Person Of Interest
Πριν γράψω το μακρινάρι μου και γω να τονίσω κάτι. Εγώ και όλοι μας πιστεύω δεν έχουμε απαίτηση να δούμε καμιά οσκαρική ταινία, θέλαμε να δούμε star wars (οι geeks καταλαβαίνουν πιστεύω). Είδαμε λοιπόν γνήσιο star wars; Η τριλογία συνολικά πλην της σκηνής στο καζίνο στο last jedi ξαναβλέπεται εύκολα για μένα, γενικά η disney στόχεψε πολύ στην νοσταλγία και το εύκολο χρήμα με αποτέλεσμα να καταφύγει σε εύκολες και άτολμες λύσεις. Τώρα το ROS συγκεκριμένα μου άρεσε υπό την έννοια ότι θα το ξαναδώ άνετα πολλές φορές. Αρκεί αυτό όμως;;
**ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΠΟΙΛΕΡ (ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΟΧΗ)**
Αρχικά το σενάριο ήταν ΣΚΟΥΠΙΔΙ. Καμία συνοχή και πολλή βιασύνη γιατί ο JJ ήθελε να κλείσει το στόρυ και να ακυρώσει ταυτόχρονα το προηγούμενο. Δεν περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό αλλά είχε παραπάνω δράση απ ότι έπρεπε… Επίσης η ταινία είχε πολύ θάνατο και με τον γρήγορο ρυθμό σου έδινε να καταλάβεις ότι οι πρωταγωνιστές δεν έδιναν μια που πέθαινε κοσμάκης. Γενικά η ταινία ήταν σαν video game. Μπλα μπλα πάμε να κάνουμε αυτό στην επόμενη σκηνή πιου πιου και ξανά απ την αρχή
Επίσης η ταινία είχε πολλά plot holes που προσπάθησε να δικαιολογήσει με ευκολίες και ΠΟΛΥ fan service. Αυτά δεν με ενόχλησαν ούτε οι τρύπες αλλά ρε πούστη αυτή η επιστροφή του Πάλπατιν ήταν τέρμα άκομψη (σώζεται λίγο όσο προχωράει η φάση)
Το κλείσιμο των περισσότερων χαρακτήρων μου φάνηκε καλό. Rey ας πούμε δεν γινόταν να μην είναι απόγονος κάποιου σπουδαίου. Δεν γίνεται γιατί 3 ταινίες τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι πανίσχυρη. Χάρηκα επίσης για το redemption του Ben πιστεύω έγινε σωστά. Επίσης ήθελα να σκάσει φάσωμα με Rey γιατί 3 ταινίες με έπεισαν προσωπικά ότι υπάρχει χημεία. Αλλά όχι και έτσι ρε παιδιά… Τι μου κοπανάτε αναστάσεις, θυσίες κλπ στο χειρότερο σημείο. Πιο cringe και από το nooooo του Vader στο revenge of the sith. Η Leia απ την άλλη ήταν η περίεργη φάση της ιστορίας. Αστείος θάνατος αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά… Για την πριγκίπισσα μιλάμε δεν γινόταν να την σκοτώσουν off screen. Οι υπόλοιποι ήταν ικανοποιητικοί. Lando άψογος, Finn επιτέλους έχει ρόλο και χαίρομαι που δεν κατέληξε με την αχώνευτη την Rose (Μου το χάλασε λίγο αυτό που είπε ο jj σχετικά με το τι ήθελε να πει στην Rey o Finn). Τέλος και με τον Po όλα καλά αλλά μην πάτε να μου πασάρετε ότι είναι ο νέος han solo με τόσο άκομψο τρόπο μάλιστα. ΑΑΑ οι νέοι γυναικείοι χαρακτήρες τέρμα αδιάφοροι.
Με το χιούμορ πιστεύω το παράκαναν αν και τα περισσότερα μου φάνηκαν επιτυχημένα. έπρεπε να περιοριστούν στον 3PO που ανέκαθεν ήταν ο comic releef χαρακτήρας.
Για την ηθοποιία είδα παράπονα για Daisy Ridley. Εμένα μου άρεσε προσωπικά. Γενικά όλοι καλούτσικοι ήταν αλλά ο Driver ήταν ΚΟΡΥΦΗ.
Για το fan service που είπαμε παραπάνω μου άρεσε σε βαθμό να ανατριχιάσω το κάμεο του Luke και του Han. Μπορεί να φταίει ότι είμαι φαν μπόι αλλά απολαμβάνω κάθε δευτερόλεπτο του Φόρντ στην σκηνή. Μου άρεσε και το κόνσεπτ καλός με ρίζες κακού και κακός με ρίζες καλού αν και το παράκαναν σε σημεία όπως όταν σκάει η Rey με το σκάφος του κακού και ο Ben με το σκάφος του Λούκ
Τέλος το star wars ξεκινάει πάντα με το “a long time ago”. Disney καταλάβαμε ότι είσαι κατά του ρατσισμού κλπ αλλά το star wars είναι μια σειρά ταινιών που ανέκαθεν δεν ήταν για να περνάει μηνύματα και δεν περιέχει προβλήματα του σήμερα. Μαζί σας όλοι ίσοι κλπ αλλά το γαμήσατε με τον φεμινισμό κυρίως. Επίσης το φιλί των 2 γυναικών στο τέλος πόσο forced και cringe…
Σε γενικές γραμμές ήταν μια ταινία που ξαναέβλεπα άνετα και ευχάριστα κιόλας αλλά δεν θέλω αυτό για το star wars. Κάποια πράγματα όπως ο στόλος που καταστρέφει πλανήτες, το overpower rey κλπ ήταν για γέλια. Φοβηθήκατε μετά το last jedi καταλαβαίνω αλλά όχι κ έτσι.
Και εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι όλο αυτό το ξεκίνησε ένας άνθρωπος και αλλιώς οραματίστηκε το τέλος. Εφόσον ο Lucas δεν είχε καμία επιρροή στις ταινίες είναι λογικό να μην κολλάνε sequel με original k prequel. Άλλη εταιρία δούλεψε αρχή/μέση και άλλη τέλος. Δεν είναι τυχαίο που τα side stories τα έκανε ωραία και δεν γκρινιάζει σχεδόν κανένας (μιλάω για rebels, mandalorian, solo, rogue one)
Ορίστε και η δική μου βαθμολογία στις ταινίες
empire strikes back 10
a new hope 10
return of the jedi 9
rogue one 8,5
Revenge of the sith 7,5
solo/rise of the skywalker/force awakens 7
last jedi 4
attack of the clones/phantom menance 3,5
Χημεία μεταξύ Kylo και Rey?
Δεν γνωρίζω πολλά ζευγάρια στα οποία ο άντρας να βασανίζει το κορίτσι, να της λέει ότι είναι ένα τίποτα, να σκοτώνει τους δύο μέντορες της στην πραγματικότητα, εκ των οποίων ο ένας είναι ο πατέρας του, να της φέρεται σαν σκουπίδι και το στόρι να τελειώνει με αυτήν να θέλει να σωσει τον φουκαρά καλομαθημένο privileged hitler από τα βάσανα του και να τον φιλάει στο τέλος. Σε οποιαδήποτε ανάλυση είτε επιφανειακή είτε σοβαρή, η φάση Reylo είναι απλά εμετός, και το χειρότερο μήνυμα της τριλογίας.
Δεν εχεις ιδεα τι σημαινει το «χημεια» ε;
τελεια μπορουμε και μιλαμε αφοβα πλεον…
εμενα η ταινια μου αρεσε…προφανως και δεν με ικανοποιησε στο 100% γιατι μετα την προηγουμενη παπαρια αυτο θα ηταν κατι ανεφικτο.
Συνεχιζει να μου αρεσει πολυ το 7…θεωρω οτι ειχε μια ωραια ισορροπια αναμεσα στο παρελθον και το παρον.Με εκανε να ενδιαφερθω να δω τι θα γινει στην συνεχεια…το 8 μακαρι να μην υπηρχε ποτε.Δεν καταλαβα ποτε γιατι να δωσεις σε 3 διαφορετικους σκηνοθετες μια τριλογια για να κανει ο καθενας το δικο του.(ασχετα που ο jj εκανε και την 3η ταινια)
πανω κατω συμφωνω με Quintom…
Ο θανατος της Λεια δεν με πειραξε…δεν ειχαν υλικο οποτε καπως επρεπε να το κλεισουν…Το προτιμω απο το να μην την βλεπαμε καθολου…
Θα μπορουσαν γενικα να αναφερουν τον Αυτοκρατορα απο την 2η ταινια ωστε να απλωθει λιγο το σεναριο και να μην ΤΡΕΧΟΥΝ σαν τρελοι να τα χωρεσουν ολα στην 3η…για αυτο και οπως εγραψα πριν μερες εβριζα τον αρχιμλκα τον τζονσον οταν τελειωσε η ταινια…Ηταν μια απιστευτα χαμενη ευκαιρια…
Ρε συ Quintom όλα καλά και χρόνια πολλά ρε φίλε…αλλά 9 το Clones? 9??? Ο ίδιος ο Λούκας δε θα έβαζε 9…
To clones έχει πλοκή, δεν είναι όμως κινηματογραφική ταινία,αφού δεν έχει σκηνοθεσία,δεν έχει ερμηνείες και οι διάλογοι του είναι εφάμιλλοι με σκετς δημοτικού σχολείου για το 21.
Πιο εμετός από το ρομάντζο Anakin-Padme δύσκολα
Λίγα γρήγορα σχόλια στο γιατί μου άρεσε το TLJ και μια κατάταξη των επεισοδίων κατά την ταπεινή μου άποψη:
-
O Luke διαγράφει μια παράλληλη πορεία με τον yoda, εκτός και αν το να κάνει σαν μαϊμουδάκι και να βαράει με το ραβδί τον r2d2 είναι the force way και όχι η παράνοια λόγω απομόνωσης του Luke. Εν τέλει και οι 2 δέχθηκαν να γίνουν δάσκαλοι.
-
Η Ρέι αν και αχρείαστα OP πάει στα βήματα του cringefest νεαρού luke που στο επεισόδιο 4 έριξε με κλειστά τα μάτια ένα death star, κάτι που λογικά δεν ενόχλησε κανέναν.
-
Η χημεία της με τον Kylo Ren (τον μοναδικό κακό μετά τον Vader με συναισθηματικό χτίσιμο και background - οι άλλοι ήταν τόσο κακογραμμένοι που αδιαφορείς) ήταν δυνατή, η νέα χρήση του force κάτι φρέσκο, η περιπέτειά της στην σπηλιά θυμίζει τον luke μέσα στο δέντρο και μου άρεσε το you are no one (δεν έχω δει το καινούργιο μην με σποϊλάρετε)
-
Ευτυχώς πέθανε ο Snoke που ήταν κινούμενο plot hole (ναι προϋπήρχες παντοδύναμε αλλά στα προηγούμενα επεισόδια που ισορροπούσε η δύναμη δεν ήσουν ούτε στο αμφιθέατρο - ξαναλέω δεν έχω δει το καινούργιο)
-
Η μάχη στην αίθουσα με τους φύλακες ήταν καλή.
-
Η σκηνή στο καζίνο και τα μετέπειτα, έκλεινε το μάτι στα πρίκουελς οπότε ήταν απλά κακή αν και έδειξε όπως και όλη η ταινία πως ένας διαγαλακτικός πόλεμος δεν είναι προνόμιο μερικών force jihad-ιστών και εκλεκτών οικογενειών αλλά έχει αντίτιμο στον μέσο άνθρωπο στο σύμπαν.
-
Δέχομαι τις ενστάσεις για την καταδίωξη με τα σκάφη, μπορούσε να γίνει και καλύτερα.
Δέχομαι πως πήγε να αποδομήσει πολλά, κάτι που το βρήκα εξαιρετικό και ενδιαφέρον αλλά σίγουρα δεν πέτυχε πολλά. Είναι όμως ταινία που με έκανε να σκεφτώ πως βλέπω κάτι παραπάνω από διαστημικό πιτσίου. Σίγουρα επίσης το ρίσκο από μόνο του δεν είναι επιτυχία, είχε αρκετές αστοχίες.
Τώρα, κάτι άλλο. Σκεφτείτε τι αντιδράσεις θα υπήρχαν αν έβγαινε σήμερα το 4 και στα καπάκια το 5 που αποκαλύπτει πως ο space hitler lord Vader είναι τσιράκι ενός τρελού γέρου που δεν αναφέρθηκε πουθενά στο 4. Το 5 για μένα ήταν καλή ταινία γιατί είχε πλοκή και πήρε κάποια ρίσκα για το premise του.
Η προσωπική μου κατάταξη:
The Empire Strikes Back: 10
A New Hope: 8.5
The Last Jedi: 7
Return Of The Jedi: 7
The Force Awakens: 6
Revenge Of The Sith: 6
Phantom Menace: 4
Attack Of The Clones: 2
Rogue One: 7.5 (ταινία που από το 1ο δευτερόλεπτο ξέρεις το τέλος και δεν σε ενδιαφέρει να ταυτιστείς με κανένα χαρακτήρα = μηδενικό replay value όσο καλές και να ήταν οι μάχες και τα σκηνικά και βαρετή η πλοκή. Μου έδωσε πιθανώς την καλύτερη σκηνή Vader στο cinema)
Solo: - (Δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης στην ταινία, παγερά αδιάφορη και ανούσια, δεν είμαι σε θέση να την πω καλή ή κακή, σίγουρα δεν θα την ξανάβλεπα ποτέ).
Σηκώνω force shields για το flame!
Εννοείται περί ορέξεως… ειδικά σε franchise όπως τούτο εδώ, αλλά μερικές δικές μου παρατηρήσεις.
Το Last Jedi μου φάνηκε σοκαριστικά κακό την πρώτη φορά που το είδα. Το έβαλα άλλη μια φορά από τότε έτσι για την ιστορία και δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε και πολύ η άποψη μου.
Το πρόβλημα ξεκινάει από την χρήση της δύναμης όμως σιγά σιγά ανακαλύπτεις πως έχει πιο βαθιές ρίζες. Η φάση με τον Luke στο a New Hope δεν είναι ίδια, το αναφέρω επειδή το βλέπω να παίζει γενικότερα. Ο Luke απλά πέτυχε μια δύσκολη βολή, δεν ήταν πια και κανένα τεράστιο κατόρθωμα, το ότι ολόκληρο Death Star καταστράφηκε λόγο ενός τέτοιου χτυπήματος είναι το κύριο πρόβλημα και μπορείς να μιλήσεις για lazy writing. Από την άλλη βέβαια η πρώτη τριλογία είχε ένα καθαρά fantasy χαρακτήρα, Tolkien in space, που άφηνε περιθώρια για ανάλογες πιο ηρωικές φάσεις. Επίσης κάτι που σωστά ανέφεραν και στην κριτική τους οι RedLetterMedia
(Το βίντεο εννοείται πως είναι full στα spoiler για την τελευταία ταινία που δεν έχω δει αλλά προσωπικά δεν με νοιάζουν τα spoiler πλέον )
Κάπου στο 20ο λεπτό εκεί που μιλάνε για τις δυνάμεις των Jedi και πως χρησιμοποιούνται μέσα στις ταινίες. Όλα τα κατορθώματα του Luke με την δύναμη περνούσαν σε δεύτερη μοίρα ακριβώς επειδή είχες ένα πιο καλογραμμένο χαρακτήρα που χτίστηκε σιγά σιγά σε ένα fantasy περιβάλλον. Τις όποιος υπερβολές μπορούσες πιο εύκολα να της δεχτείς σε αυτό που έχτισαν στην αρχική τριλογία από ότι εδώ.
Εδώ το πρόβλημα είναι πιο βαθύ βέβαια. Εδώ το fantasy γίνεται όλο και πιο πολύ sci-fi με γκρίζες ζώνες που όμως ταυτόχρονα θέλει να κρατήσει όσο περισσότερα χαρακτηριστικά της πρώτης τριλογίας μπορεί. Έχεις χαρακτήρες που για 2 ολόκληρες ταινίες κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τις προθέσεις τους ολοκληρωτικά, αφού και οι ίδιες οι ταινίες δεν έχουν ξεκάθαρο χαρακτήρα, με αποτέλεσμα σχεδόν όλες οι ενέργειες τους, είτε έχουν να κάνουν με την χρήση της δύναμης είτε όχι να μην πείθουν καθόλου.
Όταν τους βλέπεις λοιπόν να χρησιμοποιούν την δύναμη για να κάνουν παπάδες είναι λογικό να αναρωτιέσαι, “μα πως;” Εδώ η δύναμη δεν είναι απλά το καλό και το κακό, που ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθένος και το personal training κάνει και την ανάλογη χρήσης της. Δεν είναι αυτό που μας έλεγε ο Yoda στο Empire. Προσπαθεί να γίνει κάτι μεγαλύτερο, διαφορετικό πιο πολύ πολύπλοκο ίσως αλλά μένει μόνο στις προθέσεις και δεν βγαίνει ποτέ στην οθόνη.
Κατά τα άλλα το Mandalorian ώρες ώρες είναι τόσο καλό που κοντεύει να ανανεώσει την πίστη μου στο Star Wars.
Άντε να κάνω και την κατάταξη.
Αρχική τριλογία με μεγάλη διαφορά ότι καλύτερο. Καθαρό epic fantasy με επιρροές από Samurai Western ταινίες, έχουν μείνει επειδή είναι σαφώς οι πιο κινηματογραφικές από όλες.
Empire
Return
New Hope
Η μόνο Disney που μου άρεσε. Παρότι και εδώ γίνεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά κιόλας, προσπάθεια αλλαγής χαρακτήρα του franchise, σε πείθει πολύ περισσότερο ίσως επειδή οι αναφορές στην αρχική είναι πιο διακριτικές σε σχέση με τις υπόλοιπες.
Rogue One
Τριλογία prequel. Σήμερα μοιάζει όλο και περισσότερο σαν τα fanmade βιντεάκια στο youtube. Αλλά παρότι κινηματογραφικά ώρες ώρες είναι ως και αστεία αυτά που βλέπεις α μη τι άλλο εδώ υπάρχει ένα κάποιο story από πίσω, πολύ πιο ξεκάθαρες προθέσεις σε ότι αφορά τους χαρακτήρες και ένα καλό cast που σε κερδίζει. Με άλλον σκηνοθέτη και σεναριογράφο αλλά με ίδιο story ίσως να είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Τώρα το όλο πράγμα κυμαίνεται μεταξύ μετρίου και συμπαθητικού με κάποιες ωραίες στιγμές.
Revenge
Phantom
Clones
Και στον πάτο όλα τα Disney με εξαίρεση το Rogue. Διχασμένες ταινίες, χωρίς πλάνο, χωρίς ξεκάθαρους χαρακτήρες, χωρίς κανένα σχέδιο με τα πως και τα γιατί. Μένει η προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του μύθου που όμως για μένα τουλάχιστον κρίνεται ως πλήρως αποτυχημένη, τα ωραία visuals και εν μέρη μόνο το casting.
Solo
Awakes
Last Jedi
Το Rise θα το δω κάποια στιγμή σε κανένα torent. Μου άρεσε αυτό που άκουσα πως από εδώ και πέρα εγκαταλείπουν τις τριλογίες και θα αφοσιωθούν σε μεμονωμένες ταινίες. Ας ξεκινήσουν κάτι από την αρχή με νέους χαρακτήρες, νέα story και ίσως δούμε κάτι καλό και πάλι.
Σε πολλά από αυτά που λες έχεις δίκιο. Από το 2- 7 που γράφεις συμφωνώ σχεδόν σε όλα (αν και τα prequels μου αρέσουν). Η ταινία έχει όμως αρκετά προβλήματα, τα οποία θα τα έριχνα στο tfa αν δεν υπήρχε, κάτι την γνώμη μου, ένα πολύ σοβαρό λάθος. Κατ αρχάς το να έχεις ένα όραμα και να θέλεις να κάνεις κάτι διαφορετικό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδομεις το παρελθόν. Ο Luke στην αρχική τριλογία, αν και δεν μου άρεσε ο χαρακτήρας, είχε μια πολύ καλή εξέλιξη. Έγινε με πολύ κόπο από ένα χωριατοπεδο jedi και στο τέλος είχε μπροστά του την μεγαλύτερη δοκιμασία του. Όχι μόνο τον vader, αλλά και την αλλοτρίωση του εαυτού του, την πρώση στην σκοτεινή πλευρά. Ο Luke όχι μόνο πέρασε αυτή την δοκιμασία μένοντας πιστός σε όλα αυτά που έμαθε, αλλά ήταν και ο μόνος που πίστεψε ότι υπάρχει ελπίδα για τον πατέρα του. Χαρακτηριστικη είναι η σκηνή όταν κερδίζει τον Vader πετάει το Saber και λέει την κλασσική ατακα: ότι είναι jedi όπως και πατέρας του πριν από εκείνον (συγκίνηση).
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος που είδε το φως στον Vader είχε τον φόβο και του πέρασε η ιδέα να σκοτώσει τον ίδιο του τον ανιψιό, που μπορούμε να πούμε ότι είναι και πνευματικός του πατέρας, στον ύπνο του. Αυτό είναι απαράδεκτο και τραγικό , αποδομωντας όλοι την εξέλιξη του στην κλασική τριλογία. He is not my Luke μας λέει ο Hamill.
Γενικά δεν θα ήθελα να δω έναν too op Luke και μου άρεσε η ανθρώπινη προσέγγιση του στο tlj.
Όμως αυτή η αποδόμηση της ιστορίας του μου χάλασε μεγάλο μέρος της ταινίας,έδειξε ότι ο johnson δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το lore του σύμπαντος. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα (μαζί με το τέλος του που δεν είχε σχέση νε μεσαίο επεισόδιο μιας τριλογίας, αλλά πρώτο ή τελευταίο που δίνει το έναυσμα για την επόμενη) που βάζω το tlj κάτω από το τελείως απογοητευτικό και τετριμμένο tfa.
Η δική μου σειρά των επεισοδίων μόνο :
Revenge of the sith 10
Empire strikes back 10
New hope 9
Return of the jedi. 8
Fantom Menance. 7,8
Attack of the clones 6,8
The force awakens. 3
Last jedi 2,5
+100000000 για TLJ και Solo… the force is strong with you
Ειλικρινά μου έδωσε την εντύπωση πως τον καθοδήγησε η Δύναμη για να το πετύχει, κάτι που είναι αδιανόητο για μένα να περνάει ασχολίαστο όσο και αν συμφωνώ πλήρως με τα περί fantasy που αναφέρεις.
Για να απαντήσω και στον @Canderous όμως στα περί Luke.
Ο Kenobi απέτυχε με τον Άνακιν. Ο yoda δεν έπεισε τον Luke να ολοκληρώσει την εκπαίδευση και δεν απέτρεψε μια πρώιμη μονομαχία για την οποία δεν ήταν έτοιμος. Ακόμη και ο Qui Gon κρίθηκε για την κίνηση να φέρει στην ακαδημία τον μικρό Άνακιν.
Αν το ξεφτυλίσουμε ακόμη και ο Ανακιν απέτυχε με την Ασόκα.
Που θέλω να καταλήξω. Ο Luke, πίστευε, στην ερμηνεία μου πάντα, πως θα μπορούσε τώρα που είναι Jedi να δημιουργήσει μια νέα ακαδημία. Τι όμως τον ακολουθούσε από την αρχή; Το ότι δεν θέλει να γίνει ο πατέρας του. Όταν είδε πως παίζει να χάσει τον μικρό Μπεν, τρομοκρατήθηκε πως θα επαναληφθεί το λάθος του Vader. Η σκιά του ήταν βαριά στην οικογένεια. Σίγουρα μοιάζει εκτός χαρακτήρα η προσπάθεια να τον σκοτώσει στον ύπνο, εμένα μου έκανε αναφορά όμως στις παιδοκτονίες του Άνακιν στο ναό. Θέλω να πω ο Luke όσο μεγάλωνε ίσως έβλεπε τον εαυτό του να μοιάζει στον πατέρα του από πολλές απόψεις καθώς και την αποτυχία των προηγούμενων δασκάλων του.
Συμπέρασμα; Η προσωπικότητα της Ρέι ωθεί τον spirit yoda να κάψει το ιερό δέντρο και τα ιερά βιβλία κίνηση συμβολική. Γιατί ο yoda έμαθε από το λάθος του με τον Luke. Νομίζω για αυτό έγινε και όχι απλά γιατί ήταν κουλ να καεί το δέντρο.
Η αποδόμηση γίνεται στον grandmaster Luke και όχι στον ήρωα Luke, κάτι που νιώθω να είναι μοτίβο στην τριλογία.
Πιστεύω πως ο Johnson αποδόμησε το SW στα βασικά του χαρακτηριστικά, αδιαφόρησε για την μυθοπλασία και επιχείρησε να φτιάξει μια μεταμοντέρνα ταινία, στηριζόμενος σε ένα μίνιμαλ βασικών εννοιών. Δύναμη, φωτόσπαθα, κληρονομιά κλπ.
Ειλικρινά όμως ήταν στο πνεύμα πιο κοντά στο episode V αν και κινηματογραφικά σίγουρα όχι τόσο.
Οι χαρακτήρες γενικά πάσχουν στις νέες ταινίες, εκτός ίσως από τον Μπεν, που η εσωτερική του πάλη τον καθοδηγεί. Αν η πρώτη ταινία είχε κάνει καλύτερο establish το κακό της υπόθεσης θα γνωρίζαμε και τι ακριβώς τον τραβάει. Προτίμησε όμως να γίνει καρικατούρα του 4 με ολίγο από 3.
Οι συμπληρωματικοί χαρακτήρες είναι απογοητευτικοί και χάρηκα που ο RJ στόχευσε σε ένα ξεκάθαρο δίπλο και όχι στο να προχωρήσει το lore. Αυτό δεν πήγαινε πουθενά μετά το 7. Φυσικά και δεν το πέτυχε αλλά σίγουρα δεν κατέστρεψε το franschise για μένα.
Σωστά γίνεται αναφορά στο γκρίζο των χαρακτήρων και την διαφορά fantasy με sci fi. Αυτό για μένα συνδέεται με την αποδόμηση που πλέον γίνεται διαρκώς, όπου όλα πρέπει να είναι γκρίζα γιατί αν όχι, είναι παιδικά.
Σχετικά με την αλλοίωση της δύναμης, μια λέξη θα πω: midichlorians
-
Ναι η δύναμη τον οδήγησε, αλλά πρώτον το να πετύχει απλά μια βολή δεν ήταν και κανένα τρομερό κατόρθωμα, δεύτερον δεν ήταν και πρωτάκι στην φάση, είχε ήδη γνωρίσει τον Obi Wan που του είπε 2-3 πράγματα, είδαμε και μια σκηνή με λίγο training. Η άλλη ξεκίνησε κατευθείαν τα mind control και μέχρι χθες νόμιζε πως η δύναμη ήταν μύθος. Έκανε κάτι που δεν ήξερε καν ότι μπορεί να γίνει.
-
Είναι εκτός χαρακτήρα και ακόμα χειρότερα στήριξαν σε αυτό το επεισόδιο όλο το χαρακτήρα του Kylo Ren που το όλο struggle του για μένα τουλάχιστον ήταν all over the place. Από τον θαυμασμό του για Darth Vader, μέχρι το μίσος για Han Solo που έφτασε στον φόνο, λυπήθηκε σε κάποια φάση την μητέρα του και ξέκανε τον Snoke, βάλε και τα mood swings 15χρονου που είχε κάθε τρεις και λίγο. Για Ανακιν δεν μου το έβγαλε καθόλου. Τον Ανακιν τον άλλαξε σιγά σιγά ο Παλπ που του τριβέλιζε το μυαλό με την Πατμε (έτσι δεν λεγόταν), δεν του ήρθε μια μέρα να ξεκάνει παιδάκια.
Ναι ο Johnson ήθελε να αποδομήσει τον μύθο αλλά κατέληξε απλά να τρολάρει τον μύθο. Αν ήθελαν να κάνουν κάτι νέο έπρεπε να κόψουν εντελώς τον ομφάλιο λώρο και να ξεκινήσουν από την αρχή.
Αναφορά σε midichlorians στα prequel ήταν όντως άστοχη.
Δεν διαφωνώ με αυτά που λες, και εγώ δεν θεωρώ πως είναι ανάλογα. Απλά να τι πιστεύω πως γίνεται. Ο RJ πήγε σε μια μεταμοντέρνα αποδόμηση που καλώς ή κακώς πάσχει από κάτι για μένα διαχρονικό αυτής της προσέγγισης. Την ιστορικότητα.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, τα ανάλογα στο lore του παρελθόντος. Δέχομαι αυτό το φίλτρο, αναγνωρίζω το άκυρο σκηνών και θεωρώ πως αυτούσια στέκεται στο πνεύμα πολύ κοντά, όχι όμως στην εκτέλεση. Πιο συγκεκριμένα σε αυτά που μου λες:
-
Είχε εκπαίδευση ναι, με το φωτόσπαθο, αλλά ήταν στο κατόπι του ο Vader, γενικά το σκηνικό να πάρει και καμπύλη η βολή εμένα μου φάνηκε τραβηγμένο αλλά το δέχθηκα για fantasy. Η Rey είναι Mary Sue ήδη από το 7 οπότε δεν αντιλέγω για το άκυρο των σκηνών της, νομίζω απλά πήγε με τα νερά τους ο τύπος σε αυτό. ήταν εκτός τόπου και χρόνου, αλλά απομονωμένο έστεκε, ειδικά με τις υπόνοιες για την δυναμική της (κακώς).
-
Η αποτυχία του Luke ως εκπαιδευτή εμένα μου αρέσει σε συνδυασμό με τον θαυμασμό στον παππού του για να αποτελεί κίνητρο του Kylo Ren. Σίγουρα τον άλλαξε ο γέρος τον Άνακιν αλλά υπήρχε μέσα του αυτή η πλευρά. Αλλά αυτός συμπεριφερόταν σαν ένα κακομαθημένο 15χρονο before it was (not) cool. Για το struggle του Kylo, ναι ήταν αρκετά επιφανειακά τα ξεσπάσματα και απότομα mood swings αλλά για κάποιον που είναι και Skywalker και εγγονός του Vader και θέλει να βρει την θέση του, μου φαίνονται κομπλέ. Δεν θα έψαχνα να βρω λογική σε ψυχολογικές μεταπτώσεις, ενώ τον Snoke μπορεί και να τον σκότωσε για το rule of 2. Με την μητέρα του είχε άλλη σχέση, το πρόβλημα ήταν με τα ανδρικά πρότυπα στο σόι. Πατρικό πρότυπο δεν είχε ούτε ο Άνακιν και του κόστισε. Δεν ξέρω, το υπόβαθρο του σαν ένα χαμένο παιδί με υπερβολική δύναμη και κόμπλεξ μου κάνει πολύ. Κάτι μου θυμίζει κιόλας.
Ναι ο Johnson ήθελε να αποδομήσει τον μύθο αλλά κατέληξε απλά να τρολάρει τον μύθο. Αν ήθελαν να κάνουν κάτι νέο έπρεπε να κόψουν εντελώς τον ομφάλιο λώρο και να ξεκινήσουν από την αρχή.
Αναφορά σε midichlorians στα prequel ήταν όντως άστοχη.
Δεν πιστεύω ότι τον τρόλλαρε. Προσωπικά εξακολουθώ να βλέπω parallels στο 5ο επεισόδιο, που και αυτό αποδόμησε πολλά του 4ου. Πιο πολύ πιστεύω πως ήθελε να παρουσιάσει κάτι πιο ουσιαστικό για αυτόν και κάτι βαθύτερο. Το τέλος όμως, τα καζίνο, καθώς και το ότι δεν υπήρχε ξεκάθαρη πρόθεση να πάει κάπου αυτό το saga εκ της διοίκησης, συγκεκριμένα να κοντρολλάρουν το κοινό, ήταν που έκαναν την ταινία για μένα να έχει ατέλειες, όπως και το χιούμορ σε σημεία.
Το κακό ήταν πως η ταινία ήταν το μεσαίο τμήμα τριλογίας, σήμερα που θα πάω να δω το φινάλε δεν με απασχολεί πως θα τελειώσει έχω χάσει το ενδιαφέρον μου, αλλά για αυτό δεν φταίει η προηγούμενη ταινία καθαυτή. Φταίει η τριλογία και η αντίληψη της Disney για το τί ειναι στο lore, τι είναι SW και γενικά. Το σενάριο δεν νομίζω να το είδανε στην πρεμιέρα.
Αν εννοείς την δική μου αναφορά στα midichlorians, το είπα καθαρά για να δείξω πως το κακό της “κανονικοποίησης¨” της δύναμης είχε γίνει προ πολλού.
Για αυτό θεωρώ το TLJ απλά καλή ταινία στο πνεύμα παρά τις ατέλειες της που σε αυτό ξεκοκκαλίζονται και στα άλλα (επεισόδιο 6) περνάνε χαλαρά. Καλά τα prequels δεν τα σχολιάζω καν. Συνολικά τα SW δεν τα θεωρώ τόσο καλές ταινίες (φάνηκε από τις βαθμολογίες μου) αλλά είναι η ουσία και το lore που με κρατάνε φανατικά. Το 8 είχε μόνο το πρώτο.
Αν εννοείς την δική μου αναφορά στα midichlorians, το είπα καθαρά για να δείξω πως το κακό της “κανονικοποίησης¨” της δύναμης είχε γίνει προ πολλού.
Για αυτό θεωρώ το TLJ απλά καλή ταινία στο πνεύμα παρά τις ατέλειες της που σε αυτό ξεκοκκαλίζονται και στα άλλα (επεισόδιο 6) περνάνε χαλαρά. Καλά τα prequels δεν τα σχολιάζω καν. Συνολικά τα SW δεν τα θεωρώ τόσο καλές ταινίες (φάνηκε από τις βαθμολογίες μου) αλλά είναι η ουσία και το lore που με κρατάνε φανατικά. Το 8 είχε μόνο το πρώτο.
Στον Lucas αναφερόμουν για τα midichlorians.
Θεωρώ πως ξεκοκαλίζονται πολύ περισσότερο για 2 λόγους.
-
Η νέα τριλογία δεν ήταν λευκός καμβάς, φανερά αποφάσισε να συνεχίσει ένα τεράστιο μύθο που χτίστηκε σε κάτι παλιό. Ο Lucas παλιά έφτιαχνε του κανόνες, όταν τους αλλάζεις λοιπόν πρέπει να έχεις καλούς λόγους για να το κάνεις. Αλλιώς τα ερωτηματικά θα πέφτουν βροχή.
-
Κινηματογραφικά η αρχική τριλογία είχε ως σημείο αναφοράς πολλές κλασικές ταινίες, χωρίς να γίνεται απαραίτητα προσπάθεια για φόρο τιμής σε συγκεκριμένα έργα. Αντλούσε δηλαδή από το ίδιο το σινεμά, σήκωνε και μια πιο ευρεία κινηματογραφική κουβέντα, πέρα από την πλοκή της και πόσο αυτή έβγαζε νόημα στις λεπτομέρειες της. Εδώ Disney και Johnson αντλούν αποκλειστικά και μόνο από την παλιά τριλογία ακόμα και όταν προσπαθούν να την αλλάξουν. Επομένως η κουβέντα περιορίζεται στον ίδιο τον μύθο.
Όσο το σκέφτομαι καταλαβαίνω τα prequel καλύτερα. Ίσως ο Lucas αποφάσισε πως το Star Wars δεν είχε να δώσει κάτι περισσότερο κινηματογραφικά και απλά προσπάθησε να επεκτείνει τον μύθο που ο ίδιος δημιούργησε, άλλωστε και σε αυτά η κουβέντα αφορούσε αποκλειστικά τον μύθο και τις όποιες αλλαγές/προσθήκες. Ίσως επειδή ήταν το μόνο που είχε νόημα την δεδομένη στιγμή για τo Star Wars.
Απο το TLJ κραταω οπως λες παραπανω, οτι ειναι κοντα στο πνευμα και οχι την εκτελεση, οπως και το ολο ρεζουμε για τον Λουκ και τους σκοπους που αποσκοπουσε η αποδομηση του Grandmaster Luke και οχι του ηρωα Luke ή τα parallels μεταξυ 5 και 8 αναφορικα με τα 4 και 7.
Και εγω οταν τελειωσε το TlJ ειχα σοκαριστει λιγο, οχι για τον Luke/Ray/Kylo/Snoke τοσο πολυ, αλλα για ολο το υπολοιπο κομματι που μου φαινοταν πολυ κακο στην εκτελεση, απο την πολυ prequelish καζινο στιγμη μεχρι το κυνηγητο και τους β χαρακτηρες.
Συν το οτι δεν υπηρχε εξ αρχης καποια κατευθυνση για να κινηθει αυτη η τριλογια μιας και ο JJ εκανε ενα generic fan service πραγμα στην αρχη, με αδιαφορους χαρακτηρες και σχεδον καμια σοβαρη θεματικη ωστε να κινηθει πανω σε αυτη ως κεντρικος αξονας το μελλον της σειρας.
Το βασικο κομματι της ταινιας, Luke και σια, δεν μου δουλεψε αλλα εβλεπα -και ισως ακομα βλεπω- μια ιστορια που εχει ενδιαφερον, προοπτικες και δυστυχως μετρια εκτελεση.
Δεν θα με ενοχλουσε αν πχ σε ενα υποθετικο 7 εβλεπα πχ τα Jedi Academies του Luke, τις δυσκολιες στην προσπαθεια του να μην ακολουθησει τα βηματα των προγονων του και τις προκλησεις της Dark Side/family tree σε αυτο το εγχειρημα, τεσπα ολα οσα θα χρειαζοντουσαν για να οδηγηθει ο Luke σταδιακα σε εναν νεο Yoda/Kenobi που η αποτυχια τους πανω στο θεμα Anakin καθορισε ολοκληρη τη μοιρα του γαλαξια και εξαιτιας τους αφανιστηκε ολο το Ταγμα και εκατομμυρια κατοικοι του Γαλαξια… γενικα αν εβλεπα πραγματα τα οποια φυσικως θα οδηγουσαν τον Luke στην απομονωση και την αποτυχια, που θα με επειθαν περισσοτερο για το ταξιδι του, το ψυχολογικο του κομματι και τις απωτερες προθεσεις του, αλλα κυριως θα μου φαινοταν σαν μια πραγματικα ρεαλιστικη φυσικη καταληξη του Luke μετα τον θριαμβο του ROTJ. Δεν ξερω τον τροπο αλλα σιγουρα θα μπορουσα να το δεχθω οργανικα αν καποιος το pitchαρε σαν κεντρικο μοχλο του νεου saga κ εχτιζε πανω σε αυτον…
Δεν θεωρω ουτε κ εγω την καταληξη του Luke «απαραδεκτη» στο ΤLJ αλλα θεωρω οτι ειχε προβλημα στο πως δωθηκε κ εγινε established in the first place κ ετσι εν μερη την θεωρω κ γω στα ορια.
Και στα χρονια των prequels δεν περιμενα το ‘99 να δω οτι το Jedi council ηταν 10 τυποι που τριβαν τα πιγουνια τους απορρημενοι κ ανικανοι να καταλαβουν το προφανες κοντρα σε αυτο που νομιζα οτι ειναι οι Jedi απο OT και books/comics αλλα βοηθησε στη συνεχεια το lore, clone wars βιβλια κ σια να δεχθω οτι η αλαζονια του Ταγματος το οδηγησε στην σταδιακη καταστροφη του κ τον ξεπεσμο.
Κατι εξισου σοκαριστικο πηγε να γινει με τον Luke, χωρις ομως ουσιαστικά υποστηριξη ή σωστες βασεις. Υπο αυτη την εννοια, ο Johnson ειχε αντιστοιχες «μπαλες» με τον Lucas του ‘99 κ εκανε την μοναδικη καινοτομια σε αυτη τη νεα τριλογια, αλλα δυστυχως πολλα προβληματα εσωτερικα, ενα τελειως αναιμακτο κ παιδικο 7, μια Disney και μια ιστορικοτητα οπως λες που δεν βοηθουσε σε κατι τοσο μεταμοντερνο, που σιγουρα με το δικο υφος που ηθελε να κατευθυνθει η Disney δεν κολλαγε μια (απο το Brick εως το Knifes Out o Johnson κανει παντα αυτο, σινεμα ειδους το οποιο αρχικα αποδωμει και στο τελος το υπηρετει μεχρι εσχατων αφου πρωτα ομως το εχει αναθεωρησει ηδη, κανει δικα του re-established).
Ετσι το arc του Luke μου φανταζει πιο πολυ σαν ενα στοιχημα που χαθηκε σε καποιον βαθμο, παρα σαν κατι εντελως λαθος.
Η Ray ηταν ουτως ή αλλως κακος χαρακτηρας που φορτωθηκαμε, το ιδιο και ο Snoke ενω ο Kylo ειναι -χωρις να εχω δει το 9- ο μοναδικος χαρακτηρας της νεας τριλογιας που ειχε βαθος, προοπτικες και ενδιαφερον, παιγμενος και απο τον καλυτερο ηθοποιο απο τους νεους πρωταγωνιστες. Σιγουρα αυτος που θα ηθελα εξ αρχης για πρωταγωνιστη και σιγουρα αυτο που θα ηθελε και ο Λουκας να ειναι ο Ανακιν αν ειχε τον Ντραιβερ και ενα καλο σεναριογραφο τοτε. Και στον Τζονσον πιστωνεται η επιτυχια του Kylo σαν χαρακτηρα που πηρε μια φαινομενικη καρικατουρα του 7 και του εδωσε ψυχη και ουσια. Μια εναλλακτικη τριλογια με Luke/Kaylo σε πρωτο πλανο και στη συνεχεια να χτιστει τριγυρω τους ενα νεο lore με νεους χαρακτηρες θα ηταν ηδη ενα κερδισμενο στοιχημα κ κατι που σαν ιδεα με εξιταρει να δω…
Στα υπολοιπα του TLJ συμφωνω οπως ειπα, χαθηκε ισως κ μια ευκαιρια για ενα battlestar galactica βαθος στο κυνηγητο των σκαφων αλλα οκ, Disney
Και τωρα θα ζοριστω να το δω ξανα, δε καταφερα να το δω δευτερη φορα ολοκληρο ποτε αλλα ισως επιχειρησω παλι καποια στιγμη φετος. Το TFA σιγουρα δε με νοιαζει να το ξαναδω κ το καινουριο σε torrent και αν γτ ουτε αυτο με νοιαζει.
Γενικα η Disney era στα ματια μου οριακα θεωρειται canon, γτ οι ταινιες ειναι κακες και το lore εχει ζημιωθει παρα συνεχιστει και εμπλουτιστει ουσιαστικα. Rebels κ Clone Wars κρατανε το ενδιαφερον ενω Mandalorian περιμενω να τελειωσει για να εχω αποψη, μεχρι τωρα ειναι λιγο αδιαφορη συνολικα, με θετικο προσημο ομως…Ας βγει και η τελευταια σεζον του Clone Wars και ας θαφτει αυτη η σειρα ταινιων οπως επρεπε μαλλον να ειχε γινει προ πολλου…
Εν κατακλειδι, τα prequel ηταν πολυ κακες ταινιες με ενα μεγαλο + στο lore πισω τους και τις ιδεες του Lucas. Αυτες οι ιδεες ηρθαν σε κοντρα με το fanbase σε τεραστιο βαθμο, υπηρξαν αρκετα ριζοσπαστικες για το saga αλλα τουλαχιστον σε επιπεδο μυθολογιας δικαιωθηκαν. To TLJ παταει σε αυτη τη κληρονομια & λογικη αλλα στη πραξη κ στην ιστορικοτητα το χανει. Προσπαθει να δωσει το διαφορετικο κ να εξελιξει ξανα τον μυθο αλλα η προηγουμενη ταινια δεν αφηνει περιθωρια για το παραμικρο πλην του αναμασημενου φαγητου, η Disney ειναι ενας δημιουργικος καρκινος για οποιονδηποτε σκηνοθετη/σεναριογραφο και του καιει οποιες νεες ιδεες υπαρχουν κ πανε κοντρα στο fanboyοστικο στορυ που θελουν να χτισουν κ ετσι προκυπτει κατι τοσο παραταιρο. Ομως κ γω πιστευω οτι η προθεση ειναι εφαμιλλη του 5 οπως κ στο να επιχειρησει κατι τοσο διαφορετικο αλλα συναμα ουσιαστικο οσο η μυθολογια των prequel.
Χωρις να εχω δει το 9 κ χωρις να με ενδιαφερει πια το Star Wars ιδιαιτερα, νομιζω οτι σε βαθος χρονου μονο το 8 θα επιβιωσει κ θα ειναι αξιο αναφορας (για θετικους κ αρνητικους λογους), μαζι με το Rogue One -οχι γτ ειναι τιποτα το ιδιαιτερο, απλα ηταν ενα fan service fest εξαρχης κ οκ το εκανε σωστα σε μια αναιμακτη για το lore υποπεριπετεια-…
Αν τα βαθμολογουσα κ εγω θα ηταν
Empire 10
New Hope 10
ROTJ 8
ROTS 7,5
Rogue One 7
Phantom Menace 6
TFA 5
TLJ 5
Attack of the Clones 4
Solo 1, κανενας λογος υπαρξης
Μόλις γύρισα από το 9. Εύκολα η χειρότερη ταινία της τριλογίας. Δεν έχει νόημα να αναλυθούν πιστεύω σενάρια και σκηνοθεσίες καθώς φάνηκε πως όλα έγιναν βεβιασμένα να σώσουν το εμπορικό κομμάτι. Βασικά η ταινία ήταν το Endgame αν αυτό είχε κακό pacing και πιο ηλίθιους διαλόγους. Αδιάφορη κατάληξη, προβληματικές προσβολές του lore (καλά το 8 μπροστά του φαντάζει στα μάτια μου σαν πιστό αντίγραφο) γενικά ένας διαρκής “βιασμός” μπας και βγει κάτι για να λήξει μια και καλή.
Μια απορία έχω. καλά όλα τα άλλα, οι πλοκές, οι καταλήξεις. Πως γίνεται κανείς μα κανείς να μην αναρωτήθηκε πως ζει ο ξέρετε ποιος και να μην προσπαθεί καν η ταινία να παίξει με αυτό.
Τέλος πάντων, ποιος να το περίμενε πως η πιο sw ταινία της νέα τριλογίας θα ήταν το 8.
Δεν ήταν κάκιστη ταινία, ήταν όμως χλιαρή και είχε απαιτήσεις να δεχθείς πολλά.
Ας απαντήσω τώρα, κάπως συμφωνώ και με εσένα και με τον @_Dead Συμφωνώ τόσο πολύ με την πολύ ωραία (και εύστοχη για μένα) ανάλυση σου για το TFA και TLJ αλλά και για τα prequels, χαίρομαι που υπάρχουν οι ίδιες κατευθυντήριες γραμμές. Ναι, ο Luke ήταν forced, ας τα βάζανε καλύτερα στο εναρκτήριο τρειλεράκι αφού θέλουν να περνάνε αμάσητη πλοκή. Ναι, το establish είχε πρόβλημα αλλά στα μάτια μου ήταν συμπαθητικό και ας προσπάθησε να εξιλεωθεί κάπως το force ghost του
Ο Lucas έπρεπε να έχει ένα σωστό σκηνοθέτη στα prequels και να μην φοβόταν τις αντιδράσεις του κοινού μετά το 1. Τώρα, κάτι άλλο. Θεωρώ το Revenge Of The Sith υπερεκτιμημένη (αν γίνεται αυτό) ταινία, και όλοι συμπαθούν το τελευταίο 40λεπτο μόνο, ενώ μέχρι τότε δεν βλεπόταν. Πιο πολύ μου άρεσαν τα γεγονότα καθαυτά παρά οι σκηνές, και βλέπω πως το 9 πατάει πολύ (προφανώς) πάνω του.
Χαίρομαι που συμφωνούμε στα του Σόλο, θα ετοιμάσω και τοπ10 δεκαετίας και θα επανέλθω στο άλλο τόπικ.
Α, spoilers:
Rule Of 2 έλεγα πριν; Καλά να πάθω δεν περίμενα να δω το καινούργιο. Εκνευριστική ταινία αλλά εγώ φταίω που είμαι β(λ)αμμένος
Δεν εχεις ιδεα τι σημαινει το «χημεια» ε;
Εχω πολυ καλη ιδεα τι σημαινει “χημεια”. Αλλα για μια ακομα φορα, πετας την εξυπναδα σου, που ομως ειναι η εξυπναδα του κουτοπονηρου.
Η “χημεια” μεταξυ Ρεη και Καηλο ηταν απλα ανυπαρκτη στην πρωτη ταινια, και κατι που το εκανε retcon ο μαλακας ο Τζονσον στην δευτερη ταινια με το ζορι, δειχνοντας τους κοιλιακους του Καηλο Ρεν, ενω στην τριτη ταινια μεχρι το τελος δεν προκυπτει απο πουθενα το να φιληθουν, αλλα οκ Ντιζνεη εισαι.
Ρε συ Quintom όλα καλά και χρόνια πολλά ρε φίλε…αλλά 9 το Clones? 9??? Ο ίδιος ο Λούκας δε θα έβαζε 9…
To clones έχει πλοκή, δεν είναι όμως κινηματογραφική ταινία,αφού δεν έχει σκηνοθεσία,δεν έχει ερμηνείες και οι διάλογοι του είναι εφάμιλλοι με σκετς δημοτικού σχολείου για το 21.
Φιλε μου αυτα που λες για τους διαλογους εφαπτονται σε περιπου 5 διαλογους απο ολη την ταινια. Το υπολοιπο ειναι μια χαρα. Η σκηνοθεσια ειναι αρτιοτατη, χαρακτηριστικη της σκηνοθεσιας του Λουκας, η οποια δεν εχει απολυτως κανενα προβλημα. Αν σου αρεσει η σκηνοθεσια του 4, τοτε θα πρεπει να σου αρεσει και η σκηνοθεσια των 1-3, αλλιως δεν ειμαι εγω ο ινκονσιστεντ.
Απο κει και περα, για μενα η πλοκη και η ιστορια σε μια ταινια ειναι τουλαχιστον το 50% της ταινιας, και οι “ερμηνειες”, ειδικα σε ενα μπλοκμπαστερ τυπου Σταρ Γουορς περνανε σε δευτερη μοιρα. Αλλωστε και οι ερμηνειες στην αρχικη τριλογια δεν ηταν ακριβως και για Οσκαρ. Ειδικα στην πρωτη ταινια του 1977, μεχρι κι ο Χαρισσον Φορντ φαινεται εντελως ξυλινος. Οποτε ναι, αν βαλω 9 στην πρωτη ταινια, θα βαλω 9 και στο Κλοουνς, δεν βρισκω κατι περιεργο σε αυτο. Καταλαβαινω οτι θεωρεις την ταινια πολυ κακη, αλλα ευτυχως τα ειδα παλι προσφατα ολα τα πρηκουελς και ειδα πως εχουν αντεξει πολυ καλα στον χρονο. Η πλυση εγκεφαλου απο τα μηντια εχει πιασει ομως, και οπως εχω ξαναπει πολλες φορες τις περισσοτερες φορες οι χεητερς δεν θυμουνται ουτε καν τις μισες σκηνες απο τα πρηκουελς, κι ομως ξερουν να τις θαβουν, και δεν μιλαω για σενα αυτην την στιγμη.
Πιο εμετός από το ρομάντζο Anakin-Padme δύσκολα
Το ρομαντζο Ανακιν Παντμε με εξαιρεση την σκηνη στα λιβαδεια του Ναμπου ηταν μια χαρα, χωρις να ειναι τιποτα το ιδιαιτερο, και σε καποιες σκηνες ηταν πολυ συγκινητικο, ενω τουλαχιστον αυτο χτιστηκε μεσα απο 3 ταινιες. Τουλαχιστον οταν γινεται ο χαμος στο Ρηβεντζ Οφ Δε Σιθ καταλαβαινεις πληρως οτι ο Ανακιν απλα ποναει και τα γαμαει ολα λογω του οτι δεν αντεχει να χασει την γυναικα του που μας εχουν δειξει οτι αγαπαει εδω και χρονια.
Το Καηλο Ρεν - Ρεη δεν προκυπτει απο πουθενα και δεν χτιστηκε πουθενα, και ηταν εντελως ασχετο στο τελος. Με το ζορι ρομαντζο δεν γινεται, γι αυτο και για παραδειγμα το οτι ΔΕΝ φιληθηκαν οι Τζυν Ερσο με τον Κασσιαν Αντορ στο τελος του Ρογκ Ουαν ανεβασε την αλληλεπιδραση τους και την σχεση τους στο 10/10. Αυτο ηταν ενα τελειο παραδειγμα του πως δειχνεις εντονα συναισθηματα χωρις να κανεις την ταινια να φαινεται χειροτερη κι απο Τουαηλαητ, οπως δηλαδη το ειδυλλιο Καηλο και Ρεη. Ακομα πιο γελοια η φαση λογω του οτι την φερνει πισω απο τον θανατο χωρις κανεναν απολυτως λογο, ενω μετα πεθαινει ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ λογο. Μιλαμε για πληρης καταχρηση και καταργηση οποιουδηποτε κανονα περι της Δυναμης ειχε βαλει ο Λουκας στις ταινιες του. Ο Αμπραμς απλα ειπε να τα γαμησει ολα και νομιζε οτι γυριζε Χαρρυ Ποττερ κι οχι Σταρ Γουορς. Τους ανεστησε ολους κανα 2-3 φορες και τωρα μου λες οτι ειναι και φυσιολογικο αυτο ας πουμε. Οκ.
Τέλος πάντων, ποιος να το περίμενε πως η πιο sw ταινία της νέα τριλογίας θα ήταν το 8.
Εχμ… ειναι η μοναδικη ταινια απο τις 11 που εχουν βγει που δεν μοιαζει πουθενα και καθολου με Σταρ Γουορς, με εξαιρεση το βιζουαλ κομματι. Διαλογοι, χιουμορ, μεταβαση σκηνων, ολοι οι χαρακτηρες στα ορια καταθλιψης, απλα ΤΙΠΟΤΑ δεν νιωθει Σταρ Γουορς. Και μαλιστα κανενας χαρακτηρας του δεν ειναι οπως τον ξερουμε. Τουλαχιστον ο αχρηστος ο Αμπραμς μπορει να κοπιαρει το στυλ του Λουκας παρα πολυ καλα, και εφτιαξε δυο πολυ κατωτερα ρημεηξ του Νιου Χοπ και του Ρητερν Οβδε Τζενταη.
ΥΓ. Τα μιντικλοριανς ειναι απο τα καλυτερα πραγματα που εχει εισαγει ο Λουκας στο Σταρ Γουορς, και δεν αφαιρουν τιποτα απο την μαγεια των ταινιων. Εχω και αναλυτικοτατη επεξηγηση για οποιον την χρειαζεται, αλλα γενικοτερα δεν αφαιρειται τιποτα απο το κονσεπτ της Δυναμης. Εκτος αν ειναι καποιος ρελιτζιους φανατικ χριστιανος ή μουσουλμανος ή οτιδηποτε αλλο, εκει ενταξει δεν μπορω να πεισω κανεναν. Και καλυτερα.
Το Καηλο Ρεν - Ρεη δεν προκυπτει απο πουθενα και δεν χτιστηκε πουθενα, και ηταν εντελως ασχετο στο τελος. Με το ζορι ρομαντζο δεν γινεται, γι αυτο και για παραδειγμα το οτι ΔΕΝ φιληθηκαν οι Τζυν Ερσο με τον Κασσιαν Αντορ στο τελος του Ρογκ Ουαν ανεβασε την αλληλεπιδραση τους και την σχεση τους στο 10/10. Αυτο ηταν ενα τελειο παραδειγμα του πως δειχνεις εντονα συναισθηματα χωρις να κανεις την ταινια να φαινεται χειροτερη κι απο Τουαηλαητ, οπως δηλαδη το ειδυλλιο Καηλο και Ρεη. Ακομα πιο γελοια η φαση λογω του οτι την φερνει πισω απο τον θανατο χωρις κανεναν απολυτως λογο, ενω μετα πεθαινει ΠΑΛΙ ΧΩΡΙΣ λογο. Μιλαμε για πληρης καταχρηση και καταργηση οποιουδηποτε κανονα περι της Δυναμης ειχε βαλει ο Λουκας στις ταινιες του. Ο Αμπραμς απλα ειπε να τα γαμησει ολα και νομιζε οτι γυριζε Χαρρυ Ποττερ κι οχι Σταρ Γουορς
Αυτό, ίσως είναι το μόνο σημείο στο οποίο συμφωνούμε πλήρως. Βέβαια, οι σκηνές τους βγάζουν τρομερή χημεία για μένα. Στα υπόλοιπα και ειδικά για την προηγούμενη ταινία (που αιτιολογώ τον ισχυρισμό μου κατά μήκος διάφορων προηγούμενων ποστ μου) και τα prequels απλά είμαι εκ διαμέτρου αντίθετος αλλά έχουν κατατεθεί οι απόψεις δεν υπάρχει λόγος για ανακύκλωση. Σεβαστό, προχωράμε.
Συμφωνώ 100% στο ότι ο Johnson ήθελε να αναδείξει τα προβλήματα και την αποτυχία του ταγματος των jedi, αποδομωντας τον grandmaster Luke και όχι τον hero Luke. Αυτό ήταν κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ, ειδικά στο σημείο που ου εξηγεί για την ύβρις των jedi στην Rey. Γενικά όλος ο ρόλος του στο νησί των jedi μου άρεσε, καθώς και η τροπή που πήρε ο χαρακτήρας του . Το πρόβλημα είναι ότι αδιαφορώντας για το παρελθόν που έχει προηγηθεί, βάζοντας στον Luke σκέψεις να σκοτώσει τον ανιψιό του στον ύπνο του αποδομειται ουσιαστικά και ο Luke της πρώτης τριλογίας και η εξέλιξη του . Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι ο Johnson αδιαφόρησε για όσα είχαν προηγηθεί προηγουμένως και έκανε κάτι τελείως δικό του, που εν τέλει τον οδήγησε σε αυτό το σημαντικό λάθος. Το να προχωράς μπροστά δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσεις το παρελθόν. Ούτε όμως πρέπει να ζήσεις μέσα στις αναμνήσεις του παρελθόντος και να μένεις στάσιμος .
Παρ όλα αυτά επειδή είχε πραγματικά κάποιες καλές ιδέες που έχουν ειπωθεί δεν θα με πείραζε να φτιάξει μια δικιά του τριλογία σε μια μακρινή εποχή που να μην συνδέεται με τις υπόλοιπες