Steely Dan

ενα group που γουσταρω πολυ, νομιζω χωρις την αποδοχη που του αξιζει,ποια ειναι η γνωμη σας?

Οι Steely Dan είναι καταπληκτικοί. Το “Aja” είναι στολίδι για την παγκόσμιο δισκογραφία, όπως επίσης και το προσωπικό του Donald Fagen, “The Nightfly”. Πιστεύω πως κατάφεραν μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στα jazz και στα pop στοιχεία, επιδεικνύοντας μια εκλεπτυσμένη και διανοουμενίστικη rock. Για αυτό ίσως θεωρούνται απρόσιτοι και άγνωστοι για την γενιά των 90ζ.

Σε παρακαλώ, γράψε το Steely Dan με κεφαλαία “S” και “D” και κυρίως δυο “e”… Tο “stealy dan” μου θυμίζει αποτυχημένο e-mail, όχι ιδιοφυίες. :frowning:

τα ειπες ακριβως οπως ειναι φιλε μου

Συμφωνώ.
Άλλο ένα μεγάλο Αμερικάνικο συγκρότημα που δεν είχε την αναγνώριση που του άξιζε στην Ευρώπη γενικότερα και στην Ελλάδα ειδικότερα. :frowning:
Ειδικά αυτό που γράφει ο Vic για την ισορροπία ανάμεσα στα jazz και pop στοιχεία είναι για μένα ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ήχου τους.

Ωραιο συγκρότημα οι Steely Dan. Το “Γυμνό Γεύμα” του Μπάροουζ το έχει διαβάσει κανείς;

:wink::wink::wink:

Γιατί ρωτάς;

:wink::wink::wink::wink:

Η πρώτη εμφάνιση του “Ατσαλένιου Κύρη” (a.k.a Steely Dan III from Yokohama) είναι μνημειώδης…αξίζει να μνημονεύεται:p

'Ελα τώρα, πες περί τίνος πρόκειται, σε spoiler. :slight_smile:

Τους λατρεύω! Οι ισορροπίες στα album τους είναι εξαιρετικές, κατεβαίνουν μονοκοπανιά. Η ιδιαίτερη προσέγγισή τους μουσικά και στιχουργικά δείχνει πόσο επιμελώς απέφευγαν να γίνουν φίρμες. Νομίζω μετά από το 2ο δίσκο δεν έκαναν και τουρ. Ευτυχώς έχουν κρατήσει φανατικούς οπαδούς μέχρι σήμερα και έτσι έφτασαν και στ’αυτιά μου. Τώρα παιδιά, άγνωστοι σε σχέση με άλλους ίσως και να είναι, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα μπορούσαν να έχουν περισσότερη απήχηση παίζοντας αυτήν τη μουσική.

Οκ:)

Στο βιβλίο του “Το Γυμνό Γεύμα”, ο πρωτεργάτης της γενιάς των μπητ Γουίλιαμ Μπάροουζ, χρόνιος χρήστης ουσιών, περιγράφει τα γυρίσματα μιας "αισθησιακής"ταινίας απο τον μέγιστο σκηνοθέτη του είδους Πουτανοσφάχτη:p. Πρωταγωνιστούν ένα αγόρι και ένα κορίτσι (όπως γίνεται συνήθως ). Αφού κάνουν ότι κάνουν και σε μία απρόσμενη ανατροπή του σεναρίου(δικό μου) αποφασίζουν να αλλάξουν ρόλους. Το κορίτσι κάνει χρήση ενός τελευταίου μοντέλου srap-on( την τρίτη έκδοση, βελτιωμένη κατα το συγγραφέα), του Ατσαλένιου Κύρη και χμ…μαρκαλεύει το αγόρι8O. Η σκηνή τελειώνει με το κορίτσι να καταβροχθίζει τα γεννητικά όργανα του αγοριού (κάτι συνηθισμένο στις ταινίες του σκηνοθέτη, ιδιαίτερα της πρώτης περιόδου του έργου του). Πρίν βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε καμμένο (ή το συγγραφέα) το βιβλίο είναι συρραφή ιστοριών του Μπάρουζ την περίοδο που ήταν βαριά εξαρτημένος απο τα ναρκωτικά, παράγωγες των παραισθήσεων του και των σεξουαλικών του ορμών( ήταν ομοφυλόφιλος) . Είναι γεμάτο συμβολισμούς αλλά πολύ σοκαριστικό και ωμό. Μια φίλη όταν διάβασε το συγκεκριμένο κομμάτι με συμβούλεψε να δω ψυχίατρο:). Οι Steely Dan πάντως το εκτίμησαν:lol:. Διαβάστε το και σείς και αναγνώστε αποσπάσματα του σε πάρτυ. τρομερή επιτυχία…Αυτά και συγνώμη για τη πολυλογία

Έλα ρε beat generation; Έχω διαβάσει λίγο Κερουακ. Μιλάμε για την εποχή που ξεψυχούσε η Αμερική. Μετά ήρθαν οι χίππηδες κ τα μάμησαν όλα :stuck_out_tongue: Ρε υπάρχει συγκρότημα που να μην έχει επηρεαστεί από λογοτεχνία; Btw ξέρει κανείς αν υπάρχουν ακόμα οι Dan; Κάτι είχα διαβάσει ότι άρχισαν περιοδείες κλπ αλλά δεν είμαι κ σίγουρος

Έκαναν περιοδεία αυτό το καλοκαίρι νομίζω στην Αμερική.

O Μπάροουζ έχει συμμετοχές σε διάφορους δίσκους (Zappa, Glass, REM). Οι Soft Machine έχουν πάρει το όνομά τους επίσης απο βιβλίο του. Ο Κέρουακ συνέβαλε στην έκδοση του Γυμνού Γεύματος…υπήρχε μια σχετική άρνηση να εκδωθεί το βιβλίο τότε (οι λόγοι προφανείς)

Βεβαίως υπάρχουν. Περιόδευσαν πέρσι (2007) και πέρασαν και από την Ευρώπη. Έπαιζαν στο Βέλγιο, όταν ήμουν εκεί, όπου όμως δεν τους είδα γιατί δούλευα… Λιγμ…

Ανασύρω από την ανυπαρξία αυτό το thread, για να εκφράσω και εγώ από τη μεριά μου τον απεριόριστο θαυμασμό μου στους κυρίους Donald Fagen και Walter Backer. H ποπ δεν γνώρισε πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή από αυτή που παρουσιάζεται στους δίσκους των Steely Dan. Πέραν του απαράμιλλου Aja, θα ήθελα να αναφέρω άλλους δύο μνημειώδεις δίσκους τους, το εγκεφαλικό Countdown To Ecstasy (1973) και το αριστοτεχνικό Pretzel Logic (1974).Με τον πρώτο διευρύνουν τον ορίζοντα των μουσικών τους προσδοκιών, προσλαμβάνοντας ηχητικά στοιχεία από ετερόκλιτα μουσικά είδη, και παραδίδουν έναν δίσκο-πρότυπο στον τρόπο με τον οποίο ένας καλλιτέχης οφείλει να υποδέχεται οργανικά τις επιρροές του στο έργο του. Με τον δεύτερο από την άλλη, εμβαθύνουν στην τεχνοτροπία της καθεαυτό ποπ σύνθεσης και δίνουν άλλο νόημα στην έννοια του ευσύνοπτου και εύληπτου ποπ τραγουδιού. Δεν υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες των 70’s που να επαίρονται για μια τόσο συνεπή δισκογραφική παρουσία, όσο υπήρξε αυτή των Steely Dan (για την ακρίβεια μόνο ο Bowie θεωρώ πως μπορεί να τους ανταγωνιστεί, αλλά και αυτός υστερεί σε σημεία).
Υγ 1. Εκτός από το Nightfly, νομίζω πως αξίζει να αναφερθεί και το Morph The Cat του 2006. Δίσκος που βάζει τα γυαλιά στα περισσότερα σύγχρονα συγκροτήματα, ενώ στις αρχές του 2011 αναμένεται να κυκλοφορήσει ο επόμενος δίσκος του Donald Fagen.
Υγ. 2. Για να μην αδικήσω τον Walter Backer, σημειώνω το Circus Money του 2008. Οι φίλοι των Steely Dan θα το λατρέψουν.

Δίπλα σε όσα ανέφερες στέκεται επάξια και το Katy Lied (και ίσως το Aja είναι ένα σκαλί πιο κάτω). Νομίζω πως τους έχω ακούσει όσο λίγα συγκροτήματα, οι τύποι είναι μια ιδιαιτερότητα από την αρχή μέχρι το τέλος, μια παραφωνία στα σέβεντις αποτυπωμένη σε σέπια. Από την άλλη δε θα τους πρότεινα εύκολα, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ με ποιον άλλο καλλιτέχνη πάνε πακέτο. ps: Σε πάω εσένα :stuck_out_tongue:

το μόνο που ξέρω γι’αυτούς είναι οτι αποτελούν ένα απο τα αγαπημένα group του Rudolf Schenker, αν θυμηθώ και το album ,θα κάνω edit.

Πείτε άλμπουμ εκτός του Aja που το άκουσα λίγο και μου φάνηκε κάπως…περίεργο!
Βασικά είχα ακούσει ένα κομμάτι τους από άλλο άλμπουμ που μου είχε φανεί πολύ καλό αλλά δεν ξέρω ποιο για να τσεκάρω!:stuck_out_tongue:

Είναι όντως ένα απ’τα πιο ωραία ροκ συγκροτήματα οι Steely Dan.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι μια υπόθεση όπου o Keith Jarrett έκανε μήνυση στους Steely Dan.

Η μήνυση έγινε για το κομμάτι τους Gaucho (1980):

Το οποίο είναι όντως πολύ όμοιο με το Long As You Know You’re Living Yours (1974) του Jarrett:

Τελικά ο Jarrett αναγράφεται πλέον ως ένας από τους συνθέτες του κομματιού των Steely Dan, και παίρνει δικαιώματα για αυτό το γεγονός.

Βέβαια είναι ένα θέμα που ακριβώς σταματάει η απλή έμπνευση και που αρχίζει η κλεψιά, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον όντως πρόκειται για κλεψιά αφού είναι τεράστια η ομοιότητα. :stuck_out_tongue:

Can’t Buy A Thrill, Pretzel Logic.

Thanks!!!:slight_smile:

__Μμμμ, κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους να τους ψάξω πιο σοβαρά…

__Hopeto, μιας και σου αρέσουν οι καλές κιθαριστικές δουλειές, εγώ στη θέση θα άκουγα το The Royal Scam (Larry Carlton στις κιθάρες, ΠΟΛΥ μεγάλος κιθαρίστας, φοβερός μουσικός που τον έκανε και φοβερά περιζήτητο sessionά… άκου στην εισαγωγή σόλο του “Don’t Take Me Alive” -είχε ψηφιστεί σε λίστα με τα καλύτερα σόλο κιθάρας όλων των εποχών, απ’ αυτά που ακούγονται πανεύκολα, αλλά “δεν παίζονται” ίδια με τίποτα- ή άκου το Kid Charlemagne μάλλον τα καλύτερα του δίσκου).

__Ισως όχι το χαρακτηριστικότερο δείγμα των Dan, αλλά… ψάξε σε youtube και αποφάσισε μόνος σου. 8)

__Πάντως και το Aja είναι μία εξαιρετική επιλογή και καλή αρχή (και χαρακτηριστική) των Steely Dan.

__To δε τελευταίο, Two Against Nature, ειδικά έχοντας ακούσει την επιτυχία του (φευ) Cousin Dupree, και ειδικότερα αφού έμαθα ότι βραβεύτηκε με γράμμυ νομίζω, απέφυγα και αποφεύω συστηματικά να το ακούσω! :lol: :stuck_out_tongue: