουν να σου φαινονται ωραιοι (σπουδαιο επιτευγμα αυτο). Προσωπικα, παροτι δε μοιαζουν σε θεμα υφους, το βαζω στην ιδια μοιρα με το πρωτο Whiplash, το τριτο album των Deathrow (αν κι εχω ιδιαιτερη αδυναμια στο Life Beyond), το υπεραιωνοβιο None Shall Defy των θεων Infernal Majesty, και γενικα ολα αυτα τα δευτεροκλασατα-και-καλα αλμπουμ που μας πορωνουν για την τιμιοτητα και τα κοφτερα ριφφ τους. Ακουστε το προχτες.